Isaia (اشعياء) 3

SMITH VAN DYKE	STUTTGARTENSIA-DELITZSCH
1 فانه هوذا السيد رب الجنود ينزع من اورشليم ومن يهوذا السند والركن كل سند خبز وكل سند ماء.	1 כִּי הִנֵּה הָאָדֹון יְהוָה צְבָאֹות מֵסִיר מִירוּשָׁלִַם וּמִיהוּדָה מַשְׁעֵן וּמַשְׁעֵנָה כֹּל מִשְׁעַן־לֶחֶם וְכֹל מִשְׁעַן־מָיִם
2 الجبار ورجل الحرب. القاضي والنبي والعراف والشيخ.	2 גִּבֹּור וְאִישׁ מִלְחָמָה שֹׁופֵט וְנָבִיא וְקֹסֵם וְזָקֵן
3 رئيس الخمسين والمعتبر والمشير والماهر بين الصناع والحاذق بالرقية.	3 שַׂר־חֲמִשִּׁים וּנְשׂוּא פָנִים וְיֹועֵץ וַחֲכַם חֲרָשִׁים וּנְבֹון לָחַשׁ
4 واجعل صبيانا رؤساء لهم واطفالا تتسلط عليهم.	4 וְנָתַתִּי נְעָרִים שָׂרֵיהֶם וְתַעֲלוּלִים יִמְשְׁלוּ־בָם
5 ويظلم الشعب بعضهم بعضا والرجل صاحبه. يتمرد الصبي على الشيخ والدنيء على الشريف.	5 וְנִגַּשׂ הָעָם אִישׁ בְּאִישׁ וְאִישׁ בְּרֵעֵהוּ יִרְהֲבוּ הַנַּעַר בַּזָּקֵן וְהַנִּקְלֶה בַּנִּכְבָּד
6 اذا امسك انسان باخيه في بيت ابيه قائلا لك ثوب فتكون لنا رئيسا وهذا الخراب تحت يدك	6 כִּי־יִתְפֹּשׂ אִישׁ בְּאָחִיו בֵּית אָבִיו שִׂמְלָה לְכָה קָצִין תִּהְיֶה־לָּנוּ וְהַמַּכְשֵׁלָה הַזֹּאת תַּחַת יָדֶךָ
7 يرفع صوته في ذلك اليوم قائلا لا اكون عاصبا وفي بيتي لا خبز ولا ثوب. لا تجعلوني رئيس الشعب.	7 יִשָּׂא בַיֹּום הַהוּא ׀ לֵאמֹר לֹא־אֶהְיֶה חֹבֵשׁ וּבְבֵיתִי אֵין לֶחֶם וְאֵין שִׂמְלָה לֹא תְשִׂימֻנִי קְצִין עָם
8 لان اورشليم عثرت ويهوذا سقطت لان لسانهما وافعالهما ضد الرب لاغاظة عيني مجده.	8 כִּי כָשְׁלָה יְרוּשָׁלִַם וִיהוּדָה נָפָל כִּי־לְשֹׁונָם וּמַעַלְלֵיהֶם אֶל־יְהוָה לַמְרֹות עֵנֵי כְבֹודֹו
9 نظر وجوههم يشهد عليهم وهم يخبرون بخطيتهم كسدوم. لا يخفونها. ويل لنفوسهم لانهم يصنعون لانفسهم شرا.	9 הַכָּרַת פְּנֵיהֶם עָנְתָה בָּם וְחַטָּאתָם כִּסְדֹם הִגִּידוּ לֹא כִחֵדוּ אֹוי לְנַפְשָׁם כִּי־גָמְלוּ לָהֶם רָעָה
10 قولوا للصدّيق خير. لانهم يأكلون ثمر افعالهم.	10 אִמְרוּ צַדִּיק כִּי־טֹוב כִּי־פְרִי מַעַלְלֵיהֶם יֹאכֵלוּ
11 ويل للشرير شر. لان مجازاة يديه تعمل به.	11 אֹוי לְרָשָׁע רָע כִּי־גְמוּל יָדָיו יֵעָשֶׂה לֹּו
12 شعبي ظالموه اولاد. ونساء يتسلطن عليه. يا شعبي مرشدوك مضلون ويبلعون طريق مسالكك	12 עַמִּי נֹגְשָׂיו מְעֹולֵל וְנָשִׁים מָשְׁלוּ בֹו עַמִּי מְאַשְּׁרֶיךָ מַתְעִים וְדֶרֶךְ אֹרְחֹתֶיךָ בִּלֵּעוּ׃ ס
13 قد انتصب الرب للمخاصمة وهو قائم لدينونة الشعوب.	13 נִצָּב לָרִיב יְהוָה וְעֹמֵד לָדִין עַמִּים
14 الرب يدخل في المحاكمة مع شيوخ شعبه ورؤسائهم. وانتم قد اكلتم الكرم. سلب البائس في بيوتكم.	14 יְהוָה בְּמִשְׁפָּט יָבֹוא עִם־זִקְנֵי עַמֹּו וְשָׂרָיו וְאַתֶּם בִּעַרְתֶּם הַכֶּרֶם גְּזֵלַת הֶעָנִי בְּבָתֵּיכֶם
15 مالكم تسحقون شعبي وتطحنون وجوه البائسين يقول السيد رب الجنود	15 [מַלָּכֶם כ] (מַּה ־לָּכֶם ק) תְּדַכְּאוּ עַמִּי וּפְנֵי עֲנִיִּים תִּטְחָנוּ נְאֻם־אֲדֹנָי יְהוִה צְבָאֹות׃ ס
16 وقال الرب من اجل ان بنات صهيون يتشامخن ويمشين ممدودات الاعناق وغامزات بعيونهنّ وخاطرات في مشيهنّ ويخشخشن بارجلهنّ	16 וַיֹּאמֶר יְהוָה יַעַן כִּי גָבְהוּ בְּנֹות צִיֹּון וַתֵּלַכְנָה [נְטוֹּות כ] (נְטוּיֹות ק) גָּרֹון וּמְשַׂקְּרֹות עֵינָיִם הָלֹוךְ וְטָפֹף תֵּלַכְנָה וּבְרַגְלֵיהֶם תְּעַכַּסְנָה
17 يصلع السيد هامة بنات صهيون ويعري الرب عورتهنّ.	17 וְשִׂפַּח אֲדֹנָי קָדְקֹד בְּנֹות צִיֹּון וַיהוָה פָּתְהֵן יְעָרֶה׃ ס
18 ينزع السيد في ذلك اليوم زينة الخلاخيل والضفائر والاهلة	18 בַּיֹּום הַהוּא יָסִיר אֲדֹנָי אֵת תִּפְאֶרֶת הָעֲכָסִים וְהַשְּׁבִיסִים וְהַשַּׂהֲרֹנִים
19 والحلق والاساور والبراقع	19 הַנְּטִיפֹות וְהַשֵּׁירֹות וְהָרְעָלֹות
20 والعصائب والسلاسل والمناطق وحناجر الشمامات والاحراز	20 הַפְּאֵרִים וְהַצְּעָדֹות וְהַקִּשֻּׁרִים וּבָתֵּי הַנֶּפֶשׁ וְהַלְּחָשִׁים
21 والخواتم وخزائم الانف	21 הַטַּבָּעֹות וְנִזְמֵי הָאָף
22 والثياب المزخرفة والعطف والاردية والاكياس	22 הַמַּחֲלָצֹות וְהַמַּעֲטָפֹות וְהַמִּטְפָּחֹות וְהָחֲרִיטִים
23 والمرائي والقمصان والعمائم والازر.	23 וְהַגִּלְיֹנִים וְהַסְּדִינִים וְהַצְּנִיפֹות וְהָרְדִידִים
24 فيكون عوض الطيب عفونة وعوض المنطقة حبل وعوض الجدائل قرعة وعوض الديباج زنار مسح وعوض الجمال كي.	24 וְהָיָה תַחַת בֹּשֶׂם מַק יִהְיֶה וְתַחַת חֲגֹורָה נִקְפָּה וְתַחַת מַעֲשֶׂה מִקְשֶׁה קָרְחָה וְתַחַת פְּתִיגִיל מַחֲגֹרֶת שָׂק כִּי־תַחַת יֹפִי
25 رجالك يسقطون بالسيف وابطالك في الحرب.	25 מְתַיִךְ בַּחֶרֶב יִפֹּלוּ וּגְבוּרָתֵךְ בַּמִּלְחָמָה
26 فتئن وتنوح ابوابها وهي فارغة تجلس على الارض	26 וְאָנוּ וְאָבְלוּ פְּתָחֶיהָ וְנִקָּתָה לָאָרֶץ תֵּשֵׁב