Siracide 38

BIBLES DES PEUPLES	GREEK BIBLE
1 Aie pour le médecin toute l’estime qu’il mérite, à la mesure de ses services, car lui aussi le Seigneur l’a voulu.	1 τιμα ιατρον προς τας χρειας αυτου τιμαις αυτου και γαρ αυτον εκτισεν κυριος
2 La guérison, de fait, vient du Très-Haut, et c’est le Roi qui lui a octroyé le don de guérir.	2 παρα γαρ υψιστου εστιν ιασις και παρα βασιλεως λημψεται δομα
3 Le savoir du médecin le fait marcher la tête haute, même les grands l’admirent.	3 επιστημη ιατρου ανυψωσει κεφαλην αυτου και εναντι μεγιστανων θαυμασθησεται
4 Le Seigneur a créé les plantes médicinales qui sortent de la terre: un homme avisé ne les dédaigne pas.	4 κυριος εκτισεν εκ γης φαρμακα και ανηρ φρονιμος ου προσοχθιει αυτοις
5 N’y a-t-il pas eu jadis un bois capable d’adoucir l’eau amère? Et c’est ainsi que le Seigneur fit connaître sa puissance.	5 ουκ απο ξυλου εγλυκανθη υδωρ εις το γνωσθηναι την ισχυν αυτου
6 Il donne à des humains le savoir afin de tirer gloire des merveilleux remèdes qu’il a créés.	6 και αυτος εδωκεν ανθρωποις επιστημην ενδοξαζεσθαι εν τοις θαυμασιοις αυτου
7 Le médecin s’en sert pour soigner et calmer la douleur, le pharmacien en fait ses mélanges.	7 εν αυτοις εθεραπευσεν και ηρεν τον πονον αυτου μυρεψος εν τουτοις ποιησει μειγμα
8 De cette façon les œuvres du Très-Haut ne sont pas terminées: le bien-être continue de se répandre sur la terre.	8 και ου μη συντελεσθη εργα αυτου και ειρηνη παρ' αυτου εστιν επι προσωπου της γης
9 Mon enfant, quand tu es malade, ne te laisse pas abattre: prie le Seigneur pour qu’il te guérisse.	9 τεκνον εν αρρωστηματι σου μη παραβλεπε αλλ' ευξαι κυριω και αυτος ιασεται σε
10 Renonce à ta conduite mauvaise, tâche d’avoir les mains nettes et purifie ton cœur de tout péché.	10 αποστησον πλημμελειαν και ευθυνον χειρας και απο πασης αμαρτιας καθαρισον καρδιαν
11 Offre à Dieu de l’encens et de la fleur de farine pour te rappeler à son souvenir, présente-lui une offrande de choix selon tes moyens.	11 δος ευωδιαν και μνημοσυνον σεμιδαλεως και λιπανον προσφοραν ως μη υπαρχων
12 Puis fais venir le médecin, puisque c’est le Seigneur qui l’a créé; ne le méprise pas, car tu as besoin de lui.	12 και ιατρω δος τοπον και γαρ αυτον εκτισεν κυριος και μη αποστητω σου και γαρ αυτου χρεια
13 En certains cas le rétablissement passe par leurs mains;	13 εστιν καιρος οτε και εν χερσιν αυτων ευοδια
14 ils prieront le Seigneur pour qu’il leur fasse trouver les moyens de te soulager et de te remettre sur pied.	14 και γαρ αυτοι κυριου δεηθησονται ινα ευοδωση αυτοις αναπαυσιν και ιασιν χαριν εμβιωσεως
15 Celui qui pèche devant son Créateur, qu’il tombe entre les mains du médecin!	15 ο αμαρτανων εναντι του ποιησαντος αυτον εμπεσοι εις χειρας ιατρου
16 Mon enfant, verse des larmes pour un mort et entonne la lamentation qui exprimera ta douleur. Puis enterre son corps comme il y a droit, ne néglige rien pour sa sépulture.	16 τεκνον επι νεκρω καταγαγε δακρυα και ως δεινα πασχων εναρξαι θρηνου κατα δε την κρισιν αυτου περιστειλον το σωμα αυτου και μη υπεριδης την ταφην αυτου
17 Gémis amèrement, frappe-toi la poitrine, porte le deuil comme il convient durant un jour ou deux pour marquer la séparation, puis console-toi de ta tristesse.	17 πικρανον κλαυθμον και θερμανον κοπετον και ποιησον το πενθος κατα την αξιαν αυτου ημεραν μιαν και δυο χαριν διαβολης και παρακληθητι λυπης ενεκα
18 Car la tristesse mène à la mort, la peine intérieure consume les énergies.	18 απο λυπης γαρ εκβαινει θανατος και λυπη καρδιας καμψει ισχυν
19 Que la tristesse se termine avec les funérailles: tu ne peux pas vivre toujours affligé.	19 εν επαγωγη παραμενει και λυπη και βιος πτωχου κατα καρδιας
20 N’abandonne pas ton cœur à la tristesse, repousse-la et songe à ta propre fin!	20 μη δως εις λυπην την καρδιαν σου αποστησον αυτην μνησθεις τα εσχατα
21 Ne l’oublie pas: c’est sans retour. Tu te ferais du mal sans lui faire aucun bien.	21 μη επιλαθη ου γαρ εστιν επανοδος και τουτον ουκ ωφελησεις και σεαυτον κακωσεις
22 Souviens-toi de ma sentence qu’un jour tu pourras répéter: hier c’était moi, aujourd’hui ce sera toi!	22 μνησθητι το κριμα μου οτι ουτως και το σον εμοι εχθες και σοι σημερον
23 Dès que le mort repose, laisse reposer son souvenir; console-toi de lui dès que son souffle l’a quitté.	23 εν αναπαυσει νεκρου καταπαυσον το μνημοσυνον αυτου και παρακληθητι εν αυτω εν εξοδω πνευματος αυτου
24 Il faut avoir des loisirs pour acquérir la connaissance de la Loi; celui qui n’a pas le souci des affaires pourra devenir sage.	24 σοφια γραμματεως εν ευκαιρια σχολης και ο ελασσουμενος πραξει αυτου σοφισθησεται
25 Comment deviendrait-il sage, celui qui tient la charrue? toute sa fierté est de manier l’aiguillon; il conduit ses bœufs et les excite au travail, il ne parle que de bétail.	25 τι σοφισθησεται ο κρατων αροτρου και καυχωμενος εν δορατι κεντρου βοας ελαυνων και αναστρεφομενος εν εργοις αυτων και η διηγησις αυτου εν υιοις ταυρων
26 Toute son attention va au sillon qu’il trace, et jusque tard dans la nuit il donne le fourrage aux génisses.	26 καρδιαν αυτου δωσει εκδουναι αυλακας και η αγρυπνια αυτου εις χορτασματα δαμαλεων
27 Il en va de même pour tout ouvrier ou artisan qui travaille jour et nuit, pour ceux qui gravent les cachets et qui s’efforcent d’en varier le dessin. Leur attention va toute au travail en cours, et ils passent leurs veilles à fignoler l’ouvrage.	27 ουτως πας τεκτων και αρχιτεκτων οστις νυκτωρ ως ημερας διαγει οι γλυφοντες γλυμματα σφραγιδων και η επιμονη αυτου αλλοιωσαι ποικιλιαν καρδιαν αυτου δωσει εις ομοιωσαι ζωγραφιαν και η αγρυπνια αυτου τελεσαι εργον
28 Il en va de même du forgeron assis près de l’enclume, tout occupé du fer qu’il travaille tandis qu’il fond littéralement sous l’ardeur du feu. Il lui faut se protéger contre cette fournaise tandis que le bruit du marteau lui casse les oreilles. Il met toute son attention à réaliser un travail parfait et passe ses veilles à embellir son œuvre.	28 ουτως χαλκευς καθημενος εγγυς ακμονος και καταμανθανων εργα σιδηρου ατμις πυρος τηξει σαρκας αυτου και εν θερμη καμινου διαμαχησεται φωνη σφυρης κλινει το ους αυτου και κατεναντι ομοιωματος σκευους οι οφθαλμοι αυτου καρδιαν αυτου δωσει εις συντελειαν εργων και η αγρυπνια αυτου κοσμησαι επι συντελειας
29 Il en va de même pour le potier qui travaille assis devant le tour et fait aller la roue avec ses pieds; il est tout à sa besogne et cherche à produire davantage.	29 ουτως κεραμευς καθημενος εν εργω αυτου και συστρεφων εν ποσιν αυτου τροχον ος εν μεριμνη κειται δια παντος επι το εργον αυτου και εναριθμιος πασα η εργασια αυτου
30 Du bras il pétrit la glaise, il la malaxe avec ses pieds. Il mettra toute son attention à étendre le vernis et passera ses veilles à entretenir le four.	30 εν βραχιονι αυτου τυπωσει πηλον και προ ποδων καμψει ισχυν αυτου καρδιαν επιδωσει συντελεσαι το χρισμα και η αγρυπνια αυτου καθαρισαι καμινον
31 Tous ces gens comptent sur leurs bras et chacun d’eux est habile dans son métier.	31 παντες ουτοι εις χειρας αυτων ενεπιστευσαν και εκαστος εν τω εργω αυτου σοφιζεται
32 Sans eux on ne bâtirait pas de ville, on n’y habiterait pas, on ne circulerait pas.	32 ανευ αυτων ουκ οικισθησεται πολις και ου παροικησουσιν ουδε περιπατησουσιν
33 Mais on n’ira pas les chercher pour le conseil du peuple et on ne les remarquera pas dans l’assemblée. Ils ne siégeront pas au tribunal car ils ne sont pas familiers avec la Loi.	33 αλλ' εις βουλην λαου ου ζητηθησονται και εν εκκλησια ουχ υπεραλουνται επι διφρον δικαστου ου καθιουνται και διαθηκην κριματος ου διανοηθησονται
34 Ils ne montreront guère d’instruction, ils n’ont pas la pratique du droit, et on ne les trouve pas parmi ceux qui interprètent les maximes. Bien sûr, ils mettent en valeur tout ce que Dieu a créé au commencement, mais leur prière ne va pas au-delà des affaires de leur métier.	34 ουδε μη εκφανωσιν παιδειαν και κριμα και εν παραβολαις ουχ ευρεθησονται αλλα κτισμα αιωνος στηρισουσιν και η δεησις αυτων εν εργασια τεχνης