ΠΑΡΟΙΜΙΑΙ - Proverbi - Proverbs 12

LXX	NOVA VULGATA
1 ο αγαπων παιδειαν αγαπα αισθησιν ο δε μισων ελεγχους αφρων	1 Qui diligit disciplinam, diligit scientiam; qui autem odit increpationes, insipiens est.
2 κρεισσων ο ευρων χαριν παρα κυριω ανηρ δε παρανομος παρασιωπηθησεται	2 Qui bonus est, hauriet gratiam a Domino, virum autem versutum ipse condemnabit.
3 ου κατορθωσει ανθρωπος εξ ανομου αι δε ριζαι των δικαιων ουκ εξαρθησονται	3 Non roborabitur homo ex impietate, et radix iustorum non commovebitur.
4 γυνη ανδρεια στεφανος τω ανδρι αυτης ωσπερ δε εν ξυλω σκωληξ ουτως ανδρα απολλυσιν γυνη κακοποιος	4 Mulier diligens corona est viro suo, et quasi putredo in ossibus eius, quae est inhonesta.
5 λογισμοι δικαιων κριματα κυβερνωσιν δε ασεβεις δολους	5 Cogitationes iustorum iudicia, et consilia impiorum fraudulentia.
6 λογοι ασεβων δολιοι στομα δε ορθων ρυσεται αυτους	6 Verba impiorum insidiantur sanguini, os iustorum liberabit eos.
7 ου εαν στραφη ασεβης αφανιζεται οικοι δε δικαιων παραμενουσιν	7 Subvertuntur impii et iam non sunt, domus autem iustorum permanebit.
8 στομα συνετου εγκωμιαζεται υπο ανδρος νωθροκαρδιος δε μυκτηριζεται	8 Ad doctrinam suam laudabitur vir; qui autem perversus corde est, patebit contemptui.
9 κρεισσων ανηρ εν ατιμια δουλευων εαυτω η τιμην εαυτω περιτιθεις και προσδεομενος αρτου	9 Melior est pauper, qui ministrat sibi, quam gloriosus et indigens pane.
10 δικαιος οικτιρει ψυχας κτηνων αυτου τα δε σπλαγχνα των ασεβων ανελεημονα	10 Curat iustus iumentorum suorum animas, viscera autem impiorum crudelia.
11 ο εργαζομενος την εαυτου γην εμπλησθησεται αρτων οι δε διωκοντες ματαια ενδεεις φρενων [11α] ος εστιν ηδυς εν οινων διατριβαις εν τοις εαυτου οχυρωμασιν καταλειψει ατιμιαν	11 Qui operatur terram suam, satiabitur panibus; qui autem sectatur vana, vecors est.
12 επιθυμιαι ασεβων κακαι αι δε ριζαι των ευσεβων εν οχυρωμασιν	12 Desiderat impius laqueum pessimorum, radix autem iustorum proficiet.
13 δι' αμαρτιαν χειλεων εμπιπτει εις παγιδας αμαρτωλος εκφευγει δε εξ αυτων δικαιος [13α] ο βλεπων λεια ελεηθησεται ο δε συναντων εν πυλαις εκθλιψει ψυχας	13 Propter peccata labiorum irretitur malus, effugiet autem iustus de angustia.
14 απο καρπων στοματος ψυχη ανδρος πλησθησεται αγαθων ανταποδομα δε χειλεων αυτου δοθησεται αυτω	14 De fructu oris sui unusquisque replebitur bonis, et iuxta opera manuum suarum retribuetur ei.
15 οδοι αφρονων ορθαι ενωπιον αυτων εισακουει δε συμβουλιας σοφος	15 Via stulti recta in oculis eius; qui autem sapiens est, audit consilia.
16 αφρων αυθημερον εξαγγελλει οργην αυτου κρυπτει δε την εαυτου ατιμιαν πανουργος	16 Fatuus statim indicat iram suam, dissimulat autem iniuriam callidus.
17 επιδεικνυμενην πιστιν απαγγελλει δικαιος ο δε μαρτυς των αδικων δολιος	17 Qui spirat veritatem, index iustitiae est, testis autem mendax, fraudulentiae.
18 εισιν οι λεγοντες τιτρωσκουσιν μαχαιρα γλωσσαι δε σοφων ιωνται	18 Est qui temere loquitur et quasi gladio pungit, lingua autem sapientium sanitas est.
19 χειλη αληθινα κατορθοι μαρτυριαν μαρτυς δε ταχυς γλωσσαν εχει αδικον	19 Labium veritatis firmum erit in perpetuum, ad momentum autem lingua mendacii.
20 δολος εν καρδια τεκταινομενου κακα οι δε βουλομενοι ειρηνην ευφρανθησονται	20 Dolus in corde cogitantium mala; qui autem pacis ineunt consilia, sequitur eos gaudium.
21 ουκ αρεσει τω δικαιω ουδεν αδικον οι δε ασεβεις πλησθησονται κακων	21 Nulla calamitas obveniet iusto, impii autem replebuntur malo.
22 βδελυγμα κυριω χειλη ψευδη ο δε ποιων πιστεις δεκτος παρ' αυτω	22 Abominatio est Domino labia mendacia, qui autem fideliter agunt, placent ei.
23 ανηρ συνετος θρονος αισθησεως καρδια δε αφρονων συναντησεται αραις	23 Homo versutus celat scientiam, et cor insipientium provocat stultitiam.
24 χειρ εκλεκτων κρατησει ευχερως δολιοι δε εσονται εις προνομην	24 Manus fortium dominabitur, quae autem remissa est, tributis serviet.
25 φοβερος λογος καρδιαν ταρασσει ανδρος δικαιου αγγελια δε αγαθη ευφραινει αυτον	25 Maeror in corde viri humiliabit illum, et sermo bonus laetificabit eum.
26 επιγνωμων δικαιος εαυτου φιλος εσται αι δε γνωμαι των ασεβων ανεπιεικεις αμαρτανοντας καταδιωξεται κακα η δε οδος των ασεβων πλανησει αυτους	26 In rectum ducit amicum iustus, iter autem impiorum decipiet eos.
27 ουκ επιτευξεται δολιος θηρας κτημα δε τιμιον ανηρ καθαρος	27 Non assabit ignavia praedam suam, sed substantia pretiosa erit viro industrio.
28 εν οδοις δικαιοσυνης ζωη οδοι δε μνησικακων εις θανατον	28 In semita iustitiae vita, est autem etiam iter apertum ad mortem.