Giobbe 6

BIBBIA TINTORI	GREEK BIBLE
1 Allora Giobbe rispose dicenedo:	1 Ο δε Ιωβ απεκριθη και ειπεν?
2 « Oh, se fossero pesati i miei peccati pei quali ho meritato il castigo, insieme alla sventura che soffro, sulla bilancia!	2 Ειθε να εζυγιζετο τωοντι η λυπη μου, και η συμφορα μου να ετιθετο ολη ομου εν τη πλαστιγγι.
3 Questa apparirebbe più pesante dell'arena a del mare. Ecco perchè le mie parole son piene di dolore:	3 Επειδη τωρα ηθελεν εισθαι βαρυτερα υπερ την αμμον της θαλασσης? δια τουτο οι λογοι μου καταπινονται.
4 perchè le saette del Signore mi trafiggono, il loro veleno esaurisce il mio spirito, mentre i terrori del Signore mi assaltano.	4 Διοτι τα βελη του Παντοδυναμου ειναι εντος μου, των οποιων το φαρμακιον εκπινει το πνευμα μου? οι τρομοι του Θεου παραταττονται εναντιον μου.
5 Raglia forse l'asino selvatico quando ha l'erba davanti, o muggisce il bue dinanzi alla mangiatoia piena?	5 Ογκαται ο αγριος ονος παρα τη χλοη; η μυκαται ο βους παρα τη φατνη αυτου;
6 Si può mangiare una vivanda insipida senza sale? Si può gustare ciò che assaggiato dà la morte?	6 Τρωγεται το ανοστον χωρις αλατος; η υπαρχει γευσις εν τω λευκωματι του ωου;
7 Ciò che prima io sdegnava toccare, ora, nel bisogno, è diventato il mio cibo.	7 Τα πραγματα, τα οποια η ψυχη μου απεστρεφετο να εγγιση, εγειναν ως το αηδες φαγητον μου.
8 Oh! mi avvenisse quel che desidero, mi concedesse Iddio quel che aspetto!	8 Ειθε να απελαμβανον την αιτησιν μου, και να μοι εδιδεν ο Θεος την Επιθυμιαν μου.
9 Che colui che ha cominciato mi finisca, lasci libera la sua mano e mi faccia morire!	9 Και να ηθελεν ευδοκησει ο Θεος να με αφανιση? να απολυση την χειρα αυτου και να με κοψη.
10 Ciò mi sarebbe di consolazione, che in mezzo ai mali non mi risparmi, e di non essermi opposto alle parole del Santo.	10 Και θελει εισθαι ετι η παρηγορια μου, οτι, και αν καταναλωθω εν τη θλιψει και αυτος δεν με λυπηθη, εγω δεν εκρυψα τους λογους του Αγιου.
11 E qual'è la mia forza da poterla durare? Quale fine m'aspetta, per sopportare con pazienza?	11 Ποια η δυναμις μου, ωστε να εγκαρτερω; και ποιον το τελος μου, ωστε να υποφερη η ψυχη μου;
12 La mia resistenza non è come quella delle pietre, e la mia carne non è di bronzo.	12 Μηπως η δυναμις μου ειναι δυναμις λιθων; η η σαρξ μου χαλκος;
13 Ecco, non c'è più energia in me, ed anche i miei cari mi hanno abbandonato.	13 Μηπως δεν εξελιπεν εν εμοι η βοηθεια μου και απεμακρυνθη απ' εμου η σωτηρια;
14 Chi non ha compassione per l'amico non ha più il timore del Signore.	14 Εις τον τεθλιμμενον ελεος πρεπει παρα του φιλου αυτου? αλλ' αυτος εγκατελιπε τον φοβον του Παντοδυναμου.
15 I miei fratelli son passati davanti a me come un torrente che precipita nelle convalli.	15 Οι αδελφοι μου εφερθησαν απατηλως ως χειμαρρος, ως ρευμα χειμαρρων παρηλθον?
16 A chi teme la brinata cadrà addosso la neve.	16 οιτινες θολονονται εκ του παγου, εις τους οποιους διαλυεται η χιων?
17 Appena si saran dileguati, periranno, ai primi calori dispariranno dal loro luogo.	17 οταν θερμανθωσιν, εκλειπουσιν? οταν γεινη θερμοτης, εξαλειφονται απο του τοπου αυτων.
18 I sentieri dove camminano son tortuosi, inoltrandosi nel deserto, periranno.	18 Τα ιχνη της πορειας αυτων συστρεφονται? καταντωσιν εις το μηδεν και χανονται?
19 Mirate i sentieri di Tema e le strade di Saba, e aspettate un poco.	19 τα πληθη της Θαιμα εθεωρουν, οι συνοδοιποροι της Σεβα περιεμενον αυτους?
20 Son confusi, perchè io ho sperato; venuti fino a me, sono stati coperti di confusione.	20 Εψευσθησαν της ελπιδος αυτων? ηλθον εκει και ενετραπησαν.
21 Siete venuti ora, e al sol vedere il mio male inorridite.	21 Τωρα και σεις εισθε ως αυτοι? ειδετε την πληγην μου και ετρομαξατε.
22 Vi ho forse detto: Portatemi qualche cosa, datemi dei vostri beni?	22 Μηπως εγω ειπα, Φερετε προς εμε; η, Δοτε δωρον εις εμε απο της περιουσιας υμων;
23 Oppure: Liberatemi dalla mano del nemico, strappatemi dalla mano dei potenti?	23 η, Ελευθερωσατε με εκ της χειρος του εχθρου; η, Λυτρωσατε με εκ της χειρος των ισχυρων;
24 Insegnatemi, e io tacerò e se per caso ho sbagliato, mostratemelo.	24 Διδαξατε με, και εγω θελω σιωπησει? και δειξατε μοι κατα τι εσφαλα.
25 Perchè intaccate le parole di verità, mentre non v'è tra voi chi possa riprendermi?	25 Ποσον ισχυροι ειναι οι ορθοι λογοι? αλλ' ο ελεγχος σας, τι αποδεικνυει;
26 Solo per rimproverare fate dei discorsi, e gettate le parole al vento;	26 Φανταζεσθε να ελεγξητε λογους, ενω αι ομιλιαι του απηλπισμενου ειναι ως ανεμος;
27 date addosso all'orfano, e vi sforzate di rovinare il vostro amico.	27 Τωοντι, σεις επιπιπτετε επι τον ορφανον, και σκαπτετε λακκον εις τον φιλον σας.
28 Su via, portate in fondo quel che avete cominciato, porgete l'orecchio, e guardate se mentisco.	28 Τωρα λοιπον ευαρεστηθητε να εμβλεψητε εις εμε, διοτι εμπροσθεν υμων κειται αν εγω ψευδωμαι.
29 Rispondete, vi prego, senza altercare, e dicendo ciò che è giusto, giudicate;	29 Επιστρεψατε, παρακαλω? ας μη γεινη αδικια? ναι, επιστρεψατε παλιν? η δικαιοσυνη μου ειναι εν τουτω.
30 e non troverete iniquità sulla mia lingua e sulla mia bocca non risuonerà la stoltezza ».	30 Υπαρχει αδικια εν τη γλωσση μου; δεν δυναται ο ουρανισκος μου να διακρινη τα διεφθαρμενα;