Livre de Nahum 3

JERUSALEM	LXX
1 Malheur à la ville sanguinaire, toute en mensonges, pleine de butin, où ne cesse pas la rapine!	1 ω πολις αιματων ολη ψευδης αδικιας πληρης ου ψηλαφηθησεται θηρα
2 Claquement des fouets, fracas des roues, chevaux au galop, chars qui bondissent,	2 φωνη μαστιγων και φωνη σεισμου τροχων και ιππου διωκοντος και αρματος αναβρασσοντος
3 cavaliers à la charge, flammes des épées éclairs des lances, foule des blessés, masse des morts, sansfin des cadavres, on bute sur leurs cadavres!	3 και ιππεως αναβαινοντος και στιλβουσης ρομφαιας και εξαστραπτοντων οπλων και πληθους τραυματιων και βαρειας πτωσεως και ουκ ην περας τοις εθνεσιν αυτης και ασθενησουσιν εν τοις σωμασιν αυτων
4 C'est à cause des prostitutions sans nombre de la prostituée, la beauté gracieuse, l'habileenchanteresse qui réduisait en esclavage les nations par ses débauches, les peuples par ses enchantements.	4 απο πληθους πορνειας πορνη καλη και επιχαρης ηγουμενη φαρμακων η πωλουσα εθνη εν τη πορνεια αυτης και φυλας εν τοις φαρμακοις αυτης
5 Me voici! A toi! oracle de Yahvé Sabaot. Je vais relever jusqu'à ton visage les pans de ta robe,montrer aux nations ta nudité, aux royaumes ton ignominie.	5 ιδου εγω επι σε λεγει κυριος ο θεος ο παντοκρατωρ και αποκαλυψω τα οπισω σου επι το προσωπον σου και δειξω εθνεσιν την αισχυνην σου και βασιλειαις την ατιμιαν σου
6 Je vais jeter sur toi des ordures, te déshonorer, t'exposer au pilori.	6 και επιρριψω επι σε βδελυγμον κατα τας ακαθαρσιας σου και θησομαι σε εις παραδειγμα
7 Alors, quiconque te verra se détournera de toi. Il dira: "Ninive! quelle désolation!" Qui la prendraiten pitié? Où pourrais-je te chercher des consolateurs?	7 και εσται πας ο ορων σε αποπηδησεται απο σου και ερει δειλαια νινευη τις στεναξει αυτην ποθεν ζητησω παρακλησιν αυτη
8 Valais-tu mieux que No-Amon assise sur les Fleuves? (les eaux l'entouraient) Pour avant-mur, elleavait la mer, pour rempart, les eaux.	8 ετοιμασαι μεριδα αρμοσαι χορδην ετοιμασαι μεριδα αμων η κατοικουσα εν ποταμοις υδωρ κυκλω αυτης ης η αρχη θαλασσα και υδωρ τα τειχη αυτης
9 Sa puissance, c'était l'Ethiopie, et l'Egypte, sans fin. Put et les Libyens étaient ses auxiliaires.	9 και αιθιοπια η ισχυς αυτης και αιγυπτος και ουκ εστιν περας της φυγης και λιβυες εγενοντο βοηθοι αυτης
10 Elle aussi est allée en exil, en captivité; ses petits enfants aussi ont été écrasés à tous les carrefours;ses nobles, on les a tirés au sort, tous ses grands ont été liés avec des chaînes.	10 και αυτη εις μετοικεσιαν πορευσεται αιχμαλωτος και τα νηπια αυτης εδαφιουσιν επ' αρχας πασων των οδων αυτης και επι παντα τα ενδοξα αυτης βαλουσιν κληρους και παντες οι μεγιστανες αυτης δεθησονται χειροπεδαις
11 Toi aussi, tu seras enivrée, tu seras celle qui se cache; toi aussi, tu devras chercher un refuge contrel'ennemi.	11 και συ μεθυσθηση και εση υπερεωραμενη και συ ζητησεις σεαυτη στασιν εξ εχθρων
12 Tes places fortes sont toutes des figuiers aux figues précoces: on les secoue, elles tombent dans labouche de qui les mange.	12 παντα τα οχυρωματα σου συκαι σκοπους εχουσαι εαν σαλευθωσιν και πεσουνται εις στομα εσθοντος
13 Regarde ton peuple: ce sont des femmes qu'il y a chez toi; les portes de ton pays s'ouvrent toutesgrandes à l'ennemi; le feu a dévoré tes verrous.	13 ιδου ο λαος σου ως γυναικες εν σοι τοις εχθροις σου ανοιγομεναι ανοιχθησονται πυλαι της γης σου και καταφαγεται πυρ τους μοχλους σου
14 Puise de l'eau pour le siège, consolide tes places fortes, marche dans la boue, foule l'argile, prendsle moule à briques.	14 υδωρ περιοχης επισπασαι σεαυτη και κατακρατησον των οχυρωματων σου εμβηθι εις πηλον και συμπατηθητι εν αχυροις κατακρατησον υπερ πλινθον
15 Alors le feu te dévorera et l'épée t'exterminera. Amoncelle-toi comme les criquets, amoncelle-toicomme les sauterelles;	15 εκει καταφαγεται σε πυρ εξολεθρευσει σε ρομφαια καταφαγεται σε ως ακρις και βαρυνθηση ως βρουχος
16 multiplie tes courtiers plus que les étoiles du ciel, les criquets déploient leurs élytres, ils s'envolent,	16 επληθυνας τας εμποριας σου υπερ τα αστρα του ουρανου βρουχος ωρμησεν και εξεπετασθη
17 tes garnisons comme les sauterelles, tes scribes comme un essaim d'insectes. Ils campent sur lesmurs au jour du froid. Le soleil paraît: ils sont partis, nul ne sait où. Malheur! Comment	17 εξηλατο ως αττελεβος ο συμμικτος σου ως ακρις επιβεβηκυια επι φραγμον εν ημεραις παγους ο ηλιος ανετειλεν και αφηλατο και ουκ εγνω τον τοπον αυτης ουαι αυτοις
18 se sont endormis tes bergers, roi d'Assur? Tes puissants sommeillent, ton peuple est dispersé sur lesmontagnes, nul ne pourra plus les rassembler.	18 ενυσταξαν οι ποιμενες σου βασιλευς ασσυριος εκοιμισεν τους δυναστας σου απηρεν ο λαος σου επι τα ορη και ουκ ην ο εκδεχομενος
19 A ta blessure, pas de remède! Ta plaie est incurable. Tous ceux qui entendent ce qu'on dit de toibattent des mains sur toi; sur qui donc n'est pas passée, sans trêve, ta méchanceté?	19 ουκ εστιν ιασις τη συντριβη σου εφλεγμανεν η πληγη σου παντες οι ακουοντες την αγγελιαν σου κροτησουσιν χειρας επι σε διοτι επι τινα ουκ επηλθεν η κακια σου δια παντος .