1 Il Signore parlò a Mosè, dicendo: | 1 Locutusque est Dominus ad Moysen dicens: |
2 « Parla ai figli d'Israele e di' loro: Chi avrà fatto un voto ed avrà promesso a Dio l'anima sua, pagherà il prezzo secondo la stima: | 2 “ Loquere fi liis Israel et dices ad eos: Homo, qui votum fecerit et spoponderit Deo animas, sub aestimatione dabit pretium: |
3 se è un maschio dai venti anni ai sessanta darà cinquanta sicli d'argento, secondo il siclo del santuario; | 3 si fuerit masculus a vicesimo usque ad sexagesimum annum, dabit quinquaginta siclos argenti ad mensuram sanctuarii; |
4 se è una donna, trenta. | 4 si mulier, triginta. |
5 Dai cinque ai vent'anni l'uomo darà venti sicli; la donna dieci. | 5 A quinto autem anno usque ad vicesimum masculus dabit viginti siclos, femina decem; |
6 Da un mese a cinque anni sarà dato per un bambino cinque sicli, per una bambina tre. | 6 ab uno mense usque ad annum quintum pro masculo dabuntur quinque sicli, pro femina tres; |
7 Da sessant'anni in là, l'uomo darà quindici sicli; la donna dieci. | 7 sexagenarius et ultra masculus dabit quindecim siclos, femina decem. |
8 Un povero che non possa pagare l'estimazione si presenterà al sacerdote e darà quello che questi giudicherà e vedrà che egli possa dare. | 8 Si pauper fuerit et aestimationem reddere non valebit, sistet eum coram sacerdote, et quantum ille aestimaverit et viderit posse reddere, tantum dabit.
|
9 Se uno fa voto d'un animale che può essere immolato al Signore, l'animale sarà cosa santa, | 9 Animal autem, quod immolari potest Domino, si quis voverit, sanctum erit |
10 e non potrà cambiarsi, cioè non si potrà darne uno migliore pel cattivo, o uno peggiore pel buono; e se viene sostituito, tanto il cambiato che quello con cui si è cambiato sarà consacrato al Signore. | 10 et mutari non poterit, id est nec melius malo nec peius bono. Quod si mutaverit, et ipsum quod mutatum est et illud pro quo mutatum est, consecratum erit Domino. |
11 Se uno fa voto d'un animale immondo, che non può essere immolato al Signore, lo conduca al sacerdote, | 11 Animal immundum, quod immolari Domino non potest, si quis voverit, adducetur ante sacerdotem, |
12 Il quale, veduto se l'animale è buono o cattivo, ne fisserà il prezzo. | 12 qui diiudicans utrum bonum an malum sit, sicut statuet pretium, sic erit. |
13 Se poi l'offerente volesse riscattarlo, aggiungerà un quinto sopra la stima. | 13 Quod si redimere illud voluerit is qui offert, addet supra aestimationem quintam partem.
|
14 Se uno la voto della sua casa e la consacra al Signore, il sacerdote esaminerà se è buona o cattiva, e sarà venduta al prezzo da lui fissato; | 14 Homo si voverit domum suam et sanctificaverit Domino, considerabit eam sacerdos utrum bona an mala sit, et iuxta pretium, quod ab eo fuerit constitutum, stabit. |
15 se poi chi ha fatto il voto volesse riscattarla, avrà la casa, dato che abbia il quinto sopra la stima. | 15 Sin autem ille, qui voverat, voluerit redimere eam, dabit quintam partem aestimationis supra et habebit domum.
|
16 Se uno fa voto d'un campo dei suoi possessi e lo consacra al Signore, se ne farà la stima in ragione della sementa: se il campo è seminato con tritata moggia d'orzo, si venderà per cinquanta sicli d'argento. | 16 Quod si agrum possessionis suae voverit et consecraverit Domino, iuxta mensuram sementis aestimabitur pretium: si triginta homer hordei seritur terra, quinquaginta siclis aestimabitur argenti. |
17 Se fa voto del campo fin dal principiar del giubileo, sarà stimato quanto può valere; | 17 Si statim ab anno iobelei voverit agrum, quanto valere potest, tanto aestimabitur. |
18 se fa il voto qualche tempo dopo, il sacerdote calcolerà il prezzo secondo gli anni che mancano al giubileo, e si farà una detrazione dalla stima. | 18 Sin autem post aliquantum temporis, supputabit ei sacerdos pecuniam iuxta annorum, qui reliqui sunt, numerum usque ad iobeleum, et detrahetur ex pretio. |
19 E se colui che ha fatto il voto vorrà riscattare il campo, se lo terrà dopo avere aggiunto un quinto al prezzo di stima. | 19 Quod si voluerit redimere agrum ille, qui voverat, addet quintam partem aestimatae pecuniae et possidebit eum. |
20 Se poi non vorrà riscattarlo e verrà quindi venduto ad un altro, chi ne ha fatto voto non potrà riscattarlo; | 20 Sin autem noluerit redimere, sed alteri cuilibet vendiderit, ultra redimi non poterit; |
21 perchè venuto il giubileo, sarà consacrato al Signore, e come terra consacrata apparterrà di diritto ai sacerdoti. | 21 sed, cum iobelei venerit dies, sanctum erit Domino sicut ager anathematis; sacerdotis erit possessio eius. |
22 Se il campo consacrato al Signore è stato comprato e non fa parte dell'eredità dei maggiori, | 22 Quod si agrum emptum, qui non est de possessione maiorum, sanctificare voluerit Domino, |
23 Il sacerdote ne fisserà il prezzo secondo gli anni che mancano al giubileo, e chi ha fatto il voto darà tale prezzo al Signore. | 23 supputabit ei sacerdos iuxta annorum numerum usque ad iobeleum pretium, quod dabit ille, qui voverat, in ipso die ut sanctum Domino. |
24 Nel giubileo la terra tornerà al primo padrone che l'aveva venduta e del cui patrimonio faceva parte. | 24 In anno autem iobelei revertetur ager ad priorem dominum, qui vendiderat eum et habuerat in sortem possessionis suae.
|
25 Ogni stima si farà in sicli, del santuario. Il siclo vale venti oboli. | 25 Omnis aestimatio siclo sanctuarii ponderabitur; siclus viginti gera habet.
|
26 Nessuno potrà consacrar con voto i primogeniti che appartengono al Signore. Se è un bue o una pecora, appartiene al Signore, | 26 Primogenita, quae de animalibus ad Dominum pertinent, nemo sanctificare poterit et vovere: sive bos sive ovis fuerit, Domini sunt. |
27 se è animale immondo, chi l'ha offerto lo riscatterà, pagando quanto è stimato più un quinto; se non lo vuole riscattare sarà venduto al prezzo della stima. | 27 Quod si immundum est animal, redimet, qui obtulit, iuxta aestimationem et addet quintam partem pretii; si redimere noluerit, vendetur quanto fuerit.
|
28 Tutto quello che è consacrato al Signore, uomo, animale o campo che sia, non potrà esser nè venduto nè riscattato. Qualunque cosa sia stata una volta consacrata, sarà sacrosanta al Signore, | 28 Omne anathema, quod aliquis vir consecrat Domino de omni possessione sua, sive homo fuerit sive animal sive ager, non veniet nec redimi poterit; quidquid semel fuerit consecratum, sanctum sanctorum erit Domino. |
29 Ogni cosa consacrata e offerta dall'uomo non sarà riscattata, ma verrà messa a morte. | 29 Et omnis homo, qui ut anathema offertur, non redimetur, sed morte morietur.
|
30 Ogni decima della terra, sia dei frutti dei campi che degli alberi è del Signore ed è consacrata a lui. | 30 Omnes decimae terrae sive de frugibus sive de pomis arborum Domini sunt, sanctum Domino. |
31 E se uno vorrà riscattare le sue decime vi aggiungerà il quinto. | 31 Si quis autem voluerit redimere aliquid de decimis suis, addet quintam partem. |
32 Nelle decime dei buoi, delle pecore e delle capre, ogni decimo capo che passa sotto la verga del pastore sarà consacrato al Signore. | 32 Omnes decimae boves et oves et caprae, quae sub pastoris virga transeunt, quidquid decimum venerit, erit sanctum Domino. |
33 Non si sceglierà nè il buono nè il cattivo, nè potrà sostituirsi: se si sostituisce un animale all'altro, saran consacrati al Signore tutt'e due e non potran riscattarsi ». | 33 Non discernetur inter bonum et malum nec altero commutabitur; si quis mutaverit, et quod mutatum est et pro quo mutatum est, sanctum erit et non redimetur ”.
|
34 Questi sono i comandamenti che il Signore diede a Mosè per i figli d'Israele nel monte Sinai. | 34 Haec sunt praecepta, quae mandavit Dominus Moysi ad filios Israel in monte Sinai.
|