1 Ανθρωπος οστις ελεγχομενος σκληρυνει τον τραχηλον, εξαιφνης θελει αφανισθη και χωρις ιασεως. | 1 الكثير التوبّخ المقسي عنقه بغتة يكسر ولا شفاء. |
2 Οταν οι δικαιοι μεγαλυνθωσιν, ο λαος ευφραινεται? αλλ' οταν ο ασεβης εξουσιαζη, στεναζει ο λαος. | 2 اذا ساد الصدّيقون فرح الشعب واذا تسلط الشرير يئن الشعب. |
3 Οστις αγαπα την σοφιαν, ευφραινει τον πατερα αυτου? αλλ' οστις συναναστρεφεται με πορνας, φθειρει την περιουσιαν αυτου. | 3 من يحب الحكمة يفرّح اباه ورفيق الزواني يبدد مالا. |
4 Ο βασιλευς δια της δικαιοσυνης στερεονει τον τοπον? αλλ' ο δωροληπτης καταστρεφει αυτον. | 4 الملك بالعدل يثبت الارض والقابل الهدايا يدمرها. |
5 Ο ανθρωπος οστις κολακευει τον πλησιον αυτου, εκτεινει δικτυον εμπροσθεν των βηματων αυτου. | 5 الرجل الذي يطري صاحبه يبسط شبكة لرجليه. |
6 Ο κακος ανθρωπος παγιδευεται εν τη ανομια? αλλ' ο δικαιος ψαλλει και ευφραινεται. | 6 في معصية رجل شرير شرك اما الصدّيق فيترنم ويفرح. |
7 Ο δικαιος λαμβανει γνωσιν της κρισεως των πενητων? ο ασεβης δεν νοει γνωσιν. | 7 الصدّيق يعرف دعوى الفقراء. اما الشرير فلا يفهم معرفة. |
8 Οι χλευασται ανθρωποι καταφλεγουσι την πολιν? αλλ' οι σοφοι αποστρεφουσι την οργην. | 8 الناس المستهزئون يفتنون المدينة. اما الحكماء فيصرفون الغضب. |
9 Ο σοφος ανθρωπος, διαφερομενος μετα του αφρονος ανθρωπου, ειτε οργιζεται, ειτε γελα, δεν ευρισκει αναπαυσιν. | 9 رجل حكيم ان حاكم رجلا احمق فان غضب وان ضحك فلا راحة. |
10 Οι ανδρες των αιματων μισουσι τον αμεμπτον? αλλ' οι ευθεις εκζητουσι την ζωην αυτου. | 10 اهل الدماء يبغضون الكامل. اما المستقيمون فيسألون عن نفسه. |
11 Ο αφρων εκθετει ολην αυτου την ψυχην? ο δε σοφος αναχαιτιζει αυτην εις τα οπισω. | 11 الجاهل يظهر كل غيظه والحكيم يسكنه اخيرا |
12 Εαν ο διοικητης προσεχη εις λογους ψευδεις, παντες οι υπηρεται αυτου γινονται ασεβεις. | 12 الحاكم المصغي الى كلام كذب كل خدامه اشرار. |
13 Πενης και δανειστης συναπαντωνται? ο Κυριος φωτιζει αμφοτερων τους οφθαλμους. | 13 الفقير والمربي يتلاقيان. الرب ينوّر اعين كليهما. |
14 Βασιλεως κρινοντος τους πτωχους εν αληθεια, ο θρονος αυτου θελει στερεωθη διαπαντος. | 14 الملك الحاكم بالحق للفقراء يثبت كرسيه الى الابد. |
15 Η ραβδος και ο ελεγχος διδουσι σοφιαν? παιδιον δε απολελυμενον καταισχυνει την μητερα αυτου. | 15 العصا والتوبيخ يعطيان حكمة والصبي المطلق الى هواه يخجل امه. |
16 Οταν οι ασεβεις πληθυνωνται, η ανομια περισσευει? αλλ' οι δικαιοι θελουσιν ιδει την πτωσιν αυτων. | 16 اذا ساد الاشرار كثرت المعاصي. اما الصدّيقون فينظرون سقوطهم. |
17 Παιδευε τον υιον σου και θελει φερει αναπαυσιν εις σε? και θελει φερει ηδονην εις την ψυχην σου. | 17 ادّب ابنك فيريحك ويعطي نفسك لذّات. |
18 Οπου δεν υπαρχει ορασις, ο λαος διαφθειρεται? ειναι δε μακαριος ο φυλαττων τον νομον. | 18 بلا رؤية يجمح الشعب. اما حافظ الشريعة فطوباه. |
19 Ο δουλος δια λογων δεν θελει διορθωθη? επειδη καταλαμβανει μεν, αλλα δεν υπακουει. | 19 بالكلام لا يؤدب العبد لانه يفهم ولا يعنى. |
20 Ειδες ανθρωπον ταχυν εις τους λογους αυτου; περισσοτερα ελπις ειναι εκ του αφρονος παρα εξ αυτου. | 20 أرأيت انسان عجولا في كلامه. الرجاء بالجاهل اكثر من الرجاء به. |
21 Εαν τις ανατρεφη παιδιοθεν τον δουλον αυτου τρυφηλως, τελος παντων θελει κατασταθη υιος. | 21 من فنّق عبده من حداثته ففي آخرته يصير منونا. |
22 Ο θυμωδης ανθρωπος εξαπτει εριδα, και ο οργιλος ανθρωπος πληθυνει ανομιας. | 22 الرجل الغضوب يهيج الخصام والرجل السخوط كثير المعاصي. |
23 Η υπερηφανια του ανθρωπου θελει ταπεινωσει αυτον? ο δε ταπεινοφρων απολαμβανει τιμην. | 23 كبرياء الانسان تضعه والوضيع الروح ينال مجدا. |
24 Ο συμμεριστης του κλεπτου μισει την εαυτου ψυχην? ακουει τον ορκον και δεν ομολογει. | 24 من يقاسم سارقا يبغض نفسه. يسمع اللعن ولا يقرّ. |
25 Ο φοβος του ανθρωπου στηνει παγιδα? ο δε πεποιθως επι Κυριον θελει εισθαι εν ασφαλεια. | 25 خشية الانسان تضع شركا والمتكل على الرب يرفع. |
26 Πολλοι ζητουσι το προσωπον του ηγεμονος? αλλ' η του ανθρωπου κρισις ειναι παρα Κυριου. | 26 كثيرون يطلبون وجه المتسلط. اما حق الانسان فمن الرب. |
27 Ο αδικος ανθρωπος ειναι βδελυγμα εις τους δικαιους? και ο ευθυς εις την οδον αυτου, βδελυγμα εις τους ασεβεις. | 27 الرجل الظالم مكرهة الصدّيقين والمستقيم الطريق مكرهة الشرير |