Giobbe 4

¹ Respondens autem Eliphaz Themanites dixit:

² “ Si coeperimus loqui tibi, forsitan moleste accipies;
sed conceptum sermonem tenere quis poterit?

³ Ecce, docuisti multos
et manus lassas roborasti;

⁴ vacillantes confirmaverunt sermones tui,
et genua trementia confortasti.

⁵ Nunc autem venit super te plaga, et defecisti;
tetigit te, et conturbatus es.

⁶ Nonne timor tuus est fiducia tua,
spes tua est perfectio viarum tuarum?

⁷ Recordare, obsecro te, quis umquam innocens periit,
aut quando recti deleti sunt?

⁸ quin potius vidi eos, qui operantur iniquitatem
et seminant dolores et metunt eos,

⁹ flante Deo perisse,
et spiritu irae eius esse consumptos.

¹⁰ Rugitus leonis et vox leaenae
et dentes catulorum leonum contriti sunt.

¹¹ Leo periit, eo quod non haberet praedam,
et catuli leonis dissipati sunt.

¹² Porro ad me furtive verbum delatum est,
et suscepit auris mea sussurrum eius.

¹³ In horrore visionis nocturnae,
quando solet sopor occupare homines,

¹⁴ pavor tenuit me et tremor,
et omnia ossa mea perterrita sunt.

¹⁵ Et cum spiritus, me praesente, transiret,
inhorruerunt pili carnis meae.

¹⁶ Stetit quidam, cuius non agnoscebam vultum,
imago coram oculis meis,
et vocem quasi aurae lenis audivi:

¹⁷ “Numquid homo Dei comparatione iustificabitur,
aut factore suo purior erit vir?”.

¹⁸ Ecce, in servis suis fiduciam non habet
et in angelis suis reperit pravitatem.

¹⁹ Quanto magis hi, qui habitant domosluteas,
quorum fundamentum est in pulvere.
Consumentur velut tinea!

²⁰ De mane usque ad vesperam succidentur
et, quia nullus intellegit, in aeternum peribunt.

²¹ Nonne evulsum est reliquum eorum ab eis?
Morientur, et non in sapientia.