ΠΑΡΟΙΜΙΑΙ - Proverbi - Proverbs 28

LXX	VULGATA
1 ωσπερ δροσος εν αμητω και ωσπερ υετος εν θερει ουτως ουκ εστιν αφρονι τιμη	1 Fugit impius nemine persequente ; justus autem, quasi leo confidens, absque terrore erit.
2 ωσπερ ορνεα πεταται και στρουθοι ουτως αρα ματαια ουκ επελευσεται ουδενι	2 Propter peccata terræ multi principes ejus ; et propter hominis sapientiam, et horum scientiam quæ dicuntur, vita ducis longior erit.
3 ωσπερ μαστιξ ιππω και κεντρον ονω ουτως ραβδος εθνει παρανομω	3 Vir pauper calumnians pauperes similis est imbri vehementi in quo paratur fames.
4 μη αποκρινου αφρονι προς την εκεινου αφροσυνην ινα μη ομοιος γενη αυτω	4 Qui derelinquunt legem laudant impium ; qui custodiunt, succenduntur contra eum.
5 αλλα αποκρινου αφρονι κατα την αφροσυνην αυτου ινα μη φαινηται σοφος παρ' εαυτω	5 Viri mali non cogitant judicium ; qui autem inquirunt Dominum animadvertunt omnia.
6 εκ των εαυτου ποδων ονειδος πιεται ο αποστειλας δι' αγγελου αφρονος λογον	6 Melior est pauper ambulans in simplicitate sua quam dives in pravis itineribus.
7 αφελου πορειαν σκελων και παροιμιαν εκ στοματος αφρονων	7 Qui custodit legem filius sapiens est ; qui autem comessatores pascit confundit patrem suum.
8 ος αποδεσμευει λιθον εν σφενδονη ομοιος εστιν τω διδοντι αφρονι δοξαν	8 Qui coacervat divitias usuris et fœnore, liberali in pauperes congregat eas.
9 ακανθαι φυονται εν χειρι του μεθυσου δουλεια δε εν χειρι των αφρονων	9 Qui declinat aures suas ne audiat legem, oratio ejus erit execrabilis.
10 πολλα χειμαζεται πασα σαρξ αφρονων συντριβεται γαρ η εκστασις αυτων	10 Qui decipit justos in via mala, in interitu suo corruet, et simplices possidebunt bona ejus.
11 ωσπερ κυων οταν επελθη επι τον εαυτου εμετον και μισητος γενηται ουτως αφρων τη εαυτου κακια αναστρεψας επι την εαυτου αμαρτιαν [11α] εστιν αισχυνη επαγουσα αμαρτιαν και εστιν αισχυνη δοξα και χαρις	11 Sapiens sibi videtur vir dives ; pauper autem prudens scrutabitur eum.
12 ειδον ανδρα δοξαντα παρ' εαυτω σοφον ειναι ελπιδα μεντοι εσχεν μαλλον αφρων αυτου	12 In exsultatione justorum multa gloria est ; regnantibus impiis, ruinæ hominum.
13 λεγει οκνηρος αποστελλομενος εις οδον λεων εν ταις οδοις	13 Qui abscondit scelera sua non dirigetur ; qui autem confessus fuerit et reliquerit ea, misericordiam consequetur.
14 ωσπερ θυρα στρεφεται επι του στροφιγγος ουτως οκνηρος επι της κλινης αυτου	14 Beatus homo qui semper est pavidus ; qui vero mentis est duræ corruet in malum.
15 κρυψας οκνηρος την χειρα εν τω κολπω αυτου ου δυνησεται επενεγκειν επι το στομα	15 Leo rugiens et ursus esuriens, princeps impius super populum pauperem.
16 σοφωτερος εαυτω οκνηρος φαινεται του εν πλησμονη αποκομιζοντος αγγελιαν	16 Dux indigens prudentia multos opprimet per calumniam ; qui autem odit avaritiam, longi fient dies ejus.
17 ωσπερ ο κρατων κερκου κυνος ουτως ο προεστως αλλοτριας κρισεως	17 Hominem qui calumniatur animæ sanguinem, si usque ad lacum fugerit, nemo sustinet.
18 ωσπερ οι ιωμενοι προβαλλουσιν λογους εις ανθρωπους ο δε απαντησας τω λογω πρωτος υποσκελισθησεται	18 Qui ambulat simpliciter salvus erit ; qui perversis graditur viis concidet semel.
19 ουτως παντες οι ενεδρευοντες τους εαυτων φιλους οταν δε φωραθωσιν λεγουσιν οτι παιζων επραξα	19 Qui operatur terram suam satiabitur panibus ; qui autem sectatur otium replebitur egestate.
20 εν πολλοις ξυλοις θαλλει πυρ οπου δε ουκ εστιν διθυμος ησυχαζει μαχη	20 Vir fidelis multum laudabitur ; qui autem festinat ditari non erit innocens.
21 εσχαρα ανθραξιν και ξυλα πυρι ανηρ δε λοιδορος εις ταραχην μαχης	21 Qui cognoscit in judicio faciem non bene facit ; iste et pro buccella panis deserit veritatem.
22 λογοι κερκωπων μαλακοι ουτοι δε τυπτουσιν εις ταμιεια σπλαγχνων	22 Vir qui festinat ditari, et aliis invidet, ignorat quod egestas superveniet ei.
23 αργυριον διδομενον μετα δολου ωσπερ οστρακον ηγητεον χειλη λεια καρδιαν καλυπτει λυπηραν	23 Qui corripit hominem gratiam postea inveniet apud eum, magis quam ille qui per linguæ blandimenta decipit.
24 χειλεσιν παντα επινευει αποκλαιομενος εχθρος εν δε τη καρδια τεκταινεται δολους	24 Qui subtrahit aliquid a patre suo et a matre, et dicit hoc non esse peccatum, particeps homicidæ est.
25 εαν σου δεηται ο εχθρος μεγαλη τη φωνη μη πεισθης επτα γαρ εισιν πονηριαι εν τη ψυχη αυτου	25 Qui se jactat et dilatat, jurgia concitat ; qui vero sperat in Domino sanabitur.
26 ο κρυπτων εχθραν συνιστησιν δολον εκκαλυπτει δε τας εαυτου αμαρτιας ευγνωστος εν συνεδριοις	26 Qui confidit in corde suo stultus est ; qui autem graditur sapienter, ipse salvabitur.
27 ο ορυσσων βοθρον τω πλησιον εμπεσειται εις αυτον ο δε κυλιων λιθον εφ' εαυτον κυλιει	27 Qui dat pauperi non indigebit ; qui despicit deprecantem sustinebit penuriam.
28 γλωσσα ψευδης μισει αληθειαν στομα δε αστεγον ποιει ακαταστασιας	28 Cum surrexerint impii, abscondentur homines ; cum illi perierint, multiplicabuntur justi.