Livre de Job 37

BIBLES DES PEUPLES	GREEK BIBLE
1 À ce spectacle mon cœur sursaute et ne peut pas rester en place.	1 Εις τουτο ετι η καρδια μου τρεμει και εκπηδα απο του τοπου αυτης.
2 Écoutez donc le fracas de sa voix, le grondement qui sort de sa bouche!	2 Ακουσατε προσεκτικως την τρομεραν φωνην αυτου και τον ηχον τον εξερχομενον εκ του στοματος αυτου.
3 D’un bout du ciel à l’autre il a lancé l’éclair: il atteindra les extrémités de la terre.	3 Αποστελλει αυτην υποκατω παντος του ουρανου και το φως αυτου επι τα εσχατα της γης.
4 Puis on entend un rugissement: c’est sa voix souveraine qui tonne et les éclairs ne cesseront pas tandis qu’elle se fera entendre.	4 Κατοπιν αυτου βοα φωνη? βροντα με την φωνην της μεγαλωσυνης αυτου? και δεν θελει στησει αυτα, αφου η φωνη αυτου ακουσθη.
5 Oui, Dieu par sa voix opère des merveilles, il fait des prodiges qui nous dépassent.	5 Ο Θεος βροντα θαυμασιως με την φωνην αυτου? καμνει μεγαλεια, και δεν εννοουμεν.
6 Il dit à la neige: “Descends sur la terre!” et aux pluies d’averse: “Allez-y fort!”	6 Διοτι λεγει προς την χιονα, γινου επι την γην? και προς την ψεκαδα και προς τον υετον της δυναμεως αυτου.
7 C’est alors qu’il enferme chacun en son abri, pour que tous reconnaissent sa puissance.	7 Κατασφραγιζει την χειρα παντος ανθρωπου? δια να γνωρισωσι παντες οι ανθρωποι το εργον αυτου.
8 Même les bêtes vont à leurs tanières et se couchent dans leurs refuges.	8 Τοτε τα θηρια εισερχονται εις τα σπηλαια και κατασκηνουσιν εν τοις τοποις αυτων.
9 Du sud arrive la tempête, du nord vient le froid.	9 Εκ του νοτου ερχεται ο ανεμοστροβιλος, και το ψυχος εκ του βορρα.
10 Sous le souffle de Dieu la glace se forme, la surface des eaux se durcit.	10 Εκ του φυσηματος του Θεου διδεται παγος? και το πλατος των υδατων στερεουται.
11 Il charge d’éclairs les nuages, et les nuées déchargent les éclairs.	11 Παλιν η γαληνη διασκεδαζει την νεφελην? το φως αυτου διασκορπιζει τα νεφη?
12 Lui les envoie à la ronde, les fait partir tour à tour: sur toute l’étendue de la terre ils feront le travail qu’il ordonne.	12 και αυτα περιφερονται κυκλω υπο τας οδηγιας αυτου, δια να καμνωσι παν ο, τι προσταζει εις αυτα επι το προσωπον της οικουμενης?
13 Si c’est pour punir, il feront ce qui lui plaît, si c’est pour une grâce, on la recevra.	13 καμνει αυτα να ερχωνται, η δια παιδειαν, η δια την γην αυτου, η δια ελεος.
14 Écoute encore ceci, Job, prends le temps d’observer les merveilles de Dieu.	14 Ακροασθητι τουτο, Ιωβ? σταθητι και συλλογισθητι τα θαυμασια του Θεου.
15 Sais-tu de quelle façon il les opère? comment il fait briller l’éclair dans la nuée?	15 Εννοεις πως ο Θεος διαταττει αυτα, και καμνει να λαμπη το φως της νεφελης αυτου;
16 Sais-tu comment flottent les nuages? Quel miracle de science achevée!	16 Εννοεις τα ζυγοσταθμισματα των νεφων, τα θαυμασια του τελειου κατα την γνωσιν;
17 Toi qui ne supportes pas sous tes vêtements, quand la terre s’assoupit sous le vent du midi,	17 Δια τι τα ενδυματα σου ειναι θερμα, οταν αναπαυη την γην δια του νοτου;
18 l’aurais-tu aidé à forger le firmament, et le laisser ferme comme un miroir de bronze?	18 Εξηπλωσας μετ' αυτου το στερεωμα το δυνατον ως κατοπτρον χυτον;
19 Dis-moi: comment devons-nous lui parler? ne discutons plus: nous sommes dans les ténèbres.	19 Διδαξον ημας τι να ειπωμεν προς αυτον? ημεις δεν δυναμεθα να διαταξωμεν τους λογους ημων εξ αιτιας του σκοτους.
20 Quand je parle, est-ce qu’on le lui répète? Est-il informé de ce que disent les hommes?	20 Θελει αναγγελθη προς αυτον, εαν εγω λαλω; εαν λαληση ανθρωπος, βεβαιως θελει καταποθη.
21 Mais quoi? on ne voit plus la lumière… les nuages ont tout obscurci… voici que le vent souffle et les balaye…	21 Τωρα δε οι ανθρωποι δεν δυνανται να ατενισωσιν εις το λαμπρον φως, το εν τω στερεωματι, αφου ο ανεμος περαση και καθαριση αυτο,
22 Une lumière dorée nous arrive du nord: c’est l’éclat redoutable dont Dieu s’enveloppe!	22 και χρυσαυγης καιρος ελθη απο βορρα. Φοβερα δοξα υπαρχει εν τω Θεω.
23 C’est le Puissant que nous ne pouvions atteindre, grand par sa force, grand par sa justice, si grand en sa justice qu’il n’accable personne!	23 Τον Παντοδυναμον, δεν δυναμεθα να εννοησωμεν αυτον? ειναι υπεροχος κατα την δυναμιν και κατα την κρισιν και κατα το πληθος της δικαιοσυνης, δεν καταθλιβει.
24 C’est pourquoi les humains doivent le craindre: tous les sages ensemble ne sont rien à ses yeux.”	24 Δια τουτο οι ανθρωποι φοβουνται αυτον? ουδεις σοφος την καρδιαν δυναται να εννοηση αυτον.