Salmi 18
123456789101112131415161718192021222324252627282930313233343536373839404142434445464748495051525354555657585960616263646566676869707172737475767778798081828384858687888990919293949596979899100101102103104105106107108109110111112113114115116117118119120121122123124125126127128129130131132133134135136137138139140141142143144145146147148149150
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
NOVA VULGATA | LA SACRA BIBBIA |
---|---|
1 Magistro chori. David, servi Domini, qui locutus est ad Dominum verba huius cantici, quando Dominus eum liberaverat e potestate omnium inimicorum suorum | 1 Al maestro di coro. Del servo del Signore Davide, il quale pronunciò al Signore le parole di questo canto nel giorno in cui lo liberò dalla mano dei suoi nemici e dal potere degli inferi, |
2 et e manu Saul. Dixit igitur: Diligam te, Domine, fortitudo mea. | 2 dicendo: Ti esalto, o Signore, mia forza, |
3 Domine, firmamentum meum et refugium meum et liberator meus; Deus meus, adiutor meus, et sperabo in eum; protector meus et cornu salutis meae et susceptor meus. | 3 Signore, mia roccia, mia fortezza, mio scampo; mio Dio, mia rupe di rifugio; mio scudo, potenza di mia salvezza, |
4 Laudabilem invocabo Dominum, et ab inimicis meis salvus ero. | 4 degno di ogni lode. Ho invocato il Signore e sono salvo dai miei nemici. |
5 Circumdederunt me fluctus mortis, et torrentes Belial conturbaverunt me; | 5 Flutti mortali mi circondarono, torrenti esiziali mi travolsero, |
6 funes inferni circumdederunt me, praeoccupaverunt me laquei mortis. | 6 mi avvolsero vincoli infernali, mi avvinsero lacci di morte. |
7 In tribulatione mea invocavi Dominum et ad Deum meum clamavi; exaudivit de templo suo vocem meam, et clamor meus in conspectu eius introivit in aures eius. | 7 Nella mia angoscia invocai il Signore, al mio Dio gridai aiuto; la mia voce udì dal suo tempio, giunse il mio grido alle sue orecchie. |
8 Commota est et contremuit terra; fundamenta montium concussa sunt et commota sunt, quoniam iratus est. | 8 Allora vacillò la terra e sussultò; le basi dei monti tremarono, vacillarono allo scoppio della sua ira. |
9 Ascendit fumus de naribus eius, et ignis de ore eius devorans; carbones succensi processerunt ab eo. | 9 Salì fumo dalle sue narici, fuoco divorante dalla sua bocca, carboni fiammeggianti dalla sua persona. |
10 Inclinavit caelos et descendit, et caligo sub pedibus eius. | 10 Allora piegò i cieli e discese, con una nube sotto i suoi piedi; |
11 Et ascendit super cherub et volavit, ferebatur super pennas ventorum. | 11 salì sopra un cherubino e volò, librandosi su ali spiegate. |
12 Et posuit tenebras latibulum suum, in circuitu eius tabernaculum eius, tenebrosa aqua, nubes aeris. | 12 Pose le tenebre quale velo all'intorno, fece sua tenda l'oscurità delle acque. |
13 Prae fulgore in conspectu eius nubes transierunt, grando et carbones ignis. | 13 Dallo splendore della sua presenza si sprigionava grandine con carboni di fuoco. |
14 Et intonuit de caelo Dominus, et Altissimus dedit vocem suam: grando et carbones ignis. | 14 Il Signore tuonò dal cielo, l'Altissimo emise la sua voce; |
15 Et misit sagittas suas et dissipavit eos, fulgura iecit et conturbavit eos. | 15 scagliò le sue frecce e li disperse, moltiplicò i suoi lampi e li sbaragliò. |
16 Et apparuerunt fontes aquarum, et revelata sunt fundamenta orbis terrarum ab increpatione tua, Domine, ab inspiratione spiritus irae tuae. | 16 E apparvero le profondità del mare, si scoprirono le fondamenta del mondo, alla tua minaccia, o Signore, al soffio dell'alito delle tue narici. |
17 Misit de summo et accepit me et assumpsit me de aquis multis; | 17 Stese la sua mano e mi prese, mi trasse fuori dalle acque profonde, |
18 eripuit me de inimicis meis fortissimis et ab his, qui oderunt me, quoniam confortati sunt super me. | 18 mi liberò dai miei nemici benché assai più potenti, da quelli che m'odiavano benché più forti di me. |
19 Oppugnaverunt me in die afflictionis meae, et factus est Dominus fulcimentum meum; | 19 Mi affrontarono nel giorno della mia sventura, ma il Signore divenne per me un sostegno. |
20 et eduxit me in latitudinem, salvum me fecit, quoniam voluit me. | 20 Mi fece uscire al largo, mi trasse in salvo poiché mi vuol bene. |
21 Et retribuet mihi Dominus secundum iustitiam meam et secundum puritatem manuum mearum reddet mihi, | 21 Mi ha trattato il Signore secondo la mia giustizia, secondo la purezza delle mie mani mi ha ripagato. |
22 quia custodivi vias Domini nec impie recessi a Deo meo. | 22 Sì, ho osservato le vie del Signore e non mi sono allontanato dal mio Dio. |
23 Quoniam omnia iudicia eius in conspectu meo, et iustitias eius non reppuli a me; | 23 Sì, tutte le sue leggi sono dinanzi a me, i suoi decreti non ho rimosso da me. |
24 et fui immaculatus cum eo et observavi me ab iniquitate. | 24 Retto sono stato con lui e mi sono custodito da ogni mia colpa. |
25 Et retribuit mihi Dominus secundum iustitiam meam et secundum puritatem manuum mearum in conspectu oculorum eius. | 25 Il Signore mi ha ripagato secondo la mia giustizia, essendo pure le mie mani davanti ai suoi occhi. |
26 Cum sancto sanctus eris et cum viro innocente innocens eris | 26 Con l'uomo pietoso ti fai pietoso, con l'uomo retto ti mostri retto, |
27 et cum electo electus eris et cum perverso callidus eris. | 27 con chi è puro agisci da puro, con chi è perverso ti fai guardingo. |
28 Quoniam tu populum humilem salvum facies et oculos superborum humiliabis. | 28 Sì, tu un popolo umile poni in salvo e occhi superbi esponi al disprezzo. |
29 Quoniam tu accendis lucernam meam, Domine; Deus meus illuminat tenebras meas. | 29 Sì, tu sei la mia lucerna, o Signore, il mio Dio che dà luce alla mia oscurità. |
30 Quoniam in te aggrediar hostium turmas et in Deo meo transiliam murum. | 30 Sì, con te sono pieno di forza quando vado all'assalto; con il mio Dio do la scalata a qualunque muraglia. |
31 Deus, impolluta via eius, eloquia Domini igne examinata; protector est omnium sperantium in se. | 31 La via di Dio è integra, la parola del Signore è sicura; uno scudo egli è per quanti si rifugiano in lui. |
32 Quoniam quis Deus praeter Dominum? Aut quae munitio praeter Deum nostrum? | 32 Poiché chi è Dio all'infuori del Signore e chi è una rupe all'infuori del nostro Dio? |
33 Deus, qui praecinxit me virtute et posuit immaculatam viam meam; | 33 Dio mi cinse di forza e rese piana la mia via, |
34 qui perfecit pedes meos tamquam cervorum et super excelsa statuit me; | 34 rese i miei piedi come di cerve e sopra le alture mi fa stare sicuro; |
35 qui docet manus meas ad proelium, et tendunt arcum aereum brachia mea. | 35 le mie mani addestrò alla guerra e le mie braccia a tirar l'arco di bronzo. |
36 Et dedisti mihi scutum salutis tuae, et dextera tua suscepit me, et exauditio tua magnificavit me. | 36 Hai dato a me il tuo scudo di salvezza; con la tua destra sei stato il mio sostegno moltiplicando su di me la tua benignità. |
37 Dilatasti gressus meos subtus me, et non sunt infirmata vestigia mea. | 37 Hai fatto largo ai miei passi sotto di me e i miei talloni non hanno ceduto. |
38 Persequebar inimicos meos et comprehendebam illos et non convertebar, donec deficerent. | 38 Inseguivo i miei nemici e li raggiungevo e non mi voltavo senz'averli annientati; |
39 Confringebam illos, nec poterant stare, cadebant subtus pedes meos. | 39 li abbattevo e non potevano rialzarsi, essi cadevano sotto i miei piedi; |
40 Et praecinxisti me virtute ad bellum et supplantasti insurgentes in me subtus me. | 40 mi cingevi di forza per la battaglia, sotto di me piegavi i miei avversari; |
41 Et inimicos meos dedisti mihi dorsum et odientes me disperdidisti. | 41 ai miei nemici mi ponevi alle spalle, quanti mi odiavano io li sterminai. |
42 Clamaverunt, nec erat qui salvos faceret, ad Dominum, nec exaudivit eos. | 42 Al loro grido d'aiuto nessuno rispose, gridarono al Signore e non li esaudì; |
43 Et comminui eos ut pulverem ante faciem venti, ut lutum platearum contrivi eos. | 43 li disperdevo come polvere del suolo, come fango delle strade io li calpestavo. |
44 Eripuisti me de contradictionibus populi, constituisti me in caput gentium. Populus, quem non cognovi, servivit mihi, | 44 Da contese di popolo mi hai liberato, mi hai posto a capo delle nazioni. Popoli che non conoscevo sono diventati miei sudditi. |
45 in auditu auris oboedivit mihi. Filii alieni blanditi sunt mihi, | 45 All'udir d'orecchio essi mi obbediscono, gli stranieri si inchinano davanti a me; |
46 filii alieni inveterati sunt, contremuerunt in abditis suis. | 46 cadono esausti i popoli stranieri, escono trepidanti dai loro rifugi. |
47 Vivit Dominus, et benedictus Adiutor meus, et exaltetur Deus salutis meae. | 47 Viva il Signore e benedetta la mia rupe, sia esaltato il Dio del mio soccorso, |
48 Deus, qui das vindictas mihi et subdis populos sub me, liberator meus de inimicis meis iracundis; | 48 il Dio che mi ha dato vittoria e sotto di me ha soggiogato i popoli. |
49 et ab insurgentibus in me exaltas me, a viro iniquo eripis me. | 49 Mi ha liberato da rabbiosi nemici, mi ha esaltato sui miei avversari, mi ha sottratto a uomini violenti. |
50 Propterea confitebor tibi in nationibus, Domine, et nomini tuo psalmum dicam, | 50 Per questo ti lodo, o Signore, fra i popoli, voglio celebrare con canto il tuo nome. |
51 magnificans salutes regis sui et faciens misericordiam christo suo David et semini eius usque in saeculum. | 51 Ha dato al suo re strepitose vittorie, ha usato misericordia con il suo consacrato, con Davide e la sua discendenza per sempre. |