| 1 L'an 160, Alexandre, fils d'Antiochus Epiphane, se mit en marche et vint occuper Ptolémaïs.Il fut reçu et c'est là qu'il inaugura son règne. | 1 και εν ετει εξηκοστω και εκατοστω ανεβη αλεξανδρος ο του αντιοχου ο επιφανης και κατελαβετο πτολεμαιδα και επεδεξαντο αυτον και εβασιλευσεν εκει |
| 2 A cette nouvelle, le roi Démétrius rassembla une très forte armée et marcha contre lui pourle combattre. | 2 και ηκουσεν δημητριος ο βασιλευς και συνηγαγεν δυναμεις πολλας σφοδρα και εξηλθεν εις συναντησιν αυτω εις πολεμον |
| 3 Démétrius envoyait d'autre part à Jonathan une lettre des plus pacifiques lui promettant del'élever en dignité. | 3 και απεστειλεν δημητριος προς ιωναθαν επιστολας λογοις ειρηνικοις ωστε μεγαλυναι αυτον |
| 4 Il se disait en effet: "Hâtons-nous de faire la paix avec ces gens-là avant qu'ils ne la fassentavec Alexandre contre nous, | 4 ειπεν γαρ προφθασωμεν του ειρηνην θειναι μετ' αυτων πριν η θειναι αυτον μετα αλεξανδρου καθ' ημων |
| 5 car Jonathan se souviendra de tous les maux que nous avons causés à sa personne, à sesfrères et à sa nation." | 5 μνησθησεται γαρ παντων των κακων ων συνετελεσαμεν προς αυτον και εις τους αδελφους αυτου και εις το εθνος |
| 6 Il lui donna même l'autorisation de lever des troupes, de fabriquer des armes, de se dire sonallié, et prescrivit de lui rendre les otages qui étaient dans la Citadelle. | 6 και εδωκεν αυτω εξουσιαν συναγαγειν δυναμεις και κατασκευαζειν οπλα και ειναι αυτον συμμαχον αυτου και τα ομηρα τα εν τη ακρα ειπεν παραδουναι αυτω |
| 7 Jonathan s'en vint à Jérusalem et lut le message en présence de tout le peuple et des gens dela Citadelle. | 7 και ηλθεν ιωναθαν εις ιερουσαλημ και ανεγνω τας επιστολας εις τα ωτα παντος του λαου και των εκ της ακρας |
| 8 Une grande crainte les saisit lorsqu'ils entendirent que le roi lui avait accordé la faculté delever des troupes. | 8 και εφοβηθησαν φοβον μεγαν οτε ηκουσαν οτι εδωκεν αυτω ο βασιλευς εξουσιαν συναγαγειν δυναμιν |
| 9 Les gens de la Citadelle rendirent les otages à Jonathan qui les remit à leurs parents. | 9 και παρεδωκαν οι εκ της ακρας ιωναθαν τα ομηρα και απεδωκεν αυτους τοις γονευσιν αυτων |
| 10 Jonathan habita Jérusalem et se mit à rebâtir et à restaurer la ville. | 10 και ωκησεν ιωναθαν εν ιερουσαλημ και ηρξατο οικοδομειν και καινιζειν την πολιν |
| 11 Il ordonna en particulier aux entrepreneurs des travaux de reconstruire le rempart etd'entourer le mont Sion de pierres de taille pour le fortifier, ce qui fut exécuté. | 11 και ειπεν προς τους ποιουντας τα εργα οικοδομειν τα τειχη και το ορος σιων κυκλοθεν εκ λιθων τετραποδων εις οχυρωσιν και εποιησαν ουτως |
| 12 Les étrangers qui étaient dans les forteresses que Bacchidès avait bâties prirent la fuite: | 12 και εφυγον οι αλλογενεις οι οντες εν τοις οχυρωμασιν οις ωκοδομησεν βακχιδης |
| 13 chacun d'eux abandonna son poste pour retourner en son pays. | 13 και κατελιπεν εκαστος τον τοπον αυτου και απηλθεν εις την γην αυτου |
| 14 A Bethsour seulement on laissa quelques-uns de ceux qui avaient abandonné la Loi et lespréceptes, car c'était leur refuge. | 14 πλην εν βαιθσουροις υπελειφθησαν τινες των καταλιποντων τον νομον και τα προσταγματα ην γαρ εις φυγαδευτηριον |
| 15 Le roi Alexandre apprit les promesses que Démétrius avait mandées à Jonathan. On luiraconta aussi les guerres et les exploits dans lesquels lui et ses frères s'étaient signalés et les peines qu'ils avaientendurées. | 15 και ηκουσεν αλεξανδρος ο βασιλευς τας επαγγελιας οσας απεστειλεν δημητριος τω ιωναθαν και διηγησαντο αυτω τους πολεμους και τας ανδραγαθιας ας εποιησεν αυτος και οι αδελφοι αυτου και τους κοπους ους εσχον |
| 16 "Trouverons-nous jamais, s'écria-t-il, un homme pareil? Faisons-nous donc de lui un ami etun allié!" | 16 και ειπεν μη ευρησομεν ανδρα τοιουτον ενα και νυν ποιησομεν αυτον φιλον και συμμαχον ημων |
| 17 Il lui écrivit une lettre et la lui envoya libellée en ces termes: | 17 και εγραψεν επιστολας και απεστειλεν αυτω κατα τους λογους τουτους λεγων |
| 18 "Le roi Alexandre à son frère Jonathan, salut. | 18 βασιλευς αλεξανδρος τω αδελφω ιωναθαν χαιρειν |
| 19 Nous avons appris à ton sujet que tu es un homme puissant et que tu mérites d'être notreami. | 19 ακηκοαμεν περι σου οτι ανηρ δυνατος ισχυι και επιτηδειος ει του ειναι ημων φιλος |
| 20 Aussi, nous t'établissons aujourd'hui grand prêtre de ta nation et te donnons le titre d'amidu roi -- et il lui envoyait en même temps une chlamyde de pourpre et une couronne d'or -- afin que tu embrassesnotre parti et que tu nous gardes ton amitié" | 20 και νυν καθεστακαμεν σε σημερον αρχιερεα του εθνους σου και φιλον βασιλεως καλεισθαι σε και απεστειλεν αυτω πορφυραν και στεφανον χρυσουν και φρονειν τα ημων και συντηρειν φιλιας προς ημας |
| 21 Et Jonathan revêtit les ornements sacrés le septième mois de l'an 160 en la fête des Tentes;il rassembla des troupes et fabriqua beaucoup d'armes. | 21 και ενεδυσατο ιωναθαν την αγιαν στολην τω εβδομω μηνι ετους εξηκοστου και εκατοστου εν εορτη σκηνοπηγιας και συνηγαγεν δυναμεις και κατεσκευασεν οπλα πολλα |
| 22 Instruit de ces faits, Démétrius en fut contrarié et dit: | 22 και ηκουσεν δημητριος τους λογους τουτους και ελυπηθη και ειπεν |
| 23 "Qu'avons-nous fait pour qu'Alexandre ait capté avant nous l'amitié des Juifs pour affermirsa position? | 23 τι τουτο εποιησαμεν οτι προεφθακεν ημας αλεξανδρος του φιλιαν καταλαβεσθαι τοις ιουδαιοις εις στηριγμα |
| 24 Je leur écrirai moi aussi en termes persuasifs avec des offres de situation élevée et derichesses, afin qu'ils soient une aide pour moi." | 24 γραψω αυτοις καγω λογους παρακλησεως και υψους και δοματων οπως ωσιν συν εμοι εις βοηθειαν |
| 25 Et il leur écrivit en ces termes: "Le roi Démétrius à la nation des Juifs, salut. | 25 και απεστειλεν αυτοις κατα τους λογους τουτους βασιλευς δημητριος τω εθνει των ιουδαιων χαιρειν |
| 26 Vous avez gardé les conventions passées avec nous et persévéré dans notre amitié, vousn'êtes pas passés du côté de nos ennemis, nous l'avons appris et nous nous en sommes réjouis. | 26 επει συνετηρησατε τας προς ημας συνθηκας και ενεμεινατε τη φιλια ημων και ου προσεχωρησατε τοις εχθροις ημων ηκουσαμεν και εχαρημεν |
| 27 Continuez donc encore à nous conserver votre fidélité et nous récompenserons par desbienfaits ce que vous faites pour nous. | 27 και νυν εμμεινατε ετι του συντηρησαι προς ημας πιστιν και ανταποδωσομεν υμιν αγαθα ανθ' ων ποιειτε μεθ' ημων |
| 28 Nous vous accorderons beaucoup de remises et nous vous ferons des faveurs. | 28 και αφησομεν υμιν αφεματα πολλα και δωσομεν υμιν δοματα |
| 29 Dès à présent je vous libère et je décharge tous les Juifs des contributions, des droits sur lesel et des couronnes. | 29 και νυν απολυω υμας και αφιημι παντας τους ιουδαιους απο των φορων και της τιμης του αλος και απο των στεφανων |
| 30 Et du tiers des produits du sol et de la moitié du fruit des arbres qui me revient, je fais dèsaujourd'hui et pour toujours la remise au pays de Juda et aux trois nomes qui lui sont annexés de la Samarie-Galilée... à partir de ce jour pour tout le temps. | 30 και αντι του τριτου της σπορας και αντι του ημισους του καρπου του ξυλινου του επιβαλλοντος μοι λαβειν αφιημι απο της σημερον και επεκεινα του λαβειν απο γης ιουδα και απο των τριων νομων των προστιθεμενων αυτη απο της σαμαριτιδος και γαλιλαιας απο της σημερον ημερας και εις τον απαντα χρονον |
| 31 Que Jérusalem soit sainte et exempte ainsi que son territoire, ses dîmes et ses droits. | 31 και ιερουσαλημ εστω αγια και αφειμενη και τα ορια αυτης αι δεκαται και τα τελη |
| 32 Je renonce à la possession de la Citadelle qui est à Jérusalem et je la cède au grand prêtrepour qu'il y établisse des hommes qu'il choisira lui-même pour la garder. | 32 αφιημι και την εξουσιαν της ακρας της εν ιερουσαλημ και διδωμι τω αρχιερει οπως αν καταστηση εν αυτη ανδρας ους αν αυτος εκλεξηται του φυλασσειν αυτην |
| 33 Toute personne juive emmenée captive hors du pays de Juda dans toute l'étendue de monroyaume, je lui rends la liberté sans rançon. Je veux que tous soient exempts d'impôts, même pour leurs bêtes. | 33 και πασαν ψυχην ιουδαιων την αιχμαλωτισθεισαν απο γης ιουδα εις πασαν βασιλειαν μου αφιημι ελευθεραν δωρεαν και παντες αφιετωσαν τους φορους και των κτηνων αυτων |
| 34 Que toutes les solennités, les sabbats, les néoménies, les jours prescrits et les trois jours quiprécèdent et qui suivent soient des jours de rémission et de franchises pour tous les Juifs qui sont dans monroyaume, | 34 και πασαι αι εορται και τα σαββατα και νουμηνιαι και ημεραι αποδεδειγμεναι και τρεις ημεραι προ εορτης και τρεις μετα εορτην εστωσαν πασαι ημεραι ατελειας και αφεσεως πασιν τοις ιουδαιοις τοις ουσιν εν τη βασιλεια μου |
| 35 et personne n'aura la faculté d'exiger un paiement ni d'inquiéter quelqu'un d'entre eux pourn'importe quelle affaire. | 35 και ουχ εξει εξουσιαν ουδεις πρασσειν και παρενοχλειν τινα αυτων περι παντος πραγματος |
| 36 On enrôlera des Juifs dans les armées du roi jusqu'au nombre de 30.000 soldats et il leursera donné la solde qui revient à toutes les troupes du roi. | 36 και προγραφητωσαν των ιουδαιων εις τας δυναμεις του βασιλεως εις τριακοντα χιλιαδας ανδρων και δοθησεται αυτοις ξενια ως καθηκει πασαις ταις δυναμεσιν του βασιλεως |
| 37 Il en sera aussi placé dans les forteresses royales les plus importantes et il en sera établidans les emplois de confiance du royaume; que leurs préposés et leurs chefs sortent de leurs rangs et vivent selonleurs lois, comme le roi l'a ordonné pour le pays de Juda. | 37 και κατασταθησεται εξ αυτων εν τοις οχυρωμασιν του βασιλεως τοις μεγαλοις και εκ τουτων κατασταθησονται επι χρειων της βασιλειας των ουσων εις πιστιν και οι επ' αυτων και οι αρχοντες εστωσαν εξ αυτων και πορευεσθωσαν τοις νομοις αυτων καθα και προσεταξεν ο βασιλευς εν γη ιουδα |
| 38 Quant aux trois nomes ajoutés à la Judée aux dépens de la province de Samarie, qu'ilssoient annexés à la Judée et considérés comme relevant d'un seul homme, n'obéissant à nulle autre autorité qu'àcelle du grand prêtre. | 38 και τους τρεις νομους τους προστεθεντας τη ιουδαια απο της χωρας σαμαρειας προστεθητω τη ιουδαια προς το λογισθηναι του γενεσθαι υφ' ενα του μη υπακουσαι αλλης εξουσιας αλλ' η του αρχιερεως |
| 39 Je donne en présent Ptolémaïs et le territoire qui s'y rattache au sanctuaire de Jérusalempour couvrir les dépenses exigées par le culte. | 39 πτολεμαιδα και την προσκυρουσαν αυτη δεδωκα δομα τοις αγιοις τοις εν ιερουσαλημ εις την καθηκουσαν δαπανην τοις αγιοις |
| 40 Pour moi, je donne chaque année 15.000 sicles d'argent à prendre sur la liste royale dansles localités convenables. | 40 καγω διδωμι κατ' ενιαυτον δεκα πεντε χιλιαδας σικλων αργυριου απο των λογων του βασιλεως απο των τοπων των ανηκοντων |
| 41 Et tout le surplus, que les fonctionnaires n'ont pas versé comme dans les annéesantérieures, ils le donneront dorénavant pour les travaux du Temple. | 41 και παν το πλεοναζον ο ουκ απεδιδοσαν απο των χρειων ως εν τοις πρωτοις ετεσιν απο του νυν δωσουσιν εις τα εργα του οικου |
| 42 En outre, les 5.000 sicles d'argent, somme qu'on prélevait sur les profits du sanctuaire dansle compte de chaque année, même cela est abandonné comme revenant aux prêtres qui font le service liturgique. | 42 και επι τουτοις πεντακισχιλιους σικλους αργυριου ους ελαμβανον απο των χρειων του αγιου απο του λογου κατ' ενιαυτον και ταυτα αφιεται δια το ανηκειν αυτα τοις ιερευσιν τοις λειτουργουσιν |
| 43 Quiconque se sera réfugié dans le Temple de Jérusalem et dans toutes ses limites,redevable des impôts royaux et de toute autre dette, sera libre avec tous les biens qu'il possède dans monroyaume. | 43 και οσοι εαν φυγωσιν εις το ιερον το εν ιεροσολυμοις και εν πασιν τοις οριοις αυτου οφειλων βασιλικα και παν πραγμα απολελυσθωσαν και παντα οσα εστιν αυτοις εν τη βασιλεια μου |
| 44 Pour les travaux de construction et de restauration du sanctuaire, les dépenses seront aussiprélevées sur le compte du roi. | 44 και του οικοδομηθηναι και επικαινισθηναι τα εργα των αγιων και η δαπανη δοθησεται εκ του λογου του βασιλεως |
| 45 Pour reconstruire les murs de Jérusalem et fortifier son enceinte, les dépenses seront encoreprélevées sur le compte du roi, ainsi que pour relever les murs des villes en Judée." | 45 και του οικοδομηθηναι τα τειχη ιερουσαλημ και οχυρωσαι κυκλοθεν και η δαπανη δοθησεται εκ του λογου του βασιλεως και του οικοδομηθηναι τα τειχη εν τη ιουδαια |
| 46 Lorsque Jonathan et le peuple eurent entendu ces paroles, ils n'y crurent pas et refusèrentde les admettre, parce qu'ils se souvenaient des grands maux que Démétrius avait causés à Israël, et del'oppression qu'il avait fait peser sur eux. | 46 ως δε ηκουσεν ιωναθαν και ο λαος τους λογους τουτους ουκ επιστευσαν αυτοις ουδε επεδεξαντο οτι επεμνησθησαν της κακιας της μεγαλης ης εποιησεν εν ισραηλ και εθλιψεν αυτους σφοδρα |
| 47 Ils se décidèrent en faveur d'Alexandre parce qu'il l'emportait à leurs yeux en gratifications,et ils furent ses constants alliés. | 47 και ευδοκησαν εν αλεξανδρω οτι αυτος εγενετο αυτοις αρχηγος λογων ειρηνικων και συνεμαχουν αυτω πασας τας ημερας |
| 48 Alors le roi Alexandre rassembla de grandes forces et s'avança contre Démétrius. | 48 και συνηγαγεν αλεξανδρος ο βασιλευς δυναμεις μεγαλας και παρενεβαλεν εξ εναντιας δημητριου |
| 49 Les deux rois ayant engagé le combat, l'armée d'Alexandre prit la fuite. Démétrius se mit àsa poursuite et l'emporta sur ses soldats. | 49 και συνηψαν πολεμον οι δυο βασιλεις και εφυγεν η παρεμβολη δημητριου και εδιωξεν αυτον ο αλεξανδρος και ισχυσεν επ' αυτους |
| 50 Il mena fortement le combat jusqu'au coucher du soleil. Mais ce jour-là même Démétriussuccomba. | 50 και εστερεωσεν τον πολεμον σφοδρα εως εδυ ο ηλιος και επεσεν ο δημητριος εν τη ημερα εκεινη |
| 51 Alexandre envoya à Ptolémée, roi d'Egypte, des ambassadeurs, avec ce message: | 51 και απεστειλεν αλεξανδρος προς πτολεμαιον βασιλεα αιγυπτου πρεσβεις κατα τους λογους τουτους λεγων |
| 52 "Puisque je suis revenu dans mon royaume, que je me suis assis sur le trône de mes pères,que je me suis emparé du pouvoir, puisque j'ai écrasé Démétrius, que j'ai pris possession de notre pays, | 52 επει ανεστρεψα εις την βασιλειαν μου και ενεκαθισα επι θρονου πατερων μου και εκρατησα της αρχης και συνετριψα τον δημητριον και επεκρατησα της χωρας ημων |
| 53 puisque je lui ai livré bataille et qu'il a été écrasé par nous, lui et son armée, et que noussommes monté sur son siège royal, | 53 και συνηψα προς αυτον μαχην και συνετριβη αυτος και η παρεμβολη αυτου υφ' ημων και εκαθισαμεν επι θρονου βασιλειας αυτου |
| 54 faisons donc amitié l'un avec l'autre et donne-moi donc ta fille pour épouse, je serai tongendre et je te donnerai, ainsi qu'à elle, des présents dignes de toi." | 54 και νυν στησωμεν προς αυτους φιλιαν και νυν δος μοι την θυγατερα σου εις γυναικα και επιγαμβρευσω σοι και δωσω σοι δοματα και αυτη αξια σου |
| 55 Le roi Ptolémée répondit en ces termes: "Heureux le jour où tu es rentré dans le pays de tespères et où tu as occupé leur siège royal! | 55 και απεκριθη πτολεμαιος ο βασιλευς λεγων αγαθη ημερα εν η επεστρεψας εις γην πατερων σου και εκαθισας επι θρονου βασιλειας αυτων |
| 56 Maintenant je ferai pour toi ce que tu as écrit, mais viens à ma rencontre à Ptolémaïs afinque nous nous voyions l'un l'autre, et je serai ton beau-père comme tu l'as dit." | 56 και νυν ποιησω σοι α εγραψας αλλα απαντησον εις πτολεμαιδα οπως ιδωμεν αλληλους και επιγαμβρευσω σοι καθως ειρηκας |
| 57 Ptolémée partit d'Egypte, lui et Cléopâtre, sa fille, et vint à Ptolémaïs en l'an 162. | 57 και εξηλθεν πτολεμαιος εξ αιγυπτου αυτος και κλεοπατρα η θυγατηρ αυτου και ηλθεν εις πτολεμαιδα ετους δευτερου και εξηκοστου και εκατοστου |
| 58 Le roi Alexandre vint au-devant de Ptolémée; celui-ci lui donna sa fille Cléopâtre etcélébra son mariage à Ptolémaïs avec grande magnificence, comme il sied à des rois. | 58 και απηντησεν αυτω αλεξανδρος ο βασιλευς και εξεδετο αυτω κλεοπατραν την θυγατερα αυτου και εποιησεν τον γαμον αυτης εν πτολεμαιδι καθως οι βασιλεις εν δοξη μεγαλη |
| 59 Le roi Alexandre écrivit à Jonathan de venir le trouver. | 59 και εγραψεν αλεξανδρος ο βασιλευς ιωναθη ελθειν εις συναντησιν αυτω |
| 60 Ce dernier se rendit à Ptolémaïs avec apparat et rencontra les deux rois; il leur donna del'argent et de l'or ainsi qu'à leurs amis, il fit de nombreux présents et trouva grâce à leurs yeux. | 60 και επορευθη μετα δοξης εις πτολεμαιδα και απηντησεν τοις δυσιν βασιλευσι και εδωκεν αυτοις αργυριον και χρυσιον και τοις φιλοις αυτων και δοματα πολλα και ευρεν χαριν ενωπιον αυτων |
| 61 Alors s'unirent contre lui des vauriens, la peste d'Israël, pour se plaindre de lui, mais le roine leur prêta aucune attention; | 61 και επισυνηχθησαν επ' αυτον ανδρες λοιμοι εξ ισραηλ ανδρες παρανομοι εντυχειν κατ' αυτου και ου προσεσχεν αυτοις ο βασιλευς |
| 62 il ordonna même d'ôter à Jonathan ses habits et de le revêtir de la pourpre, ce qui futexécuté. | 62 και προσεταξεν ο βασιλευς και εξεδυσαν ιωναθαν τα ιματια αυτου και ενεδυσαν αυτον πορφυραν και εποιησαν ουτως |
| 63 Le roi le fit asseoir auprès de lui et dit à ses dignitaires: "Sortez avec lui au milieu de laville et publiez que personne n'élève de plainte contre lui sur n'importe quelle affaire et que nul ne l'inquiète pourquelque raison que ce soit." | 63 και εκαθισεν αυτον ο βασιλευς μετ' αυτου και ειπεν τοις αρχουσιν αυτου εξελθατε μετ' αυτου εις μεσον της πολεως και κηρυξατε του μηδενα εντυγχανειν κατ' αυτου περι μηδενος πραγματος και μηδεις αυτω παρενοχλειτω περι παντος λογου |
| 64 Quand ils virent les honneurs qu'on lui rendait, à la voix du héraut, et la pourpre sur sesépaules, tous ses accusateurs prirent la fuite. | 64 και εγενετο ως ειδον οι εντυγχανοντες την δοξαν αυτου καθως εκηρυξεν και περιβεβλημενον αυτον πορφυραν και εφυγον παντες |
| 65 Le roi lui fit l'honneur de l'inscrire au rang des premiers amis et de l'instituer stratège etméridarque. | 65 και εδοξασεν αυτον ο βασιλευς και εγραψεν αυτον των πρωτων φιλων και εθετο αυτον στρατηγον και μεριδαρχην |
| 66 Aussi Jonathan revint-il à Jérusalem dans la paix et la joie. | 66 και επεστρεψεν ιωναθαν εις ιερουσαλημ μετ' ειρηνης και ευφροσυνης |
| 67 En l'an 165, Démétrius, fils de Démétrius, vint de Crète dans le pays de ses pères. | 67 και εν ετει πεμπτω και εξηκοστω και εκατοστω ηλθεν δημητριος υιος δημητριου εκ κρητης εις την γην των πατερων αυτου |
| 68 Le roi Alexandre, l'ayant appris, en fut très contrarié et revint à Antioche. | 68 και ηκουσεν αλεξανδρος ο βασιλευς και ελυπηθη σφοδρα και υπεστρεψεν εις αντιοχειαν |
| 69 Démétrius confirma Apollonius qui était gouverneur de la Coelé-Syrie, lequel rassemblaune grande armée et, étant venu camper à Iamnia, envoya dire à Jonathan le grand prêtre: | 69 και κατεστησεν δημητριος απολλωνιον τον οντα επι κοιλης συριας και συνηγαγεν δυναμιν μεγαλην και παρενεβαλεν επι ιαμνειαν και απεστειλεν προς ιωναθαν τον αρχιερεα λεγων |
| 70 "Tu es absolument seul à t'élever contre nous, et moi je suis devenu un objet de dérision etd'injure à cause de toi. Pourquoi exerces-tu ton autorité contre nous dans les montagnes? | 70 συ μονωτατος επαιρη εφ' ημας εγω δε εγενηθην εις καταγελωτα και εις ονειδισμον δια σε και δια τι συ εξουσιαζη εφ' ημας εν τοις ορεσι |
| 71 Si donc tu as confiance dans tes forces, descends maintenant vers nous dans la plaine et làmesurons-nous l'un avec l'autre, car avec moi se trouve la force des villes. | 71 νυν ουν ει πεποιθας επι ταις δυναμεσιν σου καταβηθι προς ημας εις το πεδιον και συγκριθωμεν εαυτοις εκει οτι μετ' εμου εστιν δυναμις των πολεων |
| 72 Informe-toi et apprends qui je suis et quels sont les autres qui nous prêtent leur concours.Ils disent que vous ne pourrez pas nous résister puisque deux fois tes pères ont été mis en fuite dans leur pays. | 72 ερωτησον και μαθε τις ειμι και οι λοιποι οι βοηθουντες ημιν και λεγουσιν ουκ εστιν υμιν στασις ποδος κατα προσωπον ημων οτι δις ετροπωθησαν οι πατερες σου εν τη γη αυτων |
| 73 Et maintenant tu ne pourras pas résister à la cavalerie ni à une grande armée dans cetteplaine où il n'y a ni rocher, ni caillasse, ni endroit pour fuir." | 73 και νυν ου δυνηση υποστηναι την ιππον και δυναμιν τοιαυτην εν τω πεδιω οπου ουκ εστιν λιθος ουδε κοχλαξ ουδε τοπος του φυγειν |
| 74 Lorsque Jonathan eut entendu les paroles d'Apollonius, son esprit fut tout remué; il fitchoix de 10.000 hommes et partit de Jérusalem, et Simon son frère le rejoignit avec une troupe de secours. | 74 ως δε ηκουσεν ιωναθαν των λογων απολλωνιου εκινηθη τη διανοια και επελεξεν δεκα χιλιαδας ανδρων και εξηλθεν εξ ιερουσαλημ και συνηντησεν αυτω σιμων ο αδελφος αυτου επι βοηθειαν αυτω |
| 75 Il dressa son camp contre Joppé; les gens de la ville lui avaient fermé ses portes parce qu'ily avait une garnison d'Apollonius dans Joppé, et l'attaque commença. | 75 και παρενεβαλεν επι ιοππην και απεκλεισαν αυτην οι εκ της πολεως οτι φρουρα απολλωνιου εν ιοππη και επολεμησαν αυτην |
| 76 Pris de peur, les habitants ouvrirent les portes et Jonathan fut maître de Joppé. | 76 και φοβηθεντες ηνοιξαν οι εκ της πολεως και εκυριευσεν ιωναθαν ιοππης |
| 77 Mis au courant, Apollonius rangea en ordre de bataille 3.000 cavaliers et une nombreuseinfanterie, et se dirigea sur Azôtos comme pour traverser le pays, tandis qu'en même temps il s'enfonçait dans laplaine, parce qu'il avait un grand nombre de cavaliers en qui il avait confiance. | 77 και ηκουσεν απολλωνιος και παρενεβαλεν τρισχιλιαν ιππον και δυναμιν πολλην και επορευθη εις αζωτον ως διοδευων και αμα προηγεν εις το πεδιον δια το εχειν αυτον πληθος ιππου και πεποιθεναι επ' αυτη |
| 78 Jonathan se mit à le poursuivre du côté d'Azôtos, et les deux armées en vinrent aux mains. | 78 και κατεδιωξεν οπισω αυτου εις αζωτον και συνηψαν αι παρεμβολαι εις πολεμον |
| 79 Or Apollonius avait laissé mille cavaliers cachés derrière eux. | 79 και απελιπεν απολλωνιος χιλιαν ιππον κρυπτως κατοπισθεν αυτων |
| 80 Jonathan sut qu'il y avait une embuscade derrière lui. Les cavaliers entourèrent son arméeet lancèrent leurs traits sur la troupe depuis le matin jusqu'au soir. | 80 και εγνω ιωναθαν οτι εστιν ενεδρον κατοπισθεν αυτου και εκυκλωσαν αυτου την παρεμβολην και εξετιναξαν τας σχιζας εις τον λαον εκ πρωιθεν εως δειλης |
| 81 La troupe tint bon, comme l'avait ordonné Jonathan, tandis que leurs chevaux sefatiguèrent. | 81 ο δε λαος ειστηκει καθως επεταξεν ιωναθαν και εκοπιασαν οι ιπποι αυτων |
| 82 Simon entraîna ses forces et attaqua la phalange une fois la cavalerie épuisée, et lesennemis furent écrasés par lui et prirent la fuite. | 82 και ειλκυσεν σιμων την δυναμιν αυτου και συνηψεν προς την φαλαγγα η γαρ ιππος εξελυθη και συνετριβησαν υπ' αυτου και εφυγον |
| 83 La cavalerie se débanda à travers la plaine et les fuyards gagnèrent Azôtos et entrèrentdans Beth-Dagôn, le temple de leur idole, afin d'y trouver le salut. | 83 και η ιππος εσκορπισθη εν τω πεδιω και εφυγον εις αζωτον και εισηλθον εις βηθδαγων το ειδωλιον αυτων του σωθηναι |
| 84 Mais Jonathan mit le feu à Azôtos et aux villes des alentours, il prit leurs dépouilles et livraaux flammes le sanctuaire de Dagôn et ceux qui s'y étaient réfugiés. | 84 και ενεπυρισεν ιωναθαν την αζωτον και τας πολεις τας κυκλω αυτης και ελαβεν τα σκυλα αυτων και το ιερον δαγων και τους συμφυγοντας εις αυτο ενεπυρισεν πυρι |
| 85 Ceux qui tombèrent sous l'épée, avec ceux qui furent brûlés, se trouvèrent au nombre de8.000. | 85 και εγενοντο οι πεπτωκοτες μαχαιρα συν τοις εμπυρισθεισιν εις ανδρας οκτακισχιλιους |
| 86 Jonathan partit de là pour aller camper près d'Ascalon; les habitants de cette ville sortirentà sa rencontre en grand apparat. | 86 και απηρεν εκειθεν ιωναθαν και παρενεβαλεν επι ασκαλωνα και εξηλθον οι εκ της πολεως εις συναντησιν αυτω εν δοξη μεγαλη |
| 87 Jonathan revint ensuite à Jérusalem avec les siens, chargés d'un grand butin. | 87 και επεστρεψεν ιωναθαν εις ιερουσαλημ συν τοις παρ' αυτου εχοντες σκυλα πολλα |
| 88 Lorsque le roi Alexandre apprit ces événements, il accorda de nombreux honneurs àJonathan. | 88 και εγενετο ως ηκουσεν αλεξανδρος ο βασιλευς τους λογους τουτους και προσεθετο ετι δοξασαι τον ιωναθαν |
| 89 Il lui envoya une agrafe d'or comme il est d'usage de l'accorder aux parents des rois, et luidonna en propriété Akkarôn et tout son territoire. | 89 και απεστειλεν αυτω πορπην χρυσην ως εθος εστιν διδοσθαι τοις συγγενεσιν των βασιλεων και εδωκεν αυτω την ακκαρων και παντα τα ορια αυτης εις κληροδοσιαν |
ITALIANO
ENGLISH
ESPANOL
FRANCAIS
LATINO
PORTUGUES
DEUTSCH
MAGYAR
Ελληνική
לשון עברית
عَرَبيْ