Salmi 74
123456789101112131415161718192021222324252627282930313233343536373839404142434445464748495051525354555657585960616263646566676869707172737475767778798081828384858687888990919293949596979899100101102103104105106107108109110111112113114115116117118119120121122123124125126127128129130131132133134135136137138139140141142143144145146147148149150
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
LA SACRA BIBBIA | NOVA VULGATA |
---|---|
1 Maskil. Di Asaf. Perché, o Dio, ci respingi per sempre? Perché divampa la tua ira contro il gregge del tuo pascolo? | 1 Maskil. Asaph. Ut quid, Deus, reppulisti in finem, iratus est furor tuus super oves pascuae tuae? |
2 Ricòrdati della tua comunità che ti acquistasti da tempo, che riscattasti quale tribù della tua eredità, del monte Sion, dove fissasti la tua dimora. | 2 Memor esto congregationis tuae, quam possedisti ab initio. Redemisti virgam hereditatis tuae: mons Sion, in quo habitasti. |
3 Volgi i tuoi passi a queste rovine irreparabili, verso tutte le devastazioni che il nemico ha fatte nel santuario. | 3 Leva gressus tuos in ruinas sempiternas: omnia vastavit inimicus in sancto. |
4 Ruggirono i tuoi nemici nel luogo delle tue assemblee; là issarono i loro vessilli. | 4 Rugierunt, qui oderunt te, in medio congregationis tuae; posuerunt signa sua in signa. |
5 Sembrava che vibrassero le scuri nel fitto d'una selva; | 5 Visi sunt quasi in altum securim vibrantes in silva condensa. |
6 abbatterono le sue porte tutto d'un colpo, le frantumarono con ascia e scure. | 6 Exciderunt ianuas eius in idipsum; in securi et ascia deiecerunt. |
7 Dettero alle fiamme il tuo santuario, profanarono fino a terra la dimora del tuo nome; | 7 Incenderunt igni sanctuarium tuum, in terram polluerunt tabernaculum nominis tui; |
8 dicendo in cuor loro: "Distruggiamoli tutto d'un colpo!". Hanno incendiato tutti i luoghi di culto che si trovavano nel paese. | 8 dixerunt in corde suo: “ Opprimamus eos simul ”. Combusserunt omnes congregationes Dei in terra. |
9 I nostri vessilli non li vediamo più; non c'è più nessun profeta, e fra noi non c'è alcuno che sappia fino a quando. | 9 Signa nostra non vidimus; iam non est propheta, et apud nos non est qui cognoscat amplius. |
10 Fino a quando, o Dio, lancerà insulti l'avversario? Il nemico potrà forse per sempre disprezzare il tuo nome? | 10 Usquequo, Deus, improperabit inimicus, spernet adversarius nomen tuum in finem? |
11 Perché ritrai la tua mano e trattieni in seno la tua destra? | 11 Ut quid avertis manum tuam et tenes dexteram tuam in medio sinu tuo? |
12 Ma Dio è mio re dai tempi antichi, Colui che opera vittorie nel mezzo del paese. | 12 Deus autem rex noster ante saecula, operatus est salutes in medio terrae. |
13 Tu con la tua potenza dividesti il mare, schiacciasti la testa di draghi sulle acque. | 13 Tu conscidisti in virtute tua mare, contribulasti capita draconum in aquis. |
14 Tu fracassasti il capo del Leviatàn, lo desti in pasto ai mostri marini. | 14 Tu confregisti capita Leviathan, dedisti eum escam monstris maris. |
15 Tu fonti e torrenti facesti scaturire, mentre fiumi perenni facesti seccare. | 15 Tu dirupisti fontes et torrentes; tu siccasti fluvios perennes. |
16 Tuo è il giorno e tua è la notte, tu fissasti la luna e il sole. | 16 Tuus est dies, et tua est nox, tu fabricatus es luminaria et solem. |
17 Tu stabilisti i confini della terra, estate e inverno, tu li formasti. | 17 Tu statuisti omnes terminos terrae, aestatem et hiemem, tu plasmasti ea. |
18 Ricòrdati di questo: il nemico ha vilipeso, o Dio, un popolo stolto ha insultato il tuo nome. | 18 Memor esto huius: inimicus improperavit Domino, et populus insipiens sprevit nomen tuum. |
19 Non abbandonare alle fiere l'anima che ti loda; non lasciare in oblio la vita dei tuoi poveri. | 19 Ne tradas bestiis animas confitentes tibi et animas pauperum tuorum ne obliviscaris in finem. |
20 Sii fedele all'alleanza, poiché nei remoti angoli della terra abbondano i covi della violenza. | 20 Respice in testamentum, quia repleta sunt latibula terrae tentoriis violentiae. |
21 L'umile non torni confuso; l'afflitto e il povero lodino il tuo nome. | 21 Ne revertatur humilis factus confusus; pauper et inops laudabunt nomen tuum. |
22 Sorgi, o Dio, e difendi la tua causa; ricòrdati degli insulti che verso di te rivolge lo stolto tutto il giorno. | 22 Exsurge, Deus, iudica causam tuam; memor esto improperiorum tuorum, quae ab insipiente fiunt tota die. |
23 Non dimenticare lo strepito dei tuoi nemici, il tumulto sempre crescente di quanti a te si ribellano. | 23 Ne obliviscaris voces inimicorum tuorum; tumultus adversariorum tuorum ascendit semper. |