Giobbe 28

DIODATI	GREEK BIBLE
1 Certo l’argento ha la sua miniera, E l’oro un luogo dove è fuso.	1 Βεβαιως ειναι τοπος του αργυριου οθεν εξαγεται, και τοπος του χρυσιου οπου καθαριζεται?
2 Il ferro si trae dalla polvere, E la pietra liquefatta rende del rame.	2 ο σιδηρος λαμβανεται εκ της γης και ο χαλκος χυνεται εκ της πετρας.
3 L’uomo ha posto un termine alle tenebre, E investiga ogni cosa infino al fine; Le pietre che son nell’oscurità e nell’ombra della morte;	3 Βαλλει μεν ο ανθρωπος ορια εις το σκοτος και ανιχνευει τα παντα μεχρι τελειοτητος? τους λιθους του σκοτους και της σκιας του θανατου.
4 Ove i torrenti che il piè avea dimenticati scoppiano fuori, E impediscono che niuno vi stia appresso; Poi scemano, e se ne vanno per opera degli uomini.	4 Χειμαρρος εξορμα εκ του τοπου οπου κατοικει? υδατα αδοκιμαστα υπο του ποδος? ταυτα ολιγοστευουσι και αναχωρουσιν απο των ανθρωπων.
5 La terra, che produce il pane, Disotto è rivolta sottosopra, e pare tutta fuoco.	5 Περι δε της γης, εξ αυτης εξερχεται ο αρτος και υποκατωθεν αυτης ανασκαπτεται ως υπο πυρος?
6 Le pietre di essa sono il luogo degli zaffiri, E vi è della polvere d’oro.	6 οι λιθοι αυτης ειναι τοπος σαπφειρων? και εν αυτη χωμα χρυσιου.
7 Niuno uccello rapace ne sa il sentiero, E l’occhio dell’avvoltoio non riguardò mai là.	7 Την οδον εκεινην δεν γνωριζει πτηνον και οφθαλμος γυπος δεν ειδεν αυτην?
8 I leoncini della leonessa non calcarono giammai que’ luoghi, Il leone non vi passò giammai.	8 τα θηρια δεν επατησαν αυτην, ο αγριος λεων δεν επερασε δι' αυτης.
9 L’uomo mette la mano a’ macigni; Egli rivolta sottosopra i monti fin dalla radice.	9 Εκτεινει την χειρα αυτου επι τον σκληρον βραχον? ανατρεπει τα ορη απο της ριζης.
10 Egli fa de’ condotti a’ rivi per mezzo le rupi; E l’occhio suo vede ogni cosa preziosa.	10 Εγκοπτει ποταμους μεταξυ των βραχων? και ο οφθαλμος αυτου ανακαλυπτει παν πολυτιμον.
11 Egli tura i fiumi che non gocciolino, E trae fuori in luce le cose nascoste.	11 Δεσμευει των ποταμων την πλημμυραν? και το κεκρυμμενον εκφερει εις φως.
12 Ma la sapienza, onde si trarrà ella? E dov’è il luogo dell’intelligenza?	12 Αλλ' η σοφια ποθεν θελει ευρεθη; και που ειναι ο τοπος της συνεσεως;
13 L’uomo non conosce il prezzo di essa; Ella non si trova nella terra de’ viventi	13 Ο ανθρωπος δεν γνωριζει την τιμην αυτης? και δεν ευρισκεται εν τη γη των ζωντων.
14 L’abisso dice: Ella non è in me; E il mare dice: Ella non è appresso di me.	14 Η αβυσσος λεγει, δεν ειναι εν εμοι? και η θαλασσα λεγει, δεν ειναι μετ' εμου.
15 Ei non si può dare oro per essa, Nè può pesarsi argento per lo prezzo suo.	15 Δεν δυναται να δοθη χρυσιον αντ' αυτης? και αργυριον δεν δυναται να ζυγισθη εις ανταλλαγμα αυτης.
16 Ella non può essere apprezzata ad oro di Ofir, Nè ad onice prezioso, nè a zaffiro.	16 Δεν δυναται να εκτιμηθη με το χρυσιον του Οφειρ, με τον πολυτιμον ονυχα και σαπφειρον.
17 Nè l’oro, nè il diamante, non posson pareggiarla di prezzo; Ed alcun vasellamento d’oro fino non può darsi in iscambio di essa.	17 Το χρυσιον και ο κρυσταλλος δεν δυναται να εξισωθωσι με αυτην? και ανταλλαγμα αυτης να γεινη με σκευη καθαρωτατου χρυσιου.
18 Appo lei non si fa menzione di coralli, nè di perle; La valuta della sapienza è maggiore che quella delle gemme.	18 Δεν θελει μνημονευθη κοραλλιον, η μαργαριται? διοτι η τιμη της σοφιας ειναι υπερτερα των πολυτιμων λιθων.
19 Il topazio di Etiopia non la può pareggiar di prezzo; Ella non può essere apprezzata ad oro puro	19 Το τοπαζιον της Αιθιοπιας δεν θελει εξισωθη με αυτην? δεν θελει εκτιμηθη με καθαρον χρυσιον.
20 Onde viene adunque la sapienza? E dove è il luogo dell’intelligenza?	20 Ποθεν λοιπον ερχεται η σοφια; και που ειναι ο τοπος της συνεσεως;
21 Conciossiachè ella sia nascosta agli occhi d’ogni vivente, Ed occulta agli uccelli del cielo.	21 Ειναι βεβαιως κεκρυμμενη απο των οφθαλμων παντων των ζωντων, και εσκεπασμενη απο των πτηνων του ουρανου.
22 Il luogo della perdizione e la morte dicono: Noi abbiamo con gli orecchi solo udita la fama di essa.	22 Η απωλεια και ο θανατος λεγουσι, Δια των ωτων ημων ηκουσαμεν την φημην αυτης.
23 Iddio solo intende la via di essa, E conosce il suo luogo.	23 Ο Θεος εννοει την οδον αυτης, και αυτος γνωριζει τον τοπον αυτης.
24 Perciocchè egli riguarda fino all’estremità della terra, Egli vede sotto tutti i cieli.	24 Επειδη αυτος θεωρει εως των περατων της γης, βλεπει υποκατω παντος του ουρανου,
25 Quando egli dava il peso al vento, E pesava le acque a certa misura;	25 δια να ζυγιζη το βαρος των ανεμων, και να σταθμιζη τα υδατα με μετρον.
26 Quando egli poneva il suo ordine alla pioggia, E la via a’ lampi de’ tuoni;	26 Οτε εκαμε νομον δια την βροχην και οδον δια την αστραπην της βροντης,
27 Allora egli la vedeva, e la contava; Egli l’ordinava, ed anche l’investigava.	27 τοτε ειδε και εφανερωσεν αυτην? ητοιμασεν αυτην και μαλιστα εξιχνιασεν αυτην.
28 Ma egli ha detto all’uomo: Ecco, il timor del Signore è la sapienza; E il ritrarsi dal male è l’intelligenza	28 Και ειπε προς τον ανθρωπον, Ιδου, ο φοβος του Κυριου, ουτος ειναι η σοφια, και η αποχη απο του κακου συνεσις.