Livre de Judith 8

JERUSALEM	Biblia Tysiąclecia
1 En ces mêmes jours, Judith fut informée de ces faits. Elle était fille de Merari, fils d'Ox, fils deJoseph, fils d'Oziel, fils d'Elkia, fils d'Ananias, fils de Gédéon, fils de Raphen, fils d'Achitob, fils d'Elias, filsd'Helkias, fils d'Eliab, fils de Nathanaël, fils de Salamiel, fils de Sarasadé, fils d'Israël.	1 W tych dniach usłyszała o tym Judyta, córka Merariego, syna Usa, syna Józefa, syna Uzzjela, syna Chilkiasza, syna Ananiasza, syna Gedeona, syna Refaima, syna Achitoba, syna Eliasza, syna Chilkiasza, syna Eliaba, syna Natanaela, syna Szelumiela, syna Suriszaddaja, syna Izraela.
2 Son mari, Manassé, de même tribu et de même famille, était mort à l'époque de la moisson des orges.	2 A mąż jej Manasses z tego samego pokolenia i z tego samego rodu zmarł podczas żniw jęczmiennych.
3 Il surveillait les lieurs de gerbes dans les champs quand, frappé d'insolation, il dut s'aliter et mourutdans sa ville, à Béthulie, où on l'ensevelit avec ses pères dans le champ situé entre Dotaïn et Balamôn.	3 Stał bowiem przy wiążących snopy na polu i słońce poraziło mu głowę, i upadł na swoje łóżko, i zakończył życie w mieście swoim w Betulii, i pogrzebano go razem z jego przodkami na polu między Dotain i Balamon.
4 Devenue veuve, Judith vécut en sa maison durant trois ans et quatre mois.	4 W domu swoim Judyta była wdową przez trzy lata i cztery miesiące.
5 Sur la terrasse elle s'était aménagé une chambre haute. Elle portait un sac sur les reins, se vêtaitd'habits de deuil	5 Na dachu swego domu postawiła sobie namiot, nałożyła wór na biodra i nosiła na sobie swoje wdowie szaty.
6 et jeûnait tous les jours de son veuvage, hormis les veilles de sabbat, les sabbats, les veilles denéoménies, les néoménies, ainsi que les jours de fête et de liesse de la maison d'Israël.	6 Pościła przez wszystkie dni swojego wdowieństwa, oprócz wigilii przed szabatami i samych szabatów, przededni nowiu i podczas nowiu oraz oprócz uroczystości i radosnych świąt domu izraelskiego.
7 Or elle était très belle et d'aspect charmant. Son mari Manassé lui avait laissé de l'or, de l'argent, desserviteurs, des servantes, des troupeaux et des champs, et elle habitait au milieu de tous ses biens	7 Była piękna i na wejrzenie bardzo miła. Mąż jej Manasses pozostawił jej po sobie złoto, srebro, sługi, służące, bydło i rolę. A ona tym zarządzała.
8 sans que personne eût rien à lui reprocher, car elle craignait Dieu grandement.	8 I nie było nikogo, kto by powiedział o niej złe słowo, ponieważ bardzo bała się Boga.
9 Elle apprit donc que le peuple, découragé par la pénurie d'eau, avait murmuré contre le chef de la cité.Elle sut aussi tout ce qu'Ozias leur avait dit et comment il leur avait juré de livrer la ville aux Assyriens au boutde cinq jours.	9 I usłyszała wielkie narzekania ludu na naczelnika miasta, ponieważ byli przygnębieni z powodu braku wody. Usłyszała też Judyta o słowach, jakie wygłosił do nich Ozjasz, przysięgając im, że po pięciu dniach wyda miasto Asyryjczykom.
10 Alors elle envoya la servante préposée à tous ses biens appeler Chabris et Charmis, anciens de laville.	10 I posłała swoją niewolnicę, zarządzającą wszystkimi jej dobrami, i poprosiła Chabrisa i Charmisa, starszych w jej mieście.
11 Quand ils furent chez elle, elle leur dit: "Ecoutez-moi, chefs des habitants de Béthulie. Vraimentvous avez eu tort de parler aujourd'hui comme vous l'avez fait devant le peuple et de vous engager contre Dieu,en faisant serment de livrer la ville à nos ennemis si le Seigneur ne vous portait secours dans le délai fixé!	11 I przyszli do niej, a ona im rzekła: Posłuchajcie mnie, naczelnicy mieszkańców Betulii! Niesłuszna jest wasza mowa, którą dziś wygłosiliście do narodu, i złożyliście przysięgę, którą wypowiedzieliście jako warunek między Bogiem a wami, i oświadczyliście, że wydacie miasto w ręce waszych wrogów, jeżeli w tych dniach Pan nie przyjdzie wam z pomocą.
12 Allons! Qui donc êtes-vous pour tenter Dieu en ce jour et pour vous dresser au-dessus de lui parmiles enfants des hommes?	12 Kim wy właściwie jesteście, żeście wystawiali na próbę w dniu dzisiejszym Boga i postawili siebie ponad Boga między synami ludzkimi?
13 Et maintenant vous mettez le Seigneur Tout-Puissant à l'épreuve! Vous ne comprendrez donc rien augrand jamais!	13 Wy teraz doświadczacie Wszechmogącego Pana i dlatego nigdy nie nie zrozumiecie.
14 Si vous êtes incapables de scruter les profondeurs du coeur de l'homme et de démêler lesraisonnements de son esprit, comment donc pourrez-vous pénétrer le Dieu qui a fait toutes ces choses, scruter sapensée et comprendre ses desseins? Non, frères, gardez-vous d'irriter le Seigneur notre Dieu!	14 Nie zbadacie głębokości serca ludzkiego ani nie przenikniecie myśli jego rozumu, jak więc wybadacie Boga, który wszystko to stworzył, jak poznacie Jego myśli i pojmiecie Jego zamiary? Przenigdy, bracia, nie drażnijcie Pana Boga naszego!
15 S'il n'est pas dans ses intentions de nous sauver avant cette échéance de cinq jours, il peut nousprotéger dans le délai qu'il voudra, comme il peut nous détruire à la face de nos ennemis.	15 Gdyby nawet nie zechciał nam pomóc w tych pięciu dniach, to ma On moc obronić nas w tych dniach, w których zechce, albo zgubić nas na oczach naszych wrogów.
16 Mais vous, n'exigez pas de garanties envers les desseins du Seigneur notre Dieu. Car on ne met pasDieu au pied du mur comme un homme, on ne lui fait pas de sommations comme à un fils d'homme.	16 Wy zaś nie wymuszajcie zarządzeń od Pana Boga naszego, ponieważ nie można uzyskać nic od Boga pogróżkami jak od człowieka ani Nim rozporządzić jak synem ludzkim.
17 Dans l'attente patiente de son salut, appelons-le plutôt à notre secours. Il écoutera notre voix si tel estson bon plaisir.	17 Oczekując od Niego wybawienia, wzywajmy pomocy dla nas od Niego, a On wysłucha naszego głosu, jeżeli Mu się spodoba.
18 A vrai dire, il ne s'est trouvé, naguère pas plus qu'aujourd'hui, ni une de nos tribus, ni une de nosfamilles, ni un de nos bourgs, ni une de nos cités qui se soit prosterné devant des dieux faits de main d'homme,comme cela s'est produit jadis,	18 Przecież nie było za dni naszych ani też nie ma obecnie żadnego pokolenia ani rodu, ani osiedla, ani miasta między nami, które by oddawało pokłon bogom ręką ludzką uczynionym, tak jak to bywało w dawnych czasach,
19 ce qui fut cause que nos pères furent livrés à l'épée et au pillage et succombèrent misérablementdevant leurs ennemis.	19 z którego to powodu wydano przodków naszych pod miecz i na łup, i przed naszymi wrogami ulegli wielkiej klęsce.
20 Mais nous, nous ne connaissons pas d'autre Dieu que Lui. Aussi pouvons-nous espérer qu'il ne nousregardera pas avec dédain et ne se détournera pas de notre race.	20 Lecz my nie znamy innego Boga oprócz Niego. Dlatego spodziewamy się, że On nie wzgardzi nami ani nikim z naszego narodu.
21 Si en effet on s'empare de nous, comme vous l'envisagez, toute la Judée aussi sera prise et nos lieuxsaints pillés. Notre sang devra alors répondre de leur profanation.	21 A jeśli nas zwyciężą, to wtedy zwyciężą także całą Judeę i spustoszą świątynię naszą. Za jej zbezczeszczenie Bóg jako zapłaty zażąda naszej krwi.
22 Le meurtre de nos frères, la déportation du pays, le dépeuplement de notre héritage retomberont surnos têtes parmi les nations dont nous serons devenus les esclaves et nous serons alors pour nos nouveaux maîtresun scandale et une honte,	22 A odpowiedzialność za zagładę naszych braci, za ujarzmienie kraju i spustoszenie naszego dziedzictwa Bóg zrzuci na nasze głowy wśród pogan. A jeżeli my się staniemy ich niewolnikami, to będziemy zgorszeniem i hańbą dla tych, którzy nas zdobędą.
23 car notre servitude n'aboutira pas à un retour en grâce, mais le Seigneur notre Dieu en fera unepunition infamante.	23 Ponieważ niewola nasza nie przyniesie nam zaszczytu, lecz Pan Bóg nasz sprawi, że będzie dla nas hańbą.
24 Et maintenant, frères, mettons-nous en avant pour nos frères, car leur vie dépend de nous, et lesanctuaire, le Temple et l'autel reposent sur nous.	24 A teraz, bracia, pokażmy naszym braciom, że od nas zależy ich życie i wszystko, co święte, świątynia i ołtarz opierają się na nas.
25 Pour toutes ces raisons, rendons plutôt grâces au Seigneur notre Dieu qui nous met à l'épreuve, toutcomme nos pères.	25 Za to wszystko będziemy dziękować Panu Bogu naszemu, który doświadcza nas, tak jak i naszych przodków.
26 Rappelez-vous tout ce qu'il a fait à Abraham, toutes les épreuves d'Isaac, tout ce qui arriva à Jacoben Mésopotamie de Syrie alors qu'il gardait les brebis de Laban, son oncle maternel.	26 Przypomnijcie sobie to wszystko, co On uczynił z Abrahamem, i jak doświadczył Izaaka, i co spotkało Jakuba w Mezopotamii Syryjskiej, pasącego trzody Labana, brata jego matki.
27 Comme il les éprouva pour scruter leur coeur, de même ce n'est pas une vengeance que Dieu tire denous, mais c'est plutôt un avertissement dont le Seigneur frappe ceux qui le touchent de près."	27 Albowiem jak niegdyś doświadczył ich w ogniu, próbując ich serc, tak i teraz nas nie ukarał, lecz chłoszcze Pan tych, którzy zbliżają się do Niego, aby się opamiętali.
28 Ozias lui répondit: "Tout ce que tu viens de dire, tu l'as dit dans un excellent esprit et personne n'ycontredira.	28 A Ozjasz odpowiedział jej: Wszystko, coś powiedziała, wygłosiłaś ze szlachetnego serca, i nie ma nikogo, kto by sprzeciwił się twoim słowom,
29 Bien sûr, ce n'est pas d'aujourd'hui que se manifeste ta sagesse. Dès ta prime jeunesse le peuple toutentier a reconnu ton intelligence tout comme l'excellence foncière de ton coeur.	29 ponieważ nie od dziś jawna jest twoja mądrość, lecz od początku dni twoich cały naród poznał twoją roztropność, jak również i to, że trafny jest zamiar twego serca.
30 Mais les gens avaient tellement soif! Ils nous ont contraints de faire ce que nous leur avions promiset de nous y engager par un serment irrévocable.	30 Jednakże lud odczuwał wielkie pragnienie i zmusił nas, abyśmy uczynili to, cośmy im przyrzekli, i wymógł na nas przysięgę, której odwołać nie możemy.
31 Et maintenant, puisque tu es une femme pieuse, prie le Seigneur de nous envoyer une averse quiremplisse nos citernes afin que nous ne soyons plus épuisés" --	31 A teraz módl się za nami, ponieważ jesteś kobietą pobożną, a Pan ześle deszcz i napełni nasze cysterny i nie będziemy mdleli z pragnienia.
32 "Ecoutez-moi bien, leur répondit Judith. Je vais accomplir une action dont le souvenir se transmettraaux enfants de notre race d'âge en âge.	32 I odpowiedziała im Judyta: Posłuchajcie mnie, a dokonam czynu, który pozostanie w pamięci z pokolenia na pokolenie dla dzieci naszego narodu.
33 Vous, trouvez-vous cette nuit à la porte de la ville. Moi, je sortirai avec ma servante et, avant la dateoù vous aviez pensé livrer la ville à nos ennemis, par mon entremise le Seigneur visitera Israël.	33 Stańcie tej nocy przy bramie, a ja wyjdę z moją niewolnicą, a w tych dniach, po których obiecaliście wydać miasto wrogom naszym, Pan za moim pośrednictwem nawiedzi Izraela.
34 Quant à vous, ne cherchez pas à connaître ce que je vais faire. Je ne vous le dirai pas avant de l'avoirexécuté" --	34 Wy zaś nie dopytujcie się o mój czyn, albowiem nie powiem wam, dopóki nie dokonam tego, co chcę uczynić.
35 "Va en paix! lui dirent Ozias et les chefs. Que le Seigneur Dieu te conduise pour tirer vengeance denos ennemis!"	35 Wtedy odezwali się do niej Ozjasz i naczelnicy: Idź w pokoju, a Pan Bóg niech cię prowadzi, aby wywrzeć pomstę na wrogach naszych.
36 Et, quittant la chambre haute, ils rejoignirent leurs postes.	36 I opuściwszy namiot, udali się na swoje stanowiska.