ΠΑΡΟΙΜΙΑΙ - Proverbi - Proverbs 29

GREEK BIBLE	BIBBIA CEI 1974
1 Ανθρωπος οστις ελεγχομενος σκληρυνει τον τραχηλον, εξαιφνης θελει αφανισθη και χωρις ιασεως.	1 L'uomo che, rimproverato, resta di dura cervice sarà spezzato all'improvviso e senza rimedio.
2 Οταν οι δικαιοι μεγαλυνθωσιν, ο λαος ευφραινεται? αλλ' οταν ο ασεβης εξουσιαζη, στεναζει ο λαος.	2 Quando comandano i giusti, il popolo gioisce, quando governano gli empi, il popolo geme.
3 Οστις αγαπα την σοφιαν, ευφραινει τον πατερα αυτου? αλλ' οστις συναναστρεφεται με πορνας, φθειρει την περιουσιαν αυτου.	3 Chi ama la sapienza allieta il padre, ma chi frequenta prostitute dissipa il patrimonio.
4 Ο βασιλευς δια της δικαιοσυνης στερεονει τον τοπον? αλλ' ο δωροληπτης καταστρεφει αυτον.	4 Il re con la giustizia rende prospero il paese, l'uomo che fa esazioni eccessive lo rovina.
5 Ο ανθρωπος οστις κολακευει τον πλησιον αυτου, εκτεινει δικτυον εμπροσθεν των βηματων αυτου.	5 L'uomo che adula il suo prossimo gli tende una rete per i suoi passi.
6 Ο κακος ανθρωπος παγιδευεται εν τη ανομια? αλλ' ο δικαιος ψαλλει και ευφραινεται.	6 Sotto i passi del malvagio c'è un trabocchetto, mentre il giusto corre ed è contento.
7 Ο δικαιος λαμβανει γνωσιν της κρισεως των πενητων? ο ασεβης δεν νοει γνωσιν.	7 Il giusto si prende a cuore la causa dei miseri, ma l'empio non intende ragione.
8 Οι χλευασται ανθρωποι καταφλεγουσι την πολιν? αλλ' οι σοφοι αποστρεφουσι την οργην.	8 I beffardi mettono sottosopra una città, mentre i saggi placano la collera.
9 Ο σοφος ανθρωπος, διαφερομενος μετα του αφρονος ανθρωπου, ειτε οργιζεται, ειτε γελα, δεν ευρισκει αναπαυσιν.	9 Se un saggio discute con uno stolto, si agiti o rida, non vi sarà conclusione.
10 Οι ανδρες των αιματων μισουσι τον αμεμπτον? αλλ' οι ευθεις εκζητουσι την ζωην αυτου.	10 Gli uomini sanguinari odiano l'onesto, mentre i giusti hanno cura di lui.
11 Ο αφρων εκθετει ολην αυτου την ψυχην? ο δε σοφος αναχαιτιζει αυτην εις τα οπισω.	11 Lo stolto dà sfogo a tutto il suo malanimo, il saggio alla fine lo sa calmare.
12 Εαν ο διοικητης προσεχη εις λογους ψευδεις, παντες οι υπηρεται αυτου γινονται ασεβεις.	12 Se un principe dà ascolto alle menzogne, tutti i suoi ministri sono malvagi.
13 Πενης και δανειστης συναπαντωνται? ο Κυριος φωτιζει αμφοτερων τους οφθαλμους.	13 Il povero e l'usuraio si incontrano; è il Signore che illumina gli occhi di tutti e due.
14 Βασιλεως κρινοντος τους πτωχους εν αληθεια, ο θρονος αυτου θελει στερεωθη διαπαντος.	14 Un re che giudichi i poveri con equità rende saldo il suo trono per sempre.
15 Η ραβδος και ο ελεγχος διδουσι σοφιαν? παιδιον δε απολελυμενον καταισχυνει την μητερα αυτου.	15 La verga e la correzione danno sapienza, ma il giovane lasciato a se stesso disonora sua madre.
16 Οταν οι ασεβεις πληθυνωνται, η ανομια περισσευει? αλλ' οι δικαιοι θελουσιν ιδει την πτωσιν αυτων.	16 Quando governano i malvagi, i delitti abbondano, ma i giusti ne vedranno la rovina.
17 Παιδευε τον υιον σου και θελει φερει αναπαυσιν εις σε? και θελει φερει ηδονην εις την ψυχην σου.	17 Correggi il figlio e ti farà contento e ti procurerà consolazioni.
18 Οπου δεν υπαρχει ορασις, ο λαος διαφθειρεται? ειναι δε μακαριος ο φυλαττων τον νομον.	18 Senza la rivelazione il popolo diventa sfrenato; beato chi osserva la legge.
19 Ο δουλος δια λογων δεν θελει διορθωθη? επειδη καταλαμβανει μεν, αλλα δεν υπακουει.	19 Lo schiavo non si corregge a parole, comprende, infatti, ma non obbedisce.
20 Ειδες ανθρωπον ταχυν εις τους λογους αυτου; περισσοτερα ελπις ειναι εκ του αφρονος παρα εξ αυτου.	20 Hai visto un uomo precipitoso nel parlare? C'è più da sperare in uno stolto che in lui.
21 Εαν τις ανατρεφη παιδιοθεν τον δουλον αυτου τρυφηλως, τελος παντων θελει κατασταθη υιος.	21 Chi accarezza lo schiavo fin dall'infanzia, alla fine costui diventerà insolente.
22 Ο θυμωδης ανθρωπος εξαπτει εριδα, και ο οργιλος ανθρωπος πληθυνει ανομιας.	22 Un uomo collerico suscita litigi e l'iracondo commette molte colpe.
23 Η υπερηφανια του ανθρωπου θελει ταπεινωσει αυτον? ο δε ταπεινοφρων απολαμβανει τιμην.	23 L'orgoglio dell'uomo ne provoca l'umiliazione, l'umile di cuore ottiene onori.
24 Ο συμμεριστης του κλεπτου μισει την εαυτου ψυχην? ακουει τον ορκον και δεν ομολογει.	24 Chi è complice del ladro, odia se stesso, egli sente l'imprecazione, ma non denuncia nulla.
25 Ο φοβος του ανθρωπου στηνει παγιδα? ο δε πεποιθως επι Κυριον θελει εισθαι εν ασφαλεια.	25 Il temere gli uomini pone in una trappola; ma chi confida nel Signore è al sicuro.
26 Πολλοι ζητουσι το προσωπον του ηγεμονος? αλλ' η του ανθρωπου κρισις ειναι παρα Κυριου.	26 Molti ricercano il favore del principe, ma è il Signore che giudica ognuno.
27 Ο αδικος ανθρωπος ειναι βδελυγμα εις τους δικαιους? και ο ευθυς εις την οδον αυτου, βδελυγμα εις τους ασεβεις.	27 L'iniquo è un abominio per i giusti e gli uomini retti sono in abominio ai malvagi.