ΠΑΡΟΙΜΙΑΙ - Proverbi - Proverbs 29

GREEK BIBLE	DOUAI-RHEIMS
1 Ανθρωπος οστις ελεγχομενος σκληρυνει τον τραχηλον, εξαιφνης θελει αφανισθη και χωρις ιασεως.	1 The man that with a stiff neck despiseth him that reproveth him, shall suddenly be destroyed: and health shall not follow him.
2 Οταν οι δικαιοι μεγαλυνθωσιν, ο λαος ευφραινεται? αλλ' οταν ο ασεβης εξουσιαζη, στεναζει ο λαος.	2 When just men increase, the people shall rejoice: when the wicked shall bear rule, the people shall mourn.
3 Οστις αγαπα την σοφιαν, ευφραινει τον πατερα αυτου? αλλ' οστις συναναστρεφεται με πορνας, φθειρει την περιουσιαν αυτου.	3 A man that loveth wisdom, rejoiceth his father: but he that maintaineth bar lots, shall squander away his substance.
4 Ο βασιλευς δια της δικαιοσυνης στερεονει τον τοπον? αλλ' ο δωροληπτης καταστρεφει αυτον.	4 A just king setteth up the land: a covetous man shall destroy it.
5 Ο ανθρωπος οστις κολακευει τον πλησιον αυτου, εκτεινει δικτυον εμπροσθεν των βηματων αυτου.	5 A man that speaketh to his friend with flattering and dissembling words, spreadeth a net for his feet.
6 Ο κακος ανθρωπος παγιδευεται εν τη ανομια? αλλ' ο δικαιος ψαλλει και ευφραινεται.	6 A snare shall entangle the wicked man when he sinneth: and the just shall praise and rejoice.
7 Ο δικαιος λαμβανει γνωσιν της κρισεως των πενητων? ο ασεβης δεν νοει γνωσιν.	7 The just taketh notice of the cause of the poor: the wicked is void of knowledge.
8 Οι χλευασται ανθρωποι καταφλεγουσι την πολιν? αλλ' οι σοφοι αποστρεφουσι την οργην.	8 Corrupt men bring a city to ruin: but wise men turn away wrath.
9 Ο σοφος ανθρωπος, διαφερομενος μετα του αφρονος ανθρωπου, ειτε οργιζεται, ειτε γελα, δεν ευρισκει αναπαυσιν.	9 If a wise man contend with a fool, whether he be angry or laugh, he shall find no rest.
10 Οι ανδρες των αιματων μισουσι τον αμεμπτον? αλλ' οι ευθεις εκζητουσι την ζωην αυτου.	10 Bloodthirsty men hate the upright: but just men seek his soul.
11 Ο αφρων εκθετει ολην αυτου την ψυχην? ο δε σοφος αναχαιτιζει αυτην εις τα οπισω.	11 A fool uttereth all his mind: a wise man deferreth, and keepeth it till afterwards.
12 Εαν ο διοικητης προσεχη εις λογους ψευδεις, παντες οι υπηρεται αυτου γινονται ασεβεις.	12 A prince that gladly heareth lying words, hath all his servants wicked.
13 Πενης και δανειστης συναπαντωνται? ο Κυριος φωτιζει αμφοτερων τους οφθαλμους.	13 The poor man and the creditor have met one another: the Lord is the enlightener of them both.
14 Βασιλεως κρινοντος τους πτωχους εν αληθεια, ο θρονος αυτου θελει στερεωθη διαπαντος.	14 The king that judgeth the poor in truth, his throne shall be established for ever.
15 Η ραβδος και ο ελεγχος διδουσι σοφιαν? παιδιον δε απολελυμενον καταισχυνει την μητερα αυτου.	15 The rod and reproof give wisdom: but the child that is left to his own will bringeth his mother to shame.
16 Οταν οι ασεβεις πληθυνωνται, η ανομια περισσευει? αλλ' οι δικαιοι θελουσιν ιδει την πτωσιν αυτων.	16 When the wicked are multiplied, crimes shall be multiplied: but the just shall see their downfall.
17 Παιδευε τον υιον σου και θελει φερει αναπαυσιν εις σε? και θελει φερει ηδονην εις την ψυχην σου.	17 Instruct thy son, and he shall refresh thee, and shall give delight to thy soul.
18 Οπου δεν υπαρχει ορασις, ο λαος διαφθειρεται? ειναι δε μακαριος ο φυλαττων τον νομον.	18 When prophecy shall fail, the people shall be scattered abroad: but he that keepeth the law is blessed.
19 Ο δουλος δια λογων δεν θελει διορθωθη? επειδη καταλαμβανει μεν, αλλα δεν υπακουει.	19 A slave will not be corrected by words: because he understandeth what thou sayest, and will not answer.
20 Ειδες ανθρωπον ταχυν εις τους λογους αυτου; περισσοτερα ελπις ειναι εκ του αφρονος παρα εξ αυτου.	20 Hast thou seen a man hasty to speak? folly is rather to be looked for, than his amendment.
21 Εαν τις ανατρεφη παιδιοθεν τον δουλον αυτου τρυφηλως, τελος παντων θελει κατασταθη υιος.	21 He that nourisheth his servant delicately from his childhood, afterwards shall find him stubborn.
22 Ο θυμωδης ανθρωπος εξαπτει εριδα, και ο οργιλος ανθρωπος πληθυνει ανομιας.	22 A passionate man provoketh quarrels: and he that is easily stirred up to wrath, shall be more prone to sin.
23 Η υπερηφανια του ανθρωπου θελει ταπεινωσει αυτον? ο δε ταπεινοφρων απολαμβανει τιμην.	23 Humiliation followeth the proud: and glory shall uphold the humble of spirit.
24 Ο συμμεριστης του κλεπτου μισει την εαυτου ψυχην? ακουει τον ορκον και δεν ομολογει.	24 He that is partaker with a thief, hateth his own soul: he heareth one putting him to his oath, and discovereth not.
25 Ο φοβος του ανθρωπου στηνει παγιδα? ο δε πεποιθως επι Κυριον θελει εισθαι εν ασφαλεια.	25 He that feareth man, shall quickly fall: he that trusteth in the Lord, shall be set on high.
26 Πολλοι ζητουσι το προσωπον του ηγεμονος? αλλ' η του ανθρωπου κρισις ειναι παρα Κυριου.	26 Many seek the face of the prince: but the judgment of every one cometh forth from the Lord.
27 Ο αδικος ανθρωπος ειναι βδελυγμα εις τους δικαιους? και ο ευθυς εις την οδον αυτου, βδελυγμα εις τους ασεβεις.	27 The just abhor the wicked man: and the wicked loathe them that are in the right way. The son that keepeth the word, shall be free from destruction.