Livre de l'Exode 15

BIBLES DES PEUPLES	LXX
1 Alors Moïse et les Israélites chantèrent ce chant à Yahvé: “Je chanterai Yahvé, il a fait éclater sa gloire, jetant à la mer cheval et cavalier.	1 τοτε ησεν μωυσης και οι υιοι ισραηλ την ωδην ταυτην τω θεω και ειπαν λεγοντες ασωμεν τω κυριω ενδοξως γαρ δεδοξασται ιππον και αναβατην ερριψεν εις θαλασσαν
2 Yahvé est ma force, il est mon chant, il s’est fait mon libérateur. C’est lui mon Dieu, et je l’admire, il est le Dieu de mon père, à lui la louange.	2 βοηθος και σκεπαστης εγενετο μοι εις σωτηριαν ουτος μου θεος και δοξασω αυτον θεος του πατρος μου και υψωσω αυτον
3 Yahvé est un guerrier, Yahvé est son nom.	3 κυριος συντριβων πολεμους κυριος ονομα αυτω
4 Les chars du Pharaon et son armée, jetés à la mer! Les meilleurs de ses cavaliers, disparus dans la Mer des Roseaux!	4 αρματα φαραω και την δυναμιν αυτου ερριψεν εις θαλασσαν επιλεκτους αναβατας τριστατας κατεποντισεν εν ερυθρα θαλασση
5 Les eaux de l’abîme les ont recouverts, comme des pierres ils ont coulé jusqu’au fond.	5 ποντω εκαλυψεν αυτους κατεδυσαν εις βυθον ωσει λιθος
6 Yahvé! Tu as montré la force de ton bras, ta main droite, Yahvé, brise tes ennemis.	6 η δεξια σου κυριε δεδοξασται εν ισχυι η δεξια σου χειρ κυριε εθραυσεν εχθρους
7 Par la puissance de ta Gloire, tu disperses tes adversaires. Le feu de ta colère se lève et les dévore comme la paille.	7 και τω πληθει της δοξης σου συνετριψας τους υπεναντιους απεστειλας την οργην σου και κατεφαγεν αυτους ως καλαμην
8 Au souffle de tes narines, les eaux se rassemblent, les flots se dressent comme une muraille, le sol marin devient ferme au cœur de la mer.	8 και δια πνευματος του θυμου σου διεστη το υδωρ επαγη ωσει τειχος τα υδατα επαγη τα κυματα εν μεσω της θαλασσης
9 L’ennemi disait: “Je les poursuis, je les rejoindrai, j’aurai droit au butin et serai riche de leurs biens, je tirerai l’épée et les tuerai de ma main.”	9 ειπεν ο εχθρος διωξας καταλημψομαι μεριω σκυλα εμπλησω ψυχην μου ανελω τη μαχαιρη μου κυριευσει η χειρ μου
10 Mais toi, tu as envoyé ton souffle et la mer les a recouverts, comme du plomb ils se sont enfoncés dans les eaux majestueuses.	10 απεστειλας το πνευμα σου εκαλυψεν αυτους θαλασσα εδυσαν ωσει μολιβος εν υδατι σφοδρω
11 Qui est comme toi, Yahvé, parmi tous les dieux? Qui est comme toi, riche en sainteté, terrible en tes prodiges, toi qui fais des merveilles!	11 τις ομοιος σοι εν θεοις κυριε τις ομοιος σοι δεδοξασμενος εν αγιοις θαυμαστος εν δοξαις ποιων τερατα
12 Ton bras a frappé, la terre les a engloutis.	12 εξετεινας την δεξιαν σου κατεπιεν αυτους γη
13 Ta grâce conduit ce peuple que tu as sauvé, mène-le par ta puissance à ta sainte Demeure.	13 ωδηγησας τη δικαιοσυνη σου τον λαον σου τουτον ον ελυτρωσω παρεκαλεσας τη ισχυι σου εις καταλυμα αγιον σου
14 Les peuples entendent et ils tremblent, les habitants de la Philistie sont pris de peur.	14 ηκουσαν εθνη και ωργισθησαν ωδινες ελαβον κατοικουντας φυλιστιιμ
15 Les chefs d’Édom sont effrayés, et les princes de Moab, terrifiés, les habitants de Canaan sont tous atterrés,	15 τοτε εσπευσαν ηγεμονες εδωμ και αρχοντες μωαβιτων ελαβεν αυτους τρομος ετακησαν παντες οι κατοικουντες χανααν
16 peur et terreur tombent sur eux! Devant la puissance de ton bras, ils sont devenus comme pierre, tandis que passe ton peuple, ô Yahvé, tandis que passe le peuple par toi racheté.	16 επιπεσοι επ' αυτους φοβος και τρομος μεγεθει βραχιονος σου απολιθωθητωσαν εως αν παρελθη ο λαος σου κυριε εως αν παρελθη ο λαος σου ουτος ον εκτησω
17 Tu les feras entrer, pour les y planter, sur la montagne de ton héritage, au lieu que tu as choisi pour y habiter, sanctuaire que tes mains ont préparé, Seigneur!	17 εισαγαγων καταφυτευσον αυτους εις ορος κληρονομιας σου εις ετοιμον κατοικητηριον σου ο κατειργασω κυριε αγιασμα κυριε ο ητοιμασαν αι χειρες σου
18 Que Yahvé règne à tout jamais!”	18 κυριος βασιλευων τον αιωνα και επ' αιωνα και ετι
19 Quand les chevaux du Pharaon, ses chars et ses cavaliers furent entrés dans la mer, Yahvé fit revenir sur eux les eaux de la mer, mais les Israélites étaient passés à pied sec au milieu de la mer.	19 οτι εισηλθεν ιππος φαραω συν αρμασιν και αναβαταις εις θαλασσαν και επηγαγεν επ' αυτους κυριος το υδωρ της θαλασσης οι δε υιοι ισραηλ επορευθησαν δια ξηρας εν μεσω της θαλασσης
20 Alors Miryam la prophétesse, la sœur d’Aaron, prit en main un tambourin et les femmes derrière elle sortirent avec leurs tambourins. En chœur,	20 λαβουσα δε μαριαμ η προφητις η αδελφη ααρων το τυμπανον εν τη χειρι αυτης και εξηλθοσαν πασαι αι γυναικες οπισω αυτης μετα τυμπανων και χορων
21 elles chantaient avec Miryam: “Chantez à Yahvé, car il s’est couvert de gloire, il a jeté à la mer cheval et cavalier.”	21 εξηρχεν δε αυτων μαριαμ λεγουσα ασωμεν τω κυριω ενδοξως γαρ δεδοξασται ιππον και αναβατην ερριψεν εις θαλασσαν
22 Moïse fit partir le peuple d’Israël de la mer des Roseaux et le conduisit vers le désert de Chour. Ils s’enfoncèrent trois jours dans le désert et ne trouvèrent pas d’eau.	22 εξηρεν δε μωυσης τους υιους ισραηλ απο θαλασσης ερυθρας και ηγαγεν αυτους εις την ερημον σουρ και επορευοντο τρεις ημερας εν τη ερημω και ουχ ηυρισκον υδωρ ωστε πιειν
23 Ils arrivèrent à Mara, mais les eaux de Mara n’étaient pas bonnes à boire, car elle étaient amères. C’est d’ailleurs pour cela qu’on appela ce lieu “Mara” (c’est-à-dire Amertume).	23 ηλθον δε εις μερρα και ουκ ηδυναντο πιειν εκ μερρας πικρον γαρ ην δια τουτο επωνομασθη το ονομα του τοπου εκεινου πικρια
24 Le peuple murmura contre Moïse, il disait: “Qu’allons-nous boire?”	24 και διεγογγυζεν ο λαος επι μωυσην λεγοντες τι πιομεθα
25 Alors Moïse cria vers Yahvé et Yahvé lui montra un bois d’arbre; il le jeta dans l’eau et l’eau devint douce. Yahvé donna là à Israël une règle, et ses décisions. C’est là qu’il le mit à l’épreuve.	25 εβοησεν δε μωυσης προς κυριον και εδειξεν αυτω κυριος ξυλον και ενεβαλεν αυτο εις το υδωρ και εγλυκανθη το υδωρ εκει εθετο αυτω δικαιωματα και κρισεις και εκει επειρασεν αυτον
26 Il lui dit: “Si tu écoutes la voix de Yahvé, ton Dieu, si tu fais ce qui est juste à ses yeux, si tu fais attention à ses ordres et que tu observes tous ses commandements, je ne te frapperai pas comme j’ai frappé l’Égypte, car je suis Yahvé qui te guéris.”	26 και ειπεν εαν ακοη ακουσης της φωνης κυριου του θεου σου και τα αρεστα εναντιον αυτου ποιησης και ενωτιση ταις εντολαις αυτου και φυλαξης παντα τα δικαιωματα αυτου πασαν νοσον ην επηγαγον τοις αιγυπτιοις ουκ επαξω επι σε εγω γαρ ειμι κυριος ο ιωμενος σε
27 Puis ils arrivèrent à Élim, où il y a 12 sources et 70 palmiers, et ils campèrent au bord de l’eau.	27 και ηλθοσαν εις αιλιμ και ησαν εκει δωδεκα πηγαι υδατων και εβδομηκοντα στελεχη φοινικων παρενεβαλον δε εκει παρα τα υδατα