Księga Psalmów 94

Biblia Tysiąclecia	BIBBIA VOLGARE
1 Boże, Mścicielu, Panie, Boże, Mścicielu, ukaż się!	1 Laude del cantico di David. Venite, facciamo festa al Signore; giubiliamo a Dio nostro Salvatore.
2 Powstań Ty, który sądzisz ziemię, daj pysznym odpłatę!	2 Andiamo inanzi alla sua faccia nella confessione; e in salmi giubiliamo a lui.
3 Jak długo występni, o Panie, jak długo będą się chełpić występni,	3 Egli è il grande Signore Iddio; è grande re sopra tutti li dii.
4 będą pleść i gadać bezczelnie, i chwalić się będą wszyscy złoczyńcy?	4 Per che nella sua mano sono tutti li fini della terra; e le altitudini delli monti sono sue.
5 Lud Twój, o Panie, depczą i uciskają Twoje dziedzictwo,	5 Suo è il mare, ed esso fece quello; e le sue mani formorono la secca terra.
6 mordują wdowę i przychodnia i zabijają sieroty.	6 Venite, adoriamolo e inginocchiamoci (dinanzi a Dio); piangiano dinanzi al Signore che ci ha fatto.
7 A mówią: Pan nie widzi, nie dostrzega [tego] Bóg Jakuba.	7 Per che egli è il Signore Iddio nostro; e noi siamo popolo della sua pastura, e pecore delle sue mani.
8 Pomnijcie, głupcy w narodzie! Kiedy zmądrzejecie, bezrozumni?	8 Se udirete oggi la sua voce, non indurate li cuori vostri,
9 Nie ma usłyszeć Ten, który ucho wszczepił, nie ma widzieć Ten, co utworzył oko,	9 sì come nella provocazione, secondo il giorno della tentazione nel deserto; dove tentorono me li padri vostri, provorono e videro le opere mie.
10 czy nie ma karać Ten, co strofuje ludy, Ten, który ludzi naucza mądrości?	10 Quaranta anni fui propinquo a quella generazione, e dissi: sempre questi fallano col cuore.
11 Pan zna myśli ludzkie: że są one marnością.	11 Ed egli non hanno conosciuto le vie mie; alli quali giurai nell' ira mia: non entreranno nel mio riposo.
12 Szczęśliwy mąż, którego Ty wychowujesz, o Panie, i prawem Twoim pouczasz,
13 by dać mu odpocząć w dniach nieszczęśliwych, nim grób wykopią dla występnego.
14 Pan bowiem nie odpycha swego ludu i nie porzuca swojego dziedzictwa;
15 lecz wyrok powróci do sprawiedliwości, za nią [pójdą] wszyscy, co są prawego serca.
16 Kto wystąpi w mojej obronie przeciw niegodziwcom? Kto mię zasłoni od złoczyńców?
17 Gdyby Pan mi nie udzielił pomocy, wnet by moja dusza zamieszkała [w kraju] milczenia.
18 A kiedy myślę: Moja noga się chwieje, wtedy mnie wspiera Twoja łaska, Panie!
19 Gdy się w moim sercu mnożą niepokoje, Twoje pociechy mnie orzeźwiają.
20 Co z Tobą ma wspólnego nieprawy trybunał, który sprowadza nieszczęście wbrew Prawu?
21 Choć czyhają na życie sprawiedliwego, chociaż potępiają krew niewinną:
22 na pewno Pan będzie mi obroną, a Bóg mój skałą ucieczki.
23 A tamtym za ich niegodziwość zapłaci; i zgubi ich własna złośliwość, nasz Pan Bóg ich zgubi.