Livre de la Genèse 8

JERUSALEM	LXX
1 Alors Dieu se souvint de Noé et de toutes les bêtes sauvages et de tous les bestiaux qui étaient aveclui dans l'arche;Dieu fit passer un vent sur la terre et les eaux désenflèrent.	1 και εμνησθη ο θεος του νωε και παντων των θηριων και παντων των κτηνων και παντων των πετεινων και παντων των ερπετων οσα ην μετ' αυτου εν τη κιβωτω και επηγαγεν ο θεος πνευμα επι την γην και εκοπασεν το υδωρ
2 Les sources de l'abîme et les écluses du ciel furent fermées;-- la pluie fut retenue de tomber du ciel	2 και επεκαλυφθησαν αι πηγαι της αβυσσου και οι καταρρακται του ουρανου και συνεσχεθη ο υετος απο του ουρανου
3 et les eaux se retirèrent petit à petit de la terre; -- les eaux baissèrent au bout de 15 0 jours	3 και ενεδιδου το υδωρ πορευομενον απο της γης ενεδιδου και ηλαττονουτο το υδωρ μετα πεντηκοντα και εκατον ημερας
4 et, au septième mois, au dix-septième jour du mois, l'arche s'arrêta sur les monts d'Ararat.	4 και εκαθισεν η κιβωτος εν μηνι τω εβδομω εβδομη και εικαδι του μηνος επι τα ορη τα αραρατ
5 Les eaux continuèrent de baisser jusqu'au dixième mois et, au premier du dixième mois, apparurentles sommets des montagnes.	5 το δε υδωρ πορευομενον ηλαττονουτο εως του δεκατου μηνος εν δε τω ενδεκατω μηνι τη πρωτη του μηνος ωφθησαν αι κεφαλαι των ορεων
6 Au bout de 40 jours, Noé ouvrit la fenêtre qu'il avait faite à l'arche	6 και εγενετο μετα τεσσαρακοντα ημερας ηνεωξεν νωε την θυριδα της κιβωτου ην εποιησεν
7 et il lâcha le corbeau, qui alla et vint en attendant que les eaux aient séché sur la terre.	7 και απεστειλεν τον κορακα του ιδειν ει κεκοπακεν το υδωρ και εξελθων ουχ υπεστρεψεν εως του ξηρανθηναι το υδωρ απο της γης
8 Alors il lâcha d'auprès de lui la colombe pour voir si les eaux avaient diminué à la surface du sol.	8 και απεστειλεν την περιστεραν οπισω αυτου ιδειν ει κεκοπακεν το υδωρ απο προσωπου της γης
9 La colombe, ne trouvant pas un endroit où poser ses pattes, revint vers lui dans l'arche, car il y avaitde l'eau sur toute la surface de la terre; il étendit la main, la prit et la fit rentrer auprès de lui dans l'arche.	9 και ουχ ευρουσα η περιστερα αναπαυσιν τοις ποσιν αυτης υπεστρεψεν προς αυτον εις την κιβωτον οτι υδωρ ην επι παντι προσωπω πασης της γης και εκτεινας την χειρα αυτου ελαβεν αυτην και εισηγαγεν αυτην προς εαυτον εις την κιβωτον
10 Il attendit encore sept autres jours et lâcha de nouveau la colombe hors de l'arche.	10 και επισχων ετι ημερας επτα ετερας παλιν εξαπεστειλεν την περιστεραν εκ της κιβωτου
11 La colombe revint vers lui sur le soir et voici qu'elle avait dans le bec un rameau tout fraisd'olivier! Ainsi Noé connut que les eaux avaient diminué à la surface de la terre.	11 και ανεστρεψεν προς αυτον η περιστερα το προς εσπεραν και ειχεν φυλλον ελαιας καρφος εν τω στοματι αυτης και εγνω νωε οτι κεκοπακεν το υδωρ απο της γης
12 Il attendit encore sept autres jours et lâcha la colombe, quine revint plus vers lui.	12 και επισχων ετι ημερας επτα ετερας παλιν εξαπεστειλεν την περιστεραν και ου προσεθετο του επιστρεψαι προς αυτον ετι
13 C'est en l'an 60 1 de la vie de Noé, au premier mois, le premier du mois, que les eaux séchèrent surla terre. Noé enleva la couverture de l'arche; il regarda, et voici que la surface du sol était sèche!	13 και εγενετο εν τω ενι και εξακοσιοστω ετει εν τη ζωη του νωε του πρωτου μηνος μια του μηνος εξελιπεν το υδωρ απο της γης και απεκαλυψεν νωε την στεγην της κιβωτου ην εποιησεν και ειδεν οτι εξελιπεν το υδωρ απο προσωπου της γης
14 Au second mois, le vingt-septième jour du mois, la terre fut sèche.	14 εν δε τω μηνι τω δευτερω εβδομη και εικαδι του μηνος εξηρανθη η γη
15 Alors Dieu parla ainsi à Noé:	15 και ειπεν κυριος ο θεος τω νωε λεγων
16 "Sors de l'arche, toi et ta femme, tes fils et les femmes de tes fils avec toi.	16 εξελθε εκ της κιβωτου συ και η γυνη σου και οι υιοι σου και αι γυναικες των υιων σου μετα σου
17 Tous les animaux qui sont avec toi, tout ce qui est chair, oiseaux, bestiaux et tout ce qui rampe surla terre, fais-les sortir avec toi: qu'ils pullulent sur la terre, qu'ils soient féconds et multiplient sur la terre."	17 και παντα τα θηρια οσα εστιν μετα σου και πασα σαρξ απο πετεινων εως κτηνων και παν ερπετον κινουμενον επι της γης εξαγαγε μετα σεαυτου και αυξανεσθε και πληθυνεσθε επι της γης
18 Noé sortit avec ses fils, sa femme et les femmes de ses fils;	18 και εξηλθεν νωε και η γυνη αυτου και οι υιοι αυτου και αι γυναικες των υιων αυτου μετ' αυτου
19 et toutes les bêtes sauvages, tous les bestiaux, tous les oiseaux, toutes les bestioles qui rampent surla terre sortirent de l'arche, une espèce après l'autre.	19 και παντα τα θηρια και παντα τα κτηνη και παν πετεινον και παν ερπετον κινουμενον επι της γης κατα γενος αυτων εξηλθοσαν εκ της κιβωτου
20 Noé construisit un autel à Yahvé, il prit de tous les animaux purs et de tous les oiseaux purs etoffrit des holocaustes sur l'autel.	20 και ωκοδομησεν νωε θυσιαστηριον τω θεω και ελαβεν απο παντων των κτηνων των καθαρων και απο παντων των πετεινων των καθαρων και ανηνεγκεν ολοκαρπωσεις επι το θυσιαστηριον
21 Yahvé respira l'agréable odeur et il se dit en lui-même: "Je ne maudirai plus jamais la terre à causede l'homme, parce que les desseins du cœur de l'homme sont mauvais dès son enfance, plus jamais je nefrapperai tous les vivants comme j’ai fait.	21 και ωσφρανθη κυριος ο θεος οσμην ευωδιας και ειπεν κυριος ο θεος διανοηθεις ου προσθησω ετι του καταρασασθαι την γην δια τα εργα των ανθρωπων οτι εγκειται η διανοια του ανθρωπου επιμελως επι τα πονηρα εκ νεοτητος ου προσθησω ουν ετι παταξαι πασαν σαρκα ζωσαν καθως εποιησα
22 Tant que durera la terre, semailles et moisson, froidure et chaleur, été et hiver, jour et nuit necesseront plus."	22 πασας τας ημερας της γης σπερμα και θερισμος ψυχος και καυμα θερος και εαρ ημεραν και νυκτα ου καταπαυσουσιν