ΙΩΒ - Giobbe - Job 41

GREEK BIBLE	BIBLES DES PEUPLES
1 Δυνασαι να συρης εξω τον Λευιαθαν δια αγκιστρου; η να περιδεσης την γλωσσαν αυτου με φορβιαν;	1 Tu te trompes si tu crois l’avoir, son seul aspect te fera reculer!
2 Δυνασαι να βαλης χαλινον εις την ρινα αυτου; η να τρυπησης την σιαγονα αυτου με ακανθαν;	2 N’est-il pas cruel dès qu’on l’éveille? Qui lui fera face sans céder le terrain,
3 Θελει πληθυνει προς σε ικεσιας; θελει σοι λαλησει μετα γλυκυτητος;	3 qui l’attaquera et sera le plus fort? Personne sous les cieux.
4 Θελει καμει συνθηκην μετα σου; θελεις παρει αυτον δια δουλον παντοτεινον;	4 Je devrais parler de ses membres, il me faut rappeler sa force incomparable.
5 Θελεις παιζει μετ' αυτου ως μετα πτηνου; η θελεις δεσει αυτον δια τας θεραπαινας σου;	5 Qui a soulevé le devant de sa tunique, et regardé sous sa carapace?
6 Θελουσι καμει οι φιλοι συμποσιον εξ αυτου; θελουσι μοιρασει αυτον μεταξυ των εμπορων;	6 Qui a ouvert les battants de sa mâchoire? et quelle frayeur à voir cette couronne de dents!
7 Δυνασαι να γεμισης το δερμα αυτου με βελη; η την κεφαλην αυτου με αλιευτικα καμακια;	7 Son dos n’est qu’un tissu de plaques qui se recouvrent sans laisser d’espace;
8 Βαλε την χειρα σου επ' αυτον? ενθυμηθητι τον πολεμον? μη καμης πλεον τουτο.	8 la jointure est si bonne que pas un souffle n’y passerait.
9 Ιδου, η ελπις να πιαση τις αυτον ειναι ματαια? δεν ηθελε μαλιστα εκπλαγη εις την θεωριαν αυτου;	9 Chacune est soudée à sa voisine, leur assemblage ne se démonte pas.
10 Ουδεις ειναι τοσον τολμηρος ωστε να εγειρη αυτον? και τις δυναται να σταθη εμπροσθεν εμου;	10 S’il éternue, ce sont des étincelles, ses paupières laissent jaillir une lumière.
11 Τις προτερον εδωκεν εις εμε και να ανταποδοσω; τα υποκατω παντος του ουρανου ειναι εμου.	11 De sa gueule se dégagent des flammes, des étincelles de feu s’en échappent.
12 Δεν θελω σιωπησει τα μελη αυτου ουδε την δυναμιν ουδε την ευαρεστον αυτου συμμετριαν.	12 Une vapeur sort de ses narines, des projections, comme d’un chaudron qui bouillonne.
13 Τις να εξιχνιαση την επιφανειαν του ενδυματος αυτου; τις να εισελθη εντος των διπλων σιαγονων αυτου;	13 À son souffle les charbons s’enflamment, une langue de feu sort de sa gueule!
14 Τις δυναται να ανοιξη τας πυλας του προσωπου αυτου; οι οδοντες αυτου κυκλω ειναι τρομεροι.	14 Toute sa force est dans son cou, l’effroi passe devant lui!
15 Αι ισχυραι ασπιδες αυτου ειναι το εγκαυχημα αυτου, συγκεκλεισμεναι ομου δια σφιγκτου σφραγισματος?	15 Sa carcasse ne fait qu’un tout, partout elle résiste et rien ne bouge.
16 η μια ενουται μετα της αλλης, ωστε ουδε αηρ δυναται να περαση δι' αυτων?	16 Son cœur est dur comme le roc, comme une pierre à broyer.
17 ειναι προσκεκολλημεναι η μια μετα της αλλης? συνεχονται ουτως, ωστε δεν δυνανται να αποσπασθωσιν.	17 S’il se redresse, les flots refluent, les ondes s’effraient.
18 Εις τον πταρνισμον αυτου λαμπει φως, και οι οφθαλμοι αυτου ειναι ως τα βλεφαρα της αυγης.	18 L’épée le frappe sans pénétrer, la lance et la flèche rebondissent.
19 Εκ του στοματος αυτου εξερχονται λαμπαδες καιομεναι και σπινθηρες πυρος εξακοντιζονται.	19 Pour lui le fer n’est que paille, et le bronze comme le bois s’émousse.
20 Εκ των μυκτηρων αυτου εξερχεται καπνος, ως εξ αγγειου κοχλαζοντος η λεβητος.	20 Les traits de l’arc ne le font pas fuir, les pierres de fronde lui semblent brins de paille.
21 Η πνοη αυτου αναπτει ανθρακας, και φλοξ εξερχεται εκ του στοματος αυτου?	21 La massue n’est pour lui qu’une baguette, le javelot résonne sur lui: il s’en moque.
22 Εν τω τραχηλω αυτου κατοικει δυναμις, και τρομος προπορευεται εμπροσθεν αυτου.	22 Tout son dessous est garni de pointes, il herse la vase, y laissant des sillons.
23 Τα στρωματα της σαρκος αυτου ειναι συγκεκολλημενα? ειναι στερεα επ' αυτον? δεν δυνανται να σαλευθωσιν.	23 Puis c’est un bouillonnement dans les ondes, des bulles sur l’eau, comme sur des charbons d’encens.
24 Η καρδια αυτου ειναι στερεα ως λιθος? σκληρα μαλιστα ως η κατω μυλοπετρα.	24 Il laisse derrière lui un sillage de lumière, une mer d’écume blanche.
25 Οτε ανεγειρεται, φριττουσιν οι δυνατοι, και εκ του φοβου παραφρονουσιν.	25 Nulle bête sur terre ne saurait le vaincre: il a été fait rebelle à la peur.
26 Η ρομφαια του συναπαντωντος αυτον δεν δυναται να ανθεξη? η λογχη, το δορυ, ουδε ο θωραξ.	26 Il brave en face les plus fières, il est le roi de tous les carnassiers!
27 Θεωρει τον σιδηρον ως αχυρον, τον χαλκον ως ξυλον σαθρον.
28 Τα βελη δεν δυνανται να τρεψωσιν αυτον εις φυγην? αι πετραι της σφενδονης ειναι εις αυτον ως στυπιον.
29 Τα ακοντια λογιζονται ως στυπιον? γελα εις το σεισμα της λογχης.
30 Οξεις λιθοι κοιτονται υποκατω αυτου? υποστρονει τα αγκυλωτα σωματα επι πηλου.
31 Καμνει την αβυσσον ως λεβητα να κοχλαζη? καθιστα την θαλασσαν ως σκευος μυρεψου.
32 Αφινει οπισω την πορειαν φωτεινην? ηθελε τις υπολαβει την αβυσσον ως πολιαν.
33 Επι της γης δεν υπαρχει ομοιον αυτου, δεδημιουργημενον ουτως αφοβον.
34 Περιορα παντα τα υψηλα? ειναι βασιλευς επι παντας τους υιους της υπερηφανιας.