Scrutatio

Giovedi, 16 maggio 2024 - San Simone Stock ( Letture di oggi)

ΙΩΒ - Giobbe - Job 31


font
LXXEL LIBRO DEL PUEBLO DE DIOS
1 διαθηκην εθεμην τοις οφθαλμοις μου και ου συνησω επι παρθενον1 Yo establecí un pacto con mis ojos para no fijar la mirada en ninguna joven.
2 και τι εμερισεν ο θεος απανωθεν και κληρονομια ικανου εξ υψιστων2 Porque ¿cuál es la porción que Dios asigna desde lo alto y la herencia que el Todopoderoso distribuye desde el cielo?
3 ουχι απωλεια τω αδικω και απαλλοτριωσις τοις ποιουσιν ανομιαν3 ¿No es la ruina para el injusto y el desastre para los que hacen el mal?
4 ουχι αυτος οψεται οδον μου και παντα τα διαβηματα μου εξαριθμησεται4 ¿Acaso él no ve mis caminos y cuenta todos mis pasos?
5 ει δε ημην πεπορευμενος μετα γελοιαστων ει δε και εσπουδασεν ο πους μου εις δολον5 Si caminé al lado de la mentira y mis pies corrieron hacia el engaño,
6 ισταιη με αρα εν ζυγω δικαιω οιδεν δε ο κυριος την ακακιαν μου6 ¡que Dios me pese en una balanza justa y reconocerá mi integridad!
7 ει εξεκλινεν ο πους μου εκ της οδου ει δε και τω οφθαλμω επηκολουθησεν η καρδια μου ει δε και ταις χερσιν μου ηψαμην δωρων7 Si mi paso se desvió del camino y mi corazón fue detrás de lo que veían mis ojos; si alguna mancha se adhirió a mis manos,
8 σπειραιμι αρα και αλλοι φαγοισαν αρριζος δε γενοιμην επι γης8 ¡que otro coma lo que yo siembro y mis retoños sean arrancados de raíz!
9 ει εξηκολουθησεν η καρδια μου γυναικι ανδρος ετερου ει και εγκαθετος εγενομην επι θυραις αυτης9 Si me dejé seducir por alguna mujer o aceché a la puerta de mi vecino,
10 αρεσαι αρα και η γυνη μου ετερω τα δε νηπια μου ταπεινωθειη10 ¡que mi mujer muela el grano para otro y que otros abusen de ella!
11 θυμος γαρ οργης ακατασχετος το μιαναι ανδρος γυναικα11 Porque eso sí que es una infamia, un delito reprobado por los jueces;
12 πυρ γαρ εστιν καιομενον επι παντων των μερων ου δ' αν επελθη εκ ριζων απωλεσεν12 es un fuego que devora hasta la Perdición y exterminará de raíz todas mis cosechas.
13 ει δε και εφαυλισα κριμα θεραποντος μου η θεραπαινης κρινομενων αυτων προς με13 Si desestimé el derecho de mi esclavo o el de mi servidora, cuando litigaban conmigo,
14 τι γαρ ποιησω εαν ετασιν μου ποιησηται ο κυριος εαν δε και επισκοπην τινα αποκρισιν ποιησομαι14 ¿qué haré cuando Dios se levante, qué le replicaré cuando me pida cuenta?
15 ποτερον ουχ ως και εγω εγενομην εν γαστρι και εκεινοι γεγονασιν γεγοναμεν δε εν τη αυτη κοιλια15 El que me hizo a mí, ¿no lo hizo también a él? ¿No es uno mismo el que nos formó en el seno materno?
16 αδυνατοι δε χρειαν ην ποτ' ειχον ουκ απετυχον χηρας δε τον οφθαλμον ουκ εξετηξα16 Si rehusé a los pobres lo que ellos deseaban y dejé desfallecer los ojos de la viuda;
17 ει δε και τον ψωμον μου εφαγον μονος και ουχι ορφανω μετεδωκα17 si comí yo solo mi pedazo de pan, sin que el huérfano lo compartiera
18 οτι εκ νεοτητος μου εξετρεφον ως πατηρ και εκ γαστρος μητρος μου ωδηγησα18 –yo, que desde mi juventud lo crié como un padre y lo guié desde el vientre de mi madre–
19 ει δε και υπερειδον γυμνον απολλυμενον και ουκ ημφιασα19 si vi a un miserable sin ropa o a un indigente sin nada para cubrirse,
20 αδυνατοι δε ει μη ευλογησαν με απο δε κουρας αμνων μου εθερμανθησαν οι ωμοι αυτων20 y no me bendijeron en lo íntimo de su ser por haberse calentado con el vellón de mis corderos;
21 ει επηρα ορφανω χειρα πεποιθως οτι πολλη μοι βοηθεια περιεστιν21 si alcé mi mano contra un huérfano, porque yo contaba con una ayuda en la Puerta,
22 αποσταιη αρα ο ωμος μου απο της κλειδος ο δε βραχιων μου απο του αγκωνος μου συντριβειη22 ¡que mi espada se desprenda del cuello y mi brazo sea arrancado de su juntura!
23 φοβος γαρ κυριου συνεσχεν με και απο του λημματος αυτου ουχ υποισω23 Porque el terror de Dios me acarrearía la ruina y no podría resistir ante su majestad.
24 ει εταξα χρυσιον ισχυν μου ει δε και λιθω πολυτελει επεποιθησα24 Si deposité mi confianza en el oro y dije al oro fino: «Tú eres mi seguridad»;
25 ει δε και ευφρανθην πολλου πλουτου μοι γενομενου ει δε και επ' αναριθμητοις εθεμην χειρα μου25 si me alegré de tener muchas riquezas y de haber adquirido una enorme fortuna;
26 η ουχ ορω μεν ηλιον τον επιφαυσκοντα εκλειποντα σεληνην δε φθινουσαν ου γαρ επ' αυτοις εστιν26 si a la vista del sol resplandeciente y de la luna que pasaba radiante,
27 και ει ηπατηθη λαθρα η καρδια μου ει δε και χειρα μου επιθεις επι στοματι μου εφιλησα27 mi corazón se dejó seducir en secreto y le envié besos con la mano:
28 και τουτο μοι αρα ανομια η μεγιστη λογισθειη οτι εψευσαμην εναντιον κυριου του υψιστου28 ¡también eso sería un delito reprobado por los jueces, porque yo habría renegado del Dios de lo alto!
29 ει δε και επιχαρης εγενομην πτωματι εχθρων μου και ειπεν η καρδια μου ευγε29 ¿Acaso me alegré del infortunio de mi enemigo y me regocijé cuando le tocó una desgracia?
30 ακουσαι αρα το ους μου την καταραν μου θρυληθειην δε αρα υπο λαου μου κακουμενος30 No, no dejé que mi boca pecara, pidiendo su muerte con una imprecación.
31 ει δε και πολλακις ειπον αι θεραπαιναι μου τις αν δωη ημιν των σαρκων αυτου πλησθηναι λιαν μου χρηστου οντος31 ¿No decían los hombres de mi carpa: «¿Hay alguien que no se sació con su carne?».
32 εξω δε ουκ ηυλιζετο ξενος η δε θυρα μου παντι ελθοντι ανεωκτο32 Ningún extranjero pasaba la noche afuera, y yo abría mi puerta al caminante.
33 ει δε και αμαρτων ακουσιως εκρυψα την αμαρτιαν μου33 Si oculté mis transgresiones como un hombre cualquiera, escondiendo mi culpa en mi pecho,
34 ου γαρ διετραπην πολυοχλιαν πληθους του μη εξαγορευσαι ενωπιον αυτων ει δε και ειασα αδυνατον εξελθειν θυραν μου κολπω κενω34 porque temía el murmullo de la gente o me asustaba el desprecio de mis parientes, y me quedaba en silencio, sin salir a la puerta...
35 τις δωη ακουοντα μου χειρα δε κυριου ει μη εδεδοικειν συγγραφην δε ην ειχον κατα τινος35 ¡Ah, si alguien quisiera escucharme! Aquí está mi firma: ¡que el Todopoderoso me responda! En cuanto al documento que escriba mi oponente,
36 επ' ωμοις αν περιθεμενος στεφανον ανεγινωσκον36 yo lo llevaré sobre mis espaldas, y me lo ceñiré como una corona.
37 και ει μη ρηξας αυτην απεδωκα ουθεν λαβων παρα χρεοφειλετου37 Sí, le manifestaré cada uno de mis pasos; como un príncipe, me acercaré hasta él.
38 ει επ' εμοι ποτε η γη εστεναξεν ει δε και οι αυλακες αυτης εκλαυσαν ομοθυμαδον38 Si mi tierra gritó venganza contra mí y también sus surcos derramaron lágrimas;
39 ει δε και την ισχυν αυτης εφαγον μονος ανευ τιμης ει δε και ψυχην κυριου της γης εκβαλων ελυπησα39 si comí sus frutos sin pagar y extorsioné a sus propietarios,
40 αντι πυρου αρα εξελθοι μοι κνιδη αντι δε κριθης βατος και επαυσατο ιωβ ρημασιν40 ¡que en lugar de trigo salgan espinas, y en vez de cebada, ortigas punzantes!