Salmi 102
123456789101112131415161718192021222324252627282930313233343536373839404142434445464748495051525354555657585960616263646566676869707172737475767778798081828384858687888990919293949596979899100101102103104105106107108109110111112113114115116117118119120121122123124125126127128129130131132133134135136137138139140141142143144145146147148149150
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
NOVA VULGATA | BIBBIA MARTINI |
---|---|
1 Preces afflicti, qui defessus angorem suum ante Dominum profundit. | 1 Dello stesso Davidde. Benedici, o anima mia il Signore, e tutte le mie interiora (benedicano) il nome santo di lui. |
2 Domine, exaudi orationem meam, et clamor meus ad te veniat. | 2 Benedici, o anima mia il Signore, e non volere scordarti d'alcuno de' suoi benefizj. |
3 Non abscondas faciem tuam a me; in quacumque die tribulor, inclina ad me aurem tuam. In quacumque die invocavero te, velociter exaudi me. | 3 Egli, che perdona tutte le tue iniquità, che tutte sana le tue infermità. |
4 Quia defecerunt sicut fumus dies mei, et ossa mea sicut cremium aruerunt. | 4 Che riscatta la tua vita da morte: e di misericordie ti circonda, e di grazie. |
5 Percussum est ut fenum et aruit cor meum, etenim oblitus sum comedere panem meum. | 5 Che sazia co' beni suoi il tuo desiderio: si rinnovellerà com'aquila la tua giovinezza. |
6 A voce gemitus mei adhaesit os meum carni meae. | 6 Il Signore fa misericordia, e fa ragione a tutti quei, che soffrono ingiuria: |
7 Similis factus sum pellicano solitudinis, factus sum sicut nycticorax in ruinis. | 7 fè conoscere le sue vie a Mosè; le sue volonta di a' figliuoli d'Israele. |
8 Vigilavi et factus sum sicut passer solitarius in tecto. | 8 Il Signore misericordioso, e benigno: paziente, e misericordioso grandemente. |
9 Tota die exprobrabant mihi inimici mei, exardescentes in me per me iurabant. | 9 Non sarà irato per sempre, e non minaccierà eternamente. |
10 Quia cinerem tamquam panem manducabam et potum meum cum fletu miscebam, | 10 Non ha fatto a noi secondo i nostri peccati, nè ci ha data retribuzione secondo le nostre iniquità. |
11 a facie irae et increpationis tuae, quia elevans allisisti me. | 11 Imperocché quanto è alto il cielo dalla terra, tanto egli ha fatta grande la sua misericordia verso di quei, che lo temono. |
12 Dies mei sicut umbra declinaverunt, et ego sicut fenum arui. | 12 Quanto è lontano l'Oriente dall'Occidente, tanto egli ha rimossi da noi i nostri peccati. |
13 Tu autem, Domine, in aeternum permanes, et memoriale tuum in generationem et generationem. | 13 Come un padre ha compassione de' figliuoli, cosi il Signore ha avuto compassione di quei, che lo temono, perché egli conosce di che siamo formati. |
14 Tu exsurgens misereberis Sion, quia tempus miserendi eius, quia venit tempus, | 14 Si è ricordato, che noi siam polvere: i giorni dell'uomo sono come l'erba: egli sboccerà come il fiore dal campo. |
15 quoniam placuerunt servis tuis lapides eius, et pulveris eius miserentur. | 15 Imperocché lo spirito sarà in lui di passaggio, ed ei più non sarà: e non discernerà più il luogo dov'era. |
16 Et timebunt gentes nomen tuum, Domine, et omnes reges terrae gloriam tuam, | 16 Ma la misericordia del Signore ab eterno, e fino in eterno sopra color, che lo temono, |
17 quia aedificavit Dominus Sion et apparuit in gloria sua. | 17 E la giustizia di lui sopra i figliuoli de' figliuoli di quelli, che mantengono la sua alleanza; |
18 Respexit in orationem inopum et non sprevit precem eorum. | 18 E de' comandamenti di lui si ricordano per adempirli. |
19 Scribantur haec pro generatione altera, et populus, qui creabitur, laudabit Dominum. | 19 Il Signore ha preparato in cielo il suo trono, e al regno di lui tutti saranno soggetti. |
20 Quia prospexit de excelso sanctuario suo, Dominus de caelo in terram aspexit, | 20 Benedite il Signore voi tutti, Angeli di lui, possenti in virtù, esecutori di sua parola, ubbidienti alla voce de' suoi comandi. |
21 ut audiret gemitus compeditorum, ut solveret filios mortis; | 21 Benedite il Signore voi schiere di lui tutte quante: ministri di lui, che fate la sua volontà. |
22 ut annuntient in Sion nomen Domini et laudem eius in Ierusalem, | 22 Voi opere di Dio quante siete in qualunque luogo del suo impero bene dite il Signore: benedici il Signore, o anima mia. |
23 cum congregati fuerint populi in unum et regna, ut serviant Domino. | |
24 Humiliavit in via virtutem meam, abbreviavit dies meos. Dicam: “ Deus meus, | |
25 ne auferas me in dimidio dierum meorum; in generationem et generationem sunt anni tui. | |
26 Initio terram fundasti; et opera manuum tuarum sunt caeli. | |
27 Ipsi peribunt, tu autem permanes; et omnes sicut vestimentum veterascent, et sicut opertorium mutabis eos, et mutabuntur. | |
28 Tu autem idem ipse es, et anni tui non deficient. | |
29 Filii servorum tuorum habitabunt, et semen eorum in conspectu tuo firmabitur ”. |