SCRUTATIO

Lunedi, 18 agosto 2025 - Sant´ Elena ( Letture di oggi)

Job 20


font
BIBLIALXX
1 Sofar de Naamat tomó la palabra y dijo:1 υπολαβων δε σωφαρ ο μιναιος λεγει
2 Por esto mis pensamientos a replicar me incitan: por la impaciencia que me urge.2 ουχ ουτως υπελαμβανον αντερειν σε ταυτα και ουχι συνιετε μαλλον η και εγω
3 Una lección que me ultraja he escuchado, mas el soplo de mi inteligencia me incita a responder.3 παιδειαν εντροπης μου ακουσομαι και πνευμα εκ της συνεσεως αποκρινεται μοι
4 ¿No sabes tú que desde siempre, desde que el hombre en la tierra fue puesto,4 μη ταυτα εγνως απο του ετι αφ' ου ετεθη ανθρωπος επι της γης
5 es breve la alegría del malvado, y de un instante el gozo del impío?5 ευφροσυνη γαρ ασεβων πτωμα εξαισιον χαρμονη δε παρανομων απωλεια
6 Aunque su talla se alzara hasta los cielos y las nubes tocara su cabeza,6 εαν αναβη εις ουρανον αυτου τα δωρα η δε θυσια αυτου νεφων αψηται
7 como un fantasma desaparece para siempre, los que le veían dicen: «¿Dónde está?»7 οταν γαρ δοκη ηδη κατεστηριχθαι τοτε εις τελος απολειται οι δε ιδοντες αυτον ερουσιν που εστιν
8 Se vuela como un sueño inaprensible, se le ahuyenta igual que a una visión nocturna.8 ωσπερ ενυπνιον εκπετασθεν ου μη ευρεθη επτη δε ωσπερ φασμα νυκτερινον
9 El ojo que le observaba ya no le ve más, ni le divisa el lugar donde estaba.9 οφθαλμος παρεβλεψεν και ου προσθησει και ουκετι προσνοησει αυτον ο τοπος αυτου
10 A los pobres tendrán que indemnizar sus hijos, sus niños habrán de devolver sus bienes.10 τους υιους αυτου ολεσαισαν ηττονες αι δε χειρες αυτου πυρσευσαισαν οδυνας
11 Sus huesos rebosaban de vigor juvenil: mas ya con él postrado está en el polvo.11 οστα αυτου ενεπλησθησαν νεοτητος αυτου και μετ' αυτου επι χωματος κοιμηθησεται
12 Si el mal era dulce a su boca, si bajo su lengua lo albergaba,12 εαν γλυκανθη εν στοματι αυτου κακια κρυψει αυτην υπο την γλωσσαν αυτου
13 si allí lo guardaba tenazmente y en medio del paladar lo retenía,13 ου φεισεται αυτης και ουκ εγκαταλειψει αυτην και συνεξει αυτην εν μεσω του λαρυγγος αυτου
14 su alimento en sus entrañas se corrompe, en su interior se le hace hiel de áspid.14 και ου μη δυνηθη βοηθησαι εαυτω χολη ασπιδος εν γαστρι αυτου
15 Vomita las riquezas que engulló, Dios se las arranca de su vientre.15 πλουτος αδικως συναγομενος εξεμεσθησεται εξ οικιας αυτου εξελκυσει αυτον αγγελος
16 Veneno de áspides chupaba: lengua de víbora le mata.16 θυμον δε δρακοντων θηλασειεν ανελοι δε αυτον γλωσσα οφεως
17 Ya no verá los arroyos de aceite, los torrentes de miel y de cuajada.17 μη ιδοι αμελξιν νομαδων μηδε νομας μελιτος και βουτυρου
18 Devuelve su ganancia sin tragarla, no saborea el fruto de su negocio.18 εις κενα και ματαια εκοπιασεν πλουτον εξ ου ου γευσεται ωσπερ στριφνος αμασητος ακαταποτος
19 Porque estrujó las chozas de los pobres, robó casas en vez de construirlas;19 πολλων γαρ αδυνατων οικους εθλασεν διαιταν δε ηρπασεν και ουκ εστησεν
20 porque su vientre se mostró insaciable, sus tesoros no le salvarán;20 ουκ εστιν αυτου σωτηρια τοις υπαρχουσιν εν επιθυμια αυτου ου σωθησεται
21 porque a su voracidad nada escapaba, por eso no dura su prosperidad.21 ουκ εστιν υπολειμμα τοις βρωμασιν αυτου δια τουτο ουκ ανθησει αυτου τα αγαθα
22 En plena abundancia la estrechez le sorprende, la desgracia, en tromba, cae sobre él.22 οταν δε δοκη ηδη πεπληρωσθαι θλιβησεται πασα δε αναγκη επ' αυτον επελευσεται
23 En el momento de llenar su vientre, suelta Dios contra él el ardor de su cólera y lanza sobre su carne una lluvia de saetas.23 ει πως πληρωσαι γαστερα αυτου επαποστειλαι επ' αυτον θυμον οργης νιψαι επ' αυτον οδυνας
24 Si del arma de hierro logra huir, el arco de bronce le traspasa.24 και ου μη σωθη εκ χειρος σιδηρου τρωσαι αυτον τοξον χαλκειον
25 Sale una flecha por su espalda, una hoja fulgurante de su hígado. Los terrores se abalanzan sobre él,25 διεξελθοι δε δια σωματος αυτου βελος αστραπαι δε εν διαιταις αυτου περιπατησαισαν επ' αυτω φοβοι
26 total tiniebla aguarda a sus tesoros. Un fuego que nadie atiza le devora, y consume lo que en su tienda aún queda,26 παν δε σκοτος αυτω υπομειναι κατεδεται αυτον πυρ ακαυστον κακωσαι δε αυτου επηλυτος τον οικον
27 Los cielos ponen su culpa al descubierto, y la tierra se alza contra él.27 ανακαλυψαι δε αυτου ο ουρανος τας ανομιας γη δε επανασταιη αυτω
28 La hacienda de su casa se derrama, como torrentes, en el día de la cólera.28 ελκυσαι τον οικον αυτου απωλεια εις τελος ημερα οργης επελθοι αυτω
29 Tal es la suerte que al malvado Dios reserva, la herencia de Dios para el maldito.29 αυτη η μερις ανθρωπου ασεβους παρα κυριου και κτημα υπαρχοντων αυτω παρα του επισκοπου