Scrutatio

Lunedi, 20 maggio 2024 - San Bernardino da Siena ( Letture di oggi)

Giobbe 10


font
BIBBIA MARTINIVULGATA
1 Noioso è divenuto all'anima mia il vivere: lascerò libero il corso alle mie parole contro di me: parlerò nell'amarezza dell'anima mia.1 Tædet animam meam vitæ meæ ;
dimittam adversum me eloquium meum :
loquar in amaritudine animæ meæ.
2 Dirò a Dio: Non voler tu condannarmi: fammi sapere il perché in tal guisa mi giudichi.2 Dicam Deo : Noli me condemnare ;
indica mihi cur me ita judices.
3 Parrà egli forse a te ben fatto il calunniarmi, e l'opprimer me opera delle tue mani, e favorire i consigli degli empj?3 Numquid bonum tibi videtur, si calumnieris me,
et opprimas me opus manuum tuarum,
et consilium impiorum adjuves ?
4 Son eglino forse gli occhi tuoi occhi di carne? E la tua vista sarà ella simile a quella dell'uomo?4 Numquid oculi carnei tibi sunt ?
aut sicut videt homo, et tu videbis ?
5 Sun eglino forse i giorni tuoi come gli giorni dell'uomo, e gli anni tuoi simili agli anni dell'uomo?5 Numquid sicut dies hominis dies tui,
et anni tui sicut humana sunt tempora,
6 Onde tu abbi da ire indagando le mie iniquità, e investigando i miei peccati,6 ut quæras iniquitatem meam,
et peccatum meum scruteris,
7 Per sapere che nulla ho fatto di empio, e non v'ha chi possa sottrarmi alla tua mano.7 et scias quia nihil impium fecerim,
cum sit nemo qui de manu tua possit eruere ?
8 Le mani tue mi lavorarono, e tutto parte a parte mi impastarono, e sì di repente mi atterri?8 Manus tuæ fecerunt me,
et plasmaverunt me totum in circuitu :
et sic repente præcipitas me ?
9 Di grazia ricorditi, che qual vaso di fango tu mi facesti, e nella polvere mi tornerai.9 Memento, quæso, quod sicut lutum feceris me,
et in pulverem reduces me.
10 Non fosti tu forse, che mi spremesti qual latte, e mi rappigliasti come latte acquagliato?10 Nonne sicut lac mulsisti me,
et sicut caseum me coagulasti ?
11 Di pelle, e di carne tu mi vestisti, mi tessesti di ossa, e di nervi:11 Pelle et carnibus vestisti me ;
ossibus et nervis compegisti me.
12 Mi donasti vita, e misericordia, il tuo favore custodì il mio spirito.12 Vitam et misericordiam tribuisti mihi,
et visitatio tua custodivit spiritum meum.
13 Abbenchè tu queste cose nasconda in cuor tuo, io però so che di tutte hai memoria.13 Licet hæc celes in corde tuo,
tamen scio quia universorum memineris.
14 Se io peccai, e per un tempo mi perdonasti: perché non permetti, che io sia mondo dalla mia iniquità?14 Si peccavi, et ad horam pepercisti mihi,
cur ab iniquitate mea mundum me esse non pateris ?
15 E guai a me se io fossi empio; e se giusto fossi, non alzerei la testa satollo di afflizione, e di miseria.15 Et si impius fuero, væ mihi est ;
et si justus, non levabo caput,
saturatus afflictione et miseria.
16 E per la superbia mi prenderai qual lionessa, e in maniera portentosa tornerai a tormentarmi.16 Et propter superbiam quasi leænam capies me,
reversusque mirabiliter me crucias.
17 Tu novi testimoni produci contro di me, e contro di me raddoppi il tuo sdegno, e un esercito di travaglj fa a me guerra.17 Instauras testes tuos contra me,
et multiplicas iram tuam adversum me,
et pœnæ militant in me.
18 Perché fuor mi traesti dal sen materno? Foss' io stato consunto, senza che occhio umano m'avesse veduto.18 Quare de vulva eduxisti me ?
qui utinam consumptus essem, ne oculus me videret.
19 Foss'io stato (come se non avessi avuta esistenza) trasportato dal sen materno al sepolcro.19 Fuissem quasi non essem,
de utero translatus ad tumulum.
20 Non finirà egli ben presto il numero de' miei giorni? lascia adunque ch'io pianga alcun poco il mio dolore:20 Numquid non paucitas dierum meorum finietur brevi ?
dimitte ergo me, ut plangam paululum dolorem meum,
21 Prima ch'io men vada colà donde non tornerò, a quella tenebrosa terra ingombrata da caligine di morte:21 antequam vadam, et non revertar,
ad terram tenebrosam, et opertam mortis caligine :
22 Terra di miseria, e di scurità, dove l'ombra di morte, e non verun ordine, ma sempiterno orrore ha sua stanza.22 terram miseriæ et tenebrarum,
ubi umbra mortis et nullus ordo,
sed sempiternus horror inhabitat.