Isaiah 24

NEW AMERICAN BIBLE	LXX
1 Lo, the LORD empties the land and lays it waste; he turns it upside down, scattering its inhabitants:	1 ιδου κυριος καταφθειρει την οικουμενην και ερημωσει αυτην και ανακαλυψει το προσωπον αυτης και διασπερει τους ενοικουντας εν αυτη
2 Layman and priest alike, servant and master, The maid as her mistress, the buyer as the seller, The lender as the borrower, the creditor as the debtor.	2 και εσται ο λαος ως ο ιερευς και ο παις ως ο κυριος και η θεραπαινα ως η κυρια εσται ο αγοραζων ως ο πωλων και ο δανειζων ως ο δανειζομενος και ο οφειλων ως ω οφειλει
3 The earth is utterly laid waste, utterly stripped, for the LORD has decreed this thing.	3 φθορα φθαρησεται η γη και προνομη προνομευθησεται η γη το γαρ στομα κυριου ελαλησεν ταυτα
4 The earth mourns and fades, the world languishes and fades; both heaven and earth languish.	4 επενθησεν η γη και εφθαρη η οικουμενη επενθησαν οι υψηλοι της γης
5 The earth is polluted because of its inhabitants, who have transgressed laws, violated statutes, broken the ancient covenant.	5 η δε γη ηνομησεν δια τους κατοικουντας αυτην διοτι παρεβησαν τον νομον και ηλλαξαν τα προσταγματα διαθηκην αιωνιον
6 Therefore a curse devours the earth, and its inhabitants pay for their guilt; Therefore they who dwell on earth turn pale, and few men are left.	6 δια τουτο αρα εδεται την γην οτι ημαρτοσαν οι κατοικουντες αυτην δια τουτο πτωχοι εσονται οι ενοικουντες εν τη γη και καταλειφθησονται ανθρωποι ολιγοι
7 The wine mourns, the vine languishes, all the merry-hearted groan.	7 πενθησει οινος πενθησει αμπελος στεναξουσιν παντες οι ευφραινομενοι την ψυχην
8 Stilled are the cheerful timbrels, ended the shouts of the jubilant, stilled is the cheerful harp.	8 πεπαυται ευφροσυνη τυμπανων πεπαυται αυθαδεια και πλουτος ασεβων πεπαυται φωνη κιθαρας
9 They cannot sing and drink wine; strong drink is bitter to those who partake of it.	9 ησχυνθησαν ουκ επιον οινον πικρον εγενετο το σικερα τοις πινουσιν
10 Broken down is the city of chaos, shut against entry, every house.	10 ηρημωθη πασα πολις κλεισει οικιαν του μη εισελθειν
11 In the streets they cry out for lack of wine; all joy has disappeared and cheer has left the land.	11 ολολυζετε περι του οινου πανταχη πεπαυται πασα ευφροσυνη της γης
12 In the city nothing remains but ruin; its gates are battered and desolate.	12 και καταλειφθησονται πολεις ερημοι και οικοι εγκαταλελειμμενοι απολουνται
13 Thus it is within the land, and among the peoples, As with an olive tree after it is beaten, as with a gleaning when the vintage is done.	13 ταυτα παντα εσται εν τη γη εν μεσω των εθνων ον τροπον εαν τις καλαμησηται ελαιαν ουτως καλαμησονται αυτους και εαν παυσηται ο τρυγητος
14 These lift up their voice in acclaim; from the sea they proclaim the majesty of the LORD:	14 ουτοι φωνη βοησονται οι δε καταλειφθεντες επι της γης ευφρανθησονται αμα τη δοξη κυριου ταραχθησεται το υδωρ της θαλασσης
15 "For this, in the coastlands, give glory to the LORD! In the coastlands of the sea, to the name of the LORD, the God of Israel!"	15 δια τουτο η δοξα κυριου εν ταις νησοις εσται της θαλασσης το ονομα κυριου ενδοξον εσται κυριε ο θεος ισραηλ
16 From the end of the earth we hear songs: "Splendor to the Just One!" But I said, "I am wasted, wasted away. Woe is me! The traitors betray: with treachery have the traitors betrayed!	16 απο των πτερυγων της γης τερατα ηκουσαμεν ελπις τω ευσεβει και ερουσιν ουαι τοις αθετουσιν οι αθετουντες τον νομον
17 Terror, pit, and trap are upon you, inhabitant of the earth;	17 φοβος και βοθυνος και παγις εφ' υμας τους ενοικουντας επι της γης
18 He who flees at the sound of terror will fall into the pit; He who climbs out of the pit will be caught in the trap. For the windows on high will be opened and the foundations of the earth will shake.	18 και εσται ο φευγων τον φοβον εμπεσειται εις τον βοθυνον ο δε εκβαινων εκ του βοθυνου αλωσεται υπο της παγιδος οτι θυριδες εκ του ουρανου ηνεωχθησαν και σεισθησεται τα θεμελια της γης
19 The earth will burst asunder, the earth will be shaken apart, the earth will be convulsed.	19 ταραχη ταραχθησεται η γη και απορια απορηθησεται η γη
20 The earth will reel like a drunkard, and it will sway like a hut; Its rebellion will weigh it down, until it falls, never to rise again."	20 εκλινεν και σεισθησεται ως οπωροφυλακιον η γη ως ο μεθυων και κραιπαλων και πεσειται και ου μη δυνηται αναστηναι κατισχυσεν γαρ επ' αυτης η ανομια
21 On that day the LORD will punish the host of the heavens in the heavens, and the kings of the earth on the earth.	21 και επαξει ο θεος επι τον κοσμον του ουρανου την χειρα και επι τους βασιλεις της γης
22 They will be gathered together like prisoners into a pit; They will be shut up in a dungeon, and after many days they will be punished.	22 και συναξουσιν και αποκλεισουσιν εις οχυρωμα και εις δεσμωτηριον δια πολλων γενεων επισκοπη εσται αυτων
23 Then the moon will blush and the sun grow pale, For the LORD of hosts will reign on Mount Zion and in Jerusalem, glorious in the sight of his elders.	23 και τακησεται η πλινθος και πεσειται το τειχος οτι βασιλευσει κυριος εν σιων και εν ιερουσαλημ και ενωπιον των πρεσβυτερων δοξασθησεται