Eclesiástico/Ben Sirá 36
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
EL LIBRO DEL PUEBLO DE DIOS | VULGATA |
---|---|
1 Ten piedad de nosotros, Dueño soberano, Dios de todas las cosas, y mira, infunde tu temor a todas las naciones. | 1 Miserere nostri, Deus omnium, et respice nos, et ostende nobis lucem miserationum tuarum : |
2 Levanta tu mano contra las naciones extranjeras y que ellas vean tu dominio. | 2 et immitte timorem tuum super gentes quæ non exquisierunt te, ut cognoscant quia non est deus nisi tu, et enarrent magnalia tua. |
3 Así como les manifestaste tu santidad al castigarnos, manifiéstanos también tu grandeza castigándolas a ellas; | 3 Alleva manum tuam super gentes alienas, ut videant potentiam tuam. |
4 y que ellas te reconozcan, como hemos reconocido nosotros que no hay otro Dios fuera de ti, Señor. | 4 Sicut enim in conspectu eorum sanctificatus es in nobis, sic in conspectu nostro magnificaberis in eis : |
5 Renueva los signos y repite las maravillas, glorifica tu mano y tu brazo derecho. | 5 ut cognoscant te, sicut et nos cognovimus quoniam non est deus præter te, Domine. |
6 Despierta tu furor y derrama tu ira, suprime al adversario y extermina al enemigo. | 6 Innova signa, et immuta mirabilia. |
7 Apresura la hora y acuérdate del juramento, para que se narren tus hazañas. | 7 Glorifica manum et brachium dextrum. |
8 Que el fugitivo sea devorado por el ardor del fuego, y que encuentren su perdición los que maltratan a tu pueblo. | 8 Excita furorem, et effunde iram. |
9 Aplasta la cabeza de los jefes enemigos, que dicen: «¡No hay nadie fuera de nosotros!». | 9 Tolle adversarium, et afflige inimicum. |
10 Congrega a todas las tribus de Jacob, y entrégales su herencia, como al comienzo. | 10 Festina tempus, et memento finis, ut enarrent mirabilia tua. |
11 Ten piedad, Señor, del pueblo que es llamado con tu Nombre, de Israel, a quien trataste como a un primogénito. | 11 In ira flammæ devoretur qui salvatur : et qui pessimant plebem tuam inveniant perditionem. |
12 Ten compasión de Ciudad santa, de Jerusalén, el lugar de reposo. | 12 Contere caput principum inimicorum, dicentium : Non est alius præter nos. |
13 Llena a Sión de alabanzas por tu triunfo, y a tu pueblo, cólmalo de tu gloria. | 13 Congrega omnes tribus Jacob, ut cognoscant quia non est deus nisi tu, et enarrent magnalia tua, et hæreditabis eos sicut ab initio. |
14 Da testimonio a favor de los que tú creaste en el principio, y cumple las profecías anunciadas en tu Nombre. | 14 Miserere plebi tuæ, super quam invocatum est nomen tuum, et Israël quem coæquasti primogenito tuo. |
15 Dales la recompensa a los que te aguardan, y que se compruebe la veracidad de tus profetas. | 15 Miserere civitati sanctificationis tuæ, Jerusalem, civitati requiei tuæ. |
16 Escucha, Señor, la oración de los que te suplican, conforme a la bendición de Aarón sobre tu pueblo, | 16 Reple Sion inenarrabilibus verbis tuis, et gloria tua populum tuum. |
17 para que todos los que viven en la tierra reconozcan que tú eres el Señor, el Dios eterno. | 17 Da testimonium his qui ab initio creaturæ tuæ sunt, et suscita prædicationes quas locuti sunt in nomine tuo prophetæ priores. |
18 El estómago asimila toda clase de alimentos, pero hay unos mejores que otros. | 18 Da mercedem sustinentibus te, ut prophetæ tui fideles inveniantur : et exaudi orationes servorum tuorum, |
19 El paladar distingue los manjares y el corazón inteligente descubre las mentiras. | 19 secundum benedictionem Aaron de populo tuo : et dirige nos in viam justitiæ, et sciant omnes qui habitant terram quia tu es Deus conspector sæculorum. |
20 Un corazón tortuoso provoca contrariedades, pero el hombre de experiencia le da su merecido. | 20 Omnem escam manducabit venter : et est cibus cibo melior. |
21 Una mujer acepta cualquier marido, pero unas jóvenes son mejores que otras. | 21 Fauces contingunt cibum feræ, et cor sensatum verba mendacia. |
22 La hermosura de la mujer alegra el rostro y supera todos los deseos del hombre. | 22 Cor pravum dabit tristitiam, et homo peritus resistet illi. |
23 Si en sus labios hay bondad y dulzura, su marido ya no es más uno de tantos hombres. | 23 Omnem masculum excipiet mulier : et est filia melior filia. |
24 El que adquiere una mujer tiene el comienzo de la fortuna, una ayuda adecuada a él y una columna donde apoyarse. | 24 Species mulieris exhilarat faciem viri sui, et super omnem concupiscentiam hominis superducit desiderium. |
25 Donde no hay valla, la propiedad es saqueada, y donde no hay mujer, el hombre gime y va a la deriva. | 25 Si est lingua curationis, est et mitigationis et misericordiæ : non est vir illius secundum filios hominum. |
26 ¿Quién puede fiarse de un salteador que va rápidamente de ciudad en ciudad? | 26 Qui possidet mulierem bonam inchoat possessionem : adjutorium secundum illum est, et columna ut requies. |
27 Así sucede con el hombre sin nido, que se alberga donde lo sorprende la noche. | 27 Ubi non est sepes, diripietur possessio : et ubi non est mulier, ingemiscit egens. |
28 Quis credit ei qui non habet nidum, et deflectens ubicumque obscuraverit, quasi succinctus latro exiliens de civitate in civitatem ? |