1 Misit quoque Hiram rex Tyri nuntios ad David et ligna cedrina et artifices parietum lignorumque, ut aedificarent ei domum. | 1 - Iram, re di Tiro, mandò a Davide messaggeri e legna di cedro e artigiani per fabbricare pareti e lavorare il legno, affinchè edificassero per lui una casa. |
2 Cognovitque David quod confirmasset eum Dominus in regem super Israel et sublevatum esset regnum suum propter populum eius Israel.
| 2 Conobbe Davide che il Signore l'aveva confermato re d'Israele e che avrebbe innalzato il suo regno al disopra del suo popolo Israele. |
3 Accepit quoque David alias uxores in Ierusalem genuitque filios et filias; | 3 Davide si prese ancora a Gerusalemme altre mogli e generò figli e figlie. |
4 et haec nomina eorum, qui nati sunt ei in Ierusalem: Samua et Sobab, Nathan et Salomon, | 4 Ecco i nomi di quelli che gli nacquero in Gerusalemme: Samua, Sobad, Natan, Salomone, |
5 Iebahar et Elisua et Eliphalet, | 5 Jebaar, Elisua, Elifalet, |
6 Noga quoque et Napheg et Iaphia, | 6 Noga, Nafeg, Jafia, |
7 Elisama et Beeliada et Eliphalet.
| 7 Elisama, Baaliada e Elifalet. |
8 Audientes autem Philisthim quod unctus esset David in regem super universum Israel, ascenderunt omnes, ut quaererent eum; quod cum audisset David, egressus est obviam eis. | 8 Avendo inteso i Filistei che Davide era stato consacrato re sopra tutto Israele, salirono tutti in cerca di lui; il che avendo udito Davide, uscì incontro a loro. |
9 Porro Philisthim venientes diffusi sunt in valle Raphaim. | 9 I Filistei vennero e si sparsero nella valle di Rafaim |
10 Consuluitque David Deum dicens: “ Si ascendam contra Philisthaeos, et si trades eos in manu mea? ”. Et dixit ei Dominus: “ Ascende, et tradam eos in manu tua ”. | 10 e Davide consultò il Signore dicendo: «Salirò io contro i Filistei? Me li darai tu nelle mani?». Il Signore gli rispose: «Sali, e io li darò in tua mano». |
11 Cumque illi ascendissent in Baalpharasim, percussit eos ibi David et dixit: “ Dirupit Deus inimicos meos per manum meam sicut dirumpuntur aquae ”. Et idcirco vocatum est nomen loci illius Baalpharasim (id est Dominus diruptionum). | 11 Essendo essi venuti in Baalfarasim, Davide ve li battè e disse: «Iddio ha disperso con la mia mano i miei nemici come si disperdono le acque». E perciò a quel luogo fu dato il nome di Baalfarasim. |
12 Dereliqueruntque ibi deos suos, quos David iussit exuri.
| 12 Essi aveano abbandonato colà i loro dèi, che Davide comandò di abbruciare. |
13 Alia etiam vice Philisthim irruerunt et diffusi sunt in valle; | 13 Anche un'altra volta i Filistei fecero una irruzione e si sparsero nella valle. |
14 consuluitque rursum David Deum, et dixit ei Deus: “ Non ascendas post eos; circumdabis eos et venies contra illos ex adverso arborum celthium; | 14 Davide consultò Iddio, e Dio gli disse: «Non salire dietro ad essi, ma allontanati da loro e va' contro essi dalla parte opposta dei peri. |
15 cumque audieris sonitum gradientis in cacumine arborum celthium, tunc egredieris ad bellum; egressus est enim Deus ante te, ut percutias castra Philisthim ”. | 15 Quando sentirai il rumore di chi cammina sopra le cime dei peri, allora moverai all'attacco. Poichè Iddio è uscito dinanzi a te, perchè tu abbia a colpire l'accampamento dei Filistei». |
16 Fecit ergo David, sicut praeceperat ei Deus, et percussit castra Philisthinorum de Gabaon usque Gazer. | 16 Davide fece quanto Dio gli avea comandato e percosse l'accampamento dei Filistei da Gabaon fino a Gazera. |
17 Divulgatumque est nomen David in universis regionibus, et Dominus dedit pavorem eius super omnes gentes.
| 17 La fama di Davide si sparse in tutte quelle regioni e il Signore lo rese temibile a tutte le genti. |