Salmi 119
123456789101112131415161718192021222324252627282930313233343536373839404142434445464748495051525354555657585960616263646566676869707172737475767778798081828384858687888990919293949596979899100101102103104105106107108109110111112113114115116117118119120121122123124125126127128129130131132133134135136137138139140141142143144145146147148149150
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
NOVA VULGATA | DIODATI |
---|---|
1 ALLELUIA. ALEPH. Beati immaculati in via, qui ambulant in lege Domini. | 1 BEATI coloro che sono intieri di via, Che camminano nella Legge del Signore. |
2 Beati, qui servant testimonia eius, in toto corde exquirunt eum. | 2 Beati coloro che guardano le sue testimonianze, Che lo cercano con tutto il cuore; |
3 Non enim operati sunt iniquitatem, in viis eius ambulaverunt. | 3 I quali eziandio non operano iniquità; Anzi camminano nelle sue vie |
4 Tu mandasti mandata tua custodiri nimis. | 4 Tu hai ordinato che i tuoi comandamenti Sieno strettamente osservati. |
5 Utinam dirigantur viae meae ad custodiendas iustificationes tuas! | 5 Oh! sieno pure addirizzate le mie vie, Per osservare i tuoi statuti. |
6 Tunc non confundar, cum perspexero in omnibus praeceptis tuis. | 6 Allora io non sarò svergognato, Quando io riguarderò a tutti i tuoi comandamenti |
7 Confitebor tibi in directione cordis, in eo quod didici iudicia iustitiae tuae. | 7 Io ti celebrerò con dirittura di cuore, Quando io avrò imparate le leggi della tua giustizia. |
8 Iustificationes tuas custodiam, non me derelinquas usquequaque. | 8 Io osserverò i tuoi statuti; Non abbandonarmi del tutto |
9 BETH. In quo mundabit adulescentior viam suam? In custodiendo sermones tuos. | 9 Come renderà il fanciullo la sua via pura? Prendendo guardia ad essa secondo la tua parola |
10 In toto corde meo exquisivi te; ne errare me facias a praeceptis tuis. | 10 Io ti ho cercato con tutto il mio cuore; Non lasciarmi deviar da’ tuoi comandamenti |
11 In corde meo abscondi eloquia tua, ut non peccem tibi. | 11 Io ho riposta la tua parola nel mio cuore; Acciocchè io non pecchi contro a te |
12 Benedictus es, Domine; doce me iustificationes tuas. | 12 Tu sei benedetto, o Signore; Insegnami i tuoi statuti |
13 In labiis meis numeravi omnia iudicia oris tui. | 13 Io ho colle mie labbra raccontate Tutte le leggi della tua bocca. |
14 In via testimoniorum tuorum delectatus sum sicut in omnibus divitiis. | 14 Io gioisco nella via delle tue testimonianze, Come per tutte le ricchezze del mondo. |
15 In mandatis tuis exercebor et considerabo vias tuas. | 15 Io ragiono de’ tuoi comandamenti, E riguardo a’ tuoi sentieri. |
16 In iustificationibus tuis delectabor, non obliviscar sermonem tuum. | 16 Io mi diletto ne’ tuoi statuti; Io non dimenticherò le tue parole |
17 GHIMEL. Benefac servo tuo, et vivam et custodiam sermonem tuum. | 17 Fa’ del bene al tuo servitore, Ed io viverò, ed osserverò la tua parola |
18 Revela oculos meos, et considerabo mirabilia de lege tua. | 18 Apri gli occhi miei, ed io riguarderò Le maraviglie della tua Legge |
19 Incola ego sum in terra, non abscondas a me praecepta tua. | 19 Io son forestiere in terra; Non nascondermi i tuoi comandamenti |
20 Defecit anima mea in desiderando iudicia tua in omni tempore. | 20 L’anima mia si stritola di affezione Alle tue leggi in ogni tempo |
21 Increpasti superbos; maledicti, qui errant a praeceptis tuis. | 21 Tu sgridi i superbi maledetti Che deviano da’ tuoi comandamenti |
22 Aufer a me opprobrium et contemptum, quia testimonia tua servavi. | 22 Togli d’addosso a me il vituperio e lo sprezzo; Perciocchè io ho guardate le tue testimonianze |
23 Etsi principes sedent et adversum me loquuntur, servus tamen tuus exercetur in iustificationibus tuis. | 23 Eziandio, mentre i principi sedevano, e ragionavano contro a me, Il tuo servitore ha meditato ne’ tuoi statuti |
24 Nam et testimonia tua delectatio mea, et consilium meum iustificationes tuae. | 24 Ed anche le tue testimonianze sono i miei diletti Ed i miei consiglieri |
25 DALETH. Adhaesit pulveri anima mea; vivifica me secundum verbum tuum. | 25 L’anima mia è attaccata alla polvere; Vivificami secondo la tua parola |
26 Vias meas enuntiavi, et exaudisti me; doce me iustificationes tuas. | 26 Io ti ho narrate le mie vie, e tu mi hai risposto; Insegnami i tuoi statuti. |
27 Viam mandatorum tuorum fac me intellegere, et exercebor in mirabilibus tuis. | 27 Fammi intender la via de’ tuoi comandamenti, Ed io ragionerò delle tue maraviglie |
28 Lacrimata est anima mea prae maerore; erige me secundum verbum tuum. | 28 L’anima mia stilla di cordoglio; Sollevami secondo le tue parole. |
29 Viam mendacii averte a me et legem tuam da mihi benigne. | 29 Rimuovi da me la via della menzogna; E fammi dono della tua Legge |
30 Viam veritatis elegi, iudicia tua proposui mihi. | 30 Io ho scelta la via della verità; Io mi son proposte le tue leggi. |
31 Adhaesi testimoniis tuis, Domine; noli me confundere. | 31 Io mi son tenuto alle tue testimonianze; Signore, non lasciar che io sia confuso. |
32 Viam mandatorum tuorum curram, quia dilatasti cor meum. | 32 Correrò nella via de’ tuoi comandamenti, Quando tu mi avrai allargato il cuore |
33 HE. Legem pone mihi, Domine, viam iustificationum tuarum, et servabo eam semper. | 33 Insegnami, Signore, la via de’ tuoi statuti; Ed io la guarderò infino al fine. |
34 Da mihi intellectum, et servabo legem tuam et custodiam illam in toto corde meo. | 34 Dammi intelletto, ed io guarderò la tua Legge; E l’osserverò con tutto il cuore |
35 Deduc me in semitam praeceptorum tuorum, quia ipsam volui. | 35 Conducimi per lo sentiero de’ tuoi comandamenti; Perciocchè io mi diletto in esso. |
36 Inclina cor meum in testimonia tua et non in avaritiam. | 36 Inchina il mio cuore alle tue testimonianze, E non a cupidigia |
37 Averte oculos meos, ne videant vanitatem; in via tua vivifica me. | 37 Storna gli occhi miei, che non riguardino a vanità; Vivificami nelle tue vie |
38 Suscita servo tuo eloquium tuum, quod est ad timorem tuum. | 38 Attieni la tua parola al tuo servitore, Il quale è tutto intento al tuo timore |
39 Amove opprobrium meum, quod suspicatus sum, quia iudicia tua iucunda. | 39 Rimuovi da me il mio vituperio, del quale io temo; Perciocchè le tue leggi son buone |
40 Ecce concupivi mandata tua; in iustitia tua vivifica me. | 40 Ecco, io desidero affettuosamente i tuoi comandamenti; Vivificami nella tua giustizia |
41 VAU. Et veniat super me misericordia tua, Domine, salutare tuum secundum eloquium tuum. | 41 Ed avvenganmi le tue benignità, o Signore; E la tua salute, secondo la tua parola. |
42 Et respondebo exprobrantibus mihi verbum, quia speravi in sermonibus tuis. | 42 Ed io risponderò a colui che mi fa vituperio; Perciocchè io mi confido nella tua parola |
43 Et ne auferas de ore meo verbum veritatis usquequaque, quia in iudiciis tuis supersperavi. | 43 E non ritrarmi del tutto dalla bocca la parola della verità; Perciocchè io spero nelle tue leggi. |
44 Et custodiam legem tuam semper, in saeculum et in saeculum saeculi. | 44 Ed io osserverò la tua Legge del continuo, In sempiterno |
45 Et ambulabo in latitudine, quia mandata tua exquisivi. | 45 E camminerò al largo; Perciocchè io ho ricercati i tuoi comandamenti. |
46 Et loquar de testimoniis tuis in conspectu regum et non confundar. | 46 E parlerò delle tue testimonianze davanti ai re, E non sarò svergognato. |
47 Et delectabor in praeceptis tuis, quae dilexi. | 47 E mi diletterò ne’ tuoi comandamenti, I quali io amo. |
48 Et levabo manus meas ad praecepta tua, quae dilexi; et exercebor in iustificationibus tuis. - | 48 Ed alzerò le palme delle mie mani a’ tuoi comandamenti, i quali io amo; E mediterò ne’ tuoi statuti |
49 ZAIN. Memor esto verbi tui servo tuo, in quo mihi spem dedisti. | 49 Ricordati della parola detta al tuo servitore, Sopra la quale tu mi hai fatto sperare |
50 Hoc me consolatum est in humiliatione mea, quia eloquium tuum vivificavit me. | 50 Questa è la mia consolazione nella mia afflizione, Che la tua parola mi ha vivificato |
51 Superbi deriserunt me vehementer; a lege autem tua non declinavi. | 51 I superbi mi hanno grandemente schernito; Ma io non mi sono stornato dalla tua Legge |
52 Memor fui iudiciorum tuorum a saeculo, Domine, et consolatus sum. | 52 Signore, io mi son ricordato de’ tuoi giudicii ab antico; E mi son consolato |
53 Indignatio tenuit me propter peccatores derelinquentes legem tuam. | 53 Tremito mi occupa, per gli empi Che abbandonano la tua Legge |
54 Cantica factae sunt mihi iustificationes tuae in loco peregrinationis meae. | 54 I tuoi statuti sono stati i miei cantici Nella dimora de’ miei pellegrinaggi |
55 Memor fui nocte nominis tui, Domine, et custodiam legem tuam. | 55 O Signore, di notte io mi son ricordato del tuo Nome, Ed ho osservata la tua Legge. |
56 Hoc factum est mihi, quia mandata tua servavi. | 56 Questo mi è avvenuto, Perciocchè io ho guardati i tuoi comandamenti |
57 HETH. Portio mea Dominus: dixi custodire verba tua. | 57 Il Signore è la mia parte; Io ho detto di osservare le tue parole |
58 Deprecatus sum faciem tuam in toto corde meo; miserere mei secundum eloquium tuum. | 58 Io ti ho supplicato con tutto il cuore; Abbi pietà di me, secondo la tua parola |
59 Cogitavi vias meas et converti pedes meos in testimonia tua. | 59 Io ho fatta ragione delle mie vie; Ed ho rivolti i miei piedi alle tue testimonianze. |
60 Festinavi et non sum moratus, ut custodiam praecepta tua. | 60 Io mi sono affrettato, e non mi sono indugiato D’osservare i tuoi comandamenti |
61 Funes peccatorum circumplexi sunt me, et legem tuam non sum oblitus. | 61 Schiere d’empi mi hanno predato; Ma però non ho dimenticata la tua Legge |
62 Media nocte surgebam ad confitendum tibi super iudicia iustitiae tuae. | 62 Io mi levo a mezzanotte, per celebrarti, Per le leggi della tua giustizia |
63 Particeps ego sum omnium timentium te et custodientium mandata tua. | 63 Io son compagno di tutti quelli che ti temono, Ed osservano i tuoi comandamenti |
64 Misericordia tua, Domine, plena est terra; iustificationes tuas doce me. | 64 Signore, la terra è piena della tua benignità; Insegnami i tuoi statuti |
65 TETH. Bonitatem fecisti cum servo tuo, Domine, secundum verbum tuum. | 65 Signore, tu hai usata beneficenza inverso il tuo servitore, Secondo la tua parola. |
66 Bonitatem et prudentiam et scientiam doce me, quia praeceptis tuis credidi. | 66 Insegnami buon senno ed intendimento; Perciocchè io credo a’ tuoi comandamenti |
67 Priusquam humiliarer ego erravi; nunc autem eloquium tuum custodiam. | 67 Avanti che io fossi afflitto, io andava errando; Ma ora osservo la tua parola |
68 Bonus es tu et benefaciens, doce me iustificationes tuas. | 68 Tu sei buono e benefattore; Insegnami i tuoi statuti |
69 Excogitaverunt contra me dolosa superbi, ego autem in toto corde meo servabo mandata tua. | 69 I superbi hanno acconciate delle bugie contro a me; Ma io con tutto il cuore guarderò i tuoi comandamenti. |
70 Incrassatum est sicut adeps cor eorum, ego vero in lege tua delectatus sum. | 70 Il cuor loro è condenso come grasso; Ma io mi diletto nella tua Legge |
71 Bonum mihi quia humiliatus sum, ut discam iustificationes tuas. | 71 Egli è stato buono per me, che io sono stato afflitto; Acciocchè io impari i tuoi statuti |
72 Bonum mihi lex oris tui super milia auri et argenti. | 72 La Legge della tua bocca mi è migliore Che le migliaia d’oro e d’argento |
73 IOD. Manus tuae fecerunt me et plasmaverunt me; da mihi intellectum, et discam praecepta tua. | 73 Le tue mani mi hanno fatto e formato; Dammi intelletto, ed io imparerò i tuoi comandamenti |
74 Qui timent te, videbunt me et laetabuntur, quia in verba tua supersperavi. | 74 Quelli che ti temono mi vedranno, e si rallegreranno; Perciocchè io ho sperato nella tua parola |
75 Cognovi, Domine, quia aequitas iudicia tua, et in veritate humiliasti me. | 75 O Signore, io so che i tuoi giudicii non sono altro che giustizia; E che ciò che mi hai afflitto è stato fedeltà |
76 Fiat misericordia tua, ut consoletur me, secundum eloquium tuum servo tuo. | 76 Deh! sia la tua benignità per consolarmi, Secondo la tua parola, detta al tuo servitore. |
77 Veniant mihi miserationes tuae, et vivam, quia lex tua delectatio mea est. | 77 Avvenganmi le tue misericordie, acciocchè io viva; Perciocchè la tua Legge è ogni mio diletto |
78 Confundantur superbi, quoniam dolose incurvaverunt me, ego autem exercebor in mandatis tuis. | 78 Sien confusi i superbi, perciocchè a torto mi sovvertono; Ma io medito ne’ tuoi comandamenti. |
79 Convertantur mihi timentes te, et qui noverunt testimonia tua. | 79 Rivolgansi a me quelli che ti temono. E quelli che conoscono le tue testimonianze |
80 Fiat cor meum immaculatum in iustificationibus tuis, ut non confundar. | 80 Sia il mio cuore intiero ne’ tuoi statuti; Acciocchè io non sia confuso |
81 CAPH. Defecit in salutare tuum anima mea, et in verbum tuum supersperavi. | 81 L’anima mia vien meno dietro alla tua salute; Io spero nella tua parola. |
82 Defecerunt oculi mei in eloquium tuum, dicentes: “ Quando consolaberis me? ”. | 82 Gli occhi miei vengono meno dietro alla tua parola, Dicendo: Quando mi consolerai tu? |
83 Quia factus sum sicut uter in fumo; iustificationes tuas non sum oblitus. | 83 Perciocchè io son divenuto come un otro al fumo; E pur non ho dimenticati i tuoi statuti |
84 Quot sunt dies servi tui? Quando facies de persequentibus me iudicium? | 84 Quanti hanno da essere i giorni del tuo servitore? Quando farai giudicio sopra quelli che mi perseguitano? |
85 Foderunt mihi foveas superbi, qui non sunt secundum legem tuam. | 85 I superbi mi hanno cavate delle fosse; Il che non è secondo la tua Legge. |
86 Omnia praecepta tua veritas; dolose persecuti sunt me; adiuva me. | 86 Tutti i tuoi comandamenti son verità; Essi mi perseguitano a torto; soccorrimi. |
87 Paulo minus consummaverunt me in terra, ego autem non dereliqui mandata tua. | 87 Mi hanno pressochè distrutto ed atterrato; Ma io non ho abbandonati i tuoi comandamenti |
88 Secundum misericordiam tuam vivifica me, et custodiam testimonia oris tui. - | 88 Vivificami secondo la tua benignità, Ed io osserverò la testimonianza della tua bocca |
89 LAMED. In aeternum, Domine, verbum tuum constitutum est in caelo. | 89 O Signore, la tua parola è in eterno; Ella è stabile ne’ cieli. |
90 In generationem et generationem veritas tua; firmasti terram, et permanet. | 90 La tua verità è per ogni età; Tu hai stabilita la terra, ed ella sta ferma. |
91 Secundum iudicia tua permanent hodie, quoniam omnia serviunt tibi. | 91 Il cielo e la terra stanno anche oggi fermi, per li tuoi ordini, Perciocchè ogni cosa è al tuo servigio |
92 Nisi quod lex tua delectatio mea est, tunc forte periissem in humilia tione mea. | 92 Se la tua Legge non fosse stata ogni mio diletto, Io già sarei perito nella mia afflizione |
93 In aeternum non obliviscar man data tua, quia in ipsis vivificasti me. | 93 Giammai non dimenticherò i tuoi comandamenti; Perciocchè per essi tu mi hai vivificato |
94 Tuus sum ego: salvum me fac, quoniam mandata tua exqui sivi. | 94 Io son tuo, salvami; Perciocchè io ho ricercati i tuoi comandamenti |
95 Me exspectaverunt peccatores, ut perderent me; testimonia tua intellexi. | 95 Gli empi mi hanno atteso, per farmi perire; Ma io ho considerate le tue testimonianze |
96 Omni consummationi vidi finem, latum praeceptum tuum nimis. | 96 Io ho veduto che tutte le cose le più perfette hanno fine; Ma il tuo comandamento è d’una grandissima distesa |
97 MEM. Quomodo dilexi legem tuam, Domine; tota die meditatio mea est. | 97 Oh! quanto amo la tua Legge! Ella è la mia meditazione di tutti i giorni |
98 Super inimicos meos sapientem me fecit praeceptum tuum, quia in aeternum mihi est. | 98 Per li tuoi comandamenti tu mi rendi più savio che i miei nemici; Perciocchè quelli in perpetuo sono miei. |
99 Super omnes docentes me prudens factus sum, quia testimonia tua meditatio mea est. | 99 Io son più intendente che tutti i miei dottori; Perciocchè le tue testimonianze son la mia meditazione. |
100 Super senes intellexi, quia mandata tua servavi. | 100 Io son più avveduto che i vecchi; Perciocchè io ho guardati i tuoi comandamenti |
101 Ab omni via mala prohibui pedes meos, ut custodiam verba tua. | 101 Io ho rattenuti i miei piedi da ogni sentiero malvagio; Acciocchè io osservi la tua parola |
102 A iudiciis tuis non declinavi, quia tu legem posuisti mihi. | 102 Io non mi sono stornato dalle tue leggi; Perciocchè tu mi hai ammaestrato |
103 Quam dulcia faucibus meis eloquia tua, super mel ori meo. | 103 Oh! quanto son dolci le tue parole al mio palato! Son più dolci che miele alla mia bocca. |
104 A mandatis tuis intellexi; propterea odivi omnem viam mendacii. | 104 Io son divenuto avveduto per li tuoi comandamenti; Perciò, odio ogni sentiero di falsità |
105 NUN. Lucerna pedibus meis verbum tuum et lumen semitis meis. | 105 La tua parola è una lampana al mio piè, Ed un lume al mio sentiero |
106 Iuravi et statui custodire iudicia iustitiae tuae. | 106 Io ho giurato, e l’atterrò, Di osservare le leggi della tua giustizia |
107 Humiliatus sum usquequaque, Domine; vivifica me secundum verbum tuum. | 107 Io son sommamente afflitto; O Signore, vivificami secondo la tua parola |
108 Voluntaria oris mei beneplacita sint, Domine, et iudicia tua doce me. | 108 Deh! Signore, gradisci le offerte volontarie della mia bocca, Ed insegnami le tue leggi |
109 Anima mea in manibus meis semper, et legem tuam non sum oblitus. | 109 Io ho l’anima mia del continuo in palma di mano; E pur non ho dimenticata la tua Legge. |
110 Posuerunt peccatores laqueum mihi, et de mandatis tuis non erravi. | 110 Gli empi mi hanno tesi de’ lacci; E pur non mi sono sviato da’ tuoi comandamenti |
111 Hereditas mea testimonia tua in aeternum, quia exsultatio cordis mei sunt. | 111 Le tue testimonianze son la mia eredità in perpetuo; Perciocchè esse son la letizia del mio cuore. |
112 Inclinavi cor meum ad faciendas iustificationes tuas in aeternum, in finem. | 112 Io ho inchinato il mio cuore a mettere in opera i tuoi statuti, In perpetuo, infino al fine |
113 SAMECH. Duplices corde odio habui et legem tuam dilexi. | 113 Io odio i discorsi; Ma amo la tua Legge |
114 Tegmen et scutum meum es tu, et in verbum tuum supersperavi. | 114 Tu sei il mio nascondimento, ed il mio scudo; Io spero nella tua parola |
115 Declinate a me, maligni, et servabo praecepta Dei mei. | 115 Ritraetevi da me, maligni; Ed io guarderò i comandamenti del mio Dio |
116 Suscipe me secundum eloquium tuum, et vivam; et non confundas me ab exspectatione mea. | 116 Sostienmi, secondo la tua parola, ed io viverò; E non rendermi confuso della mia speranza. |
117 Sustenta me, et salvus ero et delectabor in iustificationibus tuis semper. | 117 Confortami, ed io sarò salvato; E riguarderò del continuo a’ tuoi statuti |
118 Sprevisti omnes discedentes a iustificationibus tuis, quia mendacium cogitatio eorum. | 118 Tu calpesti tutti quelli che si sviano da’ tuoi statuti; Perciocchè la lor frode è una cosa falsa. |
119 Quasi scoriam delesti omnes peccatores terrae; ideo dilexi testimonia tua. | 119 Tu riduci al niente tutti gli empi della terra, come schiume; Perciò io amo le tue testimonianze. |
120 Horruit a timore tuo caro mea; a iudiciis enim tuis timui. | 120 La mia carne si raccapriccia tutta per lo spavento di te; Ed io temo de’ tuoi giudicii |
121 AIN. Feci iudicium et iustitiam; non tradas me calumniantibus me. | 121 Io ho fatto ciò che è diritto e giusto; Non abbandonarmi a quelli che mi oppressano. |
122 Sponde pro servo tuo in bonum; non calumnientur me superbi. | 122 Da’ sicurtà per lo tuo servitore in bene, E non lasciar che i superbi mi oppressino |
123 Oculi mei defecerunt in desiderio salutaris tui et eloquii iustitiae tuae. | 123 Gli occhi miei vengono meno dietro alla tua salute, Ed alla parola della tua giustizia |
124 Fac cum servo tuo secundum misericordiam tuam et iustificationes tuas doce me. | 124 Opera inverso il tuo servitore secondo la tua benignità, Ed insegnami i tuoi statuti. |
125 Servus tuus sum ego; da mihi intellectum, ut sciam testimonia tua. | 125 Io son tuo servitore; dammi intelletto; Acciocchè io possa conoscere le tue testimonianze |
126 Tempus faciendi Domino; dissipaverunt legem tuam. | 126 Egli è tempo che il Signore operi; Essi hanno annullata la tua Legge |
127 Ideo dilexi praecepta tua super aurum et obryzum. | 127 Perciò io amo i tuoi comandamenti più che oro; Anzi più che oro finissimo. |
128 Propterea ad omnia mandata tua dirigebar, omnem viam mendacii odio habui. - | 128 Perciò approvo, come diritti, tutti i tuoi comandamenti intorno ad ogni cosa; Ed odio ogni sentiero di menzogna |
129 PHE. Mirabilia testimonia tua, ideo servavit ea anima mea. | 129 Le tue testimonianze son cose maravigliose; Perciò l’anima mia le ha guardate |
130 Declaratio sermonum tuorum illuminat et intellectum dat parvulis. | 130 La dichiarazione delle tue parole allumina, E dà intelletto a’ semplici |
131 Os meum aperui et attraxi spiritum, quia praecepta tua desiderabam. | 131 Io ho aperta la bocca, ed ho ansato; Perciocchè io ho bramati i tuoi comandamenti |
132 Convertere in me et miserere mei secundum iudicium tuum cum diligentibus nomen tuum. | 132 Riguarda a me, ed abbi pietà di me, Secondo ch’è ragionevole di fare inverso quelli che amano il tuo Nome |
133 Gressus meos dirige secundum eloquium tuum, et non dominetur mei omnis iniquitas. | 133 Ferma i miei passi nella tua parola; E non lasciare che alcuna iniquità signoreggi sopra me |
134 Redime me a calumniis hominum, ut custodiam mandata tua. | 134 Riscuotimi dall’oppressione degli uomini; Ed io osserverò i tuoi comandamenti |
135 Faciem tuam illumina super servum tuum et doce me iustificationes tuas. | 135 Fa’ rilucere il tuo volto sopra il tuo servitore; |
136 Rivulos aquarum deduxerunt oculi mei, quia non custodierunt legem tuam. | 136 Ed insegnami i tuoi statuti. Ruscelli d’acque mi scendono giù dagli occhi; Perciocchè la tua Legge non è osservata |
137 SADE. Iustus es, Domine, et rectum iudicium tuum. | 137 O Signore, tu sei giusto, E i tuoi giudicii son diritti. |
138 Mandasti in iustitia testimonia tua et in veritate nimis. | 138 Tu hai strettamente comandata la giustizia, E la verità delle tue testimonianze |
139 Consumpsit me zelus meus, quia obliti sunt verba tua inimici mei. | 139 Il mio zelo mi consuma; Perciocchè i miei nemici hanno dimenticate le tue parole |
140 Ignitum eloquium tuum vehementer, et servus tuus dilexit illud. | 140 La tua parola è sommamente purgata; E però il tuo servitore l’ama |
141 Adulescentulus sum ego et contemptus; mandata tua non sum oblitus. | 141 Io son piccolo e sprezzato; Ma però non ho dimenticati i tuoi comandamenti |
142 Iustitia tua iustitia in aeternum, et lex tua veritas. | 142 La tua giustizia è una giustizia eterna, E la tua Legge è verità |
143 Tribulatio et angustia invenerunt me; praecepta tua delectatio mea est. | 143 Tribolazione e distretta mi hanno colto; Ma i tuoi comandamenti sono i miei diletti. |
144 Iustitia testimonia tua in aeternum; intellectum da mihi, et vivam. | 144 Le tue testimonianze sono una giustizia eterna; Dammi intelletto, ed io viverò |
145 COPH. Clamavi in toto corde, exaudi me, Domine; iustificationes tuas servabo. | 145 Io ho gridato con tutto il cuore; rispondimi, Signore; Ed io guarderò i tuoi statuti. |
146 Clamavi ad te, salvum me fac, ut custodiam testimonia tua. | 146 Io ti ho invocato; salvami, Ed io osserverò le tue testimonianze |
147 Praeveni diluculo et clamavi, in verba tua supersperavi. | 147 Io mi son fatto avanti all’alba, ed ho gridato; Io ho sperato nella tua parola. |
148 Praevenerunt oculi mei vigilias, ut meditarer eloquia tua. | 148 Gli occhi miei prevengono le vigilie della notte. Per meditar nella tua parola |
149 Vocem meam audi secundum misericordiam tuam, Domine, secundum iudicium tuum vivifica me. | 149 Ascolta la mia voce, secondo la tua benignità; O Signore, vivificami, secondo che tu hai ordinato |
150 Appropinquaverunt persequentes me in malitia, a lege autem tua longe facti sunt. | 150 Quelli che vanno dietro a scelleratezza, E si sono allontanati dalla tua Legge, si sono accostati a me. |
151 Prope es tu, Domine, et omnia praecepta tua veritas. | 151 O Signore, tu sei vicino; E tutti i tuoi comandamenti son verità |
152 Ab initio cognovi de testimoniis tuis, quia in aeternum fundasti ea. | 152 Gran tempo è che io so questo delle tue testimonianze, Che tu le hai stabilite in eterno |
153 RES. Vide humiliationem meam et eripe me, quia legem tuam non sum oblitus. | 153 Riguarda alla mia afflizione, e trammene fuori; Perciocchè io non ho dimenticata la tua Legge. |
154 Iudica causam meam et redime me; propter eloquium tuum vivifica me. | 154 Dibatti la mia lite, e riscuotimi; Vivificami, secondo la tua parola |
155 Longe a peccatoribus salus, quia iustificationes tuas non exquisierunt. | 155 La salute è lungi dagli empi; Perciocchè non ricercano i tuoi statuti |
156 Misericordiae tuae multae, Domine; secundum iudicia tua vivifica me. | 156 Le tue misericordie son grandi, Signore; Vivificami secondo ciò che hai ordinato |
157 Multi, qui persequuntur me et tribulant me; a testimoniis tuis non declinavi. | 157 I miei persecutori ed i miei nemici son molti; Ma io non mi sono deviato dalle tue testimonianze |
158 Vidi praevaricantes, et taeduit me, quia eloquia tua non custodierunt. | 158 Io ho veduti i disleali, e ne ho sentita gran noia; Perciocchè non osservano la tua parola |
159 Vide quoniam mandata tua dilexi, Domine; secundum misericordiam tuam vivifica me. | 159 Vedi quanto amo i tuoi comandamenti! Signore, vivificami, secondo la tua benignità |
160 Principium verborum tuorum veritas, in aeternum omnia iudicia iustitiae tuae. | 160 La somma della tua parola è verità; E tutte le leggi della tua giustizia sono in eterno |
161 SIN. Principes persecuti sunt me gratis, et a verbis tuis formidavit cor meum. | 161 I principi m’hanno perseguitato senza cagione; Ma il mio cuore ha spavento della tua parola |
162 Laetabor ego super eloquia tua, sicut qui invenit spolia multa. | 162 Io mi rallegro per la tua parola, Come una persona che avesse trovate grandi spoglie |
163 Mendacium odio habui et abominatus sum; legem autem tuam dilexi. | 163 Io odio ed abbomino la menzogna; Ma io amo la tua Legge |
164 Septies in die laudem dixi tibi super iudicia iustitiae tuae. | 164 Io ti lodo sette volte il dì, Per li giudicii della tua giustizia |
165 Pax multa diligentibus legem tuam, et non est illis scandalum. | 165 Quelli che amano la tua Legge godono di molta pace; E non vi è alcuno intoppo per loro |
166 Exspectabam salutare tuum, Domine, et praecepta tua feci. | 166 Signore, io ho sperato nella tua salute; Ed ho messi in opera i tuoi comandamenti |
167 Custodivit anima mea testimonia tua, et dilexi ea vehementer. | 167 L’anima mia ha osservate le tue testimonianze; Ed io le ho grandemente amate. |
168 Servavi mandata tua et testimonia tua, quia omnes viae meae in conspectu tuo. | 168 Io ho osservati i tuoi comandamenti, e le tue testimonianze; Perciocchè tutte le mie vie sono nel tuo cospetto |
169 TAU. Appropinquet deprecatio mea in conspectu tuo, Domine; iuxta verbum tuum da mihi intellectum. | 169 Pervenga il mio grido al tuo cospetto, o Signore; Dammi intelletto, secondo la tua parola. |
170 Intret postulatio mea in conspectu tuo; secundum eloquium tuum libera me. | 170 Venga la mia supplicazione in tua presenza; Riscuotimi, secondo la tua parola |
171 Eructabunt labia mea hymnum, cum docueris me iustificationes tuas. | 171 Le mie labbra sgorgheranno lode, Quando tu mi avrai insegnati i tuoi statuti |
172 Cantet lingua mea eloquium tuum, quia omnia praecepta tua iustitia. | 172 La mia lingua ragionerà della tua parola; Perciocchè tutti i tuoi comandamenti son giustizia |
173 Fiat manus tua, ut adiuvet me, quoniam mandata tua elegi. | 173 Siami in aiuto la tua mano; Perciocchè io ho eletti i tuoi comandamenti. |
174 Concupivi salutare tuum, Domine, et lex tua delectatio mea est. | 174 Signore, io ho desiderata la tua salute; E la tua Legge è ogni mio diletto |
175 Vivet anima mea et laudabit te, et iudicia tua adiuvabunt me. | 175 Viva l’anima mia, ed ella ti loderà; E soccorranmi i tuoi ordinamenti |
176 Erravi sicut ovis, quae periit; quaere servum tuum, quia praecepta tua non sum oblitus. | 176 Io vo errando, come una pecora smarrita; cerca il tuo servitore; Perciocchè io non ho dimenticati i tuoi comandamenti |