1 ω θανατε ως πικρον σου το μνημοσυνον εστιν ανθρωπω ειρηνευοντι εν τοις υπαρχουσιν αυτου ανδρι απερισπαστω και ευοδουμενω εν πασιν και ετι ισχυοντι επιδεξασθαι τροφην | 1 Ó morte, como tua lembrança é amarga para o homem que vive em paz no meio de seus bens, |
2 ω θανατε καλον σου το κριμα εστιν ανθρωπω επιδεομενω και ελασσουμενω ισχυι εσχατογηρω και περισπωμενω περι παντων και απειθουντι και απολωλεκοτι υπομονην | 2 para o homem tranqüilo e afortunado em tudo, e que ainda se encontra em condição de saborear o alimento! |
3 μη ευλαβου κριμα θανατου μνησθητι προτερων σου και εσχατων | 3 Ó morte, tua sentença é suave para o indigente, cujas forças se esgotam, |
4 τουτο το κριμα παρα κυριου παση σαρκι και τι απαναινη εν ευδοκια υψιστου ειτε δεκα ειτε εκατον ειτε χιλια ετη ουκ εστιν εν αδου ελεγμος ζωης | 4 para quem está no declínio da idade, carregado de cuidados, para quem não tem mais confiança e perde a paciência. |
5 τεκνα βδελυρα γινεται τεκνα αμαρτωλων και συναναστρεφομενα παροικιαις ασεβων | 5 Não temas a sentença da morte; lembra-te dos que te precederam, e de todos os que virão depois de ti: é a sentença pronunciada pelo Senhor sobre todo ser vivo. |
6 τεκνων αμαρτωλων απολειται κληρονομια και μετα του σπερματος αυτων ενδελεχιει ονειδος | 6 Que te sobrevirá por vontade do Altíssimo? Dez anos, cem anos, mil anos... |
7 πατρι ασεβει μεμψεται τεκνα οτι δι' αυτον ονειδισθησονται | 7 Na habitação dos mortos não se tomam em consideração os anos de vida. |
8 ουαι υμιν ανδρες ασεβεις οιτινες εγκατελιπετε νομον θεου υψιστου | 8 Os filhos dos pecadores tornam-se objeto de abominação, assim como os que freqüentam as casas dos ímpios. |
9 και εαν γεννηθητε εις καταραν γεννηθησεσθε και εαν αποθανητε εις καταραν μερισθησεσθε | 9 A herança dos filhos dos pecadores perecerá. O opróbrio prende-se à sua posteridade. |
10 παντα οσα εκ γης εις γην απελευσεται ουτως ασεβεις απο καταρας εις απωλειαν | 10 Os filhos de um homem ímpio queixam-se de seu pai porque é por sua culpa que estão envergonhados. |
11 πενθος ανθρωπων εν σωμασιν αυτων ονομα δε αμαρτωλων ουκ αγαθον εξαλειφθησεται | 11 Desgraçados de vós, homens ímpios, que abandonastes a lei do Senhor, o Altíssimo! |
12 φροντισον περι ονοματος αυτο γαρ σοι διαμενει η χιλιοι μεγαλοι θησαυροι χρυσιου | 12 Se nasceis, é na maldição, e quando morrerdes, tereis a maldição como herança. |
13 αγαθης ζωης αριθμος ημερων και αγαθον ονομα εις αιωνα διαμενει | 13 Tudo o que vem da terra voltará à terra. Assim os ímpios passam da maldição à ruína. |
14 παιδειαν εν ειρηνη συντηρησατε τεκνα σοφια δε κεκρυμμενη και θησαυρος αφανης τις ωφελεια εν αμφοτεροις | 14 Os homens se entristecem com (a perda) de seu corpo; porém, até o nome dos ímpios será aniquilado. |
15 κρεισσων ανθρωπος αποκρυπτων την μωριαν αυτου η ανθρωπος αποκρυπτων την σοφιαν αυτου | 15 Cuida em procurar para ti uma boa reputação, pois esse bem ser-te-á mais estável que mil tesouros grandes e preciosos. |
16 τοιγαρουν εντραπητε επι τω ρηματι μου ου γαρ εστιν πασαν αισχυνην διαφυλαξαι καλον και ου παντα πασιν εν πιστει ευδοκιμειται | 16 A vida honesta só tem um número de dias; a boa fama, porém, permanece para sempre. |
17 αισχυνεσθε απο πατρος και μητρος περι πορνειας και απο ηγουμενου και δυναστου περι ψευδους | 17 Meus filhos, guardai em paz meu ensinamento: pois uma sabedoria oculta e um tesouro invisível, para que servem essas duas coisas? |
18 απο κριτου και αρχοντος περι πλημμελειας και απο συναγωγης και λαου περι ανομιας | 18 Mais vale um homem que dissimula a sua ignorância, que um homem que oculta a sua sabedoria. |
19 απο κοινωνου και φιλου περι αδικιας και απο τοπου ου παροικεις περι κλοπης | 19 Tende, pois, vergonha do que vou dizer, |
20 απο αληθειας θεου και διαθηκης και απο πηξεως αγκωνος επ' αρτοις | 20 porque não é bom ter vergonha de tudo, e nem todas as co isas agradam, na verdade, a todos. |
21 απο σκορακισμου λημψεως και δοσεως και απο ασπαζομενων περι σιωπης | 21 Envergonhai-vos da fornicação, diante de vosso pai e de vossa mãe; e da mentira, diante do que governa e do poderoso; |
22 απο ορασεως γυναικος εταιρας και απο αποστροφης προσωπου συγγενους | 22 de um delito, diante do príncipe e do juiz; da iniqüidade, diante da assembléia e do povo; |
23 απο αφαιρεσεως μεριδος και δοσεως και απο κατανοησεως γυναικος υπανδρου | 23 da injustiça, diante de teu companheiro e de teu amigo; |
24 απο περιεργιας παιδισκης αυτου και μη επιστης επι την κοιτην αυτης | 24 de cometeres um roubo no lugar onde moras, por causa da verdade de Deus e de sua aliança. Envergonha-te de pôr os cotovelos sobre a mesa, de usar de fraude no dar e no receber, |
25 απο φιλων περι λογων ονειδισμου και μετα το δουναι μη ονειδιζε | 25 de não responder àqueles que te saúdam, de lançar os olhos para uma prostituta, |
26 απο δευτερωσεως και λογου ακοης και απο καλυψεως λογων κρυφιων | 26 de desviar os olhos de teu próximo, de tirar o que a ele pertence, sem devolver-lho. |
27 και εση αισχυντηρος αληθινως και ευρισκων χαριν εναντι παντος ανθρωπου | 27 Não olhes para a mulher de outrem; não tenhas intimidades com tua criada, e não te ponhas junto do seu leito. |
| 28 Envergonha-te diante de teus amigos de dizer palavras ofensivas; não censures o que deste. |