Genesi 4
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
BIBBIA TINTORI | VULGATA |
---|---|
1 Adamo poi conobbe la sua moglie Eva, la quale concepì e partorì Caino, dicendo: « Ho ottenuto un uomo coll'aiuto di Dio ». | 1 Adam vero cognovit uxorem suam Hevam, quæ concepit et peperit Cain, dicens : Possedi hominem per Deum. |
2 Dipoi partorì il fratello di lui, Abele. E Abele fu pastore di pecore; Caino invece, agricoltore. | 2 Rursumque peperit fratrem ejus Abel. Fuit autem Abel pastor ovium, et Cain agricola. |
3 Ed avvenne che dopo molto tempo Caino fece al Signore un'offerta dei frutti della terra, | 3 Factum est autem post multos dies ut offerret Cain de fructibus terræ munera Domino. |
4 ed anche Abele offerse dei primogeniti del suo gregge e dei più grassi; ed il Signore guardò benignamente Abele ed i suoi doni; | 4 Abel quoque obtulit de primogenitis gregis sui, et de adipibus eorum : et respexit Dominus ad Abel, et ad munera ejus. |
5 ma non volse lo sguardo a Caino e ai suoi doni. E Caino ne fu molto irritato, e il suo volto fu abbattuto. | 5 Ad Cain vero, et ad munera illius non respexit : iratusque est Cain vehementer, et concidit vultus ejus. |
6 E il Signore gli disse: «Perchè sei irritato? e perchè hai il viso abbattuto? | 6 Dixitque Dominus ad eum : Quare iratus es ? et cur concidit facies tua ? |
7 Non è egli vero che se farai bene, avrai bene; e se farai male, il peccato sarà subito alla tua porta? Ma sotto di te sarà il desiderio di esso, e tu lo devi dominare ». | 7 nonne si bene egeris, recipies : sin autem male, statim in foribus peccatum aderit ? sed sub te erit appetitus ejus, et tu dominaberis illius. |
8 Or Caino disse ad Abele suo fratello: «Andiamo fuori ». E quando furono nei campi, Caino saltò addosso al suo fratello Abele e lo uccise. | 8 Dixitque Cain ad Abel fratrem suum : Egrediamur foras. Cumque essent in agro, consurrexit Cain adversus fratrem suum Abel, et interfecit eum. |
9 E il Signore disse a Caino: «Dov'è Abele tuo fratello? » Ed egli rispose: « Io non lo so: son io forse il custode di mio fratello? » | 9 Et ait Dominus ad Cain : Ubi est Abel frater tuus ? Qui respondit : Nescio : num custos fratris mei sum ego ? |
10 E il Signore gli disse: « Che hai fatto? La voce del sangue di tuo fratello grida a me dalla terra. | 10 Dixitque ad eum : Quid fecisti ? vox sanguinis fratris tui clamat ad me de terra. |
11 Or dunque tu sarai maledetto sopra la terra che ha aperto la sua bocca a ricevere dalla tua mano il sangue del tuo fratello. | 11 Nunc igitur maledictus eris super terram, quæ aperuit os suum, et suscepit sanguinem fratris tui de manu tua. |
12 Quando l'avrai lavorata, essa non ti darà i suoi frutti, e tu sarai ramingo e fuggiasco sopra la terra ». | 12 Cum operatus fueris eam, non dabit tibi fructus suos : vagus et profugus eris super terram. |
13 E Caino disse al Signore: « La mia iniquità è troppo grande perchè io possa meritar perdono! | 13 Dixitque Cain ad Dominum : Major est iniquitas mea, quam ut veniam merear. |
14 Ecco tu oggi mi scacci da questa terra, ed io starò nascosto lungi dalla tua faccia, e sarò ramingo e fuggiasco sulla terra; ma chiunque mi troverà mi ucciderà ». | 14 Ecce ejicis me hodie a facie terræ, et a facie tua abscondar, et ero vagus et profugus in terra : omnis igitur qui invenerit me, occidet me. |
15 E il Signore gli disse: « Non sarà cosi; perchè chi ucciderà Caino avrà castigo sette volte maggiore ». Pose quindi il Signore un segno su Caino, affinchè nessuno di quelli che lo incontrassero l'uccidesse. | 15 Dixitque ei Dominus : Nequaquam ita fiet : sed omnis qui occiderit Cain, septuplum punietur. Posuitque Dominus Cain signum, ut non interficeret eum omnis qui invenisset eum. |
16 E Caino, fuggito dal cospetto del Signore, andò vagabondo per la terra, e abitò nel paese che è ad oriente di Eden. | 16 Egressusque Cain a facie Domini, habitavit profugus in terra ad orientalem plagam Eden. |
17 E Caino conobbe sua moglie, la quale concepì e partorì Enoc. Egli poi fabbricò una città che chiamò Enoc, dal nome del suo figliolo, | 17 Cognovit autem Cain uxorem suam, quæ concepit, et peperit Henoch : et ædificavit civitatem, vocavitque nomen ejus ex nomine filii sui, Henoch. |
18 Dipoi Enoc generò Irad, e Irad generò Maviael, e Maviael generò Matusael, e Matusael generò Lamec, | 18 Porro Henoch genuit Irad, et Irad genuit Maviaël, et Maviaël genuit Mathusaël, et Mathusaël genuit Lamech. |
19 il quale prese due mogli, delle quali una si chiamava Ada, e l'altra Sella. | 19 Qui accepit duas uxores, nomen uni Ada, et nomen alteri Sella. |
20 Ada partorì Iabel, che fu il padre di coloro che abitano sotto le tende e dei pastori. | 20 Genuitque Ada Jabel, qui fuit pater habitantium in tentoriis, atque pastorum. |
21 Il nome del suo fratello fu lubal, il quale fu il padre dei sonatori di cetra e d'organo. | 21 Et nomen fratris ejus Jubal : ipse fuit pater canentium cithara et organo. |
22 Sella partorì anche Tubalcain, che lavorò col martello e fu artefice in ogni sorte di lavori di rame e di ferro; e la sorella di Tubalcain fu Noema. | 22 Sella quoque genuit Tubalcain, qui fuit malleator et faber in cuncta opera æris et ferri. Soror vero Tubalcain, Noëma. |
23 E Lamec disse alle sue mogli: « Ada e Sella, ascoltate la mia voce; o mogli di Lamec, ascoltate le mie parole: Ho ucciso un uomo con una mia ferita, e un giovinetto con un mio colpo. | 23 Dixitque Lamech uxoribus suis Adæ et Sellæ : Audite vocem meam, uxores Lamech ; auscultate sermonem meum : quoniam occidi virum in vulnus meum, et adolescentulum in livorem meum. |
24 Se Caino sarà vendicato sette volte, Lamec sarà settantasette volte ». | 24 Septuplum ultio dabitur de Cain : de Lamech vero septuagies septies. |
25 E Adamo conobbe ancora la sua moglie, ed essa partorì un figliolo a cui pose nome Set, dicendo: « Dio m'ha dato un altro figlio in luogo di Abele ucciso da Caino ». | 25 Cognovit quoque adhuc Adam uxorem suam : et peperit filium, vocavitque nomen ejus Seth, dicens : Posuit mihi Deus semen aliud pro Abel, quem occidit Cain. |
26 Ed anche a Set nacque un figliolo, che egli chiamò Enos. Questi cominciò ad invocare il nome del Signore. | 26 Sed et Seth natus est filius, quem vocavit Enos : iste c?pit invocare nomen Domini. |