Księga Psalmów 38

Biblia Tysiąclecia	LXX
1 Psalm Dawidowy. Dla wspomnienia.	1 εις το τελος τω ιδιθουν ωδη τω δαυιδ
2 Nie karć mnie, Panie, w Twoim gniewie i nie karz mnie w Twej zapalczywości!	2 ειπα φυλαξω τας οδους μου του μη αμαρτανειν εν γλωσση μου εθεμην τω στοματι μου φυλακην εν τω συστηναι τον αμαρτωλον εναντιον μου
3 Utkwiły bowiem we mnie Twoje strzały i ręka Twoja zaciążyła nade mną.	3 εκωφωθην και εταπεινωθην και εσιγησα εξ αγαθων και το αλγημα μου ανεκαινισθη
4 Nie ma w mym ciele nic zdrowego na skutek Twego zagniewania, nic nietkniętego w mych kościach na skutek mego grzechu.	4 εθερμανθη η καρδια μου εντος μου και εν τη μελετη μου εκκαυθησεται πυρ ελαλησα εν γλωσση μου
5 Bo winy moje przerosły moją głowę, gniotą mnie jak ciężkie brzemię.	5 γνωρισον μοι κυριε το περας μου και τον αριθμον των ημερων μου τις εστιν ινα γνω τι υστερω εγω
6 Cuchną, ropieją me rany na skutek mego szaleństwa.	6 ιδου παλαιστας εθου τας ημερας μου και η υποστασις μου ωσει ουθεν ενωπιον σου πλην τα συμπαντα ματαιοτης πας ανθρωπος ζων διαψαλμα
7 Jestem zgnębiony, nad miarę pochylony, przez cały dzień chodzę smutny.	7 μεντοιγε εν εικονι διαπορευεται ανθρωπος πλην ματην ταρασσονται θησαυριζει και ου γινωσκει τινι συναξει αυτα
8 Bo ogień trawi moje lędźwie i w moim ciele nie ma nic zdrowego.	8 και νυν τις η υπομονη μου ουχι ο κυριος και η υποστασις μου παρα σου εστιν
9 Jestem nad miarę wyczerpany i złamany; skowyczę, bo jęczy moje serce.	9 απο πασων των ανομιων μου ρυσαι με ονειδος αφρονι εδωκας με
10 Przed Tobą, Panie, wszelkie me pragnienie i moje wzdychanie nie jest przed Tobą ukryte.	10 εκωφωθην και ουκ ηνοιξα το στομα μου οτι συ ει ο ποιησας με
11 Serce się me we mnie trzepoce: moc mnie opuściła, zawodzi nawet światło moich oczu.	11 αποστησον απ' εμου τας μαστιγας σου απο της ισχυος της χειρος σου εγω εξελιπον
12 Przyjaciele moi i sąsiedzi stronią od mojej choroby i moi bliscy stoją z daleka.	12 εν ελεγμοις υπερ ανομιας επαιδευσας ανθρωπον και εξετηξας ως αραχνην την ψυχην αυτου πλην ματην ταρασσεται πας ανθρωπος διαψαλμα
13 Ci, którzy czyhają na moje życie, zastawiają sidła, ci, którzy źle mi życzą, mówią przewrotnie i przez cały dzień obmyślają podstępy.	13 εισακουσον της προσευχης μου κυριε και της δεησεως μου ενωτισαι των δακρυων μου μη παρασιωπησης οτι παροικος εγω ειμι παρα σοι και παρεπιδημος καθως παντες οι πατερες μου
14 A ja nie słyszę - jak głuchy; i jestem jak niemy, co ust nie otwiera.	14 ανες μοι ινα αναψυξω προ του με απελθειν και ουκετι μη υπαρξω
15 I stałem się jak człowiek, co nie słyszy; i nie ma w ustach odpowiedzi.
16 Bo Tobie ufam, o Panie! Ty odpowiesz, Panie, Boże mój!
17 Mówię bowiem: Niech się ze mnie nie cieszą; gdy moja noga się chwieje, niech się nie wynoszą nade mnie!
18 Bo jestem bardzo bliski upadku i ból mój jest zawsze przede mną.
19 Ja przecież wyznaję moją winę i trwożę się moim grzechem.
20 Lecz silni są ci, co bez powodu mi się sprzeciwiają, i liczni, którzy oszczerczo mnie nienawidzą.
21 Ci, którzy złem odpłacają za dobro, za to mi grożą, że idę za dobrem.
22 Nie opuszczaj mnie, Panie, mój Boże, nie bądź daleko ode mnie!
23 Spiesz mi na pomoc, Zbawienie moje - o Panie!