Księga Hioba 32

Biblia Tysiąclecia	DIODATI
1 I zaprzestali trzej mężowie odpowiadać Hiobowi, gdyż w oczach własnych był on sprawiedliwy.	1 ORA essendo que’ tre uomini restati di rispondere a Giobbe, perchè gli pareva di esser giusto;
2 Wtedy wybuchnął gniewem Elihu, syn Barakeela, Buzyta, ze szczepu Ram. Rozgniewał się na Hioba, że się uznaje u sprawiedliwego Boga.	2 Elihu, figliuolo di Baracheel, Buzita, della nazione di Ram, si accese nell’ira contro a Giobbe, perchè giustificava sè stesso anzi che Iddio;
3 Rozgniewał się i na trzech przyjaciół, że nie znaleźli odpowiedzi i potępili Boga.	3 e contro a’ tre amici di esso, perciocchè non aveano trovata alcuna replica, e pure aveano condannato Giobbe.
4 Odwlekał jednak Elihu rozmowę swą z Hiobem, ponieważ tamci wiekiem byli od niego starsi.	4 Ora Elihu avea aspettato che Giobbe avesse parlato; perciocchè egli ed i suoi amici erano più attempati di lui.
5 Teraz Elihu zauważył, że trzej mężowie nie wiedzą, co odpowiedzieć, i wybuchnął gniewem.	5 Ma, veggendo che non vi era replica alcuna nella bocca di que’ tre uomini, egli si accese nell’ira
6 Zabrał głos Elihu, syn Barakeela, Buzyta, i rzekł: Co do lat jestem młody, wy zaś jesteście już starzy: stąd się przeląkłem, strwożyłem, nie ujawniłem swej wiedzy.	6 Ed Elihu, figliuolo di Baracheel, Buzita, parlò, e disse: Io son giovane, e voi siete molto attempati; Perciò io ho avuta paura, ed ho temuto Di dichiararvi il mio parere.
7 Niech mówią lata - myślałem, podeszły wiek jest rozumny.	7 Io diceva: L’età parlerà, E la moltitudine degli anni farà conoscere la sapienza.
8 Ale to duch w człowieku, to Wszechmocnego tchnienie go poucza.	8 Certo lo spirito è negli uomini, Ma l’inspirazione dell’Onnipotente li fa intendere.
9 Mądrość nie z wiekiem przychodzi, a prawość nie tylko starcom jest znana.	9 I maggiori non son sempre savi; E i vecchi non intendono sempre la dirittura.
10 Stąd mówię: Mnie posłuchajcie; niechaj przedstawię swą wiedzę!	10 Perciò io ho detto: Ascoltatemi; Ed io ancora dichiarerò il mio parere.
11 Czekałem na wasze mowy, wasze dowody ważyłem; gdyście szukali wyrazów,	11 Ecco, io ho aspettate le vostre parole, Io ho pòrto l’orecchio alle vostre considerazioni, Finchè voi aveste ricercati de’ ragionamenti.
12 zwracałem na was uwagę. Nikt z was nie zwyciężył Hioba, nikt mu już nie odpowiada.	12 Ma avendo posto mente a voi, Ecco, non vi è alcun di voi che convinca Giobbe, Che risponda a’ suoi ragionamenti;
13 Nie mówcie: Znaleźliśmy mądrość; odeprze go Bóg, a nie człowiek.	13 Che talora non diciate: Noi abbiamo trovata la sapienza; Scaccilo ora Iddio, e non un uomo.
14 Własną przygotowuję mowę i nie tak, jak wy, mu odpowiem.	14 Or egli non ha ordinati i suoi ragionamenti contro a me; Io altresì non gli risponderò secondo le vostre parole
15 Zamilkli. Już więcej nie mówią: widocznie słów zabrakło.	15 Essi si sono sgomentati, non hanno più risposto; Le parole sono state loro tolte di bocca.
16 Czekałem. Nie odpowiadają. Stoją. Nie wiedzą, co odrzec.	16 Io dunque ho aspettato; ma perciocchè non parlano più, Perchè restano e non rispondono più;
17 Niech ja z kolei coś powiem, niech ja wyjawię swą wiedzę!	17 Io ancora risponderò per la parte mia; Io ancora dichiarerò il mio parere;
18 Gdyż słów jestem pełen, od wnętrza duch mnie przymusza.	18 Perciocchè io son pieno di parole, Lo spirito del mio ventre mi stringe.
19 Me serce jak wino zamknięte, rwie się jak nowe bukłaki.	19 Ecco, il mio ventre è come un vino che non ha spiraglio, E schianterebbesi come barili nuovi.
20 Muszę powiedzieć dla ulgi. Otworzę swe usta. Przemówię.	20 Io parlerò adunque, ed avrò alcuna respirazione; Io aprirò le mie labbra, e risponderò.
21 Nie trzymam niczyjej strony. Nie będę schlebiał nikomu, gdyż dusza moja nie cierpi pochlebstw, wnet by mnie Stwórca usunął.	21 Già non mi avvenga di aver riguardo alla qualità della persona di alcuno; Io non m’infingerò parlando ad un uomo.
	22 Perciocchè io non so infingermi; Altrimenti, colui che mi ha fatto di subito mi torrebbe via