Proverbi (امثال) 8

SMITH VAN DYKE	GREEK BIBLE
1 ألعل الحكمة لا تنادي والفهم ألا يعطي صوته.	1 Δεν κραζει η σοφια; και δεν εκπεμπει την φωνην αυτης η συνεσις;
2 عند رؤوس الشواهق عند الطريق بين المسالك تقف.	2 Ισταται επι της κορυφης των υψηλων τοπων, υπερ την οδον, εν τω μεσω των τριοδων.
3 بجانب الابواب عند ثغر المدينة عند مدخل الابواب تصرّح.	3 Κραζει πλησιον των πυλων, εν τη εισοδω της πολεως, εν τη εισοδω των θυρων?
4 لكم ايها الناس انادي وصوتي الى بني آدم.	4 προς εσας, ανθρωποι, κραζω? και η φωνη μου εκπεμπεται προς τους υιους των ανθρωπων.
5 ايها الحمقى تعلموا ذكاء ويا جهال تعلموا فهما.	5 Απλοι, νοησατε φρονησιν? και αφρονες, αποκτησατε νοημονα καρδιαν.
6 اسمعوا فاني اتكلم بامور شريفة وافتتاح شفتيّ استقامة.	6 Ακουσατε? διοτι θελω λαλησει πραγματα εξοχα, και τα χειλη μου θελουσι προφερει ορθα.
7 لان حنكي يلهج بالصدق ومكرهة شفتيّ الكذب.	7 Διοτι αληθειαν θελει λαλησει ο λαρυγξ μου? τα δε χειλη μου βδελυττονται την ασεβειαν.
8 كل كلمات فمي بالحق. ليس فيها عوج ولا التواء.	8 Παντες οι λογοι του στοματος μου ειναι μετα δικαιοσυνης? δεν υπαρχει εν αυτοις δολιον διεστραμμενον?
9 كلها واضحة لدى الفهيم ومستقيمة لدى الذين يجدون المعرفة.	9 Παντες ειναι σαφεις εις τον νοουντα και ορθοι εις τους ευρισκοντας γνωσιν.
10 خذوا تاديبي لا الفضة. والمعرفة اكثر من الذهب المختار.	10 Λαβετε την παιδειαν μου, και μη αργυριον? και γνωσιν, μαλλον παρα χρυσιον εκλεκτον.
11 لان الحكمة خير من اللآلئ وكل الجواهر لا تساويها	11 Διοτι η σοφια ειναι καλητερα λιθων πολυτιμων? και παντα τα επιθυμητα πραγματα δεν ειναι ανταξια αυτης.
12 انا الحكمة اسكن الذكاء واجد معرفة التدابير.	12 Εγω η σοφια κατοικω μετα της φρονησεως, και εφευρισκω γνωσιν συνετων βουλευματων.
13 مخافة الرب بغض الشر. الكبرياء والتعظم وطريق الشر وفم الاكاذيب ابغضت.	13 Ο φοβος του Κυριου ειναι να μιση τις το κακον? αλαζονειαν και αυθαδειαν και πονηραν οδον και διεστραμμενον στομα εγω μισω.
14 لي المشورة والرأي. انا الفهم. لي القدرة.	14 Εμου ειναι η βουλη και η ασφαλεια? εγω ειμαι η συνεσις? εμου η δυναμις.
15 بي تملك الملوك وتقضي العظماء عدلا.	15 Δι' εμου οι βασιλεις βασιλευουσι, και οι αρχοντες θεσπιζουσι δικαιοσυνην.
16 بي تترأس الرؤساء والشرفاء. كل قضاة الارض.	16 Δι' εμου οι ηγεμονες ηγεμονευουσι, και οι μεγιστανες, παντες οι κριται της γης?
17 انا احب الذين يحبونني والذين يبكّرون اليّ يجدونني.	17 Εγω τους εμε αγαπωντας αγαπω? και οι ζητουντες με θελουσι με ευρει.
18 عندي الغنى والكرامة. قنية فاخرة وحظ.	18 Πλουτος και δοξα ειναι μετ' εμου, αγαθα διαμενοντα και δικαιοσυνη.
19 ثمري خير من الذهب ومن الابريز وغلتي خير من الفضة المختارة.	19 Οι καρποι μου ειναι καλητεροι χρυσιου και χρυσιου καθαρου? και τα γεννηματα μου, εκλεκτου αργυριου.
20 في طريق العدل اتمشى في وسط سبل الحق	20 Περιπατω εν οδω δικαιοσυνης, αναμεσον των τριβων της κρισεως,
21 فاورّث محبيّ رزقا واملأ خزائنهم	21 δια να καμω τους αγαπωντας με να κληρονομησωσιν αγαθα, και να γεμισω τους θησαυρους αυτων.
22 الرب قناني اول طريقه من قبل اعماله منذ القدم.	22 Ο Κυριος με ειχεν εν τη αρχη των οδων αυτου, προ των εργων αυτου, απ' αιωνος.
23 منذ الازل مسحت منذ البدء منذ اوائل الارض.	23 Προ του αιωνος με εχρισεν, απ' αρχης, πριν υπαρξη η γη.
24 اذ لم يكن غمر أبدئت اذ لم تكن ينابيع كثيرة المياه.	24 Εγεννηθην οτε δεν ησαν αι αβυσσοι, οτε δεν υπηρχον αι πηγαι αι αναβρυουσαι υδατα?
25 من قبل ان تقررت الجبال قبل التلال أبدئت.	25 Πριν τα ορη θεμελιωθωσι, προ των λοφων, εγω εγεννηθην?
26 اذ لم يكن قد صنع الارض بعد ولا البراري ولا اول اعفار المسكونة.	26 ενω δεν ειχεν ετι καμει την γην ουτε πεδιαδας, ουτε κορυφας χωματων της οικουμενης.
27 لما ثبت السموات كنت هناك انا. لما رسم دائرة على وجه الغمر.	27 Οτε ητοιμαζε τους ουρανους, εγω ημην εκει? οτε περιεγραφε καμαραν υπερανω του προσωπου της αβυσσου?
28 لما اثبت السحب من فوق لما تشددت ينابيع الغمر.	28 οτε εστερεονε τον αιθερα επανω? οτε ωχυρονε τας πηγας της αβυσσου?
29 لما وضع للبحر حده فلا تتعدى المياه تخمه لما رسم أسس الارض.	29 οτε επεβαλλε τον νομον αυτου εις την θαλασσαν, να μη παραβωσι τα υδατα το προσταγμα αυτου? οτε διεταττε τα θεμελια της γης?
30 كنت عنده صانعا وكنت كل يوم لذّته فرحة دائما قدامه.	30 τοτε ημην πλησιον αυτου δημιουργουσα? και εγω ημην καθ' ημεραν η τρυφη αυτου, ευφραινομενη παντοτε ενωπιον αυτου,
31 فرحة في مسكونة ارضه ولذّاتي مع بني آدم	31 ευφραινομενη εν τη οικουμενη της γης αυτου? και η τρυφη μου ητο μετα των υιων των ανθρωπων.
32 فالآن ايها البنون اسمعوا لي. فطوبى للذين يحفظون طرقي.	32 Τωρα λοιπον ακουσατε μου, ω τεκνα? διοτι μακαριοι οι φυλαττοντες τας οδους μου.
33 اسمعوا التعليم وكونوا حكماء ولا ترفضوه.	33 Ακουσατε παιδειαν και γενεσθε σοφοι, και μη αποδοκιμαζετε αυτην.
34 طوبى للانسان الذي يسمع لي ساهرا كل يوم عند مصاريعي حافظا قوائم ابوابي.	34 Μακαριος ο ανθρωπος, οστις μου ακουση, αγρυπνων καθ' ημεραν εν ταις πυλαις μου, περιμενων εις τους παραστατας των θυρων μου?
35 لانه من يجدني يجد الحياة وينال رضى من الرب.	35 διοτι οστις ευρη εμε, θελει ευρει ζωην, και θελει λαβει χαριν παρα Κυριου.
36 ومن يخطئ عني يضر نفسه. كل مبغضي يحبون الموت	36 Οστις ομως αμαρτηση εις εμε, την εαυτου ψυχην αδικει? παντες οι μισουντες με αγαπωσι θανατον.