1 ויהי יומים לפני חג הפסח והמצות ויבקשו הכהנים הגדולים והסופרים איך יתפשהו בערמה להמיתו | 1 Ora, dali a dois dias seria a festa da Páscoa e dos {pães} Ázimos; e os sumos sacerdotes e os escribas buscavam algum meio de prender Jesus à traição para matá-lo. |
2 ויאמרו אך לא בחג פן תהיה מהומה בעם | 2 Mas não durante a festa, diziam eles, para não haver talvez algum tumulto entre o povo. |
3 ויהי בהיותו בבית היני בית שמעון המצרע ויסב אל השלחן ותבא אשה ובידה פך שמן נרד זך ויקר מאד ותשבר את הפך ותצק על ראשו | 3 Jesus se achava em Betânia, em casa de Simão, o leproso. Quando ele se pôs à mesa, entrou uma mulher trazendo um vaso de alabastro cheio de um perfume de nardo puro, de grande preço, e, quebrando o vaso, derramou-lho sobre a cabeça. |
4 ויש אשר מתרעמים איש אל רעהו לאמר על מה היה אבוד השמן הזה | 4 Alguns, porém, ficaram indignados e disseram entre si: Por que este desperdício de bálsamo? |
5 כי ראוי היה זה להמכר ביותר משלש מאות דינר ולתתו לעניים ויגערו בה | 5 Poder-se-ia tê-lo vendido por mais de trezentos denários, e os dar aos pobres. E irritavam-se contra ela. |
6 ויאמר ישוע הניחו לה למה תגיון נפשה מעשה טוב עשתה עמדי | 6 Mas Jesus disse-lhes: Deixai-a. Por que a molestais? Ela me fez uma boa obra. |
7 כי העניים תמיד עמכם וכשתרצו תוכלו להיטיב להם ואנכי לא אהיה אתכם תמיד | 7 Vós sempre tendes convosco os pobres e, quando quiserdes, podeis fazer-lhes bem; mas a mim não me tendes sempre. |
8 את אשר היה לאל ידה עשתה קדמה למשוח את גופי לחנטו | 8 Ela fez o que pode: embalsamou-me antecipadamente o corpo para a sepultura. |
9 אמן אמר אני לכם כי באשר תקרא הבשורה הזאת אל כל העולם גם את אשר עשתה היא יספר לזכרון לה | 9 Em verdade vos digo: onde quer que for pregado em todo o mundo o Evangelho, será contado para sua memória o que ela fez. |
10 ויהודה איש קריות אחד משנים העשר הלך אל ראשי הכהנים למסר אותו אליהם | 10 Judas Iscariotes, um dos Doze, foi avistar-se com os sumos sacerdotes para lhes entregar Jesus. |
11 והם כשמעם שמחו ויאמרו לתת לו כסף ויבקש תאנה למסרו | 11 A esta notícia, eles alegraram-se e prometeram dar-lhe dinheiro. E ele buscava ocasião oportuna para o entregar. |
12 ויהי בראשון לחג המצות עת זבח הפסח ויאמרו אליו תלמידיו איפה תחפץ לאכל את הפסח ונלכה ונכין | 12 No primeiro dia dos Ázimos, em que se imolava a Páscoa, perguntaram-lhe os discípulos: Onde queres que preparemos a refeição da Páscoa? |
13 וישלח שנים מתלמידיו ויאמר אליהם לכו העירה ויפגע אתכם איש נשא צפחת המים לכו אחריו | 13 Ele enviou dois dos seus discípulos, dizendo: Ide à cidade, e sair-vos-á ao encontro um homem, carregando um cântaro de água. |
14 ובאשר יבוא שמה אמרו לבעל הבית כה אמר הרב איה המלון אשת אכלה שם את הפסח עם תלמידי | 14 Segui-o e, onde ele entrar, dizei ao dono da casa: O Mestre pergunta: Onde está a sala em que devo comer a Páscoa com os meus discípulos? |
15 והוא יראה אתכם עליה גדולה מצעה ומוכנה ושם הכינו לנו | 15 E ele vos mostrará uma grande sala no andar superior, mobiliada e pronta. Fazei ali os preparativos. |
16 ויצאו תלמידיו ויבאו העירה וימצאו כאשר דבר להם ויכינו את הפסח | 16 Partiram os discípulos para a cidade e acharam tudo como Jesus lhes havia dito, e prepararam a Páscoa. |
17 ויהי בערב ויבא עם שנים העשר | 17 Chegando a tarde, dirigiu-se ele para lá com os Doze. |
18 ויסבו ויאכלו ויאמר ישוע אמן אמר אני לכם אחד מכם האכל אתי ימסרני | 18 E enquanto estavam sentados à mesa e comiam, Jesus disse: Em verdade vos digo: um de vós que come comigo me há de entregar. |
19 ויחלו להתעצב ויאמרו אליו זה אחר זה הכי אני הוא | 19 Começaram a entristecer-se e a perguntar-lhe, um após outro: Porventura sou eu? |
20 ויען ויאמר אליהם אחד משנים העשר הוא הטבל עמי בקערה | 20 Respondeu-lhes ele: É um dos Doze, que se serve comigo do mesmo prato. |
21 הן בן האדם הלך ילך כאשר כתוב עליו אבל אוי לאיש ההוא אשר על ידו ימסר בן האדם טוב לאיש ההוא שלא נולד | 21 O Filho do homem vai, segundo o que dele está escrito, mas ai daquele homem por quem o Filho do homem for traído! Melhor lhe seria que nunca tivesse nascido... |
22 ויהי באכלם ויקח ישוע לחם ויברך ויבצע ויתן להם ויאמר קחו אכלו זה הוא גופי | 22 Durante a refeição, Jesus tomou o pão e, depois de o benzer, partiu-o e deu-lho, dizendo: Tomai, isto é o meu corpo. |
23 ויקח את הכוס ויברך ויתן להם וישתו ממנה כלם | 23 Em seguida, tomou o cálice, deu graças e apresentou-lho, e todos dele beberam. |
24 ויאמר להם זה הוא דמי דם הברית החדשה הנשפך בעד רבים | 24 E disse-lhes: Isto é o meu sangue, o sangue da aliança, que é derramado por muitos. |
25 אמן אמר אני לכם שתה לא אשתה עוד מתנובת הגפן עד היום ההוא אשר אשתה אותה חדשה במלכות האלהים | 25 Em verdade vos digo: já não beberei do fruto da videira, até aquele dia em que o beberei de novo no Reino de Deus. |
26 ואחרי גמרם את ההלל ויצאו אל הר הזיתים | 26 Terminado o canto dos Salmos, saíram para o monte das Oliveiras. |
27 ויאמר אליהם ישוע אתם כלכם תכשלו בי בלילה הזה כי כתוב אכה את הרעה ותפוצין הצאן | 27 E Jesus disse-lhes: Vós todos vos escandalizareis, pois está escrito: Ferirei o pastor, e as ovelhas serão dispersas {Zac 13,7}. |
28 ואחרי קומי מן המתים אלך לפניכם הגלילה | 28 Mas depois que eu ressurgir, eu vos precederei na Galiléia. |
29 ויאמר אליו פטרוס גם אם כלם יכשלו אני לא אכשל | 29 Entretanto, Pedro lhe respondeu: Ainda que todos se escandalizem de ti, eu, porém, nunca! |
30 ויאמר אליו ישוע אמן אמר אני לך כי היום בלילה הזה בטרם יקרא התרנגול פעמים אתה תכחש בי שלש פעמים | 30 Jesus disse-lhe: Em verdade te digo: hoje, nesta mesma noite, antes que o galo cante duas vezes, três vezes me terás negado. |
31 והוא התחזק ויוסף לדבר ויאמר גם כי יהיה עלי למות אתך כחש לא אכחש בך וכן אמרו גם כלם | 31 Mas Pedro repetia com maior ardor: Ainda que seja preciso morrer contigo, não te renegarei.E todos disseram o mesmo. |
32 ויבאו אל חצר גת שמני שמו ויאמר אל תלמידיו שבו לכם פה עד אשר אתפלל | 32 Foram em seguida para o lugar chamado Getsêmani, e Jesus disse a seus discípulos: Sentai-vos aqui, enquanto vou orar. |
33 ויקח אתו את פטרוס ואת יעקב ואת יוחנן ויחל להשמים ולמוג | 33 Levou consigo Pedro, Tiago e João; e começou a ter pavor e a angustiar-se. |
34 ויאמר אליהם נפשי מרה לי עד מות עמדו פה ושקדו | 34 Disse-lhes: A minha alma está numa tristeza mortal; ficai aqui e vigiai. |
35 ויעבר משם מעט והלאה ויפל ארצה ויתפלל אשר אם יוכל היות תעבר נא מעליו השעה הזאת | 35 Adiantando-se alguns passos, prostrou-se com a face por terra e orava que, se fosse possível, passasse dele aquela hora. |
36 ויאמר אבא אבי הכל תוכל העבר נא מעלי את הכוס הזאת אך לא את אשר אני רוצה כי אם את אשר אתה | 36 Aba! {Pai!}, suplicava ele. Tudo te é possível; afasta de mim este cálice! Contudo, não se faça o que eu quero, senão o que tu queres. |
37 ויבא וימצאם ישנים ויאמר אל פטרוס שמעון התישן הכי לא יכלת לשקד שעה אחת | 37 Em seguida, foi ter com seus discípulos e achou-os dormindo. Disse a Pedro: Simão, dormes? Não pudeste vigiar uma hora! |
38 שקדו והתפללו פן תבאו לידי נסיון הן הרוח היא חפצה והבשר רפה | 38 Vigiai e orai, para que não entreis em tentação. Pois o espírito está pronto, mas a carne é fraca. |
39 ויסף לסור ויתפלל באמרו עוד הפעם כדברים ההמה | 39 Afastou-se outra vez e orou, dizendo as mesmas palavras. |
40 וישב וימצאם שנית ישנים כי עיניהם היו כבדות ולא ידעו מה יענהו | 40 Voltando, achou-os de novo dormindo, porque seus olhos estavam pesados; e não sabiam o que lhe responder. |
41 ויבא פעם שלישית ויאמר אליהם מעתה נומו ונוחו רב לי כי באה השעה הנה בן האדם נמסר בידי חטאים | 41 Voltando pela terceira vez, disse-lhes: Dormi e descansai. Basta! Veio a hora! O Filho do homem vai ser entregue nas mãos dos pecadores. |
42 קומו ונלכה הנה המוסר אותי קרב | 42 Levantai-vos e vamos! Aproxima-se o que me há de entregar. |
43 עודנו מדבר ויהודה בא והוא אחד משנים העשר ועמו המון רב בחרבות ובמקלות מאת הכהנים הגדולים והסופרים והזקנים | 43 Ainda falava, quando chegou Judas Iscariotes, um dos Doze, e com ele um bando armado de espadas e cacetes, enviado pelos sumos sacerdotes, escribas e anciãos. |
44 והמוסר אתו נתן להם אות לאמר האיש אשר אשקהו זה הוא אותו תפשו והוליכהו אל ימלט | 44 Ora, o traidor tinha-lhes dado o seguinte sinal: Aquele a quem eu beijar é ele. Prendei-o e levai-o com cuidado. |
45 הוא בא והוא נגש אליו ויאמר רבי רבי וינשק לו | 45 Assim que ele se aproximou de Jesus, disse: Rabi!, e o beijou. |
46 וישלחו בו את ידיהם ויתפשהו | 46 Lançaram-lhe as mãos e o prenderam. |
47 ואחד מן העמדים אצלו שלף את חרבו ויך את עבד הכהן הגדול ויקצץ את אזנו | 47 Um dos circunstantes tirou da espada, feriu o servo do sumo sacerdote e decepou-lhe a orelha. |
48 ויען ישוע ויאמר אליהם כמו על פריץ יצאתם עלי בחרבות ובמקלות לתפשני | 48 Mas Jesus tomou a palavra e disse-lhes: Como a um bandido, saístes com espadas e cacetes para prender-me! |
49 ויום יום הייתי אצלכם מלמד במקדש ולא החזקתם בי אבל למען ימלאו הכתובים | 49 Entretanto, todos os dias estava convosco, ensinando no templo, e não me prendestes. Mas isso acontece para que se cumpram as Escrituras. |
50 ויעזבו אותו כלם וינוסו | 50 Então todos o abandonaram e fugiram. |
51 ונער אחד הלך אחריו מעטף בסדין לכסות את ערותו ויאחזהו הנערים | 51 Seguia-o um jovem coberto somente de um pano de linho; e prenderam-no. |
52 והוא עזב את הסדין בידם וינס ערם מפניהם | 52 Mas, lançando ele de si o pano de linho, escapou-lhes despido. |
53 ויוליכו את ישוע אל הכהן הגדול ויקהלו אתו כל הכהנים הגדולים והזקנים והסופרים | 53 Conduziram Jesus à casa do sumo sacerdote, onde se reuniram todos os sacerdotes, escribas e anciãos. |
54 ופטרוס הלך אחריו מרחוק עד לחצר הכהן הגדול פנימה וישב שם עם המשרתים ויתחמם נגד האור | 54 Pedro o foi seguindo de longe até dentro do pátio. Sentou-se junto do fogo com os servos e aquecia-se. |
55 וראשי הכהנים וכל הסנהדרין בקשו עדות על ישוע להמיתו ולא מצאו | 55 Os sumos sacerdotes e todo o conselho buscavam algum testemunho contra Jesus, para o condenar à morte, mas não o achavam. |
56 כי רבים ענו בו עדות שקר אך העדיות לא היו שות | 56 Muitos diziam falsos testemunhos contra ele, mas seus depoimentos não concordavam. |
57 ויקומו אנשים ויענו בו עדות שקר לאמר | 57 Levantaram-se, então, alguns e deram esse falso testemunho contra ele: |
58 שמענו אתו אמר אני אהרס את ההיכל הזה מעשה ידי אדם ולשלשת ימים אבנה היכל אחר אשר איננו מעשה ידי אדם | 58 Ouvimo-lo dizer: Eu destruirei este templo, feito por mãos de homens, e em três dias edificarei outro, que não será feito por mãos de homens. |
59 וגם בזאת עדותם לא שותה | 59 Mas nem neste ponto eram coerentes os seus testemunhos. |
60 ויקם הכהן הגדול ויעמד בתוך וישאל את ישוע לאמר האינך משיב דבר מה זה אלה ענים בך | 60 O sumo sacerdote levantou-se no meio da assembléia e perguntou a Jesus: Não respondes nada? O que é isto que dizem contra ti? |
61 והוא החריש ולא השיב דבר ויוסף עוד הכהן הגדול לשאל אתו ויאמר אליו האתה הוא המשיח בן המברך | 61 Mas Jesus se calava e nada respondia. O sumo sacerdote tornou a perguntar-lhe: És tu o Cristo, o Filho de Deus bendito? |
62 ויאמר ישוע אני הוא ואתם תראו את בן האדם יושב לימין הגבורה ובא עם ענני השמים | 62 Jesus respondeu: Eu o sou. E vereis o Filho do Homem sentado à direita do poder de Deus, vindo sobre as nuvens do céu. |
63 ויקרע הכהן הגדול את בגדיו ויאמר מה לנו עוד לבקש עדים | 63 O sumo sacerdote rasgou então as suas vestes. Para que desejamos ainda testemunhas?!, exclamou ele. |
64 שמעתם את הגדוף מה דעתכם וירשיעהו כלם כי חיב מיתה הוא | 64 Ouvistes a blasfêmia! Que vos parece? E unanimemente o julgaram merecedor da morte. |
65 ויחלו מהם לרק בו ויחפו את פניו ויכהו באגרף ויאמרו אליו הנבא והמשרתים הכאיבהו בהכותם אותו על הלחי | 65 Alguns começaram a cuspir nele, a tapar-lhe o rosto, a dar-lhe socos e a dizer-lhe: Adivinha! Os servos igualmente davam-lhe bofetadas. |
66 ויהי בהיות פטרוס בתחתית החצר ותבא אחת משפחות הכהן הגדול | 66 Estando Pedro embaixo, no pátio, veio uma das criadas do sumo sacerdote. |
67 ותרא את פטרוס כי מתחמם הוא ותבט בו ותאמר גם אתה היית עם הנצרי ישוע | 67 Ela fixou os olhos em Pedro, que se aquecia, e disse: Também tu estavas com Jesus de Nazaré. |
68 ויכחש לאמר לא אדע ולא אבין מה את אמרת ויצא החוצה אל האולם והתרנגל קרא | 68 Ele negou: Não sei, nem compreendo o que dizes. E saiu para a entrada do pátio; e o galo cantou. |
69 ותראהו השפחה ותוסף ותאמר אל העמדים שם כי זה הוא אחד מהם ויכחש פעם שנית | 69 A criada, que o vira, começou a dizer aos circunstantes: Este faz parte do grupo deles. |
70 וכמעט אחרי כן גם העמדים שם אמרו אל פטרוס אמנם אתה אחד מהם כי אף גלילי אתה ולשונך כלשונם | 70 Mas Pedro negou outra vez. Pouco depois, os que ali estavam diziam de novo a Pedro: Certamente tu és daqueles, pois és galileu. |
71 ויחל להחרים את נפשו ולהשבע לאמר לא יעדתי את האיש הזה אשר אמרתם | 71 Então ele começou a praguejar e a jurar: Não conheço esse homem de quem falais. |
72 והתרנגל קרא פעם שנית ויזכר פטרוס את הדבר אשר אמר לו ישוע בטרם יקרא התרנגל פעמים תכחש בי שלש פעמים וישם אל לבו ויבך | 72 E imediatamente cantou o galo pela segunda vez. Pedro lembrou-se da palavra que Jesus lhe havia dito: Antes que o galo cante duas vezes, três vezes me negarás. E, lembrando-se disso, rompeu em soluços. |