ΙΩΒ - Giobbe - Job 41

GREEK BIBLE	JERUSALEM
1 Δυνασαι να συρης εξω τον Λευιαθαν δια αγκιστρου; η να περιδεσης την γλωσσαν αυτου με φορβιαν;	1 Ton espérance serait illusoire, car sa vue seule suffit à terrasser.
2 Δυνασαι να βαλης χαλινον εις την ρινα αυτου; η να τρυπησης την σιαγονα αυτου με ακανθαν;	2 Il devient féroce quand on l'éveille, qui peut lui résister en face?
3 Θελει πληθυνει προς σε ικεσιας; θελει σοι λαλησει μετα γλυκυτητος;	3 Qui donc l'a affronté sans en pâtir? Personne sous tous les cieux!
4 Θελει καμει συνθηκην μετα σου; θελεις παρει αυτον δια δουλον παντοτεινον;	4 Je parlerai aussi de ses membres, je dirai sa force incomparable.
5 Θελεις παιζει μετ' αυτου ως μετα πτηνου; η θελεις δεσει αυτον δια τας θεραπαινας σου;	5 Qui a découvert par devant sa tunique, pénétré dans sa double cuirasse?
6 Θελουσι καμει οι φιλοι συμποσιον εξ αυτου; θελουσι μοιρασει αυτον μεταξυ των εμπορων;	6 Qui a ouvert les battants de sa gueule? La terreur règne autour de ses dents!
7 Δυνασαι να γεμισης το δερμα αυτου με βελη; η την κεφαλην αυτου με αλιευτικα καμακια;	7 Son dos, ce sont des rangées de boucliers, que ferme un sceau de pierre.
8 Βαλε την χειρα σου επ' αυτον? ενθυμηθητι τον πολεμον? μη καμης πλεον τουτο.	8 Ils se touchent de si près qu'un souffle ne peut s'y infiltrer.
9 Ιδου, η ελπις να πιαση τις αυτον ειναι ματαια? δεν ηθελε μαλιστα εκπλαγη εις την θεωριαν αυτου;	9 Ils adhèrent l'un à l'autre et font un bloc sans fissure.
10 Ουδεις ειναι τοσον τολμηρος ωστε να εγειρη αυτον? και τις δυναται να σταθη εμπροσθεν εμου;	10 Son éternuement projette de la lumière, ses yeux ressemblent aux paupières de l'aurore.
11 Τις προτερον εδωκεν εις εμε και να ανταποδοσω; τα υποκατω παντος του ουρανου ειναι εμου.	11 De sa gueule jaillissent des torches, il s'en échappe des étincelles de feu.
12 Δεν θελω σιωπησει τα μελη αυτου ουδε την δυναμιν ουδε την ευαρεστον αυτου συμμετριαν.	12 Ses naseaux crachent de la fumée, comme un chaudron qui bout sur le feu.
13 Τις να εξιχνιαση την επιφανειαν του ενδυματος αυτου; τις να εισελθη εντος των διπλων σιαγονων αυτου;	13 Son souffle allumerait des charbons, une flamme sort de sa gueule.
14 Τις δυναται να ανοιξη τας πυλας του προσωπου αυτου; οι οδοντες αυτου κυκλω ειναι τρομεροι.	14 Sur son cou est campée la force, et devant lui bondit la violence.
15 Αι ισχυραι ασπιδες αυτου ειναι το εγκαυχημα αυτου, συγκεκλεισμεναι ομου δια σφιγκτου σφραγισματος?	15 Les fanons de sa chair sont soudés ensemble: ils adhèrent à elle, inébranlables.
16 η μια ενουται μετα της αλλης, ωστε ουδε αηρ δυναται να περαση δι' αυτων?	16 Son coeur est dur comme le roc, résistant comme la meule de dessous.
17 ειναι προσκεκολλημεναι η μια μετα της αλλης? συνεχονται ουτως, ωστε δεν δυνανται να αποσπασθωσιν.	17 Quand il se dresse, les flots prennent peur et les vagues de la mer se retirent.
18 Εις τον πταρνισμον αυτου λαμπει φως, και οι οφθαλμοι αυτου ειναι ως τα βλεφαρα της αυγης.	18 L'épée l'atteint sans se fixer, de même lance, javeline ou dard.
19 Εκ του στοματος αυτου εξερχονται λαμπαδες καιομεναι και σπινθηρες πυρος εξακοντιζονται.	19 Pour lui, le fer n'est que paille, et l'airain, du bois pourri.
20 Εκ των μυκτηρων αυτου εξερχεται καπνος, ως εξ αγγειου κοχλαζοντος η λεβητος.	20 Les traits de l'arc ne le font pas fuir: il reçoit comme un fétu les pierres de fronde.
21 Η πνοη αυτου αναπτει ανθρακας, και φλοξ εξερχεται εκ του στοματος αυτου?	21 La massue lui semble un fétu, il se rit du javelot qui vibre.
22 Εν τω τραχηλω αυτου κατοικει δυναμις, και τρομος προπορευεται εμπροσθεν αυτου.	22 Il a sous lui des tessons aigus, comme une herse il passe sur la vase.
23 Τα στρωματα της σαρκος αυτου ειναι συγκεκολλημενα? ειναι στερεα επ' αυτον? δεν δυνανται να σαλευθωσιν.	23 Il fait bouillonner le gouffre comme une chaudière, il change la mer en brûle-parfums.
24 Η καρδια αυτου ειναι στερεα ως λιθος? σκληρα μαλιστα ως η κατω μυλοπετρα.	24 Il laisse derrière lui un sillage lumineux, l'abîme semble couvert d'une toison blanche.
25 Οτε ανεγειρεται, φριττουσιν οι δυνατοι, και εκ του φοβου παραφρονουσιν.	25 Sur terre, il n'a point son pareil, il a été fait intrépide.
26 Η ρομφαια του συναπαντωντος αυτον δεν δυναται να ανθεξη? η λογχη, το δορυ, ουδε ο θωραξ.	26 Il regarde en face les plus hautains, il est roi sur tous les fils de l'orgueil.
27 Θεωρει τον σιδηρον ως αχυρον, τον χαλκον ως ξυλον σαθρον.
28 Τα βελη δεν δυνανται να τρεψωσιν αυτον εις φυγην? αι πετραι της σφενδονης ειναι εις αυτον ως στυπιον.
29 Τα ακοντια λογιζονται ως στυπιον? γελα εις το σεισμα της λογχης.
30 Οξεις λιθοι κοιτονται υποκατω αυτου? υποστρονει τα αγκυλωτα σωματα επι πηλου.
31 Καμνει την αβυσσον ως λεβητα να κοχλαζη? καθιστα την θαλασσαν ως σκευος μυρεψου.
32 Αφινει οπισω την πορειαν φωτεινην? ηθελε τις υπολαβει την αβυσσον ως πολιαν.
33 Επι της γης δεν υπαρχει ομοιον αυτου, δεδημιουργημενον ουτως αφοβον.
34 Περιορα παντα τα υψηλα? ειναι βασιλευς επι παντας τους υιους της υπερηφανιας.