Amos 8
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
Biblija Hrvatski | NOVA VULGATA |
---|---|
1 Evo što mi pokaza Jahve Gospod: gle, kotarica zrela ploda: | 1 Haec ostendit mihi Dominus Deus: et ecce canistrum pomorum. |
2 »Što vidiš, Amose?« – upita me. »Kotaricu zrela ploda«, rekoh. Tada mi Jahve reče: »Moj narod izraelski dozreo je za propast; neću ga više štedjeti. | 2 Et dixit: “ Quid tu vides, Amos? ”. Et dixi: “ Canistrum pomorum ”. Et dixit Dominus ad me: “ Venit finis super populum meum Israel; non adiciam ultra ignoscere ei. |
3 I hramske će pjevačice jaukati toga dana« – riječ je Jahve Gospoda – »bit će mnoštvo trupla, svuda će se bacati.« | 3 Et lugent cantatrices palatii in die illa, dicit Dominus Deus; multa erunt cadavera, in omni loco proicientur: silentium. |
4 Slušajte ovo, vi što gazite potrebnika i satirete uboge u zemlji! | 4 Audite hoc, qui conteritis pauperem et deficere facitis egenos terrae, |
5 Kažete: »Kad li će mlađak proći, da prodamo žito, i subota, da tržimo pšenicu. Smanjujuć’ efu, povećavajući šekel, da varamo krivim mjerama: | 5 dicentes: “Quando transibit neomenia, et venumdabimus merces? Et sabbatum, et aperiemus frumentum, ut imminuamus mensuram et augeamus siclum et supponamus stateras dolosas, |
6 da kupimo siromaha za novac, potrebita za sandale, i da prodajemo otražak od žita.« | 6 ut possideamus in argento egenos et pauperem pro calceamentis et quisquilias frumenti vendamus?””. |
7 Zakle se Jahve ponosom Jakovljevim: »Dovijeka neću zaboraviti nijednoga vašeg djela.« | 7 Iuravit Dominus in superbia Iacob: “ Non obliviscar in perpetuum omnia opera eorum. |
8 Neće l’ se od toga zemlja potresti, protužiti svi njeni stanovnici, neće li se sva podići kao Nil, spustiti kao rijeka egipatska? | 8 Numquid super isto non commovebitur terra, et lugebit omnis habitator eius, et ascendet quasi fluvius universa, fervebit et decrescet quasi flumen Aegypti? |
9 »Toga ću dana« – riječ je Jahve Gospoda – »učiniti da sunce zapadne u podne, i pomračit ću zemlju u po bijela dana. | 9 Et erit: in die illa, dicit Dominus Deus, occidere faciam solem in meridie et tenebrescere faciam terram in die luminis |
10 Okrenut ću svetkovine vaše u kuknjavu i sve vaše pjevanje u tužaljku; obući ću u kostrijet svako bedro, oćelavit ću svaku glavu. Bit će kao kad se tuži za jedincem, i što ostane, bit će kao dan gorčine.« | 10 et convertam festivitates vestras in luctum et omnia cantica vestra in planctum; et inducam super omnes lumbos saccum et super omne caput calvitium; et ponam eam quasi luctum unigeniti et novissima eius quasi diem amarum. |
11 »Evo, dani dolaze« – riječ je Jahve Gospoda – »kad ću poslati glad na zemlju, ne glad kruha ni žeđ vode, već slušanja riječi Jahvine. | 11 Ecce dies veniunt, dicit Dominus, et mittam famem in terram; non famem panis neque sitim aquae, sed audiendi verbum Domini ”. |
12 Tumarat će od mora do mora, od sjevera do istoka potucati se ištući riječ Jahvinu, ali je neće naći.« | 12 Et fugient a mari usque ad mare; et ab aquilone usque ad orientem circuibunt, quaerentes verbum Domini, et non invenient. |
13 »U onaj će dan obamirati od žeđi lijepe djevojke i mladići. | 13 In die illa deficient virgines pulchrae et adulescentes in siti. |
14 Koji se kunu Grijehom samarijskim i zaklinju se: ‘Tako živ bio bog tvoj, Dane!’ i: ‘Tako živ bio Ljubimac tvoj, Beer Šebo!’ oni će pasti i nikad ustati neće.« | 14 Qui iurant in delicto Samariae et dicunt: “ Vivit Deus tuus, Dan! ” et “ Vivit via, Bersabee! ”, et cadent et non resurgent ultra. |