1 Δυνασαι να συρης εξω τον Λευιαθαν δια αγκιστρου; η να περιδεσης την γλωσσαν αυτου με φορβιαν; | 1 Poderás tu fisgar Leviatã com um anzol, e amarrar-lhe a língua com uma corda? |
2 Δυνασαι να βαλης χαλινον εις την ρινα αυτου; η να τρυπησης την σιαγονα αυτου με ακανθαν; | 2 Serás capaz de passar um junco em suas ventas, ou de furar-lhe a mandíbula com um gancho? |
3 Θελει πληθυνει προς σε ικεσιας; θελει σοι λαλησει μετα γλυκυτητος; | 3 Ele te fará muitos rogos, e te dirigirá palavras ternas? |
4 Θελει καμει συνθηκην μετα σου; θελεις παρει αυτον δια δουλον παντοτεινον; | 4 Concluirá ele um pacto contigo, a fim de que faças dele sempre teu escravo? |
5 Θελεις παιζει μετ' αυτου ως μετα πτηνου; η θελεις δεσει αυτον δια τας θεραπαινας σου; | 5 Brincarás com ele como com um pássaro, ou atá-lo-ás para divertir teus filhos? |
6 Θελουσι καμει οι φιλοι συμποσιον εξ αυτου; θελουσι μοιρασει αυτον μεταξυ των εμπορων; | 6 Será ele vendido por uma sociedade de pescadores, e dividido entre os negociantes? |
7 Δυνασαι να γεμισης το δερμα αυτου με βελη; η την κεφαλην αυτου με αλιευτικα καμακια; | 7 Crivar-lhe-ás a pele de dardos, fincar-lhe-ás um arpão na cabeça? |
8 Βαλε την χειρα σου επ' αυτον? ενθυμηθητι τον πολεμον? μη καμης πλεον τουτο. | 8 Tenta pôr a mão nele, sempre te lembrarás disso, e não recomeçarás. |
9 Ιδου, η ελπις να πιαση τις αυτον ειναι ματαια? δεν ηθελε μαλιστα εκπλαγη εις την θεωριαν αυτου; | 9 Tua esperança será lograda, bastaria seu aspecto para te arrasar. |
10 Ουδεις ειναι τοσον τολμηρος ωστε να εγειρη αυτον? και τις δυναται να σταθη εμπροσθεν εμου; | 10 Ninguém é bastante ousado para provocá-lo; quem lhe resistiria face a face? |
11 Τις προτερον εδωκεν εις εμε και να ανταποδοσω; τα υποκατω παντος του ουρανου ειναι εμου. | 11 Quem pôde afrontá-lo e sair com vida, debaixo de toda a extensão do céu? |
12 Δεν θελω σιωπησει τα μελη αυτου ουδε την δυναμιν ουδε την ευαρεστον αυτου συμμετριαν. | 12 Não quero calar {a glória} de seus membros, direi seu vigor incomparável. |
13 Τις να εξιχνιαση την επιφανειαν του ενδυματος αυτου; τις να εισελθη εντος των διπλων σιαγονων αυτου; | 13 Quem levantou a dianteira de sua couraça? Quem penetrou na dupla linha de sua dentadura? |
14 Τις δυναται να ανοιξη τας πυλας του προσωπου αυτου; οι οδοντες αυτου κυκλω ειναι τρομεροι. | 14 Quem lhe abriu os dois batentes da goela, em que seus dentes fazem reinar o terror? |
15 Αι ισχυραι ασπιδες αυτου ειναι το εγκαυχημα αυτου, συγκεκλεισμεναι ομου δια σφιγκτου σφραγισματος? | 15 Sua costa é um aglomerado de escudos, cujas juntas são estreitamente ligadas; |
16 η μια ενουται μετα της αλλης, ωστε ουδε αηρ δυναται να περαση δι' αυτων? | 16 uma toca a outra, o ar não passa por entre elas; |
17 ειναι προσκεκολλημεναι η μια μετα της αλλης? συνεχονται ουτως, ωστε δεν δυνανται να αποσπασθωσιν. | 17 uma adere tão bem à outra, que são encaixadas sem se poderem desunir. |
18 Εις τον πταρνισμον αυτου λαμπει φως, και οι οφθαλμοι αυτου ειναι ως τα βλεφαρα της αυγης. | 18 Seu espirro faz jorrar a luz, seus olhos são como as pálpebras da aurora. |
19 Εκ του στοματος αυτου εξερχονται λαμπαδες καιομεναι και σπινθηρες πυρος εξακοντιζονται. | 19 De sua goela saem chamas, escapam centelhas ardentes. |
20 Εκ των μυκτηρων αυτου εξερχεται καπνος, ως εξ αγγειου κοχλαζοντος η λεβητος. | 20 De suas ventas sai uma fumaça, como de uma marmita que ferve entre chamas. |
21 Η πνοη αυτου αναπτει ανθρακας, και φλοξ εξερχεται εκ του στοματος αυτου? | 21 Seu hálito queima como brasa, a chama jorra de sua goela. |
22 Εν τω τραχηλω αυτου κατοικει δυναμις, και τρομος προπορευεται εμπροσθεν αυτου. | 22 Em seu pescoço reside a força, diante dele salta o espanto. |
23 Τα στρωματα της σαρκος αυτου ειναι συγκεκολλημενα? ειναι στερεα επ' αυτον? δεν δυνανται να σαλευθωσιν. | 23 As barbelas de sua carne são aderentes, esticadas sobre ele, inabaláveis. |
24 Η καρδια αυτου ειναι στερεα ως λιθος? σκληρα μαλιστα ως η κατω μυλοπετρα. | 24 Duro como a pedra é seu coração, sólido como a mó fixa de um moinho. |
25 Οτε ανεγειρεται, φριττουσιν οι δυνατοι, και εκ του φοβου παραφρονουσιν. | 25 Quando se levanta, tremem as ondas, as vagas do mar se afastam. |
26 Η ρομφαια του συναπαντωντος αυτον δεν δυναται να ανθεξη? η λογχη, το δορυ, ουδε ο θωραξ. | 26 Se uma espada o toca, ela não resiste, nem a lança, nem a azagaia, nem o dardo. |
27 Θεωρει τον σιδηρον ως αχυρον, τον χαλκον ως ξυλον σαθρον. | 27 O ferro para ele é palha; o bronze, pau podre. |
28 Τα βελη δεν δυνανται να τρεψωσιν αυτον εις φυγην? αι πετραι της σφενδονης ειναι εις αυτον ως στυπιον. | 28 A flecha não o faz fugir, as pedras da funda são palhinhas para ele. |
29 Τα ακοντια λογιζονται ως στυπιον? γελα εις το σεισμα της λογχης. | 29 O martelo lhe parece um fiapo de palha; ri-se do assobio da azagaia. |
30 Οξεις λιθοι κοιτονται υποκατω αυτου? υποστρονει τα αγκυλωτα σωματα επι πηλου. | 30 Seu ventre é coberto de cacos de vidro pontudos, é uma grade de ferro que se estende sobre a lama. |
31 Καμνει την αβυσσον ως λεβητα να κοχλαζη? καθιστα την θαλασσαν ως σκευος μυρεψου. | 31 Faz ferver o abismo como uma panela, faz do mar um queimador de perfumes. |
32 Αφινει οπισω την πορειαν φωτεινην? ηθελε τις υπολαβει την αβυσσον ως πολιαν. | 32 Deixa atrás de si um sulco brilhante, como se o abismo tivesse cabelos brancos. |
33 Επι της γης δεν υπαρχει ομοιον αυτου, δεδημιουργημενον ουτως αφοβον. | 33 Não há nada igual a ele na terra, pois foi feito para não ter medo de nada; |
34 Περιορα παντα τα υψηλα? ειναι βασιλευς επι παντας τους υιους της υπερηφανιας. | 34 afronta tudo o que é elevado, é o rei dos mais orgulhosos animais. |