Evanđelje po Luki 19
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
| Biblija Hrvatski | BIBLIA |
|---|---|
| 1 I uđe u Jerihon. Dok je njime prolazio, | 1 Habiendo entrado en Jericó, atravesaba la ciudad. |
| 2 eto čovjeka imenom Zakej. Bijaše on nadcarinik, i to bogat. | 2 Había un hombre llamado Zaqueo, que era jefe de publicanos, y rico. |
| 3 Želio je vidjeti tko je to Isus, ali ne mogaše od mnoštva jer je bio niska stasa. | 3 Trataba de ver quién era Jesús, pero no podía a causa de la gente, porque era de pequeña estatura. |
| 4 Potrča naprijed, pope se na smokvu da ga vidi jer je onuda imao proći. | 4 Se adelantó corriendo y se subió a un sicómoro para verle, pues iba a pasar por allí. |
| 5 Kad Isus dođe na to mjesto, pogleda gore i reče mu: »Zakeju, žurno siđi! Danas mi je proboraviti u tvojoj kući.« | 5 Y cuando Jesús llegó a aquel sitio, alzando la vista, le dijo: «Zaqueo, baja pronto; porque conviene que hoy me quede yo en tu casa». |
| 6 On žurno siđe i primi ga sav radostan. | 6 Se apresuró a bajar y le recibió con alegría. |
| 7 A svi koji to vidješe stadoše mrmljati: »Čovjeku se grešniku svratio!« | 7 Al verlo, todos murmuraban diciendo: «Ha ido a hospedarse a casa de un hombre pecador». |
| 8 A Zakej usta i reče Gospodinu: »Evo, Gospodine, polovicu svog imanja dajem siromasima! I ako sam koga u čemu prevario, vraćam četverostruko.« | 8 Zaqueo, puesto en pie, dijo al Señor: «Daré, Señor, la mitad de mis bienes a los pobres; y si en algo defraudé a alguien, le devolveré el cuádruplo». |
| 9 Reče mu na to Isus: »Danas je došlo spasenje ovoj kući jer i on je sin Abrahamov! | 9 Jesús le dijo: «Hoy ha llegado la salvación a esta casa, porque también éste es hijo de Abraham, |
| 10 Ta Sin Čovječji dođe potražiti i spasiti izgubljeno!« | 10 pues el Hijo del hombre ha venido a buscar y salvar lo que estaba perdido». |
| 11 Kako su oni to slušali, dometnu on prispodobu – zato što bijaše nadomak Jeruzalemu i oni mislili da će se umah pojaviti kraljevstvo Božje. | 11 Estando la gente escuchando estas cosas, añadió una parábola, pues estaba él cerca de Jerusalén, y creían ellos que el Reino de Dios aparecería de un momento a otro. |
| 12 Reče dakle: »Neki je ugledan čovjek imao otputovati u daleku zemlju da primi svoje kraljevstvo pa da se vrati. | 12 Dijo pues: «Un hombre noble marchó a un país lejano, para recibir la investidura real y volverse. |
| 13 Dozva svojih deset slugu, dade im deset mna i reče: ‘Trgujte dok ne dođem.’ | 13 Habiendo llamado a diez siervos suyos, les dio diez minas y les dijo: “Negociad hasta que vuelva.” |
| 14 A njegovi ga građani mrzili te poslaše za njim poslanstvo s porukom: ‘Nećemo da se ovaj zakralji nad nama.’« | 14 Pero sus ciudadanos le odiaban y enviaron detrás de él una embajada que dijese: “No queremos que ése reine sobre nosotros.” |
| 15 »Kad je on primio kraljevstvo i vratio se, naredi da mu dozovu one sluge kojima je predao novac da sazna što su zaradili.« | 15 «Y sucedió que, cuando regresó, después de recibir la investidura real, mandó llamar a aquellos siervos suyos, a los que había dado el dinero, para saber lo que había ganado cada uno. |
| 16 »Pristupi prvi i reče: ‘Gospodaru, tvoja mna donije deset mna.’ | 16 Se presentó el primero y dijo: “Señor, tu mina ha producido diez minas.” |
| 17 Reče mu: ‘Vàljaš, slugo dobri! U najmanjem si bio vjeran, vladaj nad deset gradova!’ | 17 Le respondió: “¡Muy bien, siervo bueno!; ya que has sido fiel en lo mínimo, toma el gobierno de diez ciudades.” |
| 18 Dođe i drugi govoreći: ‘Mna je tvoja, gospodaru, donijela pet mna.’ | 18 Vino el segundo y dijo: “Tu mina, Señor, ha producido cinco minas.” |
| 19 I tomu reče: ‘I ti budi nad pet gradova!’« | 19 Dijo a éste: “Ponte tú también al mando de cinco ciudades.” |
| 20 »Treći, opet, dođe govoreći: ‘Gospodaru, evo ti tvoje mne. Držao sam je pohranjenu u rupcu. | 20 «Vino el otro y dijo: “Señor, aquí tienes tu mina, que he tenido guardada en un lienzo; |
| 21 Bojao sam te se jer si čovjek strog: uzimaš što nisi pohranio, žanješ što nisi posijao.’« | 21 pues tenía miedo de tí, que eres un hombre severo; que tomas lo que no pusiste, y cosechas lo que no sembraste.” |
| 22 »Kaže mu: ‘Iz tvojih te usta sudim, zli slugo! Znao si da sam čovjek strog, da uzimam što nisam pohranio i žanjem što nisam posijao? | 22 Dícele: “Por tu propia boca te juzgo, siervo malo; sabías que yo soy un hombre severo, que tomo lo que no puse y cosecho lo que no sembré; |
| 23 Zašto onda nisi uložio moj novac u novčarnicu? Ja bih ga po povratku podigao s dobitkom.’ | 23 pues ¿por qué no colocaste mi dinero en el banco? Y así, al volver yo, lo habría cobrado con los intereses.” |
| 24 Nato reče nazočnima: ‘Uzmite od njega mnu i dajte onomu koji ih ima deset.’ | 24 Y dijo a los presentes: “Quitadle la mina y dádsela al que tiene las diez minas.” |
| 25 Rekoše mu: ‘Gospodaru, ta već ima deset mna!’ | 25 Dijéronle: “Señor, tiene ya diez minas.” |
| 26 ‘Kažem vam: svakomu koji ima još će se dati, a od onoga koji nema oduzet će se i ono što ima. | 26 - “Os digo que a todo el que tiene, se le dará; pero al que no tiene, aun lo que tiene se le quitará.” |
| 27 A moje neprijatelje – one koji me ne htjedoše za kralja – dovedite ovamo i smaknite ih pred mojim očima!’« | 27 «“Pero a aquellos enemigos míos, los que no quisieron que yo reinara sobre ellos, traedlos aquí y matadlos delante de mí.”» |
| 28 Rekavši to, nastavi put uzlazeći u Jeruzalem. | 28 Y habiendo dicho esto, marchaba por delante subiendo a Jerusalén. |
| 29 Kad se približi Betfagi i Betaniji, uz goru koja se zove Maslinska, posla dvojicu učenika | 29 Y sucedió que, al aproximarse a Betfagé y Betania, al pie del monte llamado de los Olivos, envió a dos de sus discípulos, |
| 30 govoreći: »Hajdete u selo pred vama. Čim uđete u nj, naći ćete privezano magare koje još nitko nije zajahao. Odriješite ga i dovedite. | 30 diciendo: «Id al pueblo que está enfrente y, entrando en él, encontraréis un pollino atado, sobre el que no ha montado todavía ningún hombre; desatadlo y traedlo. |
| 31 Upita li vas tko: ‘Zašto driješite?’, ovako recite: ‘Gospodinu treba.’« | 31 Y si alguien os pregunta: “¿Por qué lo desatáis?”, diréis esto: “Porque el Señor lo necesita.”» |
| 32 Oni koji bijahu poslani otiđoše i nađoše kako im bijaše rekao. | 32 Fueron, pues, los enviados y lo encontraron como les había dicho. |
| 33 I dok su driješili magare, rekoše im gospodari: »Što driješite magare?« | 33 Cuando desataban el pollino, les dijeron los dueños: «¿Por qué desatáis el pollino?» |
| 34 Oni odgovore: »Gospodinu treba.« | 34 Ellos les contestaron: «Porque el Señor lo necesita». |
| 35 I dovedoše ga Isusu i staviše svoje haljine na magare te posjednuše Isusa. | 35 Y lo trajeron donde Jesús; y echando sus mantos sobre el pollino, hicieron montar a Jesús. |
| 36 I kuda bi on prolazio, prostirali bi po putu svoje haljine. | 36 Mientras él avanzaba, extendían sus mantos por el camino. |
| 37 A kad se već bio približio obronku Maslinske gore, sve ono mnoštvo učenika, puno radosti, poče iza glasa hvaliti Boga za sva silna djela što ih vidješe: | 37 Cerca ya de la bajada del monte de los Olivos, toda la multitud de los discípulos, llenos de alegría, se pusieron a alabar a Dios a grandes voces, por todos los milagros que habían visto. |
| 38 »Blagoslovljen Kralj, Onaj koji dolazi u ime Gospodnje! Na nebu mir! Slava na visinama!« | 38 Decían: «Bendito el Rey que viene en nombre del Señor! Paz en el cielo y gloria en las alturas». |
| 39 Nato mu neki farizeji iz mnoštva rekoše: »Učitelju, prekori svoje učenike.« | 39 Algunos de los fariseos, que estaban entre la gente, le dijeron: «Maestro, reprende a tus discípulos». |
| 40 On odgovori: »Kažem vam, ako ovi ušute, kamenje će vikati!« | 40 Respondió: «Os digo que si éstos callan gritarán las piedras». |
| 41 Kad se približi i ugleda grad, zaplaka nad njim | 41 Al acercarse y ver la ciudad, lloró por ella, |
| 42 govoreći: »O kad bi i ti u ovaj dan spoznao što je za tvoj mir! | 42 diciendo: «¡Si también tú conocieras en este día el mensaje de paz! Pero ahora ha quedado oculto a tus ojos. |
| 43 Ali sada je sakriveno tvojim očima. Doći će dani na tebe kad će te neprijatelji tvoji opkoliti opkopom, okružit će te i pritijesniti odasvud. | 43 Porque vendrán días sobre ti, en que tus enemigos te rodearán de empalizadas, te cercarán y te apretarán por todas partes, |
| 44 Smrskat će o zemlju tebe i djecu tvoju u tebi. I neće ostaviti u tebi ni kamena na kamenu zbog toga što nisi upoznao časa svoga pohođenja.« | 44 y te estrellarán contra el suelo a ti y a tus hijos que estén dentro de ti, y no dejarán en ti piedra sobre piedra, porque no has conocido el tiempo de tu visita». |
| 45 Ušavši u Hram, stane izgoniti prodavače. | 45 Entrando en el Templo, comenzó a echar fuera a los que vendían, |
| 46 Kaže im: »Pisano je: Dom moj bit će Dom molitve, a vi od njega načiniste pećinu razbojničku!« | 46 diciéndoles: «Está escrito: Mi Casa será Casa de oración. ¡Pero vosotros la habéis hecho una cueva de bandidos!» |
| 47 I danomice naučavaše u Hramu. A glavari su svećenički i pismoznanci tražili kako da ga pogube, a tako i prvaci narodni, | 47 Enseñaba todos los días en el Templo. Por su parte, los sumos sacerdotes, los escribas y también los notables del pueblo buscaban matarle, |
| 48 ali nikako naći što da učine jer je sav narod visio o njegovoj riječi. | 48 pero no encontraban qué podrían hacer, porque todo el pueblo le oía pendiente de sus labios. |
ITALIANO
ENGLISH
ESPANOL
FRANCAIS
LATINO
PORTUGUES
DEUTSCH
MAGYAR
Ελληνική
לשון עברית
عَرَبيْ