Scrutatio

Giovedi, 16 maggio 2024 - San Simone Stock ( Letture di oggi)

ΙΩΒ - Giobbe - Job 31


font
LXXNEW AMERICAN BIBLE
1 διαθηκην εθεμην τοις οφθαλμοις μου και ου συνησω επι παρθενον1 If I have made an agreement with my eyes and entertained any thoughts against a maiden;
2 και τι εμερισεν ο θεος απανωθεν και κληρονομια ικανου εξ υψιστων2 But what is man's lot from God above, his inheritance from the Almighty on high?
3 ουχι απωλεια τω αδικω και απαλλοτριωσις τοις ποιουσιν ανομιαν3 Is it not calamity for the unrighteous, and woe for evildoers?
4 ουχι αυτος οψεται οδον μου και παντα τα διαβηματα μου εξαριθμησεται4 Does he not see my ways, and number all my steps?
5 ει δε ημην πεπορευμενος μετα γελοιαστων ει δε και εσπουδασεν ο πους μου εις δολον5 If I have walked in falsehood and my foot has hastened to deceit;
6 ισταιη με αρα εν ζυγω δικαιω οιδεν δε ο κυριος την ακακιαν μου6 Let God weigh me in the scales of justice; thus will he know my innocence!
7 ει εξεκλινεν ο πους μου εκ της οδου ει δε και τω οφθαλμω επηκολουθησεν η καρδια μου ει δε και ταις χερσιν μου ηψαμην δωρων7 If my steps have turned out of the way, and my heart has followed my eyes, or any stain clings to my hands,
8 σπειραιμι αρα και αλλοι φαγοισαν αρριζος δε γενοιμην επι γης8 Then may I sow, but another eat of it, or may my planting be rooted up!
9 ει εξηκολουθησεν η καρδια μου γυναικι ανδρος ετερου ει και εγκαθετος εγενομην επι θυραις αυτης9 If my heart has been enticed toward a woman, and I have lain in wait at my neighbor's door;
10 αρεσαι αρα και η γυνη μου ετερω τα δε νηπια μου ταπεινωθειη10 Then may my wife grind for another, and may others cohabit with her!
11 θυμος γαρ οργης ακατασχετος το μιαναι ανδρος γυναικα11 For that would be heinous, a crime to be condemned;
12 πυρ γαρ εστιν καιομενον επι παντων των μερων ου δ' αν επελθη εκ ριζων απωλεσεν12 A fire that should burn down to the abyss till it consumed all my possessions to the roots.
13 ει δε και εφαυλισα κριμα θεραποντος μου η θεραπαινης κρινομενων αυτων προς με13 Had I refused justice to my manservant or to my maid, when they had a claim against me,
14 τι γαρ ποιησω εαν ετασιν μου ποιησηται ο κυριος εαν δε και επισκοπην τινα αποκρισιν ποιησομαι14 What then should I do when God rose up; what could I answer when he demanded an account?
15 ποτερον ουχ ως και εγω εγενομην εν γαστρι και εκεινοι γεγονασιν γεγοναμεν δε εν τη αυτη κοιλια15 Did not he who made me in the womb make him? Did not the same One fashion us before our birth?
16 αδυνατοι δε χρειαν ην ποτ' ειχον ουκ απετυχον χηρας δε τον οφθαλμον ουκ εξετηξα16 If I have denied anything to the poor, or allowed the eyes of the widow to languish
17 ει δε και τον ψωμον μου εφαγον μονος και ουχι ορφανω μετεδωκα17 While I ate my portion alone, with no share in it for the fatherless,
18 οτι εκ νεοτητος μου εξετρεφον ως πατηρ και εκ γαστρος μητρος μου ωδηγησα18 Though like a father God has reared me from my youth, guiding me even from my mother's womb--
19 ει δε και υπερειδον γυμνον απολλυμενον και ουκ ημφιασα19 If I have seen a wanderer without clothing, or a poor man without covering,
20 αδυνατοι δε ει μη ευλογησαν με απο δε κουρας αμνων μου εθερμανθησαν οι ωμοι αυτων20 Whose limbs have not blessed me when warmed with the fleece of my sheep;
21 ει επηρα ορφανω χειρα πεποιθως οτι πολλη μοι βοηθεια περιεστιν21 If I have raised my hand against the innocent because I saw that I had supporters at the gate--
22 αποσταιη αρα ο ωμος μου απο της κλειδος ο δε βραχιων μου απο του αγκωνος μου συντριβειη22 Then may my arm fall from the shoulder, my forearm be broken at the elbow!
23 φοβος γαρ κυριου συνεσχεν με και απο του λημματος αυτου ουχ υποισω23 For the dread of God will be upon me, and his majesty will overpower me.
24 ει εταξα χρυσιον ισχυν μου ει δε και λιθω πολυτελει επεποιθησα24 Had I put my trust in gold or called fine gold my security;
25 ει δε και ευφρανθην πολλου πλουτου μοι γενομενου ει δε και επ' αναριθμητοις εθεμην χειρα μου25 Or had I rejoiced that my wealth was great, or that my hand had acquired abundance--
26 η ουχ ορω μεν ηλιον τον επιφαυσκοντα εκλειποντα σεληνην δε φθινουσαν ου γαρ επ' αυτοις εστιν26 Had I looked upon the sun as it shone, or the moon in the splendor of its progress,
27 και ει ηπατηθη λαθρα η καρδια μου ει δε και χειρα μου επιθεις επι στοματι μου εφιλησα27 And had my heart been secretly enticed to waft them a kiss with my hand;
28 και τουτο μοι αρα ανομια η μεγιστη λογισθειη οτι εψευσαμην εναντιον κυριου του υψιστου28 This too would be a crime for condemnation, for I should have denied God above.
29 ει δε και επιχαρης εγενομην πτωματι εχθρων μου και ειπεν η καρδια μου ευγε29 Had I rejoiced at the destruction of my enemy or exulted when evil fell upon him,
30 ακουσαι αρα το ους μου την καταραν μου θρυληθειην δε αρα υπο λαου μου κακουμενος30 Even though I had not suffered my mouth to sin by uttering a curse against his life--
31 ει δε και πολλακις ειπον αι θεραπαιναι μου τις αν δωη ημιν των σαρκων αυτου πλησθηναι λιαν μου χρηστου οντος31 Had not the men of my tent exclaimed, "Who has not been fed with his meat!"
32 εξω δε ουκ ηυλιζετο ξενος η δε θυρα μου παντι ελθοντι ανεωκτο32 Because no stranger lodged in the street, but I opened my door to wayfarers--
33 ει δε και αμαρτων ακουσιως εκρυψα την αμαρτιαν μου33 Had I, out of human weakness, hidden my sins and buried my guilt in my bosom
34 ου γαρ διετραπην πολυοχλιαν πληθους του μη εξαγορευσαι ενωπιον αυτων ει δε και ειασα αδυνατον εξελθειν θυραν μου κολπω κενω34 Because I feared the noisy multitude and the scorn of the tribes terrified me- then I should have remained silent, and not come out of doors!
35 τις δωη ακουοντα μου χειρα δε κυριου ει μη εδεδοικειν συγγραφην δε ην ειχον κατα τινος35 Oh, that I had one to hear my case, and that my accuser would write out his indictment!
36 επ' ωμοις αν περιθεμενος στεφανον ανεγινωσκον36 Surely, I should wear it on my shoulder or put it on me like a diadem;
37 και ει μη ρηξας αυτην απεδωκα ουθεν λαβων παρα χρεοφειλετου37 Of all my steps I should give him an account; like a prince I should present myself before him. This is my final plea; let the Almighty answer me! The words of Job are ended.
38 ει επ' εμοι ποτε η γη εστεναξεν ει δε και οι αυλακες αυτης εκλαυσαν ομοθυμαδον38 If my land has cried out against me till its very furrows complained;
39 ει δε και την ισχυν αυτης εφαγον μονος ανευ τιμης ει δε και ψυχην κυριου της γης εκβαλων ελυπησα39 If I have eaten its produce without payment and grieved the hearts of its tenants;
40 αντι πυρου αρα εξελθοι μοι κνιδη αντι δε κριθης βατος και επαυσατο ιωβ ρημασιν40 Then let the thistles grow instead of wheat and noxious weeds instead of barley!