Proverbs 2

DOUAI-RHEIMS	GREEK BIBLE
1 My son, if thou wilt receive my words, and wilt hide my commandments with thee,	1 Υιε μου, εαν δεχθης τους λογους μου και ταμιευσης τας εντολας μου παρα σεαυτω,
2 That thy ear may hearken to wisdom: Incline thy heart to know prudence:	2 ωστε να προσεξη το ωτιον σου εις την σοφιαν, να κλινης την καρδιαν σου εις την συνεσιν?
3 For if thou shalt call for wisdom, and incline thy heart to prudence:	3 και εαν επικαλεσθης την φρονησιν, και υψωσης την φωνην σου εις την συνεσιν?
4 If thou shalt seek her as money, and shalt dig for her as for a treasure:	4 εαν ζητησης αυτην ως αργυριον και εξερευνησης αυτην ως κεκρυμμενους θησαυρους,
5 Then shalt thou understand the fear of the Lord, and shalt find the knowledge of God.	5 τοτε θελεις εννοησει τον φοβον του Κυριου και θελεις ευρει την επιγνωσιν του Θεου.
6 Because the Lord giveth wisdom: and out of his mouth cometh prudence and knowledge.	6 Διοτι ο Κυριος διδει σοφιαν? εκ του στοματος αυτου εξερχεται γνωσις και συνεσις.
7 He will keep the salvation of the righteous, and protect them that walk in simplicity.	7 Αποταμιευει σωτηριαν εις τους ευθεις? ειναι ασπις εις τους περιπατουντας εν ακεραιοτητι,
8 Keeping the paths of justice, and guarding the ways of saints.	8 υπερασπιζων τας οδους της δικαιοσυνης και φυλαττων την οδον των οσιων αυτου.
9 Then shalt thou understand justice, and judgment, and equity, and every good path.	9 Τοτε θελεις εννοησει δικαιοσυνην και κρισιν και ευθυτητα, πασαν οδον αγαθην.
10 If wisdom shall enter into thy heart, and knowledge please thy soul:	10 Εαν η σοφια εισελθη εις την καρδιαν σου και η γνωσις ηδυνη την ψυχην σου,
11 Counsel shall keep thee, and prudence shall preserve thee,	11 ορθη βουλη θελει σε φυλαττει, συνεσις θελει σε διατηρει?
12 That thou mayst be delivered from the evil way, and from the man that speaketh perverse things:	12 δια να σε ελευθερονη απο της οδου της πονηρας, απο ανθρωπου λαλουντος δολια,
13 Who leave the right way, and walk by dark ways:	13 οιτινες εγκαταλειπουσι τας οδους της ευθυτητος, δια να περιπατωσιν εν ταις οδοις του σκοτους?
14 Who are glad when they have done evil, and rejoice in most wicked things:	14 οιτινες ηδυνονται εις το να καμνωσι κακον, χαιρουσιν εις τας διαστροφας της κακιας,
15 Whose ways are perverse, and their steps infamous.	15 των οποιων αι οδοι ειναι σκολιαι και αι πορειαι αυτων διεστραμμεναι?
16 That thou mayst be delivered from the strange women, and from the stranger, who softeneth her words:	16 δια να σε ελευθερονη απο ξενης γυναικος, απο αλλοτριας κολακευουσης με τους λογους αυτης,
17 And forsaketh the guide of her youth,	17 ητις εγκατελιπε τον επιστηθιον της νεοτητος αυτης και ελησμονησε την διαθηκην του Θεου αυτης.
18 And hath forgotten the covenant of her God: for her house inclineth unto death, and her paths to hell.	18 Διοτι ο οικος αυτης καταβιβαζει εις τον θανατον, και τα βηματα αυτης εις τους νεκρους?
19 None that go in unto her shall return again, neither shall they take hold of the paths of life,	19 παντες οι εισερχομενοι προς αυτην δεν επιστρεφουσιν ουδε αναλαμβανουσι τας οδους της ζωης?
20 That thou mayst walk in a good way: and mayst keep the paths of the just.	20 δια να περιπατης εν τη οδω των αγαθων και να φυλαττης τας τριβους των δικαιων.
21 For they that are upright shall dwell in the earth, and the simple shall continue in it.	21 Διοτι οι ευθεις θελουσι κατοικησει την γην, και οι τελειοι θελουσιν εναπολειφη εν αυτη.
22 But the wicked shall be destroyed from the earth: and they that do unjustly shall be taken away from it.	22 Οι δε ασεβεις θελουσιν εκκοπη απο της γης, και οι παρανομοι θελουσιν εκριζωθη απ' αυτης.