Księga Hioba 36

Biblia Tysiąclecia	SAGRADA BIBLIA
1 Dodał jeszcze Elihu, i rzekł:	1 Depois Eliú prosseguiu nestes termos:
2 Poczekaj chwilkę, wyjaśnię, bo jeszcze mam słowa od Boga.	2 Espera um pouco e te instruirei, tenho ainda palavras em defesa de Deus;
3 Daleko poniosę swą wiedzę, by ukazać sprawiedliwość Stwórcy.	3 irei buscar longe a minha ciência, e justificarei meu Criador.
4 Naprawdę, nie mówię podstępnie, prawdziwie jest mędrzec przed tobą.	4 Minhas palavras não são certamente mentirosas, estás tratando com um homem de ciência sólida.
5 Oto Bóg nie odrzuca potężnych, umysłów potężnych duchem,	5 Deus é poderoso, mas não é arrogante, é poderoso por sua ciência:
6 ale ciemięzcy żyć nie dozwoli, ubogim przyznaje słuszność,	6 não deixa viver o mau, faz justiça aos aflitos,
7 nie spuszcza oka z uczciwych, osadza ich na tronach z królami, wywyższa ich po wsze czasy.	7 não afasta os olhos dos justos; e os faz assentar com os reis no trono, numa glória eterna.
8 Gdy powrozami związani, w kajdany nędzy zostaną zakuci,	8 Se vierem a cair presos, ou se forem atados com os laços da infelicidade,
9 wtedy im stawia przed oczy ich czyny, by ciężkość przestępstw widzieli.	9 ele lhes faz reconhecer as suas obras, e as faltas que cometeram por orgulho;
10 Otwiera im uszy na radę, namawia: od zła niech odstąpią!	10 e abre-lhes os ouvidos para corrigi-los, e diz-lhes que renunciem à iniqüidade.
11 Gdy usłuchają z poddaniem, dni płyną im w dobrobycie, a lata mijają w szczęściu.	11 Se escutam e obedecem, terminam seus dias na felicidade, e seus anos na delícia;
12 Niewierni muszą zginąć od dzidy, wyginą z braku rozumu.	12 se não, morrem de um golpe, expiram por falta de sabedoria.
13 Ludzie zatwardziali gniew chowają, związani nie chcą ratunku;	13 Os corações ímpios são entregues à cólera; não clamam a Deus quando ele os aprisiona,
14 wyginą za dni młodości, a życie ich godne pogardy.	14 morrem em plena mocidade, a vida deles passa como a dos efeminados.
15 Biednego On ratuje przez nędzę, cierpieniem otwiera mu uszy.	15 Mas Deus salvará o pobre pela sua miséria, e o instrui pelo sofrimento.
16 I ciebie chce On wybawić z nieszczęść, przed tobą jest dal, nie cieśnina, i stół opływający tłuszczem.	16 A ti também retirará das fauces da angústia, numa larga liberdade, e no repouso de uma mesa bem guarnecida.
17 Lecz ty osądzasz jak niewierny. Dosięgną cię prawa i sądy.	17 E tu te comportas como um malvado, com o risco de incorrer em sentença e penalidade.
18 Strzeż się, by cię nie zwiodła obfitość i nie zmylił hojny okup.	18 Toma cuidado para que a cólera não te inflija um castigo, e que o tamanho do resgate não te perca.
19 Czy skłoni Mocarza twój krzyk bólu, choćbyś wytężył swe siły?	19 Levará ele em conta teu grito na aflição, e todos os esforços do vigor?
20 Spróbuj nie wzdychać do nocy, w której odchodzą najbliżsi.	20 Não suspires pela noite, para que os povos voltem para seus lugares.
21 Strzeż się, a zła unikaj! Przez nie dosięgła cię nędza.	21 Guarda-te de declinar para a iniqüidade, e de preferir a injustiça ao sofrimento.
22 Wielki jest Bóg w swej wszechmocy, któż takim mistrzem jak On?	22 Vê, Deus é sublime em seu poder. Que senhor lhe é comparável?
23 Kto Jego drogę chce zganić? Kto powie: źle uczyniłeś?	23 Quem lhe fixou seu caminho? Quem pode dizer-lhe: Fizeste mal?
24 Staraj się chwalić Jego dzieła, gdy o nich się pieśni układa.	24 Antes pensa em glorificar sua obra, que os humanos celebram em seus cantos.
25 Ogląda je każdy z radością, choć widzi je tylko z daleka.	25 Todos os homens a contemplam; o mortal a considera de longe.
26 Wielki jest Bóg, choć nieznany, lat Jego nikt nie policzy .	26 Deus é grande demais para que o possamos conhecer; o número de seus anos é incalculável.
27 On krople wody podnosi i mgłę na deszcz skrapla,	27 Atrai as gotinhas de água para transformá-las em chuva no nevoeiro,
28 one płyną z nieba wysoko, obficie spływają na ludzi.	28 as nuvens as espalham, e as destilam sobre a multidão dos homens.
29 A kto pojmuje warstwę chmur i huk niebieskiego namiotu?	29 Quem pode compreender como se estendem as nuvens, e o estrépito de sua tenda?
30 On, Najwyższy, ogniem zieje i zakrywa podstawy morza.	30 Espalha em volta dele a sua luz, e cobre os cimos das montanhas.
31 Tak utrzymuje ludzi i żywność im daje obficie.	31 É por esse meio que nutre os povos, e fornece-lhes abundância de alimentos.
32 Błyskawicą zbrojne ma ręce, wskazuje jej cel oznaczony,	32 Nas suas mãos estende o raio, fixa-lhe o alvo a atingir;
33 głos przeciw niemu wydaje: zazdrosny gniew na nieprawość.	33 seu estrondo o anuncia, o rebanho também anuncia aquele que se aproxima.