Scrutatio

Domenica, 28 aprile 2024 - San Luigi Maria Grignion da Montfort ( Letture di oggi)

1 Samuel 18


font
NEW JERUSALEMVULGATA
1 When David had finished talking to Saul, Jonathan felt an instant affection for David; Jonathan lovedhim like his very self;1 Et factum est cum complesset loqui ad Saul, anima Jonathæ conglutinata est animæ David, et dilexit eum Jonathas quasi animam suam.
2 Saul engaged him that very day and would not let him go home to his father.2 Tulitque eum Saul in die illa, et non concessit ei ut reverteretur in domum patris sui.
3 Jonathan made a pact with David, since he loved him like his very self;3 Inierunt autem David et Jonathas fœdus : diligebat enim eum quasi animam suam.
4 Jonathan took off the cloak which he was wearing and gave it to David, and his armour too, evenincluding his sword, his bow and his belt.4 Nam expoliavit se Jonathas tunica qua erat indutus, et dedit eam David, et reliqua vestimenta sua, usque ad gladium et arcum suum, et usque ad balteum.
5 Wherever David was sent on a mission by Saul, he was successful, and Saul put him in command ofthe fighting men; al the people respected him and so did Saul's staff.5 Egrediebatur quoque David ad omnia quæcumque misisset eum Saul, et prudenter se agebat : posuitque eum Saul super viros belli, et acceptus erat in oculis universi populi, maximeque in conspectu famulorum Saul.
6 On their return, when David was coming back from kil ing the Philistine, the women came out of al thetowns of Israel singing and dancing to meet King Saul, with tambourines, sistrums and cries of joy;6 Porro cum reverteretur percusso Philisthæo David, egressæ sunt mulieres de universis urbibus Israël, cantantes, chorosque ducentes in occursum Saul regis, in tympanis lætitiæ, et in sistris.
7 and as they danced the women sang: Saul has kil ed his thousands, and David his tens of thousands.7 Et præcinebant mulieres, ludentes, atque dicentes : Percussit Saul mille,
et David decem millia.
8 Saul was very angry; the incident displeased him. 'They have given David the tens of thousands,' hesaid, 'but me only the thousands; what more can he have, except the throne?'8 Iratus est autem Saul nimis, et displicuit in oculis ejus sermo iste : dixitque : Dederunt David decem millia, et mihi mille dederunt : quid ei superest, nisi solum regnum ?
9 And Saul watched David jealously from that day onwards.9 Non rectis ergo oculis Saul aspiciebat David a die illa et deinceps.
10 The fol owing day, an evil spirit from God seized on Saul and he fell into a frenzy while he wasindoors. David played the harp as on other occasions; Saul had a spear in his hand.10 Post diem autem alteram, invasit spiritus Dei malus Saul, et prophetabat in medio domus suæ : David autem psallebat manu sua, sicut per singulos dies. Tenebatque Saul lanceam,
11 Saul brandished the spear; he said, 'I wil pin David to the wall!' David evaded him twice.11 et misit eam, putans quod configere posset David cum pariete : et declinavit David a facie ejus secundo.
12 Saul feared David, since Yahweh was with him and had withdrawn from Saul.12 Et timuit Saul David, eo quod Dominus esset cum eo, et a se recessisset.
13 So Saul removed him from his presence and appointed him commander of a thousand; he led thepeople on campaign.13 Amovit ergo eum Saul a se, et fecit eum tribunum super mille viros : et egrediebatur, et intrabat in conspectu populi.
14 In al his expeditions, David was successful and Yahweh was with him.14 In omnibus quoque viis suis David prudenter agebat, et Dominus erat cum eo.
15 And Saul, seeing how very successful he was, was afraid of him.15 Vidit itaque Saul quod prudens esset nimis, et cœpit cavere eum.
16 Al Israel and Judah loved David, however, since he was their leader on campaign.16 Omnis autem Israël et Juda diligebat David : ipse enim ingrediebatur et egrediebatur ante eos.
17 Saul said to David, 'This is my elder daughter Merab; I shal give her to you in marriage; but you mustserve me bravely and fight Yahweh's wars.' Saul thought, 'Better than strike the blow myself, let the Philistinesdo it!'17 Dixitque Saul ad David : Ecce filia mea major Merob : ipsam dabo tibi uxorem : tantummodo esto vir fortis, et præliare bella Domini. Saul autem reputabat, dicens : Non sit manus mea in eum, sed sit super eum manus Philisthinorum.
18 David replied to Saul, 'Who am I and what is my lineage -- and my father's family -- in Israel, for meto become the king's son-in-law?'18 Ait autem David ad Saul : Quis ego sum, aut quæ est vita mea, aut cognatio patris mei in Israël, ut fiam gener regis ?
19 When the time came for Merab daughter of Saul to be given to David, she was given to Adriel ofMeholah instead.19 Factum est autem tempus cum deberet dari Merob filia Saul David, data est Hadrieli Molathitæ uxor.
20 Now Michal daughter of Saul fel in love with David. When Saul heard this he was pleased.20 Dilexit autem David Michol filia Saul altera. Et nuntiatum est Saul, et placuit ei.
21 He thought, 'Yes, I shall give her to him; she can be the snare for him, so that the Philistines wil gethim.' (On two occasions, Saul told David, 'Today, you shall be my son-in-law.')21 Dixitque Saul : Dabo eam illi, ut fiat ei in scandalum, et sit super eum manus Philisthinorum. Dixitque Saul ad David : In duabus rebus gener meus eris hodie.
22 Saul gave instructions to his servants, 'Have a private word with David and say, "Look, the king isfond of you and al his servants love you -- why not be the king's son-in-law?" '22 Et mandavit Saul servis suis : Loquimini ad David clam me, dicentes : Ecce places regi, et omnes servi ejus diligunt te : nunc ergo esto gener regis.
23 Saul's servants repeated these words in David's ear, to which David replied, 'Do you think thatbecoming the king's son-in-law is a trivial matter; I have neither wealth nor position.'23 Et locuti sunt servi Saul in auribus David omnia verba hæc. Et ait David : Num parum videtur vobis, generum esse regis ? ego autem sum vir pauper et tenuis.
24 Saul's servants then reported back, 'This is what David said.'24 Et renuntiaverunt servi Saul dicentes : Hujuscemodi verba locutus est David.
25 Saul replied, 'Tel David this, "The king desires no bride-price except one hundred Philistineforeskins, in vengeance on the king's enemies." ' Saul was counting on getting David killed by the Philistines.25 Dixit autem Saul : Sic loquimini ad David : Non habet rex sponsalia necesse, nisi tantum centum præputia Philisthinorum, ut fiat ultio de inimicis regis. Porro Saul cogitabat tradere David in manus Philisthinorum.
26 When his servants repeated this to David, David thought it would be a fine thing to be the king's son-in-law. And no time was lost26 Cumque renuntiassent servi ejus David verba quæ dixerat Saul, placuit sermo in oculis David, ut fieret gener regis.
27 before David got up to go, he and his men, and kil ed two hundred of the Philistines. David broughttheir foreskins back and counted them out before the king, so that he could be the king's son-in-law. Saul thengave him his daughter Michal in marriage.27 Et post paucos dies surgens David, abiit cum viris qui sub eo erant. Et percussit ex Philisthiim ducentos viros, et attulit eorum præputia et annumeravit ea regi, ut esset gener ejus. Dedit itaque Saul ei Michol filiam suam uxorem.
28 Saul could not but see that Yahweh was with David, and that the whole House of Israel loved him;28 Et vidit Saul, et intellexit quod Dominus esset cum David. Michol autem filia Saul diligebat eum.
29 Saul became more afraid of David than ever, and became his inveterate enemy.29 Et Saul magis cœpit timere David : factusque est Saul inimicus David cunctis diebus.
30 The Philistine chiefs kept mounting their campaigns but, whenever they did so, David proved moresuccessful than any of Saul's staff; consequently he gained great renown.30 Et egressi sunt principes Philisthinorum. A principio autem egressionis eorum, prudentius se gerebat David quam omnes servi Saul, et celebre factum est nomen ejus nimis.