Ezechiele 35
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
LA SACRA BIBBIA | VULGATA |
---|---|
1 Mi giunse la parola del Signore: | 1 Et factus est sermo Domini ad me, dicens : |
2 "Figlio dell'uomo, rivolgi la faccia contro il monte di Seir e profetizza contro di esso. | 2 Fili hominis, pone faciem tuam adversum montem Seir, et prophetabis de eo, et dices illi : |
3 Digli: Così dice Dio, mio Signore: Eccomi contro di te, monte di Seir, stenderò contro di te il mio braccio e ti renderò devastato e desolato. | 3 Hæc dicit Dominus Deus : Ecce ego ad te, mons Seir : et extendam manum meam super te, et dabo te desolatum atque desertum. |
4 Farò delle tue città una devastazione, tu sarai una desolazione e riconoscerai che io sono il Signore. | 4 Urbes tuas demoliar, et tu desertus eris : et scies quia ego Dominus. |
5 Poiché c'è stato in te un odio eterno e hai gettato i figli d'Israele in preda alla spada al tempo della catastrofe, quando la colpa giunse alla fine, | 5 Eo quod fueris inimicus sempiternus, et concluseris filios Israël in manus gladii in tempore afflictionis eorum, in tempore iniquitatis extremæ : |
6 perciò, per la mia vita, oracolo di Dio, mio Signore, ti riserbo per il sangue e il sangue ti perseguiterà. Certamente: ti sei messo addosso sangue e il sangue ti perseguiterà. | 6 propterea vivo ego, dicit Dominus Deus, quoniam sanguini tradam te, et sanguis te persequetur : et cum sanguinem oderis, sanguis persequetur te. |
7 Renderò il monte di Seir una desolazione e un deserto e ne reciderò chi va e chi viene. | 7 Et dabo montem Seir desolatum atque desertum, et auferam de eo euntem et redeuntem. |
8 Riempirò i suoi monti di uccisi; sui tuoi colli, nelle tue gole e in tutte le valli cadranno trafitti dalla spada. | 8 Et implebo montes ejus occisorum suorum : in collibus tuis, et in vallibus tuis atque in torrentibus, interfecti gladio cadent. |
9 Ti ridurrò a una desolazione eterna; e le tue città non saranno più abitate. Così conoscerete che io sono il Signore. | 9 In solitudines sempiternas tradam te, et civitates tuæ non habitabuntur : et scietis quia ego Dominus Deus. |
10 Poiché hai detto: "Le due nazioni e i due paesi sono miei, noi li possederemo", nonostante che là ci fosse il Signore, | 10 Eo quod dixeris : Duæ gentes et duæ terræ meæ erunt, et hæreditate possidebo eas, cum Dominus esset ibi : |
11 perciò, per la mia vita, oracolo di Dio, mio Signore, ti tratterò secondo l'ira e l'invidia che hai mostrato nel tuo odio contro di essi. Sarò riconosciuto da loro da come ti giudicherò | 11 propterea vivo ego, dicit Dominus Deus, quia faciam juxta iram tuam, et secundum zelum tuum, quem fecisti odio habens eos : et notus efficiar per eos, cum te judicavero. |
12 e tu riconoscerai che io, il Signore, ho udito tutte le tue ingiurie; infatti hai detto così contro i monti d'Israele: "Sono devastati, sono dati a noi perché ce li mangiamo". | 12 Et scies quia ego Dominus audivi universa opprobria tua quæ locutus es de montibus Israël, dicens : Deserti nobis ad devorandum dati sunt. |
13 Vi siete gonfiati contro di me, con la vostra bocca mi avete subissato di parole. Ho sentito, sì! | 13 Et insurrexistis super me ore vestro, et derogastis adversum me verba vestra : ego audivi. |
14 Così dice Dio, mio Signore: Con la gioia di tutto il paese farò in te una desolazione. | 14 Hæc dicit Dominus Deus : Lætante universa terra, in solitudinem te redigam : |
15 Siccome tu hai goduto per l'eredità della casa d'Israele, perché è desolata, così tratterò te: diverrai una desolazione tu, monte di Seir e tutto Edom; si saprà che io sono il Signore". | 15 sicuti gavisus es super hæreditatem domus Israël eo quod fuerit dissipata, sic faciam tibi : dissipatus eris, mons Seir, et Idumæa omnis : et scient quia ego Dominus. |