Livre des Psaumes 57

BIBLES DES PEUPLES	LXX
1 Au maître de chant. Sur l’air “ne détruis pas…”. De David. Poème. Lorsqu’il s’enfuit de devant Saül, dans la grotte.	1 εις το τελος μη διαφθειρης τω δαυιδ εις στηλογραφιαν
2 Aie pitié de moi, ô Dieu, aie pitié de moi, car en toi s’abrite mon âme; je m’abriterai à l’ombre de tes ailes le temps que passe le fléau.	2 ει αληθως αρα δικαιοσυνην λαλειτε ευθεια κρινετε οι υιοι των ανθρωπων
3 Je crie vers le Très-Haut, vers le Dieu qui est ma providence.	3 και γαρ εν καρδια ανομιας εργαζεσθε εν τη γη αδικιαν αι χειρες υμων συμπλεκουσιν
4 Que du ciel il m’envoie le secours et me sauve de mes oppresseurs, que Dieu envoie sa grâce et sa vérité!	4 απηλλοτριωθησαν οι αμαρτωλοι απο μητρας επλανηθησαν απο γαστρος ελαλησαν ψευδη
5 Je vis entouré de lions; leur proie, ce sont les fils d’Adam, leurs dents, des lances et des flèches. Ils ont fait de leur langue une épée tranchante.	5 θυμος αυτοις κατα την ομοιωσιν του οφεως ωσει ασπιδος κωφης και βυουσης τα ωτα αυτης
6 Montre-toi, ô Dieu, au-dessus des cieux, que ta Gloire se lève sur la terre entière.	6 ητις ουκ εισακουσεται φωνην επαδοντων φαρμακου τε φαρμακευομενου παρα σοφου
7 Ils avaient tendu un lacet sous mes pas, ils voulaient y prendre ma vie. Ils avaient creusé devant moi un trou, mais ils sont tombés dedans.	7 ο θεος συνετριψεν τους οδοντας αυτων εν τω στοματι αυτων τας μυλας των λεοντων συνεθλασεν κυριος
8 Mon cœur est prêt, ô Dieu, mon cœur attend, je veux chanter et jouer pour toi.	8 εξουδενωθησονται ως υδωρ διαπορευομενον εντενει το τοξον αυτου εως ου ασθενησουσιν
9 Que ma flamme s’éveille, éveillez-vous, harpe et cithare, que je fasse, moi, lever l’aurore.	9 ωσει κηρος ο τακεις ανταναιρεθησονται επεπεσε πυρ και ουκ ειδον τον ηλιον
10 Je te louerai, Seigneur, parmi les peuples, je jouerai pour toi dans toutes les provinces,	10 προ του συνιεναι τας ακανθας υμων την ραμνον ωσει ζωντας ωσει εν οργη καταπιεται υμας
11 car ta grâce est à la hauteur des cieux, ta vérité s’élève jusqu’aux nues.	11 ευφρανθησεται δικαιος οταν ιδη εκδικησιν ασεβων τας χειρας αυτου νιψεται εν τω αιματι του αμαρτωλου
12 Ô Dieu, montre-toi au-dessus des cieux, que ta Gloire se lève sur la terre entière.	12 και ερει ανθρωπος ει αρα εστιν καρπος τω δικαιω αρα εστιν ο θεος κρινων αυτους εν τη γη