ΘΡΗΝΟΙ - Lamentazioni - Lamentations 3

LXX	JERUSALEM
1 εγω ανηρ ο βλεπων πτωχειαν εν ραβδω θυμου αυτου επ' εμε	1 Je suis l'homme qui a connu la misère, sous la verge de sa fureur.
2 παρελαβεν με και απηγαγεν εις σκοτος και ου φως	2 C'est moi qu'il a conduit et fait marcher dans la ténèbre et sans lumière.
3 πλην εν εμοι επεστρεψεν χειρα αυτου ολην την ημεραν	3 Contre moi seul, il tourne et retourne sa main tout le jour.
4 επαλαιωσεν σαρκας μου και δερμα μου οστεα μου συνετριψεν	4 Il a consumé ma chair et ma peau, rompu mes os.
5 ανωκοδομησεν κατ' εμου και εκυκλωσεν κεφαλην μου και εμοχθησεν	5 Il a élevé contre moi des constructions, cerné ma tête de tourment.
6 εν σκοτεινοις εκαθισεν με ως νεκρους αιωνος	6 Il m'a fait habiter dans les ténèbres, comme ceux qui sont morts à jamais.
7 ανωκοδομησεν κατ' εμου και ουκ εξελευσομαι εβαρυνεν χαλκον μου	7 Il m'a emmuré et je ne puis sortir; il a rendu lourdes mes chaînes.
8 και γε κεκραξομαι και βοησω απεφραξεν προσευχην μου	8 Quand même je crie et j'appelle, il arrête ma prière.
9 ανωκοδομησεν οδους μου ενεφραξεν τριβους μου εταραξεν	9 Il a barré mes chemins avec des pierres de taille, obstrué mes sentiers.
10 αρκος ενεδρευουσα αυτος μοι λεων εν κρυφαιοις	10 Il est pour moi un ours aux aguets, un lion à l'affût.
11 κατεδιωξεν αφεστηκοτα και κατεπαυσεν με εθετο με ηφανισμενην	11 Faisant dévier mes chemins, il m'a déchiré, il a fait de moi une horreur.
12 ενετεινεν τοξον αυτου και εστηλωσεν με ως σκοπον εις βελος	12 Il a bandé son arc et m'a visé comme une cible pour ses flèches.
13 εισηγαγεν τοις νεφροις μου ιους φαρετρας αυτου	13 Il a planté en mes reins, les flèches de son carquois.
14 εγενηθην γελως παντι λαω μου ψαλμος αυτων ολην την ημεραν	14 Je suis devenu la risée de tout mon peuple, leur chanson tout le jour.
15 εχορτασεν με πικριας εμεθυσεν με χολης	15 Il m'a saturé d'amertume, il m'a enivré d'absinthe.
16 και εξεβαλεν ψηφω οδοντας μου εψωμισεν με σποδον	16 Il a brisé mes dents avec du gravier, il m'a nourri de cendre.
17 και απωσατο εξ ειρηνης ψυχην μου επελαθομην αγαθα	17 Mon âme est exclue de la paix, j'ai oublié le bonheur!
18 και ειπα απωλετο νεικος μου και η ελπις μου απο κυριου	18 J'ai dit: Mon existence est finie, mon espérance qui venait de Yahvé.
19 εμνησθην απο πτωχειας μου και εκ διωγμου μου πικριας και χολης μου	19 Souviens-toi de ma misère et de mon angoisse: c'est absinthe et fiel!
20 μνησθησεται και καταδολεσχησει επ' εμε η ψυχη μου	20 Elle s'en souvient, elle s'en souvient, mon âme, et elle s'effondre en moi.
21 ταυτην ταξω εις την καρδιαν μου δια τουτο υπομενω	21 Voici ce qu'à mon coeur je rappellerai pour reprendre espoir:
22 -	22 Les faveurs de Yahvé ne sont pas finies, ni ses compassions épuisées;
23 -	23 elles se renouvellent chaque matin, grande est sa fidélité!
24 -	24 "Ma part, c'est Yahvé! dit mon âme, c'est pourquoi j'espère en lui."
25 αγαθος κυριος τοις υπομενουσιν αυτον ψυχη η ζητησει αυτον αγαθον	25 Yahvé est bon pour qui se fie à lui, pour l'âme qui le cherche.
26 και υπομενει και ησυχασει εις το σωτηριον κυριου	26 Il est bon d'attendre en silence le salut de Yahvé.
27 αγαθον ανδρι οταν αρη ζυγον εν νεοτητι αυτου	27 Il est bon pour l'homme de porter le joug dès sa jeunesse,
28 καθησεται κατα μονας και σιωπησεται οτι ηρεν εφ' εαυτω	28 que solitaire et silencieux il s'asseye quand le Seigneur l'impose sur lui,
29 -	29 qu'il mette sa bouche dans la poussière: peut-être y a-t-il de l'espoir!
30 δωσει τω παιοντι αυτον σιαγονα χορτασθησεται ονειδισμων	30 qu'il tende la joue à qui le frappe, qu'il se rassasie d'opprobres!
31 οτι ουκ εις τον αιωνα απωσεται κυριος	31 Car le Seigneur ne rejette pas les humains pour toujours:
32 οτι ο ταπεινωσας οικτιρησει κατα το πληθος του ελεους αυτου	32 s'il a affligé, il prend pitié selon sa grande bonté.
33 οτι ουκ απεκριθη απο καρδιας αυτου και εταπεινωσεν υιους ανδρος	33 Car ce n'est pas de bon coeur qu'il humilie et afflige les fils d'homme!
34 του ταπεινωσαι υπο τους ποδας αυτου παντας δεσμιους γης	34 Quand on écrase et piétine tous les prisonniers d'un pays,
35 του εκκλιναι κρισιν ανδρος κατεναντι προσωπου υψιστου	35 quand on fausse le droit d'un homme devant la face du Très-Haut,
36 καταδικασαι ανθρωπον εν τω κρινεσθαι αυτον κυριος ουκ ειπεν	36 quand on fait tort à un homme dans un procès, le Seigneur ne le voit-il pas?
37 τις ουτως ειπεν και εγενηθη κυριος ουκ ενετειλατο	37 Qui donc n'a qu'à parler pour que les choses soient? N'est-ce pas le Seigneur qui décide?
38 εκ στοματος υψιστου ουκ εξελευσεται τα κακα και το αγαθον	38 N'est-ce pas de la bouche du Très-Haut que sortent les maux et les biens?
39 τι γογγυσει ανθρωπος ζων ανηρ περι της αμαρτιας αυτου	39 Pourquoi l'homme murmurerait-il? Qu'il soit plutôt brave contre ses péchés!
40 εξηρευνηθη η οδος ημων και ητασθη και επιστρεψωμεν εως κυριου	40 Examinons notre voie, scrutons-la et revenons à Yahvé.
41 αναλαβωμεν καρδιας ημων επι χειρων προς υψηλον εν ουρανω	41 Elevons notre coeur et nos mains vers le Dieu qui est au ciel.
42 ημαρτησαμεν ησεβησαμεν και ουχ ιλασθης	42 Nous, nous avons péché; nous, nous sommes rebelles: Toi, tu n'as pas pardonné!
43 επεσκεπασας εν θυμω και απεδιωξας ημας απεκτεινας ουκ εφεισω	43 Tu t'es enveloppé de colère et nous as pourchassés, massacrant sans pitié.
44 επεσκεπασας νεφελην σεαυτω εινεκεν προσευχης	44 Tu t'es enveloppé d'un nuage pour que la prière ne passe pas.
45 καμμυσαι με και απωσθηναι εθηκας ημας εν μεσω των λαων	45 Tu as fait de nous des balayures, un rebut parmi les peuples.
46 διηνοιξαν εφ' ημας το στομα αυτων παντες οι εχθροι ημων	46 Ils ont ouvert la bouche contre nous, tous nos ennemis.
47 φοβος και θυμος εγενηθη ημιν επαρσις και συντριβη	47 Frayeur et fosse furent notre lot, fracas et désastre.
48 αφεσεις υδατων καταξει ο οφθαλμος μου επι το συντριμμα της θυγατρος του λαου μου	48 Mes yeux se fondent en ruisseaux pour le désastre de la fille de mon peuple.
49 ο οφθαλμος μου κατεποθη και ου σιγησομαι του μη ειναι εκνηψιν	49 Mes yeux pleurent et ne s'arrêtent pas, il n'y a pas de répit,
50 εως ου διακυψη και ιδη κυριος εξ ουρανου	50 jusqu'à ce que Yahvé regarde et voie du haut du ciel.
51 ο οφθαλμος μου επιφυλλιει επι την ψυχην μου παρα πασας θυγατερας πολεως	51 Mes yeux me font mal, pour toutes les filles de ma Cité.
52 θηρευοντες εθηρευσαν με ως στρουθιον οι εχθροι μου δωρεαν	52 Ils m'ont chassé, pourchassé comme un oiseau, ceux qui m'exècrent sans raison.
53 εθανατωσαν εν λακκω ζωην μου και επεθηκαν λιθον επ' εμοι	53 Dans une fosse, ils ont précipité ma vie, ils m'ont jeté des pierres.
54 υπερεχυθη υδωρ επι κεφαλην μου ειπα απωσμαι	54 Les eaux ont submergé ma tête; je disais: "Je suis perdu!"
55 επεκαλεσαμην το ονομα σου κυριε εκ λακκου κατωτατου	55 J'ai invoqué ton Nom, Yahvé, de la fosse profonde.
56 φωνην μου ηκουσας μη κρυψης τα ωτα σου εις την δεησιν μου	56 Tu entendis mon cri, ne sois pas sourd à ma prière, à mon appel.
57 εις την βοηθειαν μου ηγγισας εν η σε ημερα επεκαλεσαμην ειπας μοι μη φοβου	57 Tu te fis proche, au jour où je t'ai appelé. Tu as dit: "Ne crains pas!"
58 εδικασας κυριε τας δικας της ψυχης μου ελυτρωσω την ζωην μου	58 Tu as défendu, Seigneur, la cause de mon âme, tu as racheté ma vie.
59 ειδες κυριε τας ταραχας μου εκρινας την κρισιν μου	59 Tu as vu, Yahvé, le tort qui m'était fait: rends-moi justice.
60 ειδες πασαν την εκδικησιν αυτων εις παντας διαλογισμους αυτων εν εμοι	60 Tu as vu toute leur rage, tous leurs complots contre moi,
61 ηκουσας τον ονειδισμον αυτων παντας τους διαλογισμους αυτων κατ' εμου	61 Tu as entendu leurs outrages, Yahvé, tous leurs complots contre moi,
62 χειλη επανιστανομενων μοι και μελετας αυτων κατ' εμου ολην την ημεραν	62 les propos que chuchotaient mes adversaires contre moi, tout le jour.
63 καθεδραν αυτων και αναστασιν αυτων επιβλεψον επι τους οφθαλμους αυτων	63 Qu'ils s'asseyent ou se lèvent, regarde: je leur sers de chanson.
64 αποδωσεις αυτοις ανταποδομα κυριε κατα τα εργα των χειρων αυτων	64 Rétribue-les, Yahvé, selon l'oeuvre de leurs mains.
65 αποδωσεις αυτοις υπερασπισμον καρδιας μοχθον σου αυτοις	65 Mets en leur coeur l'endurcissement, ta malédiction sur eux.
66 καταδιωξεις εν οργη και εξαναλωσεις αυτους υποκατω του ουρανου κυριε	66 Poursuis-les avec colère, extirpe-les de dessous tes cieux.