Salmi 104
123456789101112131415161718192021222324252627282930313233343536373839404142434445464748495051525354555657585960616263646566676869707172737475767778798081828384858687888990919293949596979899100101102103104105106107108109110111112113114115116117118119120121122123124125126127128129130131132133134135136137138139140141142143144145146147148149150
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
BIBBIA MARTINI | LXX |
---|---|
1 Alleluia, cioè lodate il Signore. Date lode al Signore, e invocate il suo nome: annunziate le opere di lui tralle genti. | 1 αλληλουια εξομολογεισθε τω κυριω και επικαλεισθε το ονομα αυτου απαγγειλατε εν τοις εθνεσιν τα εργα αυτου |
2 Cantate la gloria di lui sugli strumenti di musica: raccontate tutte le sue meraviglie. | 2 ασατε αυτω και ψαλατε αυτω διηγησασθε παντα τα θαυμασια αυτου |
3 Gloriatevi nel santo nome di lui: sia nell'allegrezza il cuore di quelli, che cercano il Signore. | 3 επαινεισθε εν τω ονοματι τω αγιω αυτου ευφρανθητω καρδια ζητουντων τον κυριον |
4 Cercate il Signore, e fattevi forti: cercate mai sempre la sua presenza. | 4 ζητησατε τον κυριον και κραταιωθητε ζητησατε το προσωπον αυτου δια παντος |
5 Ricordatevi delle meraviglie, che egli fece: de' suoi prodigj, delle leggi, ch'ei pronunziò di sua bocca, | 5 μνησθητε των θαυμασιων αυτου ων εποιησεν τα τερατα αυτου και τα κριματα του στοματος αυτου |
6 O voi seme di Abramo, servi di lui; o voi figliuoli di Giacobbe gli eletti di lui. | 6 σπερμα αβρααμ δουλοι αυτου υιοι ιακωβ εκλεκτοι αυτου |
7 Egli il Signore Dio nostro: i giudizj di lui sono noti a tutta quanta la terra. | 7 αυτος κυριος ο θεος ημων εν παση τη γη τα κριματα αυτου |
8 Egli si è ricordato sempre della sua alleanza: della parola fermata da lui per mille generazioni. | 8 εμνησθη εις τον αιωνα διαθηκης αυτου λογου ου ενετειλατο εις χιλιας γενεας |
9 Della parola, ch'ei diede ad Abramo, e del giuramento suo ad Isacco. | 9 ον διεθετο τω αβρααμ και του ορκου αυτου τω ισαακ |
10 Giuramento, ch'ei confermò quasi legge a Giocobbe, e ad Israele qual patto sempiterno. | 10 και εστησεν αυτην τω ιακωβ εις προσταγμα και τω ισραηλ διαθηκην αιωνιον |
11 Dicendo: A te darò la terra di Chanaan divisa come vostra eredità. | 11 λεγων σοι δωσω την γην χανααν σχοινισμα κληρονομιας υμων |
12 Bench'ei fossero in piccol numero; pochissimi di numero, e in essa stranieri: | 12 εν τω ειναι αυτους αριθμω βραχεις ολιγοστους και παροικους εν αυτη |
13 E passarono da una nazione ad un' altra, e da un regno a un altro popolo. | 13 και διηλθον εξ εθνους εις εθνος εκ βασιλειας εις λαον ετερον |
14 Non permise, che uomo facesse loro alcun male, e per essi gastigò dei re. | 14 ουκ αφηκεν ανθρωπον αδικησαι αυτους και ηλεγξεν υπερ αυτων βασιλεις |
15 Non toccate i miei cristi, e non malignate contro de' miei profeti. | 15 μη απτεσθε των χριστων μου και εν τοις προφηταις μου μη πονηρευεσθε |
16 E chiamò sulla terra la fame, tolse tutto il sostegno del pane. | 16 και εκαλεσεν λιμον επι την γην παν στηριγμα αρτου συνετριψεν |
17 Mandò avanti di loro un uomo: Giuseppe fu venduto per ischiavo. | 17 απεστειλεν εμπροσθεν αυτων ανθρωπον εις δουλον επραθη ιωσηφ |
18 Lo umiliarono inceppandogli i piedi: il ferro trapassò l'anima di lui fino a tanto che si adempisse la sua parola. | 18 εταπεινωσαν εν πεδαις τους ποδας αυτου σιδηρον διηλθεν η ψυχη αυτου |
19 La legge del Signore lo avea messo nel fuoco: il Re mandò a scioglierlo: il principe de' popoli lo liberò. | 19 μεχρι του ελθειν τον λογον αυτου το λογιον κυριου επυρωσεν αυτον |
20 Lo costituì padrone della sua casa, e principe di quanto ei possedeva. | 20 απεστειλεν βασιλευς και ελυσεν αυτον αρχων λαων και αφηκεν αυτον |
21 Affinchè egli sua saggezza comunicasse a' suoi grandi, e al senato di lui insegnasse prudenza. | 21 κατεστησεν αυτον κυριον του οικου αυτου και αρχοντα πασης της κτησεως αυτου |
22 E Israele entrò nell'Egitto, e Giacobbe pellegrinò nella terra di Cham. | 22 του παιδευσαι τους αρχοντας αυτου ως εαυτον και τους πρεσβυτερους αυτου σοφισαι |
23 E (Dio) moltiplicò grandemente il popol suo, e lo rendette più forte de' suoi nemici. | 23 και εισηλθεν ισραηλ εις αιγυπτον και ιακωβ παρωκησεν εν γη χαμ |
24 Ei cangiò il cuor di coloro perché prendesser in odio il popol suo, e facesser soverchieria a' suoi servi. | 24 και ηυξησεν τον λαον αυτου σφοδρα και εκραταιωσεν αυτον υπερ τους εχθρους αυτου |
25 Spedì il suo servo Mosè, e Aronne, cui pur egli elesse. | 25 μετεστρεψεν την καρδιαν αυτων του μισησαι τον λαον αυτου του δολιουσθαι εν τοις δουλοις αυτου |
26 E pose nelle lor mani i suoi miracoli, e i prodigj da farsi nella terra di Cham. | 26 εξαπεστειλεν μωυσην τον δουλον αυτου ααρων ον εξελεξατο αυτον |
27 Mandò le tenebre, e tutto fu oscurità: ed egli non rendette vane le sue parole. | 27 εθετο εν αυτοις τους λογους των σημειων αυτου και των τερατων εν γη χαμ |
28 Cangiò in sangue le loro acque, e uccise i loro pesci. | 28 εξαπεστειλεν σκοτος και εσκοτασεν και παρεπικραναν τους λογους αυτου |
29 La terra mandò fuori i ranocchi nelle più segrete stanze dei regi istessi. | 29 μετεστρεψεν τα υδατα αυτων εις αιμα και απεκτεινεν τους ιχθυας αυτων |
30 A una sua parola venner le mosche, e i mosconi per tutto quanto il loro paese. | 30 εξηρψεν η γη αυτων βατραχους εν τοις ταμιειοις των βασιλεων αυτων |
31 Mutò di grandine le loro pioggie: piovve sulla loro terra un fuoco divoratore. | 31 ειπεν και ηλθεν κυνομυια και σκνιπες εν πασι τοις οριοις αυτων |
32 E percosse le loro viti, e le loro ficaie, e fece in pezzi le piante delle loro regioni. | 32 εθετο τας βροχας αυτων χαλαζαν πυρ καταφλεγον εν τη γη αυτων |
33 A una parola di lui venne la locusta, e il bruco, ed erano senza numero: | 33 και επαταξεν τας αμπελους αυτων και τας συκας αυτων και συνετριψεν παν ξυλον οριου αυτων |
34 E mangiaron tutta l'erba de' loro terreni, e mangiarono tutti i frutti de' loro campi. | 34 ειπεν και ηλθεν ακρις και βρουχος ου ουκ ην αριθμος |
35 E percosse tutti i primogeniti nella loro terra, le primizie di lor robustezza. | 35 και κατεφαγεν παντα τον χορτον εν τη γη αυτων και κατεφαγεν τον καρπον της γης αυτων |
36 E menò via Israele coll'argento, e coll'oro; e nelle loro tribù non era un malato. | 36 και επαταξεν παν πρωτοτοκον εν τη γη αυτων απαρχην παντος πονου αυτων |
37 Si rallegrò della loro partenza l'Egitto, perché era sopraffatto dal timore, che avea di essi. | 37 και εξηγαγεν αυτους εν αργυριω και χρυσιω και ουκ ην εν ταις φυλαις αυτων ασθενων |
38 Stese una nuvola, che li coprisse, e fè, che il fuoco gli illuminasse di notte. | 38 ευφρανθη αιγυπτος εν τη εξοδω αυτων οτι επεπεσεν ο φοβος αυτων επ' αυτους |
39 Chiesero, e venner le quaglie: e li saziò con pane del cielo. | 39 διεπετασεν νεφελην εις σκεπην αυτοις και πυρ του φωτισαι αυτοις την νυκτα |
40 Fendette la pietra, e scorser le acque: sgorgaron fiumi in un luogo di siccità. | 40 ητησαν και ηλθεν ορτυγομητρα και αρτον ουρανου ενεπλησεν αυτους |
41 Perché egli ebbe memoria di quella sua santa parola, detta ad Abramo suo servo. | 41 διερρηξεν πετραν και ερρυησαν υδατα επορευθησαν εν ανυδροις ποταμοι |
42 E il suo popolo trasse fuora tutto esultante, e i suoi eletti pieni di allegrezza. | 42 οτι εμνησθη του λογου του αγιου αυτου του προς αβρααμ τον δουλον αυτου |
43 E diede loro i paesi delle nazioni, e furon padroni delle fatiche de' popoli, | 43 και εξηγαγεν τον λαον αυτου εν αγαλλιασει και τους εκλεκτους αυτου εν ευφροσυνη |
44 Affinchè osservino i suoi comandamenti, e amino la sua legge. | 44 και εδωκεν αυτοις χωρας εθνων και πονους λαων εκληρονομησαν |
45 οπως αν φυλαξωσιν τα δικαιωματα αυτου και τον νομον αυτου εκζητησωσιν |