Livre des Psaumes 58

BIBLES DES PEUPLES	GREEK BIBLE
1 Au maître de chant. Sur l’air “ne détruis pas…”. De David. Poème.	1 Εις τον πρωτον μουσικον, επι Αλ-τασχεθ, Μικταμ του Δαβιδ.>> Αληθως αρα λαλειτε δικαιοσυνην; κρινετε μετ' ευθυτητος, υιοι των ανθρωπων;
2 Est-elle bien vraie, messieurs les dieux, votre justice, et jugez-vous selon le droit les fils d’Adam?	2 Μαλιστα εν τη καρδια εργαζεσθε αδικιας? διαμοιραζετε την αδικιαν των χειρων σας εν τη γη.
3 Mais non, vous faites consciemment des injustices et votre main impose au pays la violence.	3 Απεξενωθησαν οι ασεβεις εκ μητρας? επλανηθησαν απο κοιλιας οι λαλουντες ψευδος.
4 Ces méchants sont dévoyés dès le sein de leur mère, ces menteurs n’en sont sortis que pour s’égarer.	4 Εχουσι φαρμακιον ως το φαρμακιον του οφεως? ειναι ομοιοι με την κωφην ασπιδα, ητις φραττει τα ωτα αυτης?
5 Ils ont du venin, un venin de serpent, ils sont sourds comme l’aspic quand il se bouche l’oreille	5 ητις δεν θελει να ακουση την φωνην των γοητων, των γοητευοντων τοσον επιδεξιως.
6 et ne veut pas entendre la voix du charmeur qui sait l’art de charmer le serpent.	6 Θεε, συντριψον αυτων τους οδοντας εν τω στοματι αυτων? Κυριε, καταθραυσον τους κυνοδοντας των λεοντων.
7 Ô Dieu, brise-leur les dents dans la bouche, arrache, Seigneur, les crocs des lionceaux.	7 Ας διαλυθωσιν ως υδωρ και ας ρευσωσι? θελει εκπεμψει τα βελη αυτου, εωσου εξολοθρευθωσιν.
8 Qu’ils s’écoulent comme l’eau d’un vase qui perd, qu’ils se fanent comme l’herbe piétinée.	8 Ως κοχλιας διαλυομενος ας παρελθωσιν? ως εξαμβλωμα γυναικος ας μη ιδωσι τον ηλιον.
9 Qu’ils soient comme la limace qui se fond en marchant, ou comme l’avorton qui ne voit pas le jour,	9 Πριν αυξηθωσιν αι ακανθαι σας, ωστε να γεινωσι ραμνοι, ζωντας ως εν οργη, θελει αρπασει αυτους εν ανεμοστροβιλω.
10 comme ronces brûlées avant de donner l’épine. Qu’un ouragan les emporte!	10 Ο δικαιος θελει ευφρανθη, οταν ιδη την εκδικησιν? τους ποδας αυτου θελει νιψει εν τω αιματι του ασεβους.
11 Le juste verra la sanction, elle fera sa joie, il lavera ses pieds dans le sang du méchant.	11 Και εκαστος θελει λεγει, Επ' αληθειας ειναι καρπος δια τον δικαιον? επ' αληθειας ειναι Θεος, κρινων επι της γης.
12 Et l’on dira: “Oui, on gagne à être juste, il y avait bien un Dieu pour juger le monde!”