Scrutatio

Lunedi, 13 maggio 2024 - Beata Vergine Maria di Fatima ( Letture di oggi)

Job 6


font
EL LIBRO DEL PUEBLO DE DIOSGREEK BIBLE
1 Job respondió, diciendo:1 Ο δε Ιωβ απεκριθη και ειπεν?
2 ¡Ah, si pudiera pesarse mi dolor y se pusiera en la balanza toda mi desgracia!2 Ειθε να εζυγιζετο τωοντι η λυπη μου, και η συμφορα μου να ετιθετο ολη ομου εν τη πλαστιγγι.
3 Ahora pesarían más que la arena del mar, ¡por eso digo tantos desatinos!3 Επειδη τωρα ηθελεν εισθαι βαρυτερα υπερ την αμμον της θαλασσης? δια τουτο οι λογοι μου καταπινονται.
4 Las flechas del Todopoderoso están clavadas en mí y mi espíritu absorbe su veneno; los terrores de Dios están enfilados contra mí.4 Διοτι τα βελη του Παντοδυναμου ειναι εντος μου, των οποιων το φαρμακιον εκπινει το πνευμα μου? οι τρομοι του Θεου παραταττονται εναντιον μου.
5 ¿Rebuzna el asno salvaje sobre la hierba verde o muge el toro junto a su forraje?5 Ογκαται ο αγριος ονος παρα τη χλοη; η μυκαται ο βους παρα τη φατνη αυτου;
6 ¿Se come sin sal un alimento insípido o tiene sabor la clara de huevo?6 Τρωγεται το ανοστον χωρις αλατος; η υπαρχει γευσις εν τω λευκωματι του ωου;
7 Lo que yo me resistía incluso a tocar es mi alimento en la enfermedad.7 Τα πραγματα, τα οποια η ψυχη μου απεστρεφετο να εγγιση, εγειναν ως το αηδες φαγητον μου.
8 ¡Si al menor se cumpliera mi pedido y Dios me concediera lo que espero!8 Ειθε να απελαμβανον την αιτησιν μου, και να μοι εδιδεν ο Θεος την Επιθυμιαν μου.
9 ¡Si Dios se decidiera a aplastarme, si soltara su mano y me partiera en dos!9 Και να ηθελεν ευδοκησει ο Θεος να με αφανιση? να απολυση την χειρα αυτου και να με κοψη.
10 Entonces tendría de qué consolarme y saltaría de gozo en mi implacable tormento, por no haber renegado de las palabras del Santo.10 Και θελει εισθαι ετι η παρηγορια μου, οτι, και αν καταναλωθω εν τη θλιψει και αυτος δεν με λυπηθη, εγω δεν εκρυψα τους λογους του Αγιου.
11 ¿Qué fuerza tengo para poder esperar? ¿Cuál es mi fin para soportar con paciencia?11 Ποια η δυναμις μου, ωστε να εγκαρτερω; και ποιον το τελος μου, ωστε να υποφερη η ψυχη μου;
12 ¿Tengo acaso la resistencia de las piedras o es de bronce mi carne?12 Μηπως η δυναμις μου ειναι δυναμις λιθων; η η σαρξ μου χαλκος;
13 No, no encuentro ninguna ayuda dentro de mí mismo y se me han agotado los recursos.13 Μηπως δεν εξελιπεν εν εμοι η βοηθεια μου και απεμακρυνθη απ' εμου η σωτηρια;
14 Bien merece la lealtad de su amigo el hombre deshecho que ha perdido el temor a Dios.14 Εις τον τεθλιμμενον ελεος πρεπει παρα του φιλου αυτου? αλλ' αυτος εγκατελιπε τον φοβον του Παντοδυναμου.
15 Pero mis hermanos me han traicionado como un torrente, como el cauce de los torrentes pasajeros,15 Οι αδελφοι μου εφερθησαν απατηλως ως χειμαρρος, ως ρευμα χειμαρρων παρηλθον?
16 que corren turbios durante el deshielo, arrastrando la nieve derretida.16 οιτινες θολονονται εκ του παγου, εις τους οποιους διαλυεται η χιων?
17 Al llegar el verano, se evaporan; con el calor, se extinguen en su propio lecho.17 οταν θερμανθωσιν, εκλειπουσιν? οταν γεινη θερμοτης, εξαλειφονται απο του τοπου αυτων.
18 Las caravanas desvían su trayecto, se internan en el desierto y perecen.18 Τα ιχνη της πορειας αυτων συστρεφονται? καταντωσιν εις το μηδεν και χανονται?
19 Las caravanas de Temá vuelven los ojos hacia ellos, los viajantes de Sabá esperan encontrarlos.19 τα πληθη της Θαιμα εθεωρουν, οι συνοδοιποροι της Σεβα περιεμενον αυτους?
20 Pero se avergüenzan de haber esperado, llegan hasta allí, y quedan defraudados.20 Εψευσθησαν της ελπιδος αυτων? ηλθον εκει και ενετραπησαν.
21 Así son ahora ustedes para mí: ven algo horrible, y se llenan de espanto.21 Τωρα και σεις εισθε ως αυτοι? ειδετε την πληγην μου και ετρομαξατε.
22 Yo nunca les dije: «Denme algo, regálenme una parte de sus bienes,22 Μηπως εγω ειπα, Φερετε προς εμε; η, Δοτε δωρον εις εμε απο της περιουσιας υμων;
23 líbrenme del poder del enemigo, rescátenme de las manos de los violentos».23 η, Ελευθερωσατε με εκ της χειρος του εχθρου; η, Λυτρωσατε με εκ της χειρος των ισχυρων;
24 Instrúyanme, y yo me callaré; háganme entender dónde está mi error,24 Διδαξατε με, και εγω θελω σιωπησει? και δειξατε μοι κατα τι εσφαλα.
25 ¿Acaso son hirientes las palabras rectas? Pero ¿qué se arregla con los reproches de ustedes?25 Ποσον ισχυροι ειναι οι ορθοι λογοι? αλλ' ο ελεγχος σας, τι αποδεικνυει;
26 ¿O pretenden arreglarlo todo con reproches, mientras echan al viento las palabras de un desesperado?26 Φανταζεσθε να ελεγξητε λογους, ενω αι ομιλιαι του απηλπισμενου ειναι ως ανεμος;
27 ¡Ustedes echarían suertes sobre un huérfano y traficarían con su propio amigo!27 Τωοντι, σεις επιπιπτετε επι τον ορφανον, και σκαπτετε λακκον εις τον φιλον σας.
28 ¡Decídanse de una vez, vuélvanse hacia mí! ¿Acaso les voy a mentir en la cara?28 Τωρα λοιπον ευαρεστηθητε να εμβλεψητε εις εμε, διοτι εμπροσθεν υμων κειται αν εγω ψευδωμαι.
29 Vuelvan, les ruego, y que no haya falsedad; vuelvan, está en juego mi justicia.29 Επιστρεψατε, παρακαλω? ας μη γεινη αδικια? ναι, επιστρεψατε παλιν? η δικαιοσυνη μου ειναι εν τουτω.
30 ¿Acaso hay falsedad en mi lengua o mi paladar no sabe discernir la desgracia?30 Υπαρχει αδικια εν τη γλωσση μου; δεν δυναται ο ουρανισκος μου να διακρινη τα διεφθαρμενα;