Actes des Apôtres 10

BIBLES DES PEUPLES	GREEK BIBLE
1 Un certain Cornélius vivait à Césarée. C’était un centurion du bataillon Italique,	1 Ητο δε τις ανθρωπος εν Καισαρεια ονοματι Κορνηλιος, εκατονταρχος εκ του ταγματος του λεγομενου Ιταλικου,
2 un vrai serviteur de Dieu; avec tous ceux de sa maison il faisait partie des adorateurs de Dieu. Il faisait au peuple juif beaucoup d’aumônes et priait Dieu constamment.	2 ευσεβης και φοβουμενος τον Θεον μετα παντος του οικου αυτου, οστις και εκαμνεν ελεημοσυνας εις τον λαον πολλας και εδεετο του Θεου διαπαντος?
3 Or voici qu’en milieu d’après-midi il voit sans possibilité d’erreur un ange de Dieu qui entre chez lui et l’appelle: "Cornélius!”	3 ουτος ειδε φανερα δι' οραματος περι την εννατην ωραν της ημερας αγγελον του Θεου, οτι εισηλθε προς αυτον και ειπε προς αυτον? Κορνηλιε.
4 Lui le regarde en face et il est rempli de crainte. Il demande: "Mais, qu’y a-t-il, Seigneur?” La réponse vient: "Tes prières et tes aumônes sont montées jusqu’à Dieu, elles viennent d’être rappelées à son attention.	4 Ο δε ατενισας εις αυτον και εμφοβος γενομενος, ειπε? Τι ειναι, Κυριε; Και ειπε προς αυτον? Αι προσευχαι σου και αι ελεημοσυναι σου ανεβησαν εις μνημοσυνον σου ενωπιον του Θεου.
5 Maintenant tu vas envoyer des hommes à Joppé pour faire venir un certain Simon surnommé Pierre.	5 Και τωρα πεμψον εις Ιοππην ανθρωπους και προσκαλεσον τον Σιμωνα, οστις επονομαζεται Πετρος?
6 Il loge chez un tanneur du nom de Simon dont la maison est sur le bord de mer.”	6 ουτος ξενιζεται παρα τινι Σιμωνι βυρσοδεψη, εχοντι οικιαν πλησιον της θαλασσης. Ουτος θελει σοι λαλησει τι πρεπει να καμνης.
7 Lorsque l’ange qui lui a parlé s’est éloigné, Cornélius appelle deux de ses domestiques ainsi qu’un soldat serviteur de Dieu choisi parmi ceux qui le servent.	7 Καθως δε ανεχωρησεν ο αγγελος ο λαλων προς τον Κορνηλιον, εφωναξε δυο εκ των υπηρετων αυτου και ενα στρατιωτην ευσεβη εκ των διαμενοντων παντοτε πλησιον αυτου,
8 Il leur raconte toute l’affaire et les envoie à Joppé.	8 και διηγηθεις προς αυτους τα παντα, απεστειλεν αυτους εις την Ιοππην.
9 Le lendemain, tandis qu’ils marchent, quand ils ne sont déjà plus loin de la ville, Pierre monte sur la terrasse pour prier; c’est l’heure de midi.	9 Τη δε επαυριον, ενω εκεινοι ωδοιπορουν και επλησιαζον εις την πολιν, ανεβη ο Πετρος εις το δωμα δια να προσευχηθη περι την εκτην ωραν.
10 Or voici que Pierre a faim et demande à manger quelque chose. Et pendant qu’on le lui prépare, il a une extase.	10 Και πεινασας ηθελε να φαγη? ενω δε ητοιμαζον, επηλθεν επ' αυτον εκστασις,
11 Il voit le ciel ouvert et quelque chose descend du ciel; c’est comme une tente de grand modèle dont les quatre coins viennent se poser sur la terre,	11 και θεωρει τον ουρανον ανεωγμενον και καταβαινον επ' αυτον σκευος τι ως σινδονα μεγαλην, το οποιον ητο δεδεμενον απο των τεσσαρων ακρων και κατεβιβαζετο επι την γην,
12 et à l’intérieur il y a de tout: animaux sauvages, reptiles, oiseaux du ciel.	12 εντος του οποιου υπηρχον παντα τα τετραποδα της γης και τα θηρια και τα ερπετα και τα πετεινα του ουρανου.
13 Alors une voix s’adresse à lui: "Allons, Pierre, tue et mange!”	13 Και εγεινε φωνη προς αυτον? Σηκωθεις, Πετρε, σφαξον και φαγε?
14 Pierre répond: "Tu n’y penses pas, Seigneur, jamais je n’ai mangé de ce qui est souillé ou impur.”	14 Ο δε Πετρος ειπε? Μη γενοιτο, Κυριε? διοτι ουδεποτε εφαγον ουδεν βεβηλον η ακαθαρτον.
15 Et de nouveau la voix se fait entendre: "N’appelle pas impur ce que Dieu a voulu pur.”	15 Και παλιν εκ δευτερου εγεινε φωνη προς αυτον? Οσα ο Θεος εκαθαρισε, συ μη λεγε βεβηλα.
16 Trois fois de suite la scène se reproduit, après quoi la chose remonte vers le ciel.	16 Εγεινε δε τουτο τρις, και παλιν ανεληφθη το σκευος εις τον ουρανον.
17 Une fois revenu à lui-même, Pierre cherche en vain à comprendre cette vision qu’il a eue, et c’est alors qu’arrivent les hommes envoyés par Cornélius. Ils se sont renseignés pour trouver la maison de Simon et maintenant ils sont devant la porte.	17 Ενω δε ο Πετρος ητο εν απορια καθ' εαυτον τι εσημαινε το οραμα, το οποιον ειδεν, ιδου, οι ανθρωποι οι απεσταλμενοι παρα του Κορνηλιου ερωτησαντες και μαθοντες την οικιαν του Σιμωνος εφθασαν εις την πυλην,
18 Ils appellent, demandant si c’est bien là que loge Simon surnommé Pierre.	18 και φωναξαντες ηρωτων αν ο Σιμων ο επονομαζομενος Πετρος ξενιζεται ενταυθα.
19 Comme Pierre est toujours sous le coup de sa vision, l’Esprit lui dit: "Il y a là des hommes qui te cherchent,	19 Και ενω ο Πετρος διελογιζετο περι του οραματος, ειπε προς αυτον το Πνευμα? Ιδου, τρεις ανθρωποι σε ζητουσι?
20 descends sans attendre, car c’est moi qui les envoie.”	20 σηκωθεις λοιπον καταβηθι και υπαγε μετ' αυτων, μηδολως δισταζων, διοτι εγω απεστειλα αυτους.
21 Pierre descend donc pour saluer ces hommes. Il leur dit: "Je suis celui que vous cherchez, qu’est-ce qui vous amène?”	21 Καταβας δε ο Πετρος προς τους ανθρωπους τους απεσταλμενους προς αυτον απο του Κορνηλιου, ειπεν? Ιδου, εγω ειμαι εκεινος τον οποιον ζητειτε? τις η αιτια δια την οποιαν ηλθετε;
22 Ils répondent: "C’est pour le centurion Cornélius. C’est un homme droit, un adorateur de Dieu, et d’ailleurs tous les Juifs l’ont en estime. Or il a été averti par un saint ange de te faire venir chez lui pour apprendre de toi quelque chose.”	22 Οι δε ειπον? Κορνηλιος ο εκατονταρχος, ανηρ δικαιος και φοβουμενος τον Θεον και μαρτυρουμενος υπο ολου του εθνους των Ιουδαιων, διεταχθη θεοθεν υπο αγιου αγγελου να σε προσκαλεση εις τον οικον αυτου και να ακουση λογους παρα σου.
23 Pierre les fait donc entrer et les garde pour la nuit. Le lendemain il se lève et part avec eux; quelques-uns des frères de Joppé l’accompagnent.	23 Προσκαλεσας λοιπον αυτους εσω, εφιλοξενησε. Τη δε επαυριον εξηλθεν ο Πετρος μετ' αυτων, και τινες των αδελφων των απο της Ιοππης υπηγον μετ' αυτον,
24 Le jour suivant ils arrivent à Césarée. Le centurion Cornélius les attendait; il avait fait venir ses proches et ses amis intimes.	24 και τη επαυριον εισηλθον εις την Καισαρειαν. Ο δε Κορνηλιος περιεμενεν αυτους, συγκαλεσας τους συγγενεις αυτου και τους οικειους φιλους.
25 À peine Pierre est-il entré que Cornélius va vers lui, tombe à ses pieds et se prosterne.	25 Ως δε εισηλθεν ο Πετρος, ελθων ο Κορνηλιος εις συναντησιν αυτου, επεσεν εις τους ποδας αυτου και προσεκυνησεν.
26 Pierre le relève en lui disant: "Lève-toi donc, je ne suis qu’un homme.”	26 Αλλ' ο Πετρος εσηκωσεν αυτον, λεγων? Σηκωθητι? και εγω αυτος ανθρωπος ειμαι.
27 Il commence à lui parler et fait son entrée; il découvre alors tout ce monde qui s’est rassemblé	27 Και συνομιλων μετ' αυτου εισηλθε και ευρισκει συνηγμενους πολλους,
28 et il leur dit: "Vous savez très bien qu’il est totalement interdit à un Juif de se lier à un étranger ou d’entrer dans sa maison. Mais Dieu m’a fait voir que personne ne doit être considéré comme impur ou souillé.	28 και ειπε προς αυτους? Σεις εξευρετε οτι ειναι ασυγχωρητον εις ανθρωπον Ιουδαιον να συναναστρεφηται η να πλησιαζη εις αλλοφυλον? ο Θεος ομως εδειξεν εις εμε να μη λεγω μηδενα ανθρωπον βεβηλον η ακαθαρτον?
29 C’est pourquoi je suis venu quand vous m’avez appelé, sans faire la moindre objection. Et maintenant je voudrais savoir pourquoi vous m’avez fait venir.”	29 οθεν και προσκληθεις ηλθον χωρις αντιλογιας. Ερωτω λοιπον δια τινα λογον με προσεκαλεσατε;
30 Cornélius dit alors: "Il y a quatre jours déjà, j’étais en prière dans ma maison en milieu d’après-midi quand un homme en vêtements resplendissants a été là devant moi.	30 Και ο Κορνηλιος ειπε? Απο τεσσαρων ημερων ημην νηστευων μεχρι της ωρας ταυτης, και την εννατην ωραν προσηυχομην εν τω οικω μου? και ιδου, εσταθη ενωπιον μου ανηρ με ενδυματα λαμπρα,
31 Il m’a dit: Ta prière a été exaucée, tes aumônes ont été rappelées en présence de Dieu.	31 και λεγει? Κορνηλιε, εισηκουσθη η προσευχη σου και αι ελεημοσυναι σου εμνημονευθησαν ενωπιον του Θεου.
32 Envoie donc chercher à Joppé Simon surnommé Pierre, qui se loge chez le tanneur Simon sur le bord de mer; quand il sera là, il te parlera.	32 Πεμψον λοιπον εις Ιοππην και προσκαλεσον τον Σιμωνα, οστις επονομαζεται Πετρος? ουτος ξενιζεται εν τη οικια Σιμωνος του βυρσοδεψου πλησιον της θαλασσης? οστις ελθων θελει σοι λαλησει.
33 Aussitôt je t’ai envoyé chercher et tu as bien fait de venir, car maintenant nous sommes tous ici devant Dieu, prêts à écouter tout ce qui t’a été commandé par Dieu.”	33 Ευθυς λοιπον επεμψα προς σε, και συ εκαμες καλα οτι ηλθες. Τωρα λοιπον ημεις παντες παρισταμεθα ενωπιον του Θεου, δια να ακουσωμεν παντα οσα προσεταχθησαν εις σε υπο του Θεου.
34 Alors Pierre prend la parole. Il leur dit: "Je réalise vraiment que Dieu ne fait pas de différence entre les personnes.	34 Τοτε ο Πετρος ανοιξας το στομα ειπεν? Επ' αληθειας γνωριζω οτι δεν ειναι προσωποληπτης ο Θεος,
35 Dans toute nation il regarde avec bienveillance celui qui le craint et fait des œuvres de justice.	35 αλλ' εν παντι εθνει, οστις φοβειται αυτον και εργαζεται δικαιοσυνην, ειναι δεκτος εις αυτον.
36 “Or voici qu’il a envoyé au peuple d’Israël un message de paix, une bonne nouvelle par l’intermédiaire de Jésus, le Messie, qui est aussi le Seigneur de tous.	36 Τον λογον, τον οποιον απεστειλε προς τους υιους Ισραηλ ευαγγελιζομενος ειρηνην δια Ιησου Χριστου? ουτος ειναι ο Κυριος παντων?
37 Vous savez déjà cette affaire qui s’est déroulée à travers tout le pays des Juifs; elle avait débuté en Galilée après le baptême que prêchait Jean.	37 τον λογον τουτον σεις εξευρετε, οστις εκηρυχθη καθ' ολην την Ιουδαιαν, αρχισας απο της Γαλιλαιας, μετα το βαπτισμα, το οποιον εκηρυξεν ο Ιωαννης,
38 Jésus de Nazareth a reçu alors de Dieu sa consécration, œuvre de l’Esprit Saint et de la puissance divine. Et, comme Dieu était avec lui, il est passé faisant le bien, guérissant tous ceux qui étaient opprimés par le diable.	38 πως ο Θεος εχρισε τον Ιησουν τον απο Ναζαρετ με Πνευμα Αγιον και με δυναμιν, οστις διηλθεν ευεργετων και θεραπευων παντας τους καταδυναστευομενους υπο του διαβολου, διοτι ο Θεος ητο μετ' αυτου?
39 Nous autres, nous sommes témoins de tout ce qu’il a fait dans la province des Juifs et à Jérusalem. “Ensuite ils l’ont éliminé; ils l’ont fait suspendre au bois des suppliciés.	39 και ημεις ειμεθα μαρτυρες παντων οσα εκαμε και εν τη γη των Ιουδαιων και εν Ιερουσαλημ? τον οποιον εφονευσαν κρεμασαντες επι ξυλου.
40 Mais au troisième jour Dieu l’a ressuscité d’entre les morts et lui a donné de se manifester,	40 Τουτον ο Θεος ανεστησε την τριτην ημεραν και εκαμεν αυτον να εμφανισθη
41 non pas à tout le peuple, mais aux témoins que Dieu avait désignés d’avance, c’est-à-dire à nous qui avons mangé et bu avec lui après sa résurrection d’entre les morts.	41 ουχι εις παντα τον λαον, αλλ' εις μαρτυρας τους προδιωρισμενους υπο του Θεου, εις ημας, οιτινες συνεφαγομεν και συνεπιομεν μετ' αυτου, αφου ανεστη εκ νεκρων?
42 Aussi nous a-t-il chargés de prêcher au peuple, et de dire avec certitude que Dieu l’a choisi pour juge des vivants et des morts.	42 και παρηγγειλεν εις ημας να κηρυξωμεν προς τον λαον και να μαρτυρησωμεν οτι αυτος ειναι ο ωρισμενος υπο του Θεου κριτης ζωντων και νεκρων.
43 Tous les prophètes lui rendent ce témoignage: quiconque croit en lui reçoit, grâce à son Nom, le pardon de ses péchés.”	43 Εις τουτον παντες οι προφηται μαρτυρουσιν, οτι δια του ονοματος αυτου θελει λαβει αφεσιν αμαρτιων πας ο πιστευων εις αυτον.
44 Pierre était encore à son discours lorsque l’Esprit Saint tomba sur tous ceux qui écoutaient la Parole.	44 Ενω ετι ελαλει ο Πετρος τους λογους τουτους, επηλθε το Πνευμα το Αγιον επι παντας τους ακουοντας τον λογον.
45 Quelle surprise pour les croyants d’origine juive qui étaient venus avec Pierre: "Quoi, les dons de l’Esprit Saint sont déversés sur des non-Juifs!”	45 Και εξεπλαγησαν οι εκ περιτομης πιστοι, οσοι ηλθον μετα του Πετρου, οτι η δωρεα του Αγιου Πνευματος εξεχυθη και επι τα εθνη?
46 Ils les entendaient parler en d’autres langues et chanter les merveilles de Dieu. Alors Pierre demande:	46 διοτι ηκουον αυτους λαλουντας γλωσσας και μεγαλυνοντας τον Θεον. Τοτε απεκριθη ο Πετρος?
47 "Peut-on refuser l’eau et ne pas baptiser ceux qui ont reçu l’Esprit Saint tout comme nous?”	47 Μηπως δυναται τις να εμποδιση το υδωρ, ωστε να μη βαπτισθωσιν ουτοι, οιτινες ελαβον το Πνευμα το Αγιον καθως και ημεις;
48 Et il ordonne de les baptiser au nom du Seigneur Jésus, le Christ. Après quoi on le prie de rester là quelques jours.	48 Και προσεταξεν αυτους να βαπτισθωσιν εις το ονομα του Κυριου. Τοτε παρεκαλεσαν αυτον να διαμεινη ημερας τινας.